Leonard's wandelblog: april 2021

zaterdag 10 april 2021

LAW5 Nederlands Kustpad - Bad Nieuweschans-Appingedam (48km)

10:01 Wandelboom bij Bad Nieuweschans

Vandaag wilde ik in Hoek van Holland starten met de GR5, maar de weersomstandigheden zorgden ervoor dat ik toch maar naar het uiterste noorden van ons land ben uitgeweken. Dat was de enige plek waar het vrijwel de hele dag droog bleef, terwijl het in het zuiden de hele dag flink zou gaan regenen. Om half zes vertrek ik van huis en rij ik richting het noorden. Dit is de eerste keer dat ik met de auto zover van huis ga, dat ik onderweg moet bijladen en met behulp van Abetterrouteplanner heb ik berekend dat ik het beste kan bijladen bij Shell Dekkersland even voor Staphorst. Daar staan vier laadstations waar ik de maximale laadsnelheid van mijn auto kan benutten, dus hoef ik niet al te lang stil te staan.

Als ik bij de Shell aankom, blijkt dat ik wat meer stroom heb verbruikt dan dat Abetterrouteplanner had voorspeld. Iets om rekening mee te houden. Ik laad de auto wat verder op dan geadviseerd zodat ik Appingedam kan halen en met nog een kleine 20 kilometer aan actieradius parkeer ik de auto aan een laadpaal in het centrum van het dorp. Een kleine wandeling brengt mij naar het station waar ik een geocache log voordat ik de trein pak die mij via Groningen naar mijn startpunt in Bad Nieuweschans brengt.

10:41 Het kerkje van Nieuw-Beerta

Bij het station van Bad Nieuweschans staat een wandelboom met daarop het Kustpad en het Noaberpad. Het Noaberpad heb ik in december 2017 afgerond. Toen eindigde ik op dit station en het voelt een beetje alsof ik de draad weer oppak waar ik toen was gestopt. Terwijl ik een foto maak van de wandelboom, komen er twee dames aan die hetzelfde doen. Zij blijken het Noaberpad te gaan lopen en we wensen elkaar succes op de wandeling.

Na vier kilometer lopen kom ik in de eerste doorkomstplaats: Nieuw-Beerta. Een slaapdorp waar ik een geocache log onder toeziend oog van de loslopende kippen. Al snel ben ik het dorp weer uit waarna ik mij richt op de Dollard. Dit pad heet niet voor niets het Kustpad en ik verwacht dus langs de kust te gaan lopen. In de provincie Groningen is dat wat minder het geval, maar na 11 kilometer lopen kom ik bij de Dollard uit en zal ik toch het eerste grote water gaan zien, is mijn verwachting.

10:48

De provincie Groningen grenst qua waterpartijen aan de Dollard, de Eems en de Waddenzee. In die volgorde ga ik deze waterpartijen passeren doordat ik ervoor heb gekozen om het Kustpad achterstevoren te lopen. Formeel start het pad in het Zeeuws-Vlaamse Sluis, maar gelukkig zijn LAW's in de regel in twee richtingen gemarkeerd. Het Kustpad zal de Waddenzee overigens pas bereiken bij Lauwersoog en daar ook gelijk de provincie Groningen inruilen voor de provincie Friesland.

Eenmaal aangekomen bij de Dollard verwacht ik een grote plas water te zien, maar niets is minder waar. Er lopen hier paden aan beide kanten van de dijk en het is niet helemaal duidelijk aan welke kant het Kustpad hier loopt. Ik besluit de waterkant te kiezen, want ik wil de Dollard wel eens in het echt zien. Ik ken de Dollard immers alleen maar van de topografielessen van de basisschool. Eenmaal op de dijk zie ik een grote kwelder en verder richting de horizon zie ik vlak voor de skyline van het Duitse Emden wat schepen varen.

11:54 Nederlands Kustpad

Ik blijf het asfaltpad aan de waterzijde volgen totdat ik zesmaal een hek heb moeten overklimmen. Daarna besluit ik om aan de andere kant van de dijk te gaan lopen. Eenmaal boven op de dijk zie ik langs de binnendijkse weg een wit-rode markering van het Kustpad. Mooi, denk ik, en ik loop aan de landzijde verder. Ik maak nu een rondje om het westelijk deel van de Dollard en na 19 kilometer lopen vanaf de start vind ik de tweede geocache tijdens mijn tocht. Het is hier niet heel dik gezaaid qua geocaches, maar dat is in de regio Delfzijl wel anders. Het zorgt ervoor dat ik nu ook wel wat behoefte heb aan een korte rustpauze. Normaliter voel ik die behoefte niet zo snel door de korte pauzemomenten bij het loggen van een geocache.

11:56 De Dollard, aan de horizon Emden

Na 24 kilometer laat ik de Dollard achter me en kom ik langs de Eems te lopen. Ik realiseer me wat ik onlangs heb ontdekt, dat Nederland hier een sluimerend grensconflict heeft met Duitsland. Dit is zelfs op de kaart van Google terug te zien: volgens de Duitsers ligt de landsgrens tegen de Nederlandse kust aan en volgens Nederland ligt deze - op basis van internationale wateren - in het midden van de Eems. Een paar kilometer later arriveer ik in het dorpje Termunten.

Het is wel even fijn om in de beschutting van een dorpje te lopen na al die kilometers in open veld. Ik heb nu minder last van de wind waardoor het wat minder koud aanvoelt en ik besluit mijn overhemd uit te doen omdat ik eerder al merkte dat ik het warm had gekregen. Zo loop ik met een hemd, een wandelshirt en mijn waterdichte zomerjas verder. In Termunten passeer ik een bedrijf dat vis verkoopt en aan de voorkant van het gebouw staat iemand vis op te warmen op een barbecue. Voor het pand ligt een kort stukje spoor met daarop een treinwagon, waarvan het nut mij niet geheel duidelijk is. Even verderop loopt Termunten naadloos over in Termunterzijl. Hier bevindt zich een visserijmuseum en een bushalte met de naam 'Sluis', wat ik wel weer grappig vind, omdat dat tevens de naam is van de stad waar het Nederlands Kustpad voor mij eindigt.

13:27 Lente!

Iets verderop loop ik een extra kilometer voor een geocache met als naam 'Zicht op Duitsland'. Zicht op Duitsland heb ik al een poosje en Emden ligt inmiddels niet meer recht aan de overkant, maar toch zie ik nog veel industrie als ik naar Duitsland kijk. Aan Nederlandse zijde is het wat druk met geparkeerde auto's. Ik weet niet wat die hier allemaal doen, maar gelukkig kan ik rustig mijn gang gaan en de geocache ongezien loggen en terugplaatsen.

Het is nu wel even klaar met het 'langs de kustlijn lopen'; het Kustpad slaat linksaf het land in. Bij een bushalte ga ik even zitten om wat proviand uit mijn tas te halen en even uit te rusten. Ik heb er nu 34 kilometer op zitten. Door het uitstapje van de extra kilometer heb ik mijn voorsprong verspeeld en moet ik nu wat haast gaan maken. Ik loop naar de auto toe, dus kan geen trein of bus missen, maar ik ben ver van huis en er is nog wel zoiets als een avondklok: voor 22 uur moet ik thuis zijn. Ik besluit om de route wat in te korten en zo loop ik rechtdoor door de wierde Weiwerd richting Delfzijl. Na 37 kilometer lopen kom ik met 10 minuten voorsprong op mijn uiterste loopschema aan bij het Oosterhornkanaal. Ik ben daar niet alleen; een Duits binnenvaartschip is in aantocht en voor mijn ogen gaat de brug omhoog. Ik ga op de stoeprand zitten en de chauffeur van een lesauto met aanhanger en daarop een motorfiets stapt uit en steekt een sigaret op. Hij zegt tegen mij dat het wel even gaat duren en we doden de tijd met een kort gesprek. Als de kajuit van het schip de brug passeert, groeten we de mensen op het schip en niet veel later kan ik mijn weg vervolgen. Mijn voorsprong is geslonken naar 5 minuten, wat ik nog vind meevallen; ik had een grotere vertraging verwacht.

14:28 De Eems

Een halve kilometer later moet ik opnieuw een ophaalbrug over, maar deze brug lijkt permanent omhoog te staan. Dat kan doordat er recht voor me ook een ophaalbrug is en deze situatie dwingt me om een stukje van de route af te snijden. Ik loop nu het centrum van Delfzijl in. Alhoewel, de route gaat hier een trappetje op, waarna ik op een meter of vijf boven de grond langs het oosten van het oude Delfzijl naar het noorden loop. Daar loop ik weer over een trappetje omlaag, maar even verderop is het pad geblokkeerd door hekken. Achter de hekken zie ik een mooi asfaltpad lopen, maar ernaast zijn duidelijk werkzaamheden bezig en het hele gebied is afgesloten. Ik volg de Oosterveldweg richting station Delfzijl en besluit bij thuiskomst deze blokkade te melden bij Wandelnet. Ik maak een foto van het stationsgebouw met een binnenkomende trein, waarna ik weer een wit-rode markering zie: ik ben weer terug op het Kustpad. Op het stationsplein staat een waterpaal waar ik mijn drinkfles kan bijvullen zonder dat ik afhankelijk ben van de gesloten horeca. Top! Ik wist al van dit initiatief, maar voor het eerst heb ik er zelf echt profijt van.

14:49 Termunten

De komende drie kilometer loop ik door Delfzijl en volg ik dezelfde route als dat ik in september 2018 al liep toen ik hier startte met het Natuurpad. Toen liep ik hier met frisse benen; nu kijk ik uit naar het eindpunt in Appingedam. Oorspronkelijk had ik deze wandeling niet verder dan station Delfzijl gepland, omdat het anders op één dag met openbaar vervoer niet te doen was. Dankzij de auto is dat nu geen probleem, maar tussen mijn oren heb ik wellicht toch het idee dat ik al klaar zou zijn geweest. Komt bij dat het inmiddels is begonnen met wat miezerregen. Hard genoeg om de poncho aan te doen, want in het uurtje dat nog rest, kan ik anders nog behoorlijk doorweekt raken.

14:51 Termunten/-rzijl

Ik besluit om de snelste weg naar de auto te lopen, maar als het in Appingedam weer wat droger blijkt te zijn, loop ik hier toch nog een klein ommetje voor een geocache. Uiteindelijk kom ik na een kleine 48 kilometer wandelen aan bij de auto. Ik doe de auto van het slot af, gooi de rugzak op de bijrijdersstoel en stop de laadkabel terug in de achterbak. Ik heb de auto laten voorverwarmen naar 20 graden en de hoge temperatuur slaat op mijn koude wangen. Als ik alles heb aangesloten en de navigatie op de McDonalds van Assen heb ingesteld, rij ik weg van de parkeerplaats. Precies op dat moment stort de regen naar beneden. Ik ben net op tijd klaar met de wandeling realiseer ik me. Met tussenstops bij de McDonalds van Assen (eten en laden) en bij Fastned Het Veen (laden) kom ik uiteindelijk om vijf voor tien thuis aan. Net op tijd voor de avondklok dus.