vrijdag 22 juli 2022

4daagse 2022, dag 3, Cuijk (50km)

2:59 In de Keizer Karelgarage
Deze nacht slaap ik vanaf half negen en word ik om half twee wakker. Ik blijf nog even liggen en val opnieuw in slaap, maar om tien voor twee ben ik opnieuw wakker en besluit ik op te staan. Gisterenavond heb ik kranten in mijn schoenen gedaan om ze snel te drogen en heb ik mijn poncho uitgehangen met hetzelfde doel. De poncho is nog wat vochtig, maar toch neem ik deze mee de auto in. In Nijmegen besluit ik wel of ik deze ook meeneem tijdens de wandeling. Vlak voordat ik ging slapen, had ik de kranten al vervangen door nieuwe kranten en de schoenen zijn van binnen helemaal droog als ik ze aantrek. Ik stap in de auto en net als de afgelopen dagen, sta ik rond drie uur bij de start. De buitenkant van mijn schoenen is nog wel nat, maar dat zal het droge weer van vandaag vast wel oplossen. De poncho heb ik wel meegenomen, want onderweg naar Nijmegen ben ik door twee regenbuien heengereden. Er zit dus nog wel degelijk neerslag in de lucht.

4:24 Vanaf hier lopen we samen met de militairen
Bij de start is het gezellig. Een drietal studenten komt bij ons staan en vraagt enkele 70-plussers naar hun motivatie om zo'n eind te gaan lopen. Het is een leuk gesprek en de studenten lijken oprecht geïnteresseerd. Dat is lang niet van alle studenten te zeggen; sommige van hen staan je bijna uit te lachen als ze
met een beker bier voor je staan en wij lachen hen ook uit als bij het weglopen te merken is dat de betreffende student een slokje te veel op heeft.

5:25 Tijd voor een rustpauze
Om vier uur mogen we weg, maar onze starter begint tien tellen later met scannen. Op zich geen groot probleem, tenzij je vanmiddag om zes uur net die tien tellen tekort komt. De lopers vooraan zijn echter niet het soort lopers dat 14 uur nodig gaat hebben en langzamere lopers kiezen er zelf voor om achteraan te staan bij de start. We vertrekken vandaag met maximaal 35.465 wandelaars, want zoveel wandelaars zijn er gisteren op tijd binnengekomen. Dat is een laag aantal en dat zal vast te merken zijn op het parcours. Goed nieuws, want dat betekent makkelijker inhalen.

We lopen Nijmegen uit langs exact dezelfde route als woensdag. Vandaag starten de militairen echter een half uur eerder, waardoor wij ze bij de afslag naar de Houtlaan al tegenkomen. Ik vind dat altijd wel gezellig dankzij de liederen die zij vaak ten gehore brengen. Het maakt het wel gelijk wat drukker op het parcours, maar er is nog steeds prima doorheen te lopen en het creëert bij mij gelijk al een hoger inhaaltempo. De eerste tien kilometer loop ik met 7,0 km/h gemiddeld. Net buiten Nijmegen neem ik een rust om een broodje te eten, maar de muggen zijn voor mij reden om snel weer verder te lopen.

7:02 Ontbijt bij de sportclub van Nederasselt
Ik loop nu in een wat meer gematigd tempo verder. Ik merk af en toe dat ik wat inkak qua tempo, maar door een gesprek aan te gaan met een passerende wandelaar, pas ik mijn tempo aan hen aan waardoor de vaart er weer in komt. Bij Nederasselt haal ik weer een uitsmijter bij de sportclub Diosa. In het verleden dacht ik dat dit de lokale korfbalvereniging was, maar het blijkt meer dan dat te zijn. De grote reden om hier te gaan zitten is ook wel het vermaak door de grappige manier waarop wandelaars worden opgeroepen om een eitje te komen eten. Wat er gebeurd is, weet ik niet, maar de man die nu de microfoon heeft doet dat minder leuk dan zijn voorganger. Hopelijk is dat van tijdelijke aard.

7:28 De brug bij Grave
Samen met de militairen lopen we over de brug naar Grave. Het is gezellig druk en midden op de weg staan zoals zo vaak kinderen om handjeklap met wandelaars te doen. Als ik door het centrum van Grave loop, komt een kind van een jaar of drie naar andere kinderen midden op straat gerend en zonder naar de aankomende wandelaars te kijken, loopt ze net iets te ver door. Een botsing is aanstaande en ik kan dat maar net voorkomen door mijn rechterbeen op een bijzondere manier over het meisje heen te manouvreren en met mijn linkerhand haar tegen te houden om te voorkomen dat het alsnog misgaat. Het leidt tot gegniffel en applaus vanuit het publiek, complimenten van mede-wandelaars en een moeder die haar kind vermanend toespreekt. Veel krijg ik van dat laatste niet mee, want ik ben inmiddels alweer een straatje verder gelopen. Ik loop Grave uit op weg naar Gassel. In Gassel hangt een banner met de tekst Via Frikandella waar een warme mini-frikandel kan worden meegenomen. Een welkome afwisseling na al het onverwarmde snoepgoed en fruit dat onderweg wordt aangeboden.

7:47 Tussen Grave en Gassel
Tussen Vianen en Cuijk lopen we onder de snelweg A73 door en nu komt het einde gevoelsmatig toch wel dichtbij. Ik heb de tred er nu lekker inzitten en op de aanmoedigingen van de mensen aan de kant loop ik lekker snel door Cuijk en over de pontonbrug. Na deze tijdelijke brug volgt altijd een saai stukje naar Mook, maar hier staan vandaag de boeren die niet alleen kaas en melk uitdelen, maar vandaag ook bier. Het is de laatste dag en het duurt nog wel een paar uur voordat ik weer in de auto stap, dus ik besluit om een biertje aan te nemen en deze drink ik al lopend op, want al een hele kunst op zich is.

8:09 Gassel in Vierdaagsesferen
Onderweg naar Malden passeren we een stand van Forum voor Democratie die roept dat ze voor de boeren staan. Ik heb het inmiddels behoorlijk gehad met al dat activistische gedoe op basis van alternatieve feiten en gun de mannen van FvD geen blik waardig. Vanaf hier is het alleen nog maar rechtdoor naar het Keizer Karelplein, al slaan we vlak voor Malden nog wel even rechtsaf als de weg waar we op lopen, naar links afbuigt. Uit die richting komen de 30-kilometerlopers erbij waardoor we nu helemaal compleet zijn. Het is nu immer geradeaus naar het Keizer Karelplein, maar ik besef nauwelijks dat we met de laatste kilometers bezig zijn. Het lijkt me een stuk makkelijker af te gaan dan voorgaande edities. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het uitvallen van de eerste wandeldag. Dit geldt niet voor iedereen; terwijl ik met rasse schreden naar Nijmegen loop, zie ik een loper van de 30 kilometer naast mij op het asfalt neervallen. Het ziet er beangstigend uit en net als een andere loper stop ik om te kijken of ik kan helpen. Gelukkig zit er net iemand aan de kant die kennelijk een functie in de zorg heeft, want ze weet de juiste vragen te stellen en dingen te doen die ik alleen uit de theorie ken. Ik kan deze medewandelaar in vertrouwen achterlaten en vervolg mijn weg naar de finish.

9:42 Frikandelletje onderweg
Mijn ouders hebben laten weten dat ze onderweg zijn naar Nijmegen om me in te halen. We communiceren wat over mijn voortgang en hun locatie en verder loop ik lekker verder over de Via Gladiola. Als ik het bord nog 1,5 km passeer, kijk ik om me heen of ik mijn ouders zie staan en niet veel later is dat het geval. We hebben een kort felicitatiemoment, waarna we afspreken dat ik eerst ga finishen en we dan ergens anders elkaar ontmoeten zodat we daar meer tijd voor hebben zonder anderen het uitzicht te belemmeren. Ik loop door naar de finish en ruil mijn knipkaart in voor een speldje met een 8 erop die ik thuis in de medaille kan prikken waar nu nog de 7 in zit.

9:52 Het tunneltje bij Vianen
En zo zit de Vierdaagse er voor mij weer op. Geen blaren, wel spierpijn wat komt doordat ik een stuk harder heb gelopen dan bij mijn maandelijkse trainingen. Dat is toch wel het gevolg van alleen lopen, want tussen andere wandelaars ga ik dus sneller lopen om ze te kunnen inhalen. Ik vind het niet erg, want de Vierdaagse heb ik zonder echt vervelende klachten afgerond en het moet ook een beetje een uitdaging blijven, anders is de voldoening ook een stuk kleiner. Dit jaar ging alles sowieso wat makkelijker dan eerdere edities, wat te maken moet hebben met het uitvallen van de eerste wandeldag. Het meeste last heb ik nog van het slaaptekort en de eerste twee nachten na de Vierdaagse slaap ik het klokje rond.

Na de Vierdaagse gaan we met het gezin een paar weken op vakantie. Als ik daarna weer eens inlog op de website van de Vierdaagse en mijn persoonlijke gegevens opzoek, zie ik dat de polsbandscans worden weergegeven. Dat geeft een leuk overzicht van de loopgegevens van de drie wandeldagen, met de kanttekening dat ik op de eerste wandeldag om 12:00 uur aankwam en een poosje in de rij heb gestaan voor mijn eindscan:

 
StartFinishWandeltijdGemiddelde snelheid (km/h)
Woensdag4:01:1212:04:028:02:506,21
Donderdag4:00:1412:16:328:16:186,04
Vrijdag4:00:2112:47:058:46:445,70





Statistieken
DagAfstandGemiddelde (bewogen)
1 (Wijchen)48,7 km6,2 km/h (6,6 km/h)
2 (Groesbeek)50,2 km6,0 km/h (6,3 km/h)
3 (Cuijk)50,6 km5,7 km/h (6,4 km/h)
Totaalteller:7180,6 km

De vierdaagse 2022 na 3 wandeldagen

9:56 Zinloze aanmoediging in Cuijk

10:03

10:09 Cuijk

10:14 De pontonbrug bij Cuijk

10:15 Op de pontonbrug

10:34 Bier van de boeren

11:05 We zijn er bijna...

11:16 De 30km-lopers komen erbij

21 graden op de Via Gladiola

12:18 Erg rustig op de Via Gladiola

12:22 De enige plek waar verkeer vandaag de Sint Annastraat
kan kruisen

12:38 De laatste kilometer

12:43 De laatste afslag

12:45 De finish

En dat is 8


donderdag 21 juli 2022

4daagse 2022, dag 2, Groesbeek (50km)

4:00 Luttele seconden voordat we weer mogen
Afgelopen nacht ben ik om kwart over acht gaan slapen en ondanks dat ik de nacht ervoor geen slaap heb gehad en gisteren een relatief zware inspanning heb geleverd, word ik toch om kwart voor twee wakker. Een half uur voor de wekker dus. Zo'n tien minuten voor 3 parkeer ik de auto in de Keizer Karelgarage. Tussen de parkeergarage en de Wedren ligt een eenvoudige geocache verstopt en omdat ik nog nooit eerder een geocache gevonden heb tussen 2:00 en 3:00 besluit ik om een poging te wagen. De cache is snel gevonden, maar ik heb geen pen mee waardoor loggen lastig wordt. Ik besluit de cache online wel te loggen met de opmerking dat de fysieke log ontbreekt en loop snel door naar het startvak. Dit keer sta ik niet vooraan, maar in derde positie en dat is goed genoeg.

4:23 Extinction Rebellion is ook van de partij
Om vier uur start ik met de wandeling en net als gisteren start ik op het fietspad. Waar ik gisteren met jusitie in aanraking kwam, kom ik dat nu met de politie, maar net als gisteren biedt het gras naast het fietspad ruimte om dat netjes op te lossen. We volgen de Heyendaalseweg en boven de weg zie ik een banner van Extinction Rebellion met de leus Red de Vierdaagse - Red het klimaat. Ze spelen goed in op de actualiteit van de geschrapte wandeldag en gelukkig blijft het bij een banner en bezetten ze niet het wandelparcours.

4:25 Hier stond voorheen de goedemorgenman
Op de kruising met de Houtlaan stond vroeger altijd de goedemorgenman die alle lopers met zijn megafoon een goedemorgen toewenste. Nu staat er een bord waarop te lezen is dat deze man is komen te overlijden. Gisteren hoorde ik op het Vierdaagsejournaal dat dit begin 2020 is gebeurd. Dit is dus echt de eerste Vierdaagse sinds deze man is overleden. Het geeft me een gek gevoel en ik ervaar dit toch wel als een gemis. Sommige tradities blijven bestaan, maar anderen komen ooit te vergaan en tot die laatste categorie lijkt de Goedemorgenman dus te horen.

6:29 Langs de Mookerplas
Aan de andere kant van de Sint-Annastraat slaan we linksaf de Van Peltlaan in. In een van de tuinen staat een banier van de honderdste Vierdaagse. De tekst is aangepast en er staat nu 104de 3daagse - dag 32 - Groesbeek.

In Hatert slaan we de weg in naar Malden en passeren we de Vierdaagsecamping aldaar. Bij de Intratuin neem ik een korte pauze waarna ik weer verder loop naar Molenhoek en Mook. Als ik langs de Mookerplas loop, realiseer ik me dat ik hier in het verleden een mooi zicht had op de opkomende zon, maar vandaag is de lucht grijs en is de zon niet te zien. Ik loop door Plasmolen en Milsbeek. In Milsbeek begint het te regenen en ik trek mijn poncho aan. Even later lijkt het op te klaren, maar net als de meesten hun poncho weer hebben opgeborgen, barst een stevigere bui los. Ik ben blij dat ik de poncho nog aan had. Gelukkig duurt deze bui niet te lang en als we het onverharde wandelpad naar Gennep inslaan, trek ook ik mijn poncho weer uit.
 
6:40 Zij staan er ook weer
Als we door Gennep lopen komt bij mij weer de gedachte op die ik in eerdere edities ook had: dat de gemeente Gennep na het inlijven van Ottersum de Vierdaagse ook door Gennep wilde hebben. Vroeger liepen we van Milsbeek over saaie rechte wegen naar Ottersum, maar inmiddels lopen we al een flink aantal jaren ook door Gennep. Sindsdien krijgen we in Ottersum ook geen gratis soep meer uitgedeeld, wat destijds een welkome gift was na kilometers over saai parcours lopen. Dit jaar is de route na Ottersum gewijzigd, maar hiervan ben ik me niet bewust. Als ik merk dat de rustplaats van de paardenvereniging van Ottersum op een andere plek staat, kijk ik op afstandmeten.nl en laat ik mijn positie tonen op een kaart met de route van 2018. Ik bevind me nu inderdaad niet op die route. Er is dus een wijziging geweest. De nieuwe route is iets korter en wellicht heeft dat te maken met de doorkomst in Weurt van gisteren, die de afstand van die dag wat langer heeft gemaakt. Ik vind de nieuwe route waar ik nu loop ook wel wat aantrekkelijker doordat de wegen wat meer bochtjes hebben en wat korter lijken te zijn. Meer afwisseling dus dan lange rechte wegen.

7:01 Over de Mookerplas naar Plasmolen
De paardenvereniging is verplaatst doordat op de oorspronkelijke plek nu een rustplaats voor militairen is ingericht. Hier zijn ook toiletunits en wellicht is er ook proviand te halen, maar dat weet ik niet zeker, want door mijn eerdere pauze bij de paarden besluit ik nu gewoon door te lopen naar de samenkomst met de routes van de militairen en de 40-kilometerlopers.

We lopen nu naar Breedeweg en de ervaring leert dat hier veel support langs de weg staat. Even verderop raakt het parcours de landsgrens met Duitsland. De weg gaat hier steil omhoog en voor ons is dit de eerste serieuze klim van de dag. Klimmend ga ik in de Vierdaagse altijd versnellen en dat doe ik ook nu weer.We passeren Breedeweg en Groesbeek op weg naar de Zevenheuvelenweg. In mijn beleving gaan we langs deze weg over vier klimmetjes die qua zwaarte vergelijkbaar zijn met de eerdere klim langs de Duitse grens. Vandaag blijken het er slechts drie te zijn, tenzij de glooing in het landschap aan het begin ook meetelt als een klim, maar dat kan ik me nauwelijks voorstellen.

7:44 Enkele flinke buien bij Plasmolen
De doortocht over de Zevenheuvelenweg is altijd weer een feestje. Langs de kant staat het vol supporters en de weg staat traditioneel enkele dagen voordat we er lopen, al vol geparkeerd met campers en caravans. Het heeft ergens wel overeenkomsten met een bergetappe in de Tour de France en die vergelijking wordt niet alleen door mij gemaakt. Tijdens een van de klimmen zie ik het logo van een travelbug (geocaching) op een tafel en ik stop met klimmen om er een foto van de maken. Ondertussen krijg ik via Whatsapp de vraag of het te doen is in de harde regen. Het is droog, en dat laat ik in een reactie ook weten.

7:51 Op weg naar Gennep
Tijdens de volgende klim ben ik in vol tempo omhoog aan het lopen terwijl er een foto van me wordt gemaakt. Ik besluit deze foto na te zoeken  om te kijken hoe ik eruit zie tijdens het klimmen. Normaliter doe ik dit nooit; er worden elke wandeldag wel 1 of 2 foto's op deze manier gemaakt en ik vind het een beetje overkill. Dit keer neem ik een kaartje aan met daarop de website waar ik de foto kan terugzien en een getal waarmee ik de foto snel kan vinden. Alle foto's die in een bepaald tijdbestek worden gemaakt, krijgen dat getal.

8:21 Gennep
Aan het einde van de Zevenheuvelenweg kom ik aan in Berg en Dal. Het begint nu opnieuw te regenen en ik doe de poncho weer aan. Dat doe ik geen moment te vroeg, want even later komt het water met bakken uit de hemel. De regen zal vandaag ook niet meer stoppen en in Nijmegen breng ik door het weer een bliksembezoek aan een geocache-event van iemand die langs de kant zit. Inmiddels heeft het zo hard geregend, dat het water via mijn sokken mijn schoenen is ingetrokken. Dan kan je Gore-Tex hebben, maar een schoen heeft aan de bovenkant een groot gat en daar is het nu dus toch misgegaan. Mijn sokken zijn doorweekt, maar ik ben nu zo dicht bij de finish dat ik de gok waag om door te lopen met het risico op blaren.

9:49 Hier start de eerste klim bij Breedeweg
Als ik op de Wedren aankom, blijkt dat niet alleen mijn sokken, maar ook mijn wandelshirt (die onder de poncho zit), nat is. Doordat ik nu gestopt ben met actief wandelen, koelt mijn lichaam af en begin ik het echt koud te krijgen. Ik loop snel naar de auto en in de Keizer Karelgarage hangt nog een lekkere warme lucht. Ik start de auto en zet de verwarming maximaal en rijd zo op weg naar huis. Thuis stap ik eerst 20 minuten onder een hete douche om op te warmen, waarna ik in winterkleding de rest van de dag doorbreng. Tegen de klok van acht uur krijg ik het warm in mijn kleding, maar dan is het ook alweer bedtijd, dus kleed ik me voor dat half uur niet meer om.



Statistieken
DagAfstandGemiddelde (bewogen)
1 (Wijchen)48,7 km6,2 km/h (6,6 km/h)
2 (Groesbeek)50,2 km6,0 km/h (6,4 km/h)
Totaalteller:7130,0 km

De Vierdaagse 2022 na 2 wandeldagen

9:54 Op naar Groesbeek

10:13 Hier staan vandaag de boze boeren

10:36 Groesbeek

10:56 Aan de horizon is de eerste klim van de Zevenheuvelenweg al zichtbaar

11:03 Glooiend landschap

11:04 Dreigende lucht...

11:11 ...maar nog wel droog

11:15 De laatste klim; met bijna 7km/h omhoog

11:18 Bijna in Berg en Dal

14:14 Thuis de schoenen drogen voor morgen


woensdag 20 juli 2022

4daagse 2022, dag 1, Wijchen (50km)

1:45 Slapen heeft nu geen zin meer
Na twee jaar zonder Vierdaagse gaat ie dan dit jaar eindelijk weer door. Helaas blijkt er een snikhete dag aan te komen (40°C) in deze week wat er uiteindelijk voor zorgt dat de organisatie de eerste wandeldag uit het programma haalt. De Vierdaagse van 2022 is dus feitelijk een Driedaagse. Doordat het de organisatie is die een dag schrapt, mag wel het vierdaagsekruis worden uitgereikt aan mensen die de tocht voltooien. Het maakt van deze editie een uitgelezen mogelijkheid om je eerste kruisje op te halen: er is dit jaar door tegenvallende inschrijfaantallen geen loting, dus elke inschrijving mag meelopen. En om de Vierdaagse uit te lopen zijn maar drie wandeldagen nodig. En als je eenmaal je eerste kruisje hebt, hoef je in principe nooit meer te loten. Voor mij speelt dat sentiment overigens niet, want ik start dit jaar voor de achtste keer met dit schitterende evenement.

Om 20:15 uur ben ik afgelopen avond naar bed gegaan met de wekker op 2:15 uur, maar van slapen is niets gekomen. Om 1:00 uur besluit ik om dat ook niet meer te proberen en om kwart voor twee stap ik uit bed. Ik heb alle benodigdheden voor de wandeldag klaarliggen en kan al vrij snel op weg naar Nijmegen, waar ik rond de klok van drie uur bij de start arriveer. Het hele startvak is nog leeg en ik sta helemaal vooraan. Naast mij komt een andere vroege starter staan die ook niet heeft kunnen slapen. We raken aan de praat terwijl achter ons het startvak steeds voller wordt. Mijn gesprekspartner wordt door SBS6 geïnterviewd en komt later die ochtend nog even op tv. Om 4 uur klinkt het startschot na een kort woord van de marsleider Henny Sackers, waarvan ik door de spanning van 'we mogen eindelijk weer' niets heb meegekregen. Gelukkig worden we niet overhoord en gaat het alleen om de wandelprestatie.

2:54 Het startvak is nog leeg!
Nadat mijn polsbandje is gescand, ga ik op pad. Op de Prins Bernhardstraat staan rijen studenten om ons succes te wensen, waardoor de hoofdrijbaan te smal is om direct snelheid te ontwikkelen. Net als anders verkies ik het fietspad rechts van de weg waardoor ik direct met een hoog tempo van start kan gaan. Even kom ik (letterlijk) met justitie in aanraking, als een wandelgroep van deze organisatie van rechts het parcours betreedt. De wandelaar met wie ik in het startvak heb gesproken, heeft hetzelfde wandeltempo als ik en we blijven de komende uren samen optrekken. Zo lopen we langs Alverna, Wijchen, Balgoij en Niftrik. Onderweg loop ik twee locaties voorbij waar ik normaliter altijd pauzeer. Het is goed te merken dat de eerste wandeldag is geschrapt en ik nog met een fris lichaam rondloop. Als we even voorbij Balgoij de dijk betreden stop ik even bij een bankje om mezelf in te smeren tegen de zon die inmiddels flink is gaan schijnen. In Niftrik nemen we even rust bij een rustplaats langs het spoor. Dat blijkt voor ons beide een traditioneel rustpunt te zijn omdat het de laatste rustplek is voordat de lopers van de 40 kilometer erbij komen en het een stuk drukker wordt op het parcours.

3:48 Foutieve informatie bij de start
Als we in de drukte komen, bevinden we ons tussen lopers van de 40km die een lager tempo hebben dan wij. Dat is eenvoudig na te rekenen door te kijken naar de starttijd en de afgelegde afstand op het punt van samenkomst. Voor mij zie ik een gaatje en snel haal ik een paar wandelaars in. Dan zie ik nog een gaatje en doe ik dit nog een keer. Voordat ik het weet, ben ik de wandelaar met wie ik de afgelopen dertig kilometer heb opgetrokken, kwijt. Ik vind het niet erg want ik merk dat ik door de drukte nu in een andere wandelmodus ben gekomen. Ik verhoog mijn tempo zodat inhaalacties niet zoveel tijd kosten en zo loop ik in hoog tempo zigzaggend door Wijchen.

Het is heel warm (30°C) en in het wandellegioen zelfs nog een graad of drie warmer, waardoor het belangrijk is om veel te drinken en te blijven eten. Langs de route is genoeg aanbod waardoor je selectief kunt zijn in wat je aan etenswaren aanneemt. Daarnaast is er voldoende drinkwatercapaciteit waarvoor zowel door de organisatie als door aanwonenden is gezorgd. Ik vul mijn bidon volgens mij meer dan tien keer, maar meestal puur omdat het kan en ik dan weer met koud water loop waarbij ik eerst het opgewarmde water aan het droge gras doneer. Ook dompel ik mijn petje zo nu en dan onder in een bak water waarna dit water langs mijn hoofd en nek naar beneden sijpelt. Dit werkt heerlijk verkoelend.

6:46 Onderweg naar Balgoij
Als ik Wijchen ben uitgelopen, merk ik dat ik uit de drukte van de 40 kilometer ben. Ik lijk nu ook in hun voorhoede te lopen en dat geeft meer ruimte op weg naar Nijmegen. Eerst komen we nog in Beuningen en Weurt. In Weurt is de route aangepast waardoor we weer door het dorp lopen in plaats van erlangs. Deze aanpassing bevalt me wel.

In Nijmegen lopen we over de Waalkade wat eindigt in een klimmetje richting de Hertogstraat. Bij het Faberplein is het altijd groot feest tijdens de roze woensdag, maar nu is de ruimte tussen de dranghekken nog helemaal leeg als ik aankom. Komt dit omdat ik zo vroeg ben? Niet veel later arriveer ik bij de finish. Het is nu 12:00 uur en vanaf dit tijdstip kan je je afmelden. Er staan lange rijen en ik ga achteraan staan. Het afmelden gaat snel en na zo'n 5-10 minuten heb ik mijn nieuwe knipkaart voor de volgende dag ontvangen. Op de knipkaart staat dag 3, terwijl ik net een kaartje met dag 1 heb ingeleverd. Het blijft gek, zo'n uitgevallen dag... Op het Vierdaagseplein eet ik een frietje om de zouttekorten aan te vullen, waarna ik nog even ga buurten op de Wedren. Als ik alle stands die hier staan ben langsgelopen, besluit ik door te lopen naar de Keizer Karelgarage waar mijn auto geparkeerd staat en om 13:40 uur ben ik weer thuis.



Statistieken
DagAfstandGemiddelde (bewogen)
1 (Wijchen)48,7 km6,2 km/h (6,6 km/h)
Totaalteller:7079,8 km

De Vierdaagse 2022 na 1 wandeldag
 
7:12 De dijk naar Niftrik

9:18 Samenkomst met de 30km-lopers in Wijchen

9:57 Boze boeren tussen Wijchen en Beuningen

10:15 Over de A73 bij Beuningen

10:17 Beuningen

10:52 Weurt

11:03 De bekendste tuin van Weurt

11:08 Nijmegen!

11:53 Het Faberplein

11:58 Nog honderd meter

12:00 In de rij om af te melden