De dag van Groesbeek - andersom (30km)

11:28 Romeins aquaduct

Oorspronkelijk zouden we deze route twee weken geleden lopen, maar toen was mijn dochter ziek en leek het ons geen goed idee om 30 kilometer te gaan lopen. Alleen in de derde week van juli is dat mogelijk een optie, maar nu we zelf invloed hebben op de trainingsdagen, hebben we de wandeling met twee weken uitgesteld. Zo loop ik vandaag met 56 Belgische wandelkilometers in de benen met mijn dochter dag 3 van de Nijmeegse Vierdaagse tegen de richting in over o.a. de Zevenheuvelenweg.

11:28 Hier liep het aquaduct

Voor mijn dochter is het de hoogste tijd om weer te trainen. De vorige wandeldag is vijf weken terug en zoveel tijd willen we er niet meer tussen laten zitten. We parkeren de auto op dezelfde plek als vorige keer en starten de wandeling. Aan de rand van de stad houden we een sanitaire stop, waarna we doorlopen naar Berg en Dal. Ik herken de weg niet doordat er geen mensen langs de kant staan en we over een onverhard paadje achter de bomenrij lopen.

11:49 Over de Zevenheuvelenweg

Na 4,5 kilometer lopen komen we aan bij een Romeins aquaduct in Berg en Dal. Terwijl mijn dochter in de afgrond kijkt, lees ik de informatie die hierbij is geplaatst. Het aquaduct blijkt op meerdere plekken in het oosten van Nijmegen te hebben gelegen en op die plekken is dit aangegeven met een geel symbool op het trottoir.

Als we Berg en Dal voorbij zijn, komen we aan bij de Zevenheuvelenweg. Ook deze weg lopen we andersom, wat ervoor zorgt dat de steilste klim een afdaling wordt. Daar staat tegenover dat het fietspad verder stijgt dan de autoweg, wat het weer zwaarder maakt dan tijdens de Vierdaagse, als je op de autoweg mag lopen. Mijn dochter heeft er geen enkele moeite mee en tijdens het klimmen halen we zelfs enkele fietsers in die op een ligfiets naar boven proberen te komen. In de afdaling halen ze ons met grote snelheid weer in.

12:00 Steile klim in aantocht

In Groesbeek maken we weer een foto voor de geocache die over de Vierdaagse gaat. Net als vorige keer zijn er weer twee locaties langs de route waar een foto van moet worden gemaakt. Dit keer heb ik mijn kruisje niet bij me, maar zet ik mijn dochter in wandeloutfit op de foto.

Nog voordat we Groesbeek uit zijn, splitst de 30 zich af van de overige afstanden. Geen Breedeweg voor ons en dus blijft ook de steilste klim van allemaal ons bespaard. We lopen langs een provinciale weg van Groesbeek naar Mook en de omgeving doet wat bosachtig aan. Dat zal een welkome afkoeling geven, mochten de temperaturen tijdens de Vierdaagse tot grote hoogten steigen.

We lopen de bebouwde kom van Mook binnen en ik breek een boomtak af die op 1,80 meter hoogte boven het voetpad hangt. Ik leg de tak iets verderop langs de weg en mijn dochter vraagt zich af of deze tak er in juli nog zal liggen. We hebben inmiddels een aardig lijstje van dingen die we in juli moeten controleren... In Mook komen we aan bij de kerk, halverwege het lusje om de kerk dat de overige afstanden moeten lopen. We lopen zelfs nog een stukje verkeerd op de plek waar we een stukje over gras lopen, maar dat is makkelijk te herstellen. In Malden ontdek ik dat de Intratuin is overgenomen door een ander merk tuincentrum, al staat het filiaal nog we op de wegsite van Intratuin. Het zal wel, als er in juli maar weer stoelen staan voor een rustpauze.

12:22 Op de foto voor een geocache

We lopen nu de officiële route terug naar de Wedren en op de GPSr staat hoeveel kilometer we nog te gaan hebben. Dit aantal blijkt echter structureel te hoog te zijn geweest en zo komen we sneller dan verwacht aan bij de auto. Deze staat ten zuiden van de Wedren, waardoor we vandaag een paar kilometer minder lopen dan op de derde dag van de Vierdaagse. Dat is niet erg, mijn dochter heeft de dag probleemloos uitgelopen. In de auto doet ze we haar schoenen uit en geeft ze aan wat pijntjes te voelen, maar dat heeft ze prima verteerd. En ik? Na 85 kilometer in twee dagen doen alle beenspieren pijn. Afgelopen week hevige rugpijn gehad, waar mijn lichaam ook de nodige energie aan heeft moeten geven om te herstellen, dus ik vind het nog best een prestatie om toch beide wandeldagen te kunnen hebben uitlopen.

Statistieken Afstand: 29,5 km Gemiddelde: 4,7 km/h Bewogen gem.: 5,5 km/h Totaalteller: 8450,4 km

Hoogteprofiel en tempo

12:55 Onderweg naar Mook

14:08 Als je in 35 minuten fit bent, waar heb je die 6 gratis weken dan voor nodig?

15:39 Terug in Nijmegen

GR12 Mechelen-Ukkel (56km)

7:31 Mechelen

Afgelopen week heb ik twee dagen in een Dacia Sandero rondgereden terwijl de elektrische auto bij de garage stond voor een onderhoudsbeurt. Nog voordat ik de eigen auto weer terug had, kwam er een hevige rugpijn opzetten waardoor ik op woensdagochtend zelfs niet meer uit bed kon komen. Wandelen ging wel en zo heb ik de afgelopen dagen minimaal eenmaal per dag een rondje door de wijk gelopen met 7,5km/h om zo de spieren op te warmen. Zo was de pijn weg zolang de spieren nog warm waren. De afgelopen dagen is de spierpijn met de dag afgenomen en op vrijdagmorgen stap ik voor het laatst met lichte pijn in de onderrug uit bed. Voor mij in ieder geval geen Dacia Sandero meer!

8:41 De Eglegemvijver

Vandaag staat de wekker wat later dan dat ik inmiddels gewend ben en ergens rond een uur of vier vertrek ik van huis. Het is zaterdag, dus met de drukte op de Antwerpse ring valt het hopelijk wel mee. De routeplanner adviseert een laadstop bij de Fastned bij Brecht langs de Belgische E19, maar dit laadstation bevindt zich langs de snelweg in tegengestelde richting. Er liggen twee afritten in de buurt, dus besluit ik om het advies op te volgen en niet te gaan laden bij de verzorgingsplaats aan mijn kant van de snelweg, waar een andere aanbieder een aantal snelladers heeft staan. Ik hoef niet lang bij te laden om Mechelen te halen, maar merk wel dat de auto nog altijd niet sneller dan 35kW haalt tijdens het snelladen, ondanks dat de garage had gezegd dat ze dit hadden verholpen. Nog maar eens contact opnemen dan...

9:23 Dreigende lucht

Als ik in Mechelen aankom, volg ik de route die A Better Route Planner adviseert. Al snel moet ik daarvoor tegen de rijrichting door het centrum gaan rijden en dat lijkt me geen goed idee. Als het me niet lukt om in de buurt van de geplande laadpaal te komen, besluit ik om over te stappen op Google Maps. Maps weet ook niet hoe ik bij de laadpaal moet komen, maar kan me in ieder geval in de juiste buurt brengen. In de voorbereiding had ik al gemerkt dat Google Maps me twee straatjes verderop neerzet en me het restant laat lopen, maar ik heb geen laadkabel van twee straatjes lang, dus dat is geen optie. Er staat een laadpaal en dus zul je er ook met een auto moeten kunnen komen, is mijn gedachte. Aan de hand van Streetview heb ik dan ook de aanrijroute verkend en zo rij ik het laatste stukje uit het hoofd naar de laadpaal. Ik bevind me in een smal straatje met eenrichtingsverkeer, maar als ik de auto bij de paal parkeer, is mijn laadkabel te kort. Op een plek waar de weg wat breder is en er geen auto geparkeerd staat, kan ik de auto draaien en achteruit rij ik terug naar de laadpaal. Nu kan ik de auto wel aansluiten en begint de auto met het laadproces. De dag zal leren of de auto ook wordt volgeladen, want ook dat probleem zou de garage hebben verholpen.

10:16 Ophaalbrug bij 't Sas

Bij de laadpaal begint ook gelijk mijn wandeling. Ik begin in Mechelen, waar ik vorig jaar juni nog doorheen ben gewandeld bij mijn tweedaagse wandeltocht Antwerpen-Bonheiden-Schoten. De GR12 heeft tussen Schoten en Mechelen een variant door Antwerpen, maar vanaf Mechelen gaan beide routes weer samen in zuidelijke richting. Mijn eindpunt vandaag is Ukkel, in het hoofdstedelijk gewest ten zuiden van Brussel. De totale geplande afstand is 53 kilometer, waarvan ongeveer de helft in de Belgische hoofdstad lijkt te zijn.

10:25 Ik dacht dat Vlamingen aardappelen patatten noemden?

Vanaf de laadpaal is het ongeveer een kilometer westwaarts naar station Nekkerspoel. Ik doorkruis het centrum van de stad en verlaat het centrum bij de Brusselpoort, waar ik ook nog een geocache kan loggen. Een paar kilometer later kruis ik de E19. Ik loop nu het buitengebied in en nadat ik bij Hombeek de spoorlijn heb overgestoken, verruil ik de provincie Antwerpen voor de provincie Vlaams-Brabant. Het is prima wandelweer, al dreigt er wat regen. Ik zie dreigende luchten, maar de windrichting zal bepalen of ik daarmee te maken ga krijgen.

10:27 Hier zit je niet rustig

Na 17 kilometer lopen kom ik aan bij het Zeekanaal Brussel-Schelde. De brug gaat net omhoog en zo ben ik getuige van twee passerende schepen. Ik ben voorbij de hefbomen gelopen, om de betonnen staanders van de brug te kunnen gebruiken om de spieren te strekken. Als de brug weer naar beneden is, sla ik aan de overkant linksaf richting Brussel.

Ik nader de Belgische hoofdstad en op de verkeersborden ga ik steeds meer bekende plaatsnamen zien. Vilvoorde, waar de televisiestudio's van (o.a.?) Play Media gevestigd zijn; Zaventem waar de nationale luchthaven is gezeteld en Grimbergen, van het gelijknamige abdijbier. Het is Grimbergen waar ook de GR12 doorheen gaat en dit is tevens mijn laatste doorkomstplaats voordat ik het hoofdstedelijk gewest zal binnenwandelen. In Grimbergen kom ik langs de brouwerij en de kerk en als ik even later weer buiten het stadje ben gekomen, zie ik aan de horizon een van de bollen van het Atomium boven de horizon uitsteken. Brussel is niet ver meer.

11:42 Bij de brouwerij van Grimbergen

Bij het dorpje Strombeek loop ik onder de Brusselse ringweg R0 door. Het pad brengt me bij de snelweg A12, waar ik de grens van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest passeer. Vanaf nu is alle publieke communicatie tweetalig, al is de hoofdmoot toch wel Frans. En dat voor een stad die volledig is omsloten door de Vlaamse provincie Vlaams-Brabant. Bij de Esplanade ga ik een trap op om over de tramlijnen en de autosnelweg te lopen. Ik loop nu richting het Atomium waar ik niet veel later arriveer. Ik kan hier twee geocaches loggen en kan het Atimium zowel van dichtbij als op afstand bewonderen.

11:59 Promotie van het Nederlands in Brussel

Via het Park van Laken loop ik licht dalend richting het koninklijk paleis en de begraafplaats van Laken. Bij de begraafplaats bestudeer ik de diverse grafstenen en het valt me op dat ook hier de opschriften die ik zie, allen in de Franse taal zijn opgesteld. Dat is toch echt wel een bewijs dat de voertaal gewoon Frans is.

Langs de weg zie ik op meerdere plekken laadpalen staan met ruimte voor twee elektrische auto's. Steeds staat er een bordje bij dat het parkeren €50 euro kost voor 4:30 uur. Uitgezonderd zijn ladende elektrische auto's. Dat betekent dus dat je met een elektrische auto met lege accu gratis aan de rand van het centrum kan parkeren en zo lang je auto aan het laden is, er gratis kan blijven staan!

12:55 Aan de rand van Brussel

Inmiddels ben ik bij de Jubelfeestbrug aangekomen. Via de Betere Wereldweg kom ik uit bij wat lijkt op een voormalig stationsgebouw. Binnen zijn diverse winkeltjes en in het midden is een padelbaan gecreëerd. Mijn gps-apparaat heeft hier geen ontvangst, maar op de kaart zie ik waar ik weer naar buiten moet. Eenmaal buiten is het niet ver meer naar het Noordstation, zoals de Vlamingen Gare du Nord hebben vertaald.

13:02 Vrij parkeren met je EV

Ik volg het rode lijntje op mijn schermpje en zo nader ik het centrum van de stad. Geocaches die dichtbij de route liggen, worden ook weergegeven en in het voorbijgaan probeer ik deze ook wel te vinden. Dat lukt lang niet altijd. Soms zitten er net mensen op het bankje waaronder een geocache ligt verstopt, een andere keer lukt het me niet om een cache snel te vinden en kies ik ervoor om snel verder te wandelen. Gelukkig zijn er in het centrum van de stad ook meerdere geocaches waarvoor je niets fysieks hoeft te vinden, maar met een foto je aanwezigheid kan bewijzen. Dat dit ook niet altijd goed gaat, blijkt wel als ik aankom bij Jeanneke Pis, de vrouwelijke tegenhangster van het wereldberoemde Manneken Pis. Het is chaotisch druk in dit straatje en terwijl ik beducht ben voor eventuele zakkenrollers, maak ik snel foto's van Jeanneke en van het informatiebordje dat erbij staat, zodat ik de bijbehorende opdracht op een rustiger plekje kan doen. Helaas mislukt de foto van Jeanneke, waardoor ik de hele geocacheopdracht niet kan voltooien.

Op de Groote Markt liggen ook meerdere virtuele geocaches. Voor één ervan moet je een foto kiezen uit acht gegeven foto's en de plek zien te vinden waar deze foto is gemaakt. Hiervoor moet je de hele Groote Markt minutieus uitpluizen en dat is voor mij nu teveel gevraagd. Er ligt ook een fysieke cache op het plein, maar die weet ik ook niet te vinden. Nadat ik bij een chocoladewinkel wat souvenirs voor thuis heb ingeslagen, vervolg ik mijn weg richting Manneken Pis. Hier lukt het wel om aan de voorwaarden voor de virtuele geocache te voldoen en met een foto van deze vrolijke vriend mag de geocache worden gelogd. Het manneke heeft vandaag een rood pakje aan, wat past bij het tenue van de nationale voetbalploeg.

13:19 Het Atomium

Iets verderop loop ik langs een beeld van de heren Egmont en Horne, twee vooraanstaande graven die samen met Willem van Oranje in opstand kwamen tegen de Spaanse overheersing in de zestiende eeuw. De onthoofding van deze twee graven - dat plaats vond op de Groote Markt te Brussel - wordt gezien als de definitieve start van wat later de Tachtigjarige Oorlog zou gaan heten.

Ik loop het centrum uit en ineens kom ik uit bij een lift. Ik stap de lift in en laat me naar beneden brengen. Als ik uit de lift stap, loop ik weer verder. Dit heb ik nog nooit meegemaakt tijdens het wandelen, maar het kost natuurlijk minder ruimte dan een trap. Ik loop nu in Sint-Gillis en weet dat ik bijna klaar ben als op de straatnaambordjes ineens de naam Uccle - Ukkel staat weergegeven. Na 53 kilometer wandelen kom ik aan bij station Ukkel-Kalevoet en zit mijn wandeling erop. Toch?

Niets blijkt minder waar, want er rijden geen treinen tussen Ukkel Kalevoet en Brussel-Zuid. Er is vervangend busvervoer, maar die is maar matig aangegeven en tijdens het zoeken begint het ook nog eens hard te regenen. Ik trek een poncho aan en ga verder met zoeken, maar als een Vlaamse bestuurder van een bus van De Lijn me uitlegt dat ik aan de andere kant van het station moet zijn, zie ik op de klok dat de vervangende bus inmiddels moet zijn vertrokken. Ik loop er toch maar heen, maar er is geen bus te bekennen. De volgende bus gaat over een uur, dus ik raadpleeg Google Maps om me bij de treinen te brengen. Maps adviseert de tram naar Brussel-Zuid en geeft aan dat ik kan opstappen bij de halte Wagon/Wagen. Hier heb ik een kwartier wachttijd, en ik besluit door te lopen naar de volgende halte (Globe). Terwijl ik hierheen loop, word ik door mijn tram ingehaald. Kennelijk had ik toch geen kwartier hoeven wachten. Bij de halte Globe helpt een vriendelijke Vlaming me terwijl ik een kaartje koop waarmee ik een uur mag reizen met de Brusselse tram. Ik besluit in de tram te blijven tot het Noordstation om daar de trein naar Mechelen te pakken. Achteraf had ik beter bij Brussel-Zuid kunnen overstappen op de trein, want bij het Noordstation kom ik net een paar minuten te laat en moet ik een klein half uur wachten op de volgende trein. Via Brussel-Zuid had ik wellicht de vorige trein nog kunnen halen.

13:23 Het Atomium vanuit het zuiden bezien

De trein brengt me bij Mechelen-Nekkerspoel en met stijve benen loop ik de laatste 900 meter naar de auto. Deze blijkt gelukkig helemaal volgeladen te zijn en was dat al toen ik nog in de laatste kilometers aan het wandelen was. Het laden is dus zelfs sneller gegaan dan dat de auto in eerste instantie aangaf via de app. Via een tussenstop in Meer, waar ik een Turkse Pizza bestel, en een enkele laadstop kom ik rond half elf 's avonds thuis aan.

Statistieken Afstand: 56,3 km Gemiddelde: 5,1 km/h Bewogen gem.: 5,9 km/h Totaalteller: 8420,9 km

De voortgang over de GR12 na 10 dagen

Hoogteprofiel en tempo

13:40 Het koninklijk paleis

14:21 Een koorddanser

14:24 De Betere Wereldweg

14:27 GR12 Indoor

15:47 Levend standbeeld

15:50 Manneken Pis

16:03 Egmont en Horne

17:59 Gepland eindpunt van de dag

19:20 Gelukkig geeft de app van de spoorwegen al aan dat Malines de Franse naam is van Mechelen

<< Bonheiden-Schoten (50km)

GR5 Ehnen-Schengen via Sierck-les-Bains (37km)

10:15 Start in Ehnen langs de Moezel

Vandaag bereik ik toch wel een mijlpaal op de GR5. Op mijn 18e wandeldag over dit pad zal ik de Franse grens bij het Luxemburgse plaatsje Schengen gaan bereiken. Met dank aan het verdrag dat hier in 1985 is ondertekend kan ik vandaag driemaal probleemloos een landsgrens passeren. Zo rond ik vandaag het derde land af waar de GR5 doorheen loopt. En ook het vierde, want vandaag loop ik ook de enige kilometer GR5 op Duitse bodem. Zoals zo vaak is ook hier het openbaar vervoer over de landsgrenzen ingewikkeld. Dit - en de beperkte beschikbaarheid van laadpalen - heeft mij doen besluiten om de auto vandaag in Schengen te parkeren en na het Franse Sierck-les-Bains, waar de wandelgids GR5 Luxemburg eindigt, terug te lopen naar de auto. Zo kom ik vandaag na 26 kilometer al langs de laadpaal waar ik de auto heb geparkeerd, maar loop ik nog 11 kilometer extra voordat ik hier opnieuw langskom om mijn wandeldag af te ronden.

Doordat ik vandaag op het drielandenpunt met Duitsland, Luxemburg en Frankrijk kom, heb ik vandaag een uitgelezen kans om een oude geocache-statistiek te verbeteren: het aantal landen in een dag waarin ik een geocache heb gelogd. Het oude record stond op 4 landen, België, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Vandaag kan ik Nederland aan dit lijstje toevoegen.

10:21 Diverse soorten wijn

Bij Nijmegen ga ik de A73 op richting Limburg, maar bij Venlo wordt aangegeven dat de weg verderop is afgesloten. Tussen Venlo en Thorn rij ik binnendoor naar de A2. Bij Maasbracht kan ik weer verder over de snelweg. Het is inmiddels ook weer tijd om een Fastned op te zoeken en na een laadsessie bij Het Anker ga ik bij Stein de weg af voor een heel makkelijke geocache, zodat Nederland alvast kan worden afgestreept. In België doe ik bij de Fastned Vielsalm Baraque de Fraiture nog een nieuwe poging om een geocache te vinden die daar moet liggen, maar opnieuw lukt het me niet. Door wat ruzie met mijn navigatiesysteem mis ik de volgende geplande geocaches die langs de Belgische snelweg liggen en ik rij verder uit het hoofd richting Schengen. In Luxemburg heb ik nog een extra laadstop nodig bij Aire de Capellen. Het rommelt wat in mijn buik en ik heb wat meer tijd nodig op het toilet dan dat ik zou willen, waardoor deze laadstop langer duurt dan noodzakelijk. Dit - en het veel te langzaam snelladen van de auto bij al mijn laadstops - zorgt ervoor dat ik uiteindelijk een uur later dan gepland bij de laadpalen in Schengen arriveer. Bij de eerste paal lukt het niet om de auto te verbinden, maar gelukkig staan er twee palen dicht bij elkaar. Bij de tweede paal wordt de verbinding wel tot stand gebracht, en als ik in de bus zit die me naar het startpunt moet brengen, zie ik in de app van de auto dat deze keurig aan het laden is.

10:23

Via een overstap in Remich brengt de Luxemburgse bus me naar mijn startpunt in Ehnen. Ik begin met een klim, want de GR5 loopt hier op hoogte en daalt alleen af naar de Moezel als er een dorpje ligt. Uitzondering hierop is de passage van het dorp Greiveldange. Als ik hier bij de CR145 uitkom, registreer ik de actuele tijd in het Excel-bestand dat ik voor deze wandeling heb gemaakt. Direct worden alle mogelijke eindpunten in Schengen rood omdat ik hier niet op de gewenste tijd kan aankomen. Dat komt door het uur vertraging bij de start. Ik heb gepland met een gemiddelde snelheid van 4,5 km/h, maar in dit meest zuidelijke deel van Luxemburg zijn de meeste wegen verhard en de klimmetjes minder steil dan eerst, waardoor ik een hoger gemiddelde kan ontwikkelen. De tijd zal leren of dat genoeg is om de hele wandeling via Sierck-les-Bains af te lopen, of dat ik voortijdig moet stoppen bij mijn eerste passage in Schengen.

11:25 Stadtbredimus

Om mij heen zie ik overal wijngaarden en door de twee druivenstruiken die wij zelf in onze tuin hebben, weet ik dat het nog een half jaar duurt voordat hier rijpe druiven aan zullen groeien. Ik ga dat niet meemaken, tenzij er ook druiven groeien op de plek waar ik over een half jaar loop, maar daar kan ik nu nog geen zinnig woord over zeggen. Het lopen op ongeveer 200 meter hoogte geeft een schitterend uitzicht over de Moezel en na zes kilometer daal ik af naar het dorpje Stadtbredimus. Ook hier loop ik voor alle scenario's achter op schema, maar ik zie wel dat de minuten achterstand al flink zijn geslonken.

11:55 Korte rustpauze voor de afdaling naar Remich

Inmiddels is het gaan hagelen. Ik heb vandaag geen poncho meegenomen, omdat mijn jas waterdicht is en mijn rugzak een regenhoes heeft. Ik hoef dus alleen een regenbroek aan te trekken om beschermd te zijn tegen de neerslag. De hagel smelt direct als het op de grond terecht komt en gelukkig wordt het alweer snel droog. Het is sowieso voornamelijk droog vandaag, ondanks de zware regen die was opgegeven. Dat scheelt weer...

12:12 Zicht op de brug bij Remich

De volgende doorkomstplaats is Remich. Hier heb ik vanmorgen al een kwartier op een bus staan wachten, maar dat is niet mijn eerste kennismaking met dit dorp. Ruim twintig jaar geleden was ik hier voor het eerst en ik verbaasde me destijds over de grote file vanuit Duitsland naar dit dorp. Totdat ik zag hoeveel tankstations er hier langs de doorgaande weg staan. Benzine was in Luxemburg toen nog €0,74/liter, maar ook nu is het verschil met Duitsland waarschijnlijk wel de moeite waard. File zie ik hier vandaag echter niet staan en ik kan zonder veel moeite de N2 oversteken in zuidelijke richting.

12:59 Overal wijnvelden

De route gaat via Wellenstein over de Hommelsberg, die slechts 264 meter hoog is. Dat is niet heel hoog voor Luxemburgse begrippen en ondanks dat ik soms even op mijn wandelstok moet uithijgen tijdens een klim, zal ik tot aan de laatste kilometers voor Schengen nog niet veel last hebben van vermoeidheid door het omhoog lopen. Pas voorbij Remerschen, na 22 kilometer lopen, beginnen de klimmetjes hun tol te eisen. Ik leer mezelf aan om bij lange klims niet vooruit te kijken, maar naar het asfalt onder mij. Zo zie ik de nog af te leggen klim niet meer en dat maakt het tussen de oren minder zwaar. Dit psychologische effect helpt me om boven te komen en eenmaal boven heb ik een schitterend uitzicht op het dal waarin ik de A13 bij Schengen het land zie verlaten via een hoge brug over de Moezel.

14:15 Over lange trappen afdalen naar het dorp

Ik loop onder de snelweg door en door het bos loop ik het centrum van Schengen voorbij. Iets ten westen van mijn auto kom ik uit bij de CR152 en ik doe een snelle berekening. Het is nu iets na vier uur en er is nog voldoende tijd om verder te lopen. In mijn voorbereiding ben ik uitgegaan van een uiterste eindtijd van 18:15 uur en dat moet haalbaar zijn als ik nu verder loop. Het is immers gedaan met klimmen en het parcours is voor de rest van vandaag vlak. Alleen bij Contz-les-Bains gaat het nog wat omhoog, maar dan moet ik al genoeg speling hebben kunnen opbouwen.

15:10 Zicht op de brug bij Schengen

Iets ten zuiden van Schengen daalt de route zigzaggend naar de oever van de Moezel. Ik snij de bochten wat af om mezelf een kickstart te geven in het inhalen van tijd. Eenmaal beneden loop ik noordwaarts naar het dorp en bij het monument dat hier staat ter nagedachtenis aan het Verdrag van Schengen vind ik een geocache. Ik kan er feitelijk twee loggen, want ook het monument zelf kan als cache worden gelogd, maar ik geef mezelf niet de tijd om de voorwaarden hiervoor op te zoeken en nadat ik de Nederlandse vlag heb gevonden, loop ik verder richting de brug over de Moezel. Ik loop mijn laatste GR5-meters op Luxemburgse grond en als ik de brug ben overgelopen, ben ik in Duitsland aangekomen. Hier neemt de E2 afscheid van de E3, die verder gaat richting Oost-Europa en uiteindelijk in Istanbul zal eindigen. Ik blijf de E2/GR5 volgen en iets voor de rotonde verlaat ik via de berm de weg omdat er in de berm een geocache ligt. Als ik deze weet te vinden, heb ik voor mijn recordpoging '5 landen op 1 dag' ook Duitsland kunnen afstrepen. De cache laat zich snel vinden en ik vervolg mijn kilometer GR5 over Duitse bodem langs de fabriek van Knauf.

15:12 Regen aan de horizon

Aan de horizon zie ik een kleine Eiffeltoren opdoemen en dit markeert hier de Franse grens. Ook hier ligt een geocache met de toepasselijke naam 'France'. De cache is snel gelogd, de Eiffeltoren gefotografeerd en voordat ik het weet, loop ik verder richting Sierck-les-Bains. Ik loop over een fietspad (Apach-Thionville, 30km) en rechts van mij zie ik het treinstation van Apach er verlaten bijliggen. Bij het station houdt ineens de GPS-ontvanger ermee op. De batterijen blijken leeg en dat is niet zo gek nadat ik het apparaat intensief heb gebruikt. Wat wel gek is, is dat als ik de volgeladen reservebatterijen erin stop, het apparaat direct een waarschuwing geeft dat de batterijen bijna leeg zijn. Van de vier blokjes die de state of charge van de batterij weergeven, worden er maar twee getoond. Ik verdenk de batterijen, maar gelukkig lukt het me wel om de laatste zeven kilometer met deze batterijen af te leggen. Zo kunnen de niet oplaadbare batterijen die ik ook als reserve bij me heb, in de rugzak blijven liggen.

16:01 Sluis in de Moezel bij Schengen

Het pad volgt de stroming van de Moezel en een paar kilometer verder kom ik aan in Sierck-les-Bains. Dit dorp had ik wat groter ingeschat dan hoe het nu op mij overkomt. Veel tijd om om me heen te kijken, gun ik mezelf niet, want ik wil zoveel mogelijk tijd winnen om niet te laat terug te zijn bij de auto. De geplande aankomsttijd was 18:30 toen ik in Schengen was, maar doordat ik over dit vlakke terrein veel sneller loop dan de 4,5 km/h waarmee ik heb gepland, loop ik snel tijd in. Per kilometer zie ik wat ik heb ingelopen en het lijkt erop dat ik ergens tussen 18:10 en 18:15 bij de auto zal arriveren. Iets verderop zie ik een brug liggen die over de Moezel gaat en op mijn GPSr zie ik dat mijn route over die brug loopt. Zo kom ik aan in Contz-les-Bains. Hier passeer ik de Mairie (het stadhuis) van dit dorpje. Het is maar een klein gebouwtje, maar dat is ook niet zo gek als je bedenkt dat Sierck-les-Bains zelf ook een mairie heeft. Kennelijk is Frankrijk bestuurlijk nog vrij gedecentraliseerd... De Franse vlag en de geveltekst liberté, egalité, fraternité maken wel duidelijk dat ik me in Frankrijk bevind. Dat laatste duurt echter niet lang meer, want ik begin hier aan mijn laatste anderhalve kilometer richting de auto in Luxemburg.

16:05 Iets ten zuiden van Schengen

Vanaf de mairie in Contz-les-Bains moet er weer worden geklommen en ik moet moeite doen om mijn ingehaalde tijd niet gelijk in te leveren. Dat levert gelukkig geen problemen op en zo kom ik uit bij de D64B, de weg die naar Schengen leidt. Ik loop hier langs de kant van de weg en als er tegenliggers zijn, ga ik even in de berm staan. Eenmaal wordt er door een auto geclaxonneerd, maar ik weet niet of dat is omdat ik hier niet mag lopen. Ik loop nu niet meer over de GR5, dus geen garanties op dat vlak. Als ik de grens met Luxemburg weer gepasseerd ben, ontstaan er aan beide zijden van de weg voetpaden en zo kan ik de laatste kilometer van vandaag wat veiliger afleggen. Bij een tankstation haal ik een flesje cola voor onderweg en een stukje verderop arriveer ik bij de auto. Ik wissel mijn schoenen en doe de rugzak achterin de auto, waarna ik de laadkabel losmaak van de laadpaal en ook deze achterin de auto leg. Ik doe de auto aan en tot mijn verbazing is de accu maar voor 28% gevuld! De auto heeft kennelijk helemaal niet geladen, althans, deze is er heel snel mee gestopt, nadat ik vanmorgen had gezien dat het laden was begonnen.

16:11 Adolf van Nassouwe ben ik van Luxemburgs bloed...

Opnieuw werkt A Better Route Planner niet lekker en ik besluit met Google Maps naar huis te navigeren. Inmiddels weet ik zelf wel waar de laadstations staan en waar ik ze ongeveer nodig heb. Zo rij ik eerst naar Aire de Berchem langs de Luxemburgse A3 om de accu op te laden bij SuperChargy. Ik kies hier voor een nieuw type laadpaal en zie dat ik een QR-code kan scannen, waarmee ik de voortgang van het laden op mijn telefoon kan volgen. Dat is handig en met deze pagina op mijn scherm loop ik naar de McDonalds die hier ook is gelegen. Helaas ben ik niet de enige die dat laatste doet; er zijn zojuist twee busladingen met Nederlandse jongeren aangekomen en zij hebben massaal bestellingen geplaatst, waardoor ik extra lang op mijn bestelling moet wachten. Het is zo druk, dat de beeldschermen waarop de nummers staan van in gereed zijnde bestellingen, het niet kan bijbenen. De medewerkers van de McDonalds roepen de nummers af in het Frans, gevolgd door de losse cijfers van het getal in het Engels en een Nederlandse vrouw die bij de twee busladingen hoort, herhaalt het nog eens in het Nederlands. Na ongeveer een kwartier is mijn bestelling klaar en na deux-cent-cinqante-et-un en two five one ben ik de Nederlandse afkondiging net voor en sta ik bij de balie om mijn eten in ontvangst te nemen. Ik vind zowaar nog een leeg plekje om te zitten. Tijdens het nuttigen van de maaltijd houd ik de laadstatus in de gaten zie ik om me heen meerdere Nederlandse jongeren die aan het eten zijn. Sommigen hebben meerdere sloffen sigaretten op de tafel liggen. Die hebben van deze rustpauze direct gebruik gemaakt om te profiteren van de lage Luxemburgse accijnzen.

16:18 Het monument van het Verdrag van Schengen

Als ik terug kom bij de auto, is deze voor 77% geladen. Ik laat de auto nog doorladen naar 85%. Bij 80% gaat de laadsnelheid omlaag, maar doordat de auto sowieso niet zo snel wil laden, is dat bij mij nu niet van toepassing. Pas bij 85% zakt de snelheid onder wat ik vandaag van de auto mag verwachten en ik laat Google Maps naar een parkeerplaatsje langs de Belgische snelweg navigeren, omdat daar een geocache ligt. Ik moet van mezelf nog één cache in België vinden zodat ik vijf landen in een dag heb gehaald. De cache zit onder een dopje bovenin een paal verstopt en doordat er niet veel alternatieven zijn, heb ik deze cache snel gevonden. Snel verder naar Vielsalm, want bij Baraque de Fraiture heb ik mijn volgende laadstop gepland. Ik had hier willen eten bij Baraque de Frituur, het plaatselijke cafetaria, maar door de noodzakelijke stop bij de Luxemburgse McDonalds heb ik nu geen behoefte meer aan eten. Ik laad de auto vol tot 80% en rij door naar Nederland. Google Maps vertelt me hoe ik moet rijden en net als A Better Route Planner, leidt Maps me door de Luikse binnenstad. Dit is simpelweg sneller dan de ringweg. Voordat ik het door heb, zit ik op de snelweg die naar Maastricht leidt en bij Fastned Patiel stop ik om de accu aan te vullen zodat ik zo'n 160 kilometer actieradius heb. Dit heb ik nodig om thuis te kunnen komen.

16:23 Vanaf hier heb ik GR5-Luxemburg uitgelopen...

Inmiddels ben ik alweer zo'n 20 uur wakker en ik merk dat de vermoeidheid toeslaat. Om het autorijden veilig te houden, pak ik een extra laadpauze bij de Fastned Hondsiep bij Haps. Ik loop een rondje over de parkeerplaats voor de frisse lucht en na een kwartier durf ik het wel weer aan. Ik stap weer in de auto voor het laatste deel van de rit naar huis, waar ik uiteindelijk pas om 1 uur 's nachts arriveer.

Statistieken Afstand: 37,0 km Hoogtemeters: 1290 Gemiddelde: 4,7 km/h Bewogen gem.: 5,5 km/h Totaalteller: 8364,6 km

De voortgang over de GR5 na 18 dagen

Hoogteprofiel en tempo

16:33 ...en hier heb ik GR5-Duitsland ook uitgelopen

16:34 De witrode markering is weer terug!

17:17 De Moezel tussen Sierck en Contz

17:38 De mairie van Contz-les-Bains

17:45 Nog anderhalve kilometer te gaan...

18:00 Weer terug in Luxemburg

18:17 Teleurstelling bij de auto

<< Born-Ehnen (38km)