GR5A/LAW11 Grenslandpad, Sas van Gent ▸ Hulst (51km)

7:29 De Canisvlietsche Kreek

Vandaag loop ik verder over de GR5A waar ik de vorige keer mee ben gestart. Een rondje om West- en Oost-Vlaanderen, maar net als vorige keer loop ik vandaag voornamelijk nog in Nederland. In de vroegte vertrek ik van huis richting het zuiden van ons land om de auto achter te laten bij een laadpaal in het Zeeuwse Sas van Gent.

Het stukje van de laadpaal naar de bushalte heb ik in de voorbereiding niet in de track opgenomen, zo blijkt als ik met de wandeling begin. Geen nood, want zo ver is het niet en dit stuk heb ik zojuist met de auto ook afgelegd. In het donker loop ik door de straten van Sas van Gent en als ik het dorp verlaat, stop ik even om reflecterende hesjes en verlichting uit de tas te halen. Met zelf een reflecterend hesje en een relatief felle rode verlichting achterop mijn rugzak ben ik goed zichtbaar in het donker. Ik kom aan bij een draaibrug maar deze gaat net open. Ik maak van de opgelegde wachttijd gebruik om een sanitaire stop te maken, waarna ik alsnog moet wachten bij de brug. Als de slagbomen weer open zijn, loop ik naar de overkant, maar nog voordat ik daar ben, gaan er alweer slagbomen omlaag om te voorkomen dat nieuw verkeer de brug op gaat. Ik loop rustig door en ga ervan uit dat ze mij op camera's zien lopen en zullen wachten totdat ik de brug af ben. Dat lijkt inderdaad zo te zijn en zo kan ik verder met de wandeling zonder opnieuw op de brug te moeten wachten.

7:41 Aan de grens

Nadat ik bij mijn eerste wandeling over dit pad veel last had van baggerpaden heb ik in de voorbereiding een volledige alternatieve route gemaakt over verharde paden. Deze heb ik met een andere kleur op de kaart gezet, zodat tijdens de wandeling duidelijk is welke route origineel is en wat er eventueel anders kan. De verharde route is in totaal maar liefst 8 kilometer korter, dus ook dat is een punt van zorg, want ik wil wel boven de 50 kilometer eindigen. Gelukkig blijken de paden enorm mee te vallen en is het aantal baggerpaden tot een minimum beperkt.

7:44 De N62

Ineens sta ik aan de landsgrens wat ik zie door een Belgisch kombord aan de rechterkant van de weg. Links van de weg staat een Nederlands verkeersbord. Het enige dat er nog aan ontbreekt is een grenspaal. Ik zie wel een donkere stenen paal staan zoals ze langs de Nederlands-Duitse grens staan, maar daar ben ik nu niet en ik verwacht hier toch echt een tinnen paal. Lang hoef ik daar echter niet op te wachten, want bij het oversteken van de N62 staat hier wel degelijk een grenspaal om de landsgrens aan te duiden.

Kenmerkend: de bovengrondse stroomkabels voorbij de grenspaal

Ik heb in de voorbereiding niet gekeken naar hoe de landsgrens zich verhoudt tot de route en ik heb ook geen idee hoe vaak ik de grens passeer of in welk land ik loop, totdat ik verkeersborden tegenkom waaraan ik het land kan herkennen. Op onverharde paden kom je die echter niet zoveel tegen en de manier waarop afslagen van wandelpaden zijn gemarkeerd, lopen ook door elkaar heen. In Nederland zie ik Belgische markerningen en in België Nederlandse markeringen. Bij Oudenburgse Sluis steek ik na ruim 10 kilometer lopen voor het eerst zelf de grens over België in.

8:43 In Langelede

Heel diep ga ik België niet in; de Vlaamse routemakers hebben besloten om veel aan de Nederlandse kant van de grens te blijven. Dat zie ik ook bij Nederlandse routemakers die bij het Noaberpad bij voorkeur over Duits grondgebied lopen. In het buitenland lopen is weer eens wat anders wat lang niet bij alle wandelroutes mogelijk is. Voor mij betekent dit dat ik voornamelijk in eigen land loop, al is dit deel van Nederland lange tijd meer met België dan met Nederland verbonden geweest. Eerst doordat er slechts twee veerboten waren om Zeeuws-Vlaanderen vanaf de rest van Nederland te bereiken en daarna door een toltunnel. De tol is er voor personenauto's begin dit jaar eindelijk af waardoor ik vanmorgen gratis door de tolpoortjes ben gereden (al zou de route via Antwerpen net wat sneller zijn geweest).

8:50

Het is vandaag regenachtig en ik heb inmiddels de regenhoes om de rugzak gedaan. Later doe ik ook mijn poncho aan. Het miezert wat, maar ondanks dat wordt mijn broek, die onder de knieën niet tegen de regen beschermd is, niet heel erg nat. Even regent het iets harder en komt er zelfs wat natte sneeuw langs, maar dat is alles van korte duur.

Het pad blijft in de buurt van de landsgrens en al snel kom ik aan in de dorpjes Overslag. Eigenlijk is het een dorp in twee landen, wat mooi in beeld wordt gebracht op de plek waar ik de grens oversteek: twee komborden en twee grenspalen. In de heemkunde worden deze palen de "Tweeling van Overslag" genoemd, aldus de gids. Ik loop nog een paar keer deels in Nederland, deels in België todat ik na 25 kilometer lopen definitief in Nederland zal bijven. Ik ben nu bijna halverwege en wat nu volgt, is een aantal forten uit de 80-jarige oorlog. Op het informatiebord over deze Staats-Spaanse linies staat een overzichtkaartje waarop het lijkt dat er tussen Sas van Gent en Terneuzen water lag. Daar kun je je nu niets meer bij voorstellen.

9:23 Overslag

Ik verlaat de forten en maak me op voor de laatste kilometers naar Hulst. Terwijl ik door een weiland aan het banjeren ben, hoor ik ergens om mij heen stemgeluiden van mensen die ik verder niet zie. Tot nu toe is het vandaag vrij rustig geweest op de route, maar zodra ik weer op het asfalt loop, loop ik ineens midden in een halve marathon. Dat weet ik als ik aan het publiek dat hier langs de weg zit, vraag hoeveel ze vandaag afleggen. Eenentwintig kilometer dus; ik heb er inmiddels al 45 opzitten, maar wandelen is langer vol te houden dan hardlopen en omdat ik dat dan weer niet kan, heb ik ook wel respect voor wat zij hier aan het doen zijn. Als ik zie dat ik afscheid van ze ga nemen, ga ik rechts van de weg lopen zodat de hardlopers van mij geen last hebben als ik rechtsaf sla waar zij naar links moeten.

11:55 Aan de Staats-Spaanse linie

Inmiddels heb ik flink last van mijn spieren en moet ik steeds vaker even ergens zitten of ergens tegenaan leunen om de druk op de benen even weg te nemen. Halverwege de wandeling heb ik een kleine tempoversnelling ingezet omdat ik het wandeltempo iets te traag vond en het erop ging lijken dat ik de eerste geplande bus terug net zou gaan missen met een klein uur wachttijd tot gevolg. Die versnelling is er niet meer uitgegaan, totdat mijn lichaam zelf ging protesteren. Wat ik tijdens een Vierdaagse in juli probleemloos kan, dreigt me nu te nekken. Als ik na 37,5 kilometer bij de N258 aankom, snij ik ongeveer anderhalve kilometer af door de weg hier direct over te steken, al loop ik voor mijn eigen veiligheid wel eerst nog even naar het stuk waar de maximumsnelheid 80 km/h is in plaats van 100 km/h.

12:15

Na 48,5 kilometer loop ik Hulst binnen. Er staan twee verschillende komborden en als ik dichterbij kom, lijkt het te gaan om de carnavalsnaam van deze stad. Die zijn er vroeg bij; carnaval is pas over een week. Zelf loop ik over de stadswallen een rondje om Hulst om aan de zuidkant de vesting weer te verlaten. Voor het eerst heb ik vandaag in de laatste 5 kilometer om de 500 meter een markering op mijn Garmin-device gezet en in de laatste kilometer zelfs om de honderd meter. Dit werkt psychologisch wel goed voor me; zo kom ik de laatste kilometers net wat makkelijker door. Als ik even niet kijk en denk dat ik nog 300 meter moet, zie ik links van de weg ineens de bushalte al staan. Hier moet ik 7 minuten wachten op de bus die me via Terneuzen zal terugbrengen naar de auto.

Het is nog relatief vroeg als ik bij de auto aankom en ik rij de grens over naar Zelzate om daar te gaan eten. Bij een plaatselijke Turk eet ik een klein broodje kebap, waarna ik de reis naar huis inzet. Vanuit Zelzate is de reistijd via de Westerscheldetunnel ongeveer net zo lang als via Antwerpen, terwijl er op de Antwerpse ring file staat door een ongeval. Ik besluit via Antwerpen te rijden en als ik op de ring ben, kies ik er zelfs voor om de E34 naar Eindhoven uit te rijden en zo via de Nederlandse A50 naar huis te gaan. De wandeling levert me flinke spierpijn op in de benen, want een goed teken is, want ik loop niet alleen voor mijn lol, maar ook om de trainen voor Nijmegen.

Statistieken Afstand: 50,6 km Gemiddelde: 5,3 km/h Bewogen gem.: 5,8 km/h Totaalteller: 9282,3 km

De voortgang over de GR5A na 2 dagen

Hoogteprofiel en tempo

14:36 Ineens loop ik in een halve marathon

15:26 't Vosseraik?

 

15:38 Hulst

◀ Sluis ▸ Sas van Gent (49km) GR5A: De Klinge ▸ Zwijndrecht (48km) ▶

LAW6 Grote Rivierenpad, Rhoon ▸ Loetbos, Lekkerkerk (36+2km)

7:21 Een koude start

Het is de hoogste tijd om weer eens een lange wandeling te maken. Vandaag lopen mijn dochter en ik verder over het Grote Rivierenpad. We lopen voor het laatst in de regio Rotterdam waar we na vandaag in totaal vier wandeldagen mee bezig zijn geweest. Nadat we de vorige twee wandeldagen de noordvariant hebben gelopen, vervolgen we vandaag het officiële pad dat we op 13 oktober achter ons lieten toen we via het Erasmuspad Rotterdam binnenliepen. Vandaag starten we in Portland, een wijk in Rhoon dat met de bus bereikbaar is. Zo kunnen we na de wandeling weer gemakkelijk terugreizen naar de auto. Is het plan...

7:37 Over het Erasmuspad

Het vriest drie graden als we aankomen bij een laadpaal vlakbij de bushalte. Bij de paal hangt een bordje dat aangeeft dat je er alleen mag staan als je auto aan het laden is. Met een nog voor 43% gevulde accu denk ik dat ik hem niet ga aansluiten. Maar even later besluit ik toch dat ik hem ga laten laden, want anders moet ik op de terugweg weer langs Fastned. We laten de auto achter en trekken reflecterende hesjes aan zodat we goed zichtbaar zijn. Het is namelijk nog donker. Daarna vertrekken we en binnen een paar honderd meter zijn we al weg uit de stad. We lopen naar het zuiden en komen vrij snel weer op het Erasmuspad.

8:03 Bij de Oude Maas

We hebben het heel koud en hopen dat het over een paar uur wel wat warmer wordt. Inmiddels komen we aan bij de Oude Maas. Daar gaan we linksaf richting het oosten. We stoppen bij een bankje om de reflecterende kleding terug te doen in de rugzak. Het is namelijk inmiddels weer licht geworden. We lopen verder door de grienden richting Heerjansdam en Hendrik-Ido-Ambacht.

8:08 Door de grienden

In Hendrik-Ido-Ambacht stoppen we even bij een kerk om op zoek te gaan naar een geocache. In de grienden die we net achter ons hebben liggen, zijn we er ook een aantal voorbij gelopen, maar ik vond het te koud om ze op te zoeken. Hier kan ik hem ook niet snel vinden. We lopen stil verder, want in de kerk is een dienst bezig die we niet willen verstoren.

8:52 Bij de Heinenoordtunnel

Op het schermpje van de Garmin zie ik ineens de N915 verschijnen. Dat is de weg die over de Noord loopt en als ik opkijk, zie ik inderdaad de Brug over de Noord aan de horizon. Ik leg aan mijn dochter uit dat hier vroeger de snelweg liep, maar dat die nu via een tunnel onder het water doorgaat en kan zelfs laten zien waar de auto's de tunnelbak inrijden. We lopen via de brug naar de overkant en moeten enkele keren aan de kant voor fietsers op dit smalle fietspad. Eenmaal aan de overkant gaan we via een trap naar beneden, waar we onze eerste geocache van de dag vinden voordat we onder de A15 door richting Alblasserdam lopen.

9:35 Een spoorlijntje naar de rivier

In Alblasserdam komen we langs de Noord te lopen en over het water hebben we weer uitzicht op de brug waarover we net de rivier zijn overgestoken. We verlaten de rivier en lopen de Alblasserwaard in, richting de molens van Kinderdijk. Op een relatief rustig stukje vinden we onze tweede geocache en ik bereid mijn dochter voor op de toeristische drukte waarbij ze veel buitenlandse mensen gaat tegenkomen en ik benoem dat daar zeker Chinezen tussen zullen zitten.

11:33 De brug over de Noord

We gaan een brug over en slaan linksaf richting de Lekdijk. Direct zit er een groepje Chinezen op een bankje te rusten. Ik vermoed tenminste dat het Chinezen zijn, op basis van hun uiterlijk en de Chinese tekens op hun kleding. In de kilometer die volgt horen we allerlei talen en het valt mijn dochter op dat er tussen al die toeristen af en toe een fietsende Nederlander rijdt. Als we bijna bij de Lekdijk zijn, komen we een bezoekerscentrum tegen. Hier maak ik gebruik van het toilet voor een sanitaire stop. In de tussentijd bekijkt mijn dochter het winkeltje. Het valt ons op dat het personeel wacht totdat wij iets zeggen zodat ze weten in welke taal we moeten spreken. We gaan het restaurant in en eten een stukje appeltaart. Ik drink er een beker warme chocolademelk bij en mijn dochter koopt een flesje cola voor onderweg.

12:36 Kinderdijk

Schuin tegenover het bezoekerscentrum vinden we nog een geocache, wat het dagtotaal op drie gevonden caches brengt. We lopen de Lekdijk op richting het pontje naar Krimpen aan de Lek en versnellen ons tempo een beetje om de boot niet te missen.

We lopen het pontje af en ik maak een snelle berekening voor de aankomsttijd en aansluitend openbaar vervoer. Het blijkt dat als we flink doorlopen, we een bus kunnen halen en anders 20 minuten moeten wachten. Ook zie ik als ik de route naar de auto plan met de app van 9292, dat deze een wandeling van 2,3 kilometer adviseert naar de auto. Dat was niet zo tijdens de voorbereiding van deze wandeling! Nou ja, dat kan er ook nog wel bij. We verhogen ons tempo naar iets boven de 6 km/h om de bus te halen en ik besluit om een lusje in het Loetbos af te snijden om de kansen iets te vergroten. Als we in het Loetbos aankomen, blijken we rechtdoor naar de Lekkerkerkse Kerkweg te kunnen lopen; dat was op mijn kaartje niet zo duidelijk. Zo kunnen we nog een stuk afsnijden en moeten we uiteindelijk ongeveer 5 minuten op de bus wachten als we bij de halte aankomen. De bus blijkt twee minuten eerder dan de dienstregeling aan te komen, dus veel later had het ook niet moeten worden.

13:27 Pontje naar de Krimpenerwaard

We hebben 36 kilometer gelopen en ik heb de Garmin op pauze gezet. De kilometers die er straks bijkomen, tel ik er gewoon bij op, zodat we alsnog op ruim 38 kilometer uitkomen. De bus brengt ons naar Capelseveer, een metrostation aan de rand van Rotterdam. Met de metro reizen we naar metrohalte Slinge, waar we met onze finale wandeling beginnen. We zijn hier niet bekend en blijken de uitgang naar het parkeerdek te hebben genomen. We passeren een bord dat toegang voor voetgangers verbiedt, maar zien geen alternatief om het parkeerterrein te verlaten. Eenmaal op straat, lopen we in zuidelijke richting de stad uit richting Rhoon. Hier valt het me op dat er auto's zijn die nog altijd ijs op de voorruit hebben terwijl het mijn dochter opvalt dat de zon alweer aan het zakken is. Een typische winterdag en als we om iets na half vijf bij de auto aankomen, blijkt deze nog altijd niet klaar te zijn met laden. Bizar: de auto heeft in 9 uur en tien minuten de accu (50kWh) weten bij te laden van 43% naar slechts 91% state of charge. Voldoende om thuis te komen, maar 2,62kW is de traagste laadsnelheid die ik ooit heb meegemaakt. Het scheelt me wel het risico op een laadkleefboete, want van laadpaalkleven is nu dus geen sprake geweest.

Onderweg naar huis eten we bij de McDonald's bij Meerkerk. Onderweg rijden we onder de Noord door en hebben we voor het laatst vandaag zich op de brug die we vandaag van bijna alle kanten hebben gezien.

Statistieken Afstand: 38,2 km Gemiddelde: 4,8 km/h Bewogen gem.: 5,5 km/h Totaalteller: 9231.7 km

De voortgang over het Grote Rivierenpad na 5 dagen

Hoogteprofiel en tempo

Hoogteprofiel en tempo (2.3km naar de auto)

◀ Zwartewaal ▸ Rotterdam (35km, zuidvariant) Loetbos, Lekkerkerk ▸ Lexmond (41km) ▶