Leonard's wandelblog: juni 2021

zaterdag 12 juni 2021

GR5/LAW5 Nederlands Kustpad - Rockanje-Sint Philipsland (50km)

7:16 Nog lang niet in Vlaanderen, maar wel een
van de eerste GR5-markeringen

Het is al licht als ik in de vroege morgen in de auto stap op weg naar Rockanje. Het is kwart over vijf in de morgen en ik maak me op voor mijn tweede wandeldag over de GR5. Vandaag ga ik het Kustpad - en daarmee ook de Nederlandse kust - verlaten en definitief het binnenland in. Aan het weer zal het niet liggen, want er wordt een zonnige dag verwacht en met zo'n 20 graden Celsius wordt het ook niet te warm.

Rond kwart voor zeven parkeer ik de auto op dezelfde plek als vijf weken geleden. Vandaag loop ik vanaf de auto en reis ik na afloop terug naar het startpunt. In Sint Philipsland is wel een laadpunt voor de auto, maar die ligt aan de andere kant van het dorp en door in Rockanje te parkeren scheelt dat toch weer een kilometer lopen. Vandaag staan er 52 kilometers op de planning, al weet ik vooraf niet precies of dat correct is. Bij de Haringvlietdam ligt een aantal geocaches bij de windmolens en als ik bij de laatste windmolen niet onder de N57 kan doorlopen, moet ik het hele stuk weer terug en effectief drie keer lopen, wat toch al een dikke twee kilometer extra oplevert. In de voorbereiding ben ik van de langste route uitgegaan, zodat het alleen maar kan meevallen.

7:37 De Noordzee

Terwijl Rockanje nog in ruste is, verlaat ik het dorp richting het strand. Na enkele kilometers bereik ik het strand en loop ik over het mulle zand richting de Noordzee. Ik besluit om over het natte zand verder te lopen. Dat loopt een stuk makkelijker dan het droge deel van het strand. Na een kilometer over het strand kom ik aan bij de Haringvlietdam en ik ploeg door het mulle zand op weg naar een prullenbak om wat afval weg te gooien. Hier verlaat ik even de GR5 voor de geocaches die hier aan de westkant van de dam zijn verstopt. Deze geocaches mag men alleen maar loggen als aan een aantal voorwaarden is voldaan, en op een geocache na, is dat voor mij geen probleem. Vijf geocaches later sta ik op het laatste stukje land van Voorne-Putten en moet ik de Haringvlietdam op. Ik beklim de trap van de laatste windmolen zodat ik kan zien of er een tunneltje is naar de andere kant en zowaar kan ik onder de weg doorkijken en zie ik het water van de Deltageul dat aan de andere kant van de dam is gelegen. Probleem is wel dat dit tunneltje onderdeel is van het terrein van de beheerders van de dam, maar als ik bij het hekwerk aankom, blijkt de poort niet op slot en ik besluit de stoute schoenen aan te trekken en van het tunneltje gebruik te maken. Tenslotte staat er geen bordje met 'Verboden toegang', dus best kans dat het ook gewoon is toegestaan.

8:06 Onder de N57

Aan de andere kant van de weg steek ik de dam over. Via de havens van Stellendam loop ik Goeree-Overflakkee binnen. Nog steeds in Zuid-Holland, al is dit wel het laatste eiland van de provincie. Via Havenhoofd loop ik naar Goedereede, waar de GR5 afscheid neemt van het Kustpad. Ik had een duidelijke markering verwacht, maar niets is minder waar: er staat een markering voor linksaf met eronder een markering voor rechtdoor. Op de markering voor rechtdoor staat de tekst 'Deltapad' - de voormalige naam van dit deel van het Kustpad - geschreven, maar voor linksaf staat geen nadere toelichting. Gelukkig heb ik de route op mijn gps-apparaat en weet ik waar ik heen moet.

8:14 De Haringvlietdam

Wat nu volgt, zijn kilometers aan grasdijken, aldus meerdere blogs die ik heb gelezen van wandelaars die eerder al dit traject hebben gelopen. Het gras is gemaaid en er liggen hopen vol droog gras op de dijk. Ik besluit over het asfaltpad benedendijks te gaan lopen en in de komende kilometers liggen meer dan 25 geocaches langs de weg verstopt. Dat maakt de route psychologisch korter en ik heb vooraf extra tijd ingepland om deze geocaches te kunnen loggen. De eerste zes geocaches zijn geen probleem, maar dan liggen de caches ineens verder van het pad en moet ik voor elke cache zo'n tien meter door het gemaaide gras lopen om bij een hekwerk te gaan zoeken waar het gras niet gemaaid is en het meer dan een meter hoog staat. Daar heb ik geen zin in en ik blijf op het asfalt lopen richting de laatste geocache van deze serie. Deze cache ligt wel weer langs de route en ik log de cache tijdens een korte rustpauze.

8:18 E2 (GR5) en E9 (Europees Kustpad)

Ik heb nu 27 kilometer gewandeld en loop richting het Grevelingenmeer. Hier zit een echtpaar op een bankje waar ik een geocache wil zoeken. Zij blijken ook wandelaars en kennen het geocachen, waardoor ik rustig mijn gang kan gaan. Ik vervolg mijn weg richting Herkingen en voor mij zie ik twee groepjes wandelaars lopen. Langzaam kom ik dichterbij en bij Herkingen haal ik ze in als zij over een hekje moeten klimmen. We blijven even met elkaar praten om ervaringen uit te wisselen. Deze vier wandelaars zijn ook bezig met de GR5 en het doet mij denken aan mijn herinneringen aan het Pieterpad. Ook dat was een populair pad waar je vaak medelopers tegenkwam. Ik vind het wel vreemd dat ik tussen Hoek van Holland en Goedereede nauwelijks andere wandelaars heb ontmoet, en op dit korte stukje dat puur GR5 is, direct al contact heb met medelopers. Van de drie groepjes heb ik nog de meeste kilometers voor de boeg en dankzij mijn lange benen heb ik ook een iets hoger tempo. Na een kort stukje te hebben meegelopen neem ik afscheid en loop ik in mijn eigen tempo weer verder. In Battenoord log ik nog een geocache, waarna ik mij richt op het windpark en de sluizen bij de Krammer. Wat volgt zijn acht lange kilometers langs de N59 en de N257. Van Zuid-Holland naar Zeeland door de Krammersluizen.

9:39 Splitsing: GR5 = linksaf

Bij het betreden van de N257 heb ik nog zo'n twee uur te lopen en ik neem telefonisch contact op met de Zeeuwse Haltetaxi. In het weekend rijden er in Sint Philipsland geen bussen, maar kun je wel gebruik maken van een belbus. In de voorbereiding heb ik hiervoor een pasje aangevraagd zodat ik snel kan reserveren en ik heb het te betalen bedrag gepast bij me, want ik moet contant afrekenen in de bus. Ik maak de reservering met een klein voorbehoud, want voor mij zie ik een ophaalbrug bij de Krammersluizen en als die brug net voor mijn komst omhoog gaat, kan ik de bus niet meer halen. Gelukkig is dat niet het geval en kan ik gewoon doorlopen. Een groep wielrenners dat mij voorbij rijdt roept 'LEK', waardoor ik van schrik in de berm spring. Daarna pas realiseer ik me dat ze het niet tegen mij hadden en terwijl zij iets verderop een band plakken, loop ik ze weer voorbij. Een paar minuten later zijn de wielrenners weer op pad en rijden zij mij weer voorbij, waarna ik ze al snel aan de horizon zie verdwijnen.

Aan het einde van de weg sla ik rechtsaf richting Sint Philipsland. Ik ben nu in mijn laatste kilometer en na een minuut of tien zie ik dat de bus al bij de bushalte geparkeerd staat. Op een bankje zit een vrouw die met een andere persoon in gesprek is. Deze vrouw blijkt de buschauffeur te zijn en we rijden gelijk weg naar Oude-Tonge. Hierdoor heb ik wat extra overstaptijd in Oude-Tonge en de chauffeur zet mij af bij de plaatselijke friettent direct naast het busstation, zodat ik daar wat koud drinken kan halen. Voor eten is het al wel te laat, dus uiteindelijk eet ik net als vorige keer een lahmacun in het centrum van Rockanje. Tijdens het eten hoor ik om mij heen berichten dat er een Deense voetballer een hartstilstand heeft gekregen tijdens de EK-wedstrijd Denemarken-Finland. Ik hoop maar dat dat goed afloopt...