De dag van Groesbeek (40km)

10:22 We zijn niet de enige wandelaars

Om half acht parkeren we de auto in Nijmegen en starten we met de wandeling. Dat is een uur eerder dan gisteren en ook het weer werkt vandaag lekker mee. Het is niet zo warm en er is bewolking waardoor de zon niet direct op onze hoofden schijnt. We lopen eerst naar de Wedren en volgen dan het parcours van de dag van Groesbeek van de 40 kilometer.

We lopen over de bekende straten van Nijmegen richting Hatert en ik besef dat het niet lang meer duurt voordat we weer drie dagen achter elkaar door deze straten zullen lopen. We slaan de weg in naar Malden en pauzeren kort ter hoogte van de Intratuin. Het valt ons op dat er meerdere wandelaars om ons heen lopen en het lijkt erop dat we niet de enigen zijn die vandaag een Vierdaagse-etappe lopen. Net als ik lopen ook zij in opvallende 4daagse-uitingen zoals wandelshirts, kousen of rugtassen met het logo of de kleuren van de 4daagse.

10:56 Hoe ver is het nog?

Op weg naar Mook gaan we steeds makkelijker de mensen voor ons volgen en ik controleer zo nu en dan of we nog op de route zitten. Bij Mook gaat dit mis en lopen we niet om de kerk heen, maar erachterlangs.Om toch te beseffen dat we bij de kerk zijn geweest, verlaten we hier de rivier en pakken we vanaf hier de officiële route weer op. Daar was deze wandeldag immers ook om te doen: mijn schoonzus bekend maken met het parcours van deze wandeldag.

11:17 De Mookerplas

We steken het water over en slaan linksaf richting de Mookerplas. Een stuk verderop steken we opnieuw het water over en komen we aan in Plasmolen, waar ik de parkeerplaats waar tijdens de 4daagse altijd een rustplaats is, door de aanwezigheid van de auto's niet eens herken. Zo lopen we iets te ver rechtdoor en lopen we langs de terassen alsnog de juiste kant op, om niet het hele stuk te hoeven teruglopen. Bij het tankstation langs de rijksweg N271 vraag ik naar een watertappunt, dat volgens een app hier moet zijn, maar ik word verwezen naar een punt 300 meter verderop. Dat vinden we te gortig en ons water is nog niet op, dus lopen we door naar Milsbeek.

11:31 Dit klinkt heftiger dan de Zevenheuvelenweg,
maar dat valt nog best mee

In Milsbeek splitsen de routes van de 40 en 50 kilometer. Voor mij is dit een vreemde gewaarwording, want waar ik in mijn hoofd nu naar het natuurgebied richting Gennep loop, slaan we aan het eind van de weg in Milsbeek linksaf en zijn we binnen een paar honderd meter al op het punt waar ik normaliter na uren wandelen later op de dag pas arriveer. Het stuk dat alleen door de 40-kilometerlopers wordt gelopen, is op deze wandeldag dus zeer kort.

12:32 De Sint-Jansberg

We nemen even een korte rustpauze omdat ik aangeef dat de eerste klim van de dag eraan komt: de Sint Jansberg, of zoals op nieuwe bordjes staat aangegeven: de Col du Saint-Jean. Dat zie je de laatste jaren wel meer in Nederland. Beneden staat een bordje met de afstand van de klim, 600 meter, boven staat hetzelfde bordje met de hoogte, ik dacht 4300 cm. Aan de voet van de klim gaan we bij een eetgelegenheid naar het toilet en vullen we onze bidons met vers water bij een kraantje dat speciaal hiervoor beschikbaar is gesteld. Langs de weg staat een wandelboom waarop de richtingen van enkele wandelpaden staan vermeld. Zo gaat het Pieterpad de richting op waar wij net vandaan komen en gaat het Noaberpad oostwaarts richting Kleef. Zo was het vroeger niet. Toen ik het Pieterpad liep, moest ik op dit punt naar het oosten en niet naar het zuiden en toen ik het Noaberpad liep, eindigde dit pad in Kleef en kwam het niet eens in deze omgeving. Een korte zoektocht op de website van Wandelnet leert me dat er een etappe is toegevoegd van Kleef door het Reichswald naar Milsbeek.

12:45 Tijdens de klim van de Sint-Jansberg lopen we langs de Duitse grens

En dan volgt de klim. We lopen in eigen tempo naar boven en ik loop met maar liefst 7,5 km/h omhoog. Net voor de top zie ik een grenspaal staan en stop ik met klimmen om te kijken of hier een geocache ligt. Dat blijkt zo te zijn en ik maak van de gelegenheid gebruik om deze te loggen. In de tussentijd komen mijn dochter en schoonzus voorbij lopen en ik vervolg mijn klim en haal ze voor de top alweer in. Met z'n drieën lopen we verder richting Breedeweg. We halen Pieterpadlopers in die verkeerd zijn gelopen en ik leg ze uit hoe ze in Groesbeek kunnen komen over de geasfalteerde wegen. Dat is een iets kortere en minder aantrekkelijke route voor een Pieterpadloper, maar ze lijken dit wel te gaan doen.

13:28 Prima wandelweer

In Groesbeek lunchen we bij een cafetaria, waarna we doorlopen richting de Zevenheuvelenweg. Terwijl mijn schoonzus alvast de weg inslaat, lopen mijn dochter en ik de rotonde op om een foto na te maken die we hier vorig jaar ook hebben gemaakt. Thuis maar eens kijken of ze op elkaar lijken. Aan het begin van de Zevenheuvelenweg help ik mijn dochter nog even met haar veters, waarna zij wat sneller dan ik naar haar tante loopt. Ik loop in een gematigd tempo om de afstand niet kleiner te maken totdat de echte eerste klim begint. Zo kan ik lekker klimmen zonder al te ver van ze weg te lopen. Hierdoor kan ik aan het eind van de klim vrijwel direct met hen verder lopen.

13:40

Het aantal heuvels op de Zevenheuvelenweg blijft lastig om goed te tellen. Het eerste heuveltje is een kleine verhoging van het fietspad, maar daar merk je op de weg niets van. Als we bij de Canadese begraafplaats zijn, is dat voor mijn gevoel de eerste klim, maar dan zijn er in totaal maar drie klimmetjes. Ik dacht altijd dat het er vier waren. Het zal wel, het blijft in ieder geval een schitterende weg om overheen te gaan en dat denken niet alleen wij, maar ook vele andere wandelaars en wielrenners.

13:42 Groesbeek is wandelen

In Berg en Dal lopen we nog een rondje door het dorp omdat de 4daagse dat ook doet, waarna we de route uitlopen naar Nijmegen. Hier worden we met applaus ontvangen door een paar mensen aan de overkant van de weg. Wat een contrast met gisteren, toen we nog werden uitgelachen om onze wandelpetjes. Het geeft maar weer aan hoever het wandelen is geïntegreerd in het Nijmeegse.

We komen aan bij de auto en ik navigeer naar de McDonalds van Beuningen, om daar even een ijsje te eten. De navigatie gaat binnendoor en zo rijden we een deel van het traject van de Dag van Wijchen tegen de richting in, tot aan de McDonalds van Beuningen. Als we hier weer vertrekken, ontdekken we waarom we binnendoor moesten: de hele asfaltlaag van de A73 is weg en de snelweg is een zandvlakte. Ik beweer dat dit voor de 4daagse wel weer hersteld zal zijn en dat blijkt inderdaad de planning. Er is zelfs nog ruimte voor een week vertraging. Dat moet ook wel, want als tijdens de 4daagseweek wegen open liggen, leidt dat onherroepelijk tot een verkeersinfarct en daar zit niemand op te wachten.

Nadat ik mijn schoonzus heb afgezet bij de carpoolplaats van Ochten, rijden mijn dochter en ik samen terug naar huis. De training voor deze 4daagse zit er nu op en we gaan nu onze lichamen een maand rust geven om te herstellen, zodat we in de derde week van juli fris aan de start kunnen staan.

De Zevenheulenweg

Achteraf ontdekken we dat dit weekend de Streek2daagse van Nijmegen plaatsvindt. Dit is een wandeltocht die op zaterdag naar Wijchen en op zondag naar Groesbeek en Mook gaat. Dat zal verklaren dat we vandaag veel wandelaars in de omgeving van Mook en Groesbeek zagen lopen. Misschien ga ik deze tocht in de toekomst ook wel een keer lopen, als ik een maand voor de 4daagse een dubbele 40 kilometer nodig heb.
 

Statistieken Afstand: 40,1 km Hoogtemeters: 412 Gemiddelde: 4,5 km/h Bewogen gem.: 5,1 km/h Totaalteller: 9801,8 km

Hoogteprofiel en tempo

14:56