4daagse 2018, dag 4, Cuijk (50km)

10:20 Bijna in Cuijk

Ik reis via de Waalbrug naar de parkeergarage. Op het Keizer Karelplein moet ik bij het verkeerslicht even wachten. Voor mijn ogen steekt een wandelaar over die volledig is verkleed met Amerikaanse vlaggen. Zo ziet die wandelaar er altijd uit. Ik herken hem al jaren. Ik parkeer mijn auto en loop ook richting de Wedren. Daar zie ik deze wandelaar vooraan staan terwijl ik in de vijfde rij sta. Als ik dus vijf minuten eerder was vertrokken zou ik ook vooraan hebben gestaan. Geen probleem, ook nu kan ik snel starten.

11:30 Op weg naar Nijmegen

Net als gisteren start ik wat langzamer. Mijn startsnelheid is net zo snel als bij mijn trainingen: 6,5 km/h. Nu loop ik wel over asfalt, waardoor ik normaal wel wat sneller zou kunnen lopen, maar mijn spieren zijn vermoeid. Geen probleem, dus ik loop rustig door. Na 10 kilometer verlaten we Nijmegen. Op het punt waar we dinsdag rechtsaf gingen en nu rechtdoor gaan, rust ik even uit. Daarna loop ik door richting Overasselt. Daar is soms een geocache-event, maar dit jaar niet. Dat event start dan om 6:00 uur. Ik probeer dan om rond die tijd aan te komen. Dit jaar is dat niet nodig en ik kom aan rond 6:15. We hebben net afscheid genomen van de militairen die Overasselt overslaan. Onze route naar Nederasselt is dit jaar vrij rustig. Op de dijk komen we weer samen met de militairen waardoor het op de dijk weer wat drukker is. In Nederasselt ga ik onder de brug naar het toilet waarna ik ga rusten bij de korfbalvereniging van Nederasselt. De rustplaats ligt bij de zuidkant van de brug richting Grave. Hier rust ik ook elk jaar; ik vind het de leukste rustplaats van de hele Vierdaagse. Ik eet een uitsmijter en ik kijk op mijn telefoon naar het huidige tijdstip. In Cuijk zit mijn gezin langs de kant, dus ik moet een beetje inplannen hoe laat ik daar langs kom. Ik heb tijdstippen berekend op twee plaatsen, waarvan dit het eerste plekje is. Hier moet ik een half uur vertraging 'oplopen'. Dat lukt wel door rustig te genieten van de muziek die hier wordt gespeeld.

11:48 Vanaf hier met alle afstanden op weg naar de finish

Na het rustpunt loop ik de brug over. Aan de overkant ligt een earthcache (geocache), die ik ook ingepland heb om wat vertraging op te lopen. Terwijl ik op de brug de geocache op mijn telefoon opzoek, zie ik dat ik de vragen een paar jaar geleden al had opgelost. Ik had m echter niet gelogd, dus dat ga ik dan dit jaar maar doen. De klok staat inmiddels op 7:45. Dat was het tijdstip waarop ik de brug van mijzelf mocht oversteken, dus ik loop nu keurig op de planning. Ik loop nu gewoon door naar Grave.

De vierde dag is altijd wel gezellig zo tussen de militairen en via kleine plaatjes die allen zo hun herinneringen hebben, kachel ik door richting Cuijk. Als ik in Beers aankom, realiseer ik me dat het voor Engelstaligen wel grappig zal zijn om eerst door Grave te lopen, en later door Beers. Een ludieke bierverkoper zou bij het kombord Beers bier kunnen gaan verkopen, maar daar was helaas geen sprake van. Zelf zou ik overigens sowieso geen bier kopen tijdens de Vierdaagse, maar het had er wel leuk uitgezien.

12:02

Terwijl ik door Vianen loop, zie ik op mijn telefoon dat de familie al langs de route zit in het centrum van Cuijk. Als ik kom aanlopen, rent mijn zoon mij tegemoet en een paar tellen later loop ik met twee kinderen in mijn armen over het parcours. Ik loop door de hekken zodat ik achter het publiek kan bijkletsen met de familie. Zo zie ik vanaf de kant de vierdaagse voorbij trekken en ik merk dat dat er ook wel leuk uitziet. Je ziet zo meer dan dat je als wandelaar ziet, doordat je dan de hele dag tegen de achterkant van hoofden zit aan te kijken. Na ongeveer een kwartier loop ik weer verder en terwijl ik de Maas oversteek naar Limburg, rijdt mijn familie weer terug naar huis.

12:13 Malden

Ik heb inmiddels een flink wandeltempo te pakken. Met de wetenschap dat ik niet meer hoef te sparen geef ik nu al mijn energie om lekker snel naar Nijmegen te wandelen. In Mook zoek ik even de luwte voor een korte pauze, waarna ik doorloop richting de Via Gladiola. Traditioneel maak ik hier altijd een foto van een temperatuurmeter, maar die is dit jaar helaas stuk. Op een bepaald punt gaan de wandelaars naar de rechterweghelft van de Sint Annastraat, maar ik kies de linkerkant. Zo loop ik een deel achter het publiek waar het een stuk rustiger is. Om te voorkomen dat ik achter de hekken terecht kom, besluit ik net voorbij het ziekenhuis om uiteindelijk maar weer tussen de wandelaars te gaan lopen. Ik geef de swingende politieagente een high five en loop verder.

12:32 De Via Gladiola

Langs de route staan diverse mensen die 'free hugs' uitdelen. Onder hen een man en een vrouw die dit al jaren doen. Enkele jaren geleden werd erbij gewaarschuwd om rustig aan te doen bij de vrouw omdat zij zwanger was. Vandaag passeer ik hen opnieuw en ik heb even de neiging om te vragen hoe het met de kleine gaat, totdat ik een jong meisje in een stoel aan de kant zie zitten. Dat zal ze zijn en ik vind het leuk om te zien hoe ook vaste elementen langs de route veranderen met de tijd.

Ik loop een deel rechts van de weg en vlak voordat ik een wandelaar wil inhalen, probeert deze een snoepje aan te nemen van iemand langs de kant. Hij trekt snel zijn hand terug als hij mij ziet passeren. Ik stop, loop een stapje terug en pak twee snoepjes van de jongen langs de kant. Vervolgens loop ik verder en haal ik de bewuste wandelaar opnieuw in. In het voorbijgaan geef ik hem een van de snoepjes. Niet dat dat zo belangrijk is, maar ik vond het wel leuk om op deze manier mijn excuses aan te bieden voor het onverwachte inhalen.

12:39 Als het publiek midden op de weg gaat zitten, dan
loop ik er wel achterlangs

Ondertussen nader ik Nijmegen met rasse schreden. Het valt me nauwelijks op hoe ver ik al ben en voordat ik het weet, zie ik de vaste tribunes al verschijnen. Ik loop even langs de marsleider om te bedanken voor de afgelopen week en krijg een gladiool mee. Een paar minuten later loop ik de Wedren op en meld ik mij af. Het is nu 13:15 uur. Gelukkig staat er geen rij bij het afmeldpunt. De eindscan verloopt zonder problemen en ik krijg een 7 mee om op mijn vierdaagsekruis van twee jaar geleden te prikken.

Op de Wedren bestel ik een broodje beenham. Na deze te hebben verorberd, loop ik richting het station. Hier kruis ik het parcours, waardoor ik via een loopbrug moet oversteken. Er hangen briefjes waarop staat dat de loopbrug na 14:00 uur gesloten zal zijn. Ik heb geen idee waarom dat zo is, maar heb er nog geen last van. Zonder problemen kom ik aan bij mijn auto en rij ik terug naar huis. Op de snelweg rij ik een kilometerslange file tegemoet van mensen die op weg zijn naar Nijmegen, of overlast ervaren van de Vierdaagse terwijl zij op weg zijn naar hun vakantieadres.

12:55 Het verkeer op de Scheidingsweg krijgt even voorrang

's Avonds ontdek ik een klein blaartje op een van mijn tenen van mijn rechtervoet. 's Morgens om 4 uur merkte ik al dat ik met de tenen over de rand van mijn zolen liep. Daar heb ik niets aan gedaan, met een klein blaartje als gevolg. De blaar ga ik niet behandelen, want die verdwijnt vanzelf wel weer.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,3 km 5,9 km/h (6,6 km/h) 2 (Wijchen) 48,9 km 5,6 km/h (6,5 km/h) 3 (Groesbeek) 50,9 km 5,7 km/h (6,5 km/h) 4 (Cuijk) 52,1 km 5,3 km/h (6,4 km/h) Totaalteller: 5045,6 km

13:05 Even langs de marsleider

13:12 De finish. Alhoewel, je krijgt je beloning pas als je 100 meter
verderop je polsbandje hebt laten scannen en je knipkaart hebt ingeleverd.

13:33 Over het Keizer Karelplein terug naar de auto

4daagse 2018, dag 3, Groesbeek (50km)

10:57 Groesbeek

Met twee ingetapete hielen arriveer ik rond 3:15 weer op de Wedren. De spieren voelen vermoeid aan en van het lange wachten totdat het 4 uur is, heb ik ook wat rugpijn overgehouden. Dat laatste had ik dinsdag ook, maar toen was ik verder nog fris. Ik loop in het eerste uur dan ook 'slechts' 6,5 kilometer. Dat was de afgelopen dagen nog tegen de 8 kilometer, maar op zich mag ik niet klagen, want dit is mijn normale wandeltempo, al loop ik normaliter over onverhard terrein. Het is echter wel duidelijk dat ik zwakker begin dan de afgelopen dagen, maar daar was ik vooraf al van uitgegaan. In eerdere edities was het eerste deel van de derde dag ook zwakker, wat dan weer beter werd naarmate de heuvels in zicht kwamen.

11:12  Even lekker klimmen

Ik heb deze week al vaker nagedacht over de keuze voor rustplaatsen. Vaak kies ik vaste rustplaatsen uit waar ik elk jaar stop, maar in het eerste deel van de derde dag ben ik er nog niet uit. Een vast punt was de bakker in Mook, maar dat is pas na bijna 15 kilometer en vaak wil ik op de derde dag al eerder een rustpauze inlassen. Voorheen stopte ik bij kleine rustplekken omdat ik er echt even doorheen zat, maar vandaag vind ik een prachtige rustplek bij een tuincentrum in Malden. Ik vermoed dat ik deze plek in de toekomst vaker zal uitkiezen. Het ligt op 7 kilometer van de start en dat is een mooie afstand. Ik ga zitten met mijn benen op een krukje en na zo'n vijf minuten pauze merk ik dat de rugpijn verdwenen is en loop ik net wat beter verder.

11:47 Op de Zevenheuvelenweg

We lopen door meerdere plaatsjes op weg naar Milsbeek. Er is warm weer voorzegd, maar dankzij de bewolking breekt de zon nog niet echt door. Dat gebeurt pas als we voorbij Milsbeek zijn en over het onverharde pad richting Gennep lopen. Ik wil weer even gaan zitten voor een uitgebreide rust, maar omdat ik graag een rustig plekje wil hebben, loop ik veel rustplaatsen voorbij. Net voorbij Ottersum mag ik bij mensen langs de kant naar het toilet en daar zit ik automatisch even waardoor ik weer wat langer door kan. Uiteindelijk ga ik bij de rustpost van de paardenvereniging van Ottersum zitten voor een uitgebreide pauze. Hier stop ik echt altijd om aan te sterken in voorbereiding op het samenkomen met de andere afstanden.

11:41 En weer omhoog.
Genoeg ruimte om rechtdoor te klimmen.

Ik voel nog altijd dat het minder gaat dan gisteren en eergisteren, maar als even voorbij de tweede passage van Milsbeek de eerste serieuze klim nadert, komt de energie terug in mijn lichaam en loop ik in een hoog tempo de medewandelaars voorbij de heuvel op. In Breedeweg en Groesbeek loop ik in een strak tempo en als de Zevenheuvelenweg nadert, merk ik dat ik nauwelijks kan wachten op de eerste klim. In een ruk loop ik de Zevenheuvelenweg uit tot aan de top van de laatste klim. Daar ga ik even zitten, voordat ik de drukte van Berg en Dal in wandel.

In Berg en Dal vul ik de bidons bij en log ik nog een geocache-event. Het tempo zit er nog goed in, maar wordt er door de organisatie van de Vierdaagse ineens uitgehaald als er door twee vrijwilligers een touw over de weg wordt gehesen om ons in zeer traag tempo richting een rotonde te laten bewegen. Dat geeft de politie tijd om het autoverkeer over de rotonde ruimte te geven. Na een paar minuten mogen we weer los en het duurt even voordat ik de achterhoede van de wandelaars die nog voor het touw liep, inhaal. Ik hou het tempo vast totdat ik bij het Julianapark aankom en de derde dag erop zit. Van de behandelde blaar van gisteren heb ik geen last, en er zijn ook geen andere ongemakken bijgekomen.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,3 km 5,9 km/h (6,6 km/h) 2 (Wijchen) 48,9 km 5,6 km/h (6,5 km/h) 3 (Groesbeek) 50,9 km 5,7 km/h (6,5 km/h) Totaalteller: 4993,5 km

12:07 Berg en Dal

12:19 We worden even tegengehouden door de organisatie zodat de
politie het autoverkeer doorgang kan verlenen

12:24 Dankzij het verplichte wachten is er nu volop ruimte richting Nijmegen

12:31 In de straten van Nijmegen

4daagse 2018, dag 2, Wijchen (50km)

Zandpad richting Alverna

Om kwart over drie kom ik aan bij de start. Om redelijk vooraan te staan bij het vertrek, is het noodzakelijk om zo'n drie kwartier te wachten. Af en toe kun je een praatje maken met iemand die naast je staat, maar de meeste tijd is het stil en kijk ik naar het informatiepaneel dat aan de rand van de Wedren is geplaatst. Om 1 minuut over vier start ik met de wandeling. Via het fietspad omzeil ik de studenten die de Heijendaalseweg blokkeren. Het hoort er een beetje bij, maar ik vind het knap irritant.

In het donker lopen we door de straten van Nijmegen. Na de Houtstraat slaan we linksaf een straat in waar in het donker een orkest al flink aan het spelen is. Met een gevoel van medelijden voor de overburen loop ik het orkest voorbij. Ik ga er maar van uit dat de omgeving het wel goed vindt, want ik merk ook dat het op sommige plekken rustig is en hoor dat dat is omdat de buurt heeft geklaagd. Dat is hier dan kennelijk niet zo het geval.

Alverna

We lopen door Hatert ricthing de Hatertsebrug. Hier lopen de meeste wandelaars op het fietspad, maar de weg zelf is ook voor de helft afgesloten voor de wandelaars, dus kies ik voor de rust op dit weggedeelte. Over de brug lopen we om Weezenhof heen. Helaas mogen we nog altijd niet meer door de wijk lopen, maar de buurtbewoners die ons willen zien, zijn langs de kant gaan zitten, waardoor het toch wel gezellig is. Na tien kilometer lopen we de stad uit. Net voorbij het snelwegviaduct ga ik even zitten voordat ik verder loop naar Alverna.

In Alverna is het een gezellige boel. Het is te merken dat we maar een keer door Alverna lopen en twee keer door Wijchen, want als we in de vroege uren door Wijchen komen, valt het qua festiviteiten nog wat tegen. Langs de kant is een jaarlijks geocache-event en ik ben zowaar de eerste die in het logboek schrijft. Terwijl ik met de organisatoren aan het praten ben, komt nummer twee al aangewandeld.

Geocache-event in Wijchen

Een stukje verderop lopen we langs de blarenpost en niet veel later komen we bij de splitsing waar ik twee jaar geleden nog rechtdoor ging om direct door het centrum van Cuijk naar Druten te wandelen. Dit jaar sla ik linksaf richting Balgoy en Niftrik. In Balgoy zoek ik een zitplek om mijzelf in te smeren tegen de zon, maar ik blijk een plek te hebben uitgezocht die gereserveerd is voor een groep. Dan maar een stoeltje ernaast pakken. Nu blijk ik bij een politiegroep te zitten van een Engels- of Franstalig land, maar als ze mij zien smeren, laten ze me rustig mijn gang gaan.

Beschermd tegen de zon loop ik richting de dijk naar Niftrik. Bij Niftrik is een berucht stukje dat kan worden afgesneden en de organisatie heeft hier vrijwel altijd een officiële controle of controleurs op afsnijders staan. Dit jaar staat er een formele controle en op het verste punt van de route krijg ik de eerste knip in mijn controlekaart.

Je zal maar dorst hebben

Ik merk nu dat ik het zwaar begin te krijgen met pijnlijke voeten en overbelaste spieren. Het grindpad bij Niftrik is echter geen enkel probleem, maar ik kies wel voor langere pauzes. Bij de rustpost langs het spoor eet ik een broodje met knakworst en neem ik de tijd. Niet ver na deze rustpost komt de 40 kilometer erbij en ga ik weer wat harder lopen. In Wijchen lopen we inmiddels met alle afstanden samen, maar gelukkig kan ik nog prima doorlopen. Het is weer een gezellige boel en van de vier 'hoofdplaatsen' qua sfeer (Bemmel, Wijchen, Groesbeek en Cuijk) vind ik Wijchen toch wel de gezelligste. De wegen tussen Wijchen en Beuningen en tussen Beuningen en Weurt loop ik dit jaar zonder er erg in te hebben. Dat is wel eens anders geweest.

Het Faberplein

Het is nog voor 12 uur als ik Nijmegen binnen loop. Ineens hoor ik achter me 'Excuse me, sir'. Er blijkt een groep militairen achter me te lopen. Kennelijk is mijn tempo behoorlijk ingezakt en ik versnel naar mijn normale wandeltempo. In dat tempo loop ik naar de Waalkade en als we aan het eind van de kade weer naar boven moeten lopen, test ik alvast de klimspieren voor morgen. Dat gaat prima en op het korte klimmetje haal ik een boel mensen in. Bovenaan is het vrij druk bij het Hertogplein en het Faberplein, maar tot opstoppingen komt het gelukkig niet. Om 12:30 uur kom ik aan op de Wedren en krijg ik mijn startkaart voor de derde dag.

Thuis ontdek ik een blaar aan de achterkant van mijn linkervoet. Er zit al een laagje eelt overheen, waardoor ik de blaar niet makkelijk kan vinden. Uiteindelijk krijg ik het voor elkaar om de blaar lek te prikken en leeg te maken. Ik breng tape aan op beide hielen om ze te beschermen voor de dag van morgen.

Doordat ik me vandaag vooral gericht had op het wandelen, heb ik geen foto's gemaakt. Gelukkig zijn er genoeg andere wandelaars die wel foto's hebben gemaakt. Met toestemming van de maker van deze foto's kon ik deze pagina tot opleuken met foto's. Ze zijn wel wat later gemaakt dan wanneer ik er langs liep.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,3 km 5,9 km/h (6,6 km/h) 2 (Wijchen) 48,9 km 5,6 km/h (6,5 km/h) Totaalteller: 4942,6 km

4daagse 2018, dag 1, Elst (50km)

3:17 Wachten op het startschot

Doordat ik vorig jaar niet heb meegelopen, is het alweer twee jaar geleden dat ik aan de start stond in Nijmegen en doordat ik toen de 55 kilometer liep, is het voor sommige doorkomstplaatsen zelfs alweer drie jaar geleden dat ik er ben geweest. Daarnaast is het voor mij dit jaar de eerste keer dat de eerste dag omgekeerd is. Vorig jaar was dat voor het eerst, dus ik ga ervan uit dat de eventuele opstartproblemen nu wel zijn opgelost. We gaan het zien.

Gisterenmiddag ben ik samen met mijn dochter per trein naar Nijmegen geweest voor het ophalen van mijn polsbandje. Op de Wedren ook gelijk het geocache-event gelogd dat daar plaatsvond. Daarna in de stad gezocht naar de kinderactiviteiten, maar het enige dat we vonden, was een voorlezing voor de peuters en daar is ze inmiddels wel te groot voor.

5:01 Het kerkje van Oosterhout

Afgelopen nacht heel licht geslapen. Op de wekker (die de tijd op het plafond projecteert) heb ik veel nachtelijke tijdstippen zien langskomen en toen de tijd met een 2 begon, vond ik het wel goed. De wekker stond op 2:15, maar om 2:00 stap ik uit bed en als ik uiteindelijk op de Wedren arriveer, sta ik gelijk al tussen de hekken. Ik word direct aangesproken door een vriendelijke man die op de overdrachtelijke praatstoel zit waardoor ik zelfs vergeet om het gps-apparaat aan te zetten. Die heb ik voor de navigatie verder niet nodig deze week, maar ik wil wel graag de route en loopsnelheid vastleggen. Uiteindelijk heb ik een geldige gps-ontvangst als ik in Oosterhout de dijk verlaat; het voorliggende deel van de route zal ik dan maar kopiëren van de gelopen route in 2016.

Terwijl wij op de Wedren wachten op het startsignaal om 4 uur, hoor ik de nieuwe marsleider Henny Sackers een korte speech houden. Terwijl ik naar hem kijk, zie ik achter hem op een groot scherm de klok voorbij 4:00:00 uur tikken. Het is 12 seconden over vier als de marsleider begint met aftellen naar de start. Hierdoor start de Vierdaagse dit jaar dus om 22 seconden over vier; als de klok op het grote scherm goed loopt. Het mag de pret niet drukken. Wat ik wel belangrijk vind, is dat ik direct een goed tempo kan aannemen zodat ik de Waalbrug kan oversteken voordat hier een wandelfile ontstaat. Dat lukt en direct na de Waalbrug maken we de draai naar de Oosterhoutsedijk. Voorheen was deze dijk het sluitstuk van de eerste wandeldag, maar sinds vorig jaar is het dus het eerste deel van de route boven de Waal.

5:44 Zonsopkomst

Vorig jaar las ik op fora nog zorgen over het in het donker over de dijk lopen, maar ik merk nergens aan dat er slecht zicht is. Met frisse benen stelt de dijk niet zoveel voor en bebouwing rechts van de dijk verraadt dat er een dorp in aantocht is en dat blijkt direct Oosterhout te zijn. Markant is de kerktoren van Oosterhout die mooi afsteekt tegen de schemering van de opkomende zon. Het is precies 5 uur als ik in Oosterhout de dijk verlaat.

Via Valburg komen we uit bij recreatieterrein Watergoed. De volgende doorkomstplaats is Elst, waar de eerste wandeldag naar is vernoemd. Voordat we in Elst aankomen, neem ik even een korte pauze. In Elst is het op zich best gezellig, maar het is lang niet meer wat het was, nu we er zonder de andere afstanden al om 7 uur doorheen komen.

6:44 Rustiger dan ooit loop ik Elst binnen

Vanuit Elst lopen we verder naar Arnhem-Zuid en Elden. De zon staat inmiddels hoog aan de hemel en zelfs voordat de zon op was gekomen, had ik het al warm van het lopen, maar nu is het echt goed heet. Ik hou me rustig en laat mijn benen het werk doen. Op die manier geef ik het lichaam zoveel mogelijk rust zonder te stoppen met wandelen. Op het fietspad bij Elden lopen we even lekker in de schaduw en vlak voordat we de dijk op gaan, spray ik me in met zonnebrandspray.

De dijk naar Huissen is nog geen meter korter geworden en geeft voldoende tijd om te bedenken wat erna precies gaat volgen, want ik merk dat ik door de richtingwijziging niet alle plekjes meer precies weet te herinneren. In Huissen steken we een weg over die in het verleden altijd open was voor autoverkeer waarbij verkeersregelaars aangaven wie er mocht rijden/lopen. Dit jaar is de hele weg afgesloten, waardoor ik direct kan oversteken richting Huissen.

7:03 Modernere tekstborden dan voorheen

In Huissen is het een gezellige boel. Bij de Zaanse supermarkt worden plastic flesjes met Radlerbier zonder alcohol uitgedeeld en zo'n flesje gaat er wel in na al veel water te hebben gedronken. Het geeft de nodige krachten om door het warme weer verder te lopen in de richting van Bemmel. We lopen langs de kassen en komen in de buurt van de snelweg A325 als de lopers van de 40 kilometer erbij komen. Ik heb nare herinneringen als het gaat om afstanden die erbij komen, maar het omdraaien van de route heeft nog een extra voordeel: de wegen waarop we lopen nadat de afstanden bij elkaar komen, zijn breder dan de Oosterhoutsedijk en zelfs als de 30-ers en de militairen erbij zijn gekomen, kan ik nog goed in mijn eigen tempo doorwandelen.

7:05 Hoezo druk...

In Bemmel is het groot feest en het is altijd mooier feest als alle afstanden bij elkaar zijn. Dat is de grote paradox, want het kan zorgen voor een slechtere doorstroming, maar de interactie met de mensen aan de kant is wel een stuk leuker dan wanneer de 50 alleen loopt. We lopen zoals altijd twee keer afzonderlijk door een stukje bebouwde kom van Bemmel en in het tweede deel is ook een geocache-event georganiseerd. Hiervoor moet ik een stukje van de weg af en als ik bij het logboek en de organisator van het event ben aangekomen, blijk ik de tweede wandelaar te zijn die het logboek signeert. Dat betekent mijn allereerste eremetaal bij een Vierdaagse-event dat na het samenkomen van de afstanden is gesitueerd.

7:36 In Arnhem

Na Bemmel volgt Lent. Tegenwoordig is Lent onderdeel van Nijmegen, dus eigenlijk zijn we alweer in de stad. Voor het gevoel is echter de Waalbrug de grens, maar door het omdraaien van de route zijn we nu al heel dicht bij de Waalbrug aangekomen. Dat scheelt weer een saaie dijk en na weinig tijd loop ik de Waalbrug over en Nijmegen binnen. In Nijmegen zijn twee kruisingen waar de wandelaars soms moeten wachten op de auto's, maar vandaag heb ik het geluk dat ik op beide punten direct kan doorlopen. Het is uiteindelijke 12:45 uur als ik op de Wedren mijn knipkaartje inlever en de eindscan van de eerste wandeldag ontvang.

8:57 Grenspaal van Huissen

Op basis van de laatste wandeltrainingen had ik ingecalculeerd dat ik blaren achterop mijn hielen zou hebben, maar dat blijkt reuze mee te vallen. Kennelijk heeft dat toch te maken met de ongelijke en onverharde ondergrond van mijn trainingswandelingen. Vandaag loop ik vrijwel alles op verharde ondergrond en zo kom ik blaarloos de eerste dag door.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,3 km 5,9 km/h (6,6 km/h) Totaalteller: 4893,7 km

8:57 De dijk bij Huissen

9:50 Langs de kassen

10:04 Weer samen met de 40km-lopers; de vrachtwagens lijken stil te staan op de snelweg

10:38 Langs de snelwegafrit Elst

11:08 Bemmel

12:07 Alsof het nog niet warm genoeg is...

12:24 Weer bij de Waalbrug