Leonard's wandelblog: april 2019

maandag 22 april 2019

Roots Natuurpad 14-17 Dalfsen-Epe (47km)

9:53

Op deze Tweede Paasdag vervolg ik mijn wandeling over het Roots Natuurpad. Vandaag van Dalfsen naar Epe. Doordat het vandaag geen weekend is, is het even puzzelen qua treinkaartjes. Bij NS gelden actiekaartjes die in het weekend geldig zijn, niet op feestdagen. Abonnementen die vrij of met korting reizen in het weekend mogelijk maken, zijn echter wel geldig op feestdagen (behalve Koningsdag). Lekker duidelijk... Gelukkig kom ik er op tijd achter waardoor ik geen risico loop op een boete voor zwartrijden. Op Eerste Paasdag wijzig ik mijn NS Flex-abonnement naar Weekend Voordeel waardoor ik met korting kan reizen naar Dalfsen. Doordat ik geen gebruik maak van een actiekaartje, mag ik nu ook een actiekaartje van NS gebruiken om in de eerste klasse te reizen.
Ook wat de terugreis betreft was de voorbereiding voor deze wandeling vrij lastig, doordat het eindpunt niet ver van mijn woning ligt. Dit geeft meerdere mogelijkheden om naar huis te reizen. Met vier mogelijke routes waarbij de aankomsttijd in Epe bepaalde welke route de voorkeur had, dacht ik goed voorbereid te zijn. Daags voor de wandeling kom ik erachter dat niet alle opties nog bestaan. Dat scheelt weer kiezen tijdens de laatste kilometer van de wandeling.

10:13

Het heeft al een maand nauwelijks geregend en het is al enkele dagen erg warm (rond 25 °C). De verwachting is dat dit weerbeeld nog enkele dagen aanhoudt. Ik laat mijn regenkleding thuis en met gelaagde kleding stap ik 's morgens tegen half acht op de fiets naar het station. Eerder gaat er geen trein. Er zijn werkzaamheden op de route, waardoor ik vandaag via Arnhem reis. Tussen Arnhem en Zwolle heb ik een hele coupe voor mijzelf alleen. Op station Zwolle loop ik weer eens verkeerd op zoek naar spoor 15. Kennelijk is dit niet duidelijk genoeg aangegeven. Gelukkig heb ik voldoende overstaptijd en stap ik rond half tien in Dalfsen uit de trein.

Op het terras bij het station trek ik de broekspijpen uit en smeer ik me in met zonnebrandcrème. Vervolgens start ik met de wandeling en na een paar kilometer loop ik langs de eerste geocache die vandaag langs de route ligt. Het lukt me niet om deze snel te vinden en ik loop weer verder. De zon schijnt fel op mijn hoofd en ik draag een petje om mij tegen de zon te beschermen. Als ik anderhalf uur gewandeld heb, spuit ik deet (C₁₂H₁₇NO) over mijn armen en benen om insecten te verjagen.

10:37

De eerste grotere doorkomstplaats van vandaag is Heino. Hier kruis ik de spoorlijn van Zwolle naar Almelo. In Heino ligt de tweede geocache die vandaag langs de route ligt, maar ik gun mijzelf hier niet veel tijd om te zoeken, omdat ik hier met mijn blote benen tussen de struiken sta.

Via Elshof loopt de route naar Wijhe, waar ik de provincie Overijssel zal verlaten. Ik neem regelmatig een korte rustpauze, want ik merk dat de wandeling best lastig gaat. Ik ben al enige tijd verkouden en gisteren twijfelde ik nog of het alleen een verkoudheid was of dat er meer aan de hand is. Wellicht heb ik toch wat meer onder de leden dan een onschuldige verkoudheid waardoor mijn grenzen eerder zijn bereikt. Ik overweeg kort de mogelijkheid om op station Wijhe de wandeling te staken, maar al snel besluit ik de wandeling gewoon af te maken.

12:07

In Wijhe loop ik even binnen bij de plaatselijke supermarkt voor een zakje drop en een blikje energiedrank. Gewapend met deze extra proviand vervolg ik de route richting de veerpont die mij over de Ĳssel zal brengen. Het is druk bij de veerdienst, maar al lopend kan ik iedereen passeren. Zo betreed ik als een van de eersten de pont, waar ik mijn blikje weggooi voordat ik doorloop naar de opstelplaats voor langzaam verkeer. Ik sta bijna vooraan en nadat ik 40 cent heb betaald voor de oversteek, ga ik erbij zitten om de benen rust te geven. Als we aan de overkant aankomen, voel ik mij weer wat meer aangesterkt. Er staat een lange rij auto's te wachten op de pont en samen met de fietsers mogen wij eerder dan de auto's de pont verlaten. Dat zullen de auto's weten, want door de lange rij wachtende auto's, loop ik op de as van de weg terwijl de fietsers mij rechts voorbij rijden. Gelukkig is het zo druk met fietsers, dat de laatste fietser mij pas voorbij rijdt als ik zelf bij het einde van de rij met wachtende auto's ben aangekomen. Ik loop naar Vorchten en onderweg vind ik na zo'n 29 kilometer zowaar de eerste geocache van de dag.

13:11 Elshof

Ik heb inmiddels nauwelijks nog water in mijn bidons en het water dat er nog in zit, is inmiddels flink opgewarmd. Ik passeer een dorp dat naar de naam Hoorn luistert, maar door weinig mensen juist op de kaart zal worden aangewezen als er niet bij gezegd wordt dat het om Hoorn in Gelderland gaat. Ik passeer een café waar op dit moment een verjaardagsfeest wordt gevierd en ik manoeuvreer me tussen de mensen door naar binnen waar ik vers water in mijn bidons krijg.

De volgende doorkomstplaats is Heerde. Naar deze plaats is het Heerderstrand vernoemd. Deze recreatieplas ligt aan de andere kant van de A50 en is ontstaan bij de aanleg van deze snelweg. Het is hier gezellig druk en ik leun even tegen een paal aan om de rug wat te ontlasten terwijl ik ongemerkt een geocache log die in deze paal verstopt zit.

13:46

De laatste kilometers van de wandeling gaan over de Veluwe. Een paar kilometer voor het eindpunt maak ik een klein ommetje voor een drietal recent geplaatste geocaches, maar gezien het tijdstip besluit ik slechts een van de drie caches te loggen. Aan de rand van Epe loop ik langs sportvelden en op de parkeerplaats spreekt een wildplassende sporter me aan met de vraag hoeveel kilometer ik nog moet. Nog een, is mijn reactie en zo'n tien minuten later kom ik aan bij de bushalte.

Ik moet drie minuten op de bus wachten, maar dat worden er uiteindelijk zo'n zeven à acht. Hierdoor mis ik de aansluitende trein op station Apeldoorn. Dat scheelt, dan hoef ik niet meer zelf te kiezen tussen de trein en de bus. Ik voel me niet helemaal lekker en heb geen behoefte aan eten. Bij de AH to go tap ik een beker warme chocolademelk waarmee ik mijn keel kan smeren. Op een bankje ter hoogte van het vertrekpunt van de bus naar Ede drink ik de beker leeg en doordat de vuilnisbakken op station Apeldoorn erg willekeurig geplaatst zijn - en uiteraard net niet bij het bankje waar ik zit - en ik op het moment zo weinig mogelijk wil lopen, besluit ik tegen mijn principes in de lege beker in een hoek te gooien waar al een paar van dat soort bekers ligt.

Eenmaal thuis geef ik mijn lichaam de nodige rust. Die blijk ik nodig te hebben, want enkele dagen later rij ik met koorts van mijn werk naar huis. Kennelijk had ik wel degelijk iets onder de leden want deze wandeling ongetwijfeld zwaarder dan anders heeft gemaakt.