Leonard's wandelblog: juli 2021

woensdag 21 juli 2021

GR5 Sint Philipsland-Kalmthout (54km)

7:11 Station Kalmthout

Het is deze week schitterend wandelweer, maar helaas ook dit jaar geen Vierdaagse. Als er geen Corona was, dan was hij wellicht ook niet doorgegaan vanwege het hoge water, maar dat zullen we nooit zeker weten. Vandaag ga ik weer een dag wandelen. Nijmegen? Kan, maar ik kies er toch voor om verder te lopen over de GR5. De laatste kilometers in Nederland en de eerste kilometers in België. Daar is het vandaag de officiële feestdag. Ik ben benieuwd of ik daarvan iets ga merken als ik in Kalmthout aankom. Wie weet... Vanwege de watersnoodramp afgelopen week die in België tot dodelijke slachtoffers heeft geleid, wordt het sowieso een sobere feestdag. En wat gaan ze vieren? Dat ze eindelijk verlost waren van de Nederlanders! Het is de dag waarop in 1831 de eerste koning der Belgen de eed aflegde. Ja hoor, en precies op die dag kom ik als Nederlander hun land binnenwandelen. Of binnenvallen, als mijn benen geen kracht meer hebben rond die tijd. Hopelijk schoppen ze mij niet terug de grens over :).

7:21 Mondkapje verplicht.

Afgelopen nacht heb ik niet goed geslapen door een mug op de slaapkamer. Halverwege de nacht ben ik in de woonkamer gaan liggen en heb ik toch nog drie uurtjes goed kunnen slapen. Geen ideale voorbereiding voor een dag die zoveel energie gaat vragen, maar het is niet anders.

In de vroege morgen rij ik naar Kalmthout waar ik mijn auto achterlaat bij een laadpaal bij het station. Kalmthout heeft drie stations: Kalmthout, Kijkuit en Heide. Alleen station Kijkuit heeft geen laadpunt en juist langs dat station loopt de GR5. Ik plan in om vanaf Kijkuit door te lopen naar station Kalmthout. Als het qua tijd goed uitkomt, kan ik dat laatste stukje ook met de trein afleggen; die rijdt eens per uur en heeft twee minuten nodig om station Kalmthout te bereiken.

Nadat ik de auto heb achtergelaten, pak ik de trein en reis ik via Roosendaal en Bergen op Zoom naar het startpunt in Sint Philipsland. Voordat de trein bij station Essen wegrijdt, loopt de conducteur even door de trein om te vragen of ik echt naar Roosendaal wil. Ik bevestig dat en vermoed dat hij dat vraagt omdat de trein daarvoor de landsgrens overgaat en Nederland momenteel een rode zone is qua Corona.

Doordat ik dit keer niet in het weekend wandel, hoef ik geen gebruik te maken van de Zeeuwse Haltetaxi maar rijdt er gewoon een reguliere bus naar mijn startpunt. Vanuit de bus zie ik enkele uitgedoste wandelaars over de fietspaden lopen en ik merk dat het Vierdaagsegevoel daardoor toch wat begint te leven. Om 8:54 stap ik in Sint Philipsland uit de bus en begin ik met de 55 kilometer lange wandeling.

9:00 "Via Gladioland"

De eerste dertien kilometers van vandaag loop ik langs het Schelde-Rijnkanaal, dat de Schelde met de Krammer verbindt en een natuurlijke grens tussen Zeeland en Noord-Brabant vormt. Tussen Oud- en Nieuw-Vossemeer verlaat ik de provincie Zeeland over een brug die me in deze Vierdaagseweek erg aan de Waalbrug bij Nijmegen doet denken.

9:28

Het is een warme dag en voor het eerst dit jaar ben ik in een korte broek van huis vertrokken. Gewapend met zonnebrandspray, deet, een petje, een koelsjaal en twee volle bidons met water moet ik een heel eind komen. De warmte zorgt er echter voor dat het water snel op gaat. Dat had ik vooraf al wel gerealiseerd en gelukkig passeer ik in Bergen op Zoom twee watertappunten waar ik mijn bidons weer kan bijvullen. Eerst loop ik door Halsteren, een plaats die direct ten noorden van Bergen op Zoom ligt. Tussen Halsteren en Bergen op Zoom loop ik door een kleine vesting bij Fort de Roovere. Via een pad dat onder het waterniveau ligt, loop ik door de gracht de vesting weer uit. Nu zal ik toch wel bijna in Bergen op Zoom zijn, denk ik, maar dat blijkt nog flink tegen te vallen. Nog zeven kilometer te gaan en mijn watervoorraad is nu bijna op. Het laatste restje dat ik nog heb, moet op rantsoen: elke keer als ik merk dat mijn keel droog is, geef ik mijzelf een klein slokje water.

10:01 De "Waalbrug" tussen Zeeland en Brabant

Anderhalf uur later loop ik in het centrum van Bergen op Zoom. In de buurt van het Markiezenhof vind ik nog een geocache, waarna ik verder loop richting de winkelstraat. Het centrum van Bergen op Zoom is vandaag het midden van de wandeltocht, zowel qua afstand als mentaal. Na Bergen op Zoom volgt bos en hei, een welkome afwisseling van het landschap na al die grasdijken en weidse uitzichten. Omdat ik vandaag niet veel proviand mee heb en wat ik bij me heb, door de hitte niet makkelijk eetbaar meer is, besluit ik even te gaan zitten voor een lunchmaaltijd. Bij een cafetaria bestel ik een kleine portie friet en een blikje cola, maar ik kan merken dat ik in Brabant ben, want wat ik krijg is waar ik vandaan kom, een reguliere bak patat. De friet eet ik maar voor de helft op, de cola is binnen no-time opgedronken. Veel eetlust heb ik niet, maar de zouten zijn bij dit warme weer wel belangrijk om binnen te krijgen.

10:04 Het Schelde-Rijnkanaal

Tegenover het cafetaria staat het eerste watertappunt dat ik ga tegenkomen, maar wat ik zie is een traditionele waterpomp, waarvan ik me afvraag of dat ding überhaupt werkt en zo ja, hoe dan. Ik besluit door te lopen naar het station. Vanmorgen ben ik hier al langsgelopen, maar door de haast om de bus te halen, heb ik toen niet kunnen uitkijken naar het watertappunt. Nu zie ik hem wel staan en ik gooi mijn laatste water weg om fris water te kunnen tappen.

Helaas komt er geen water uit het tappunt, ook niet na herhaaldelijk proberen. Lekker hoor, dan toch maar een kroeg opzoeken. Aan de overkant van de straat vult een uitbater mijn flessen met leidingwater zodat ik weer verder kan.

10:34 Watersnoodramp 1953

Door een tunneltje loop ik onder het station door en even later kom ik aan bij de wandelboom die de start markeert van het Vlaamse deel van de GR5. Dit was het beginpunt voordat het Nederlandse traject werd toegevoegd. De wandelboom toont de afstanden tot Essen, Eben-Emael en Nice, oftewel de eerstvolgende doorkomstplaats, het einde van het Vlaamse traject en het einde van de hele GR5. Ondanks dat ik nog in Nederland loop, is aan alles te zien dat dit het Vlaamse traject is. De routemarkeringen gebruiken een andere manier om afslagen te markeren en regelmatig kom ik stickers tegen met de tekst Noordzee-Riviera of groteroutepaden.be.

Ik betreed een bosgebied met de naam Wouwse Plantage. Die naam ken ik omdat er een plaats is met die naam, maar daar kom ik vandaag niet doorheen. Tegen het eind van dit stuk bos moet ik om een afgesloten deel heenlopen. Terwijl ik mijn best doe om niet tegen brandnetels aan te lopen, vieren de insecten mijn aanwezigheid. Om een of andere manier werkt de deet die ik nu heb, niet zo goed meer als het vorige flesje dat ik gebruikte. Vreemd, want het is hetzelfde soort flesje. Ik heb toch wel lang genoeg gewacht na het inspuiten met de zonnebrandspray?

11:09 Dat dus!

Na veertig kilometer lopen passeer ik een grenspaal waarbij ik me afvraag of de landeigenaar van het weiland waarin de paal staat, hiervoor gecompenseerd wordt. Ik loop meteen over een ander soort asfalt en niet veel later wordt de weg onverhard. Ondertussen is de watervoorraad weer flink geslonken en ik hoop dat ik nog een mogelijkheid aantref om de bidons bij te vullen, want er volgen nog een dikke tien kilometer over de Kalmthoutse Heide in de volle zon. Ik tref het, want in een van de weinige woningen waar ik langs kom, zitten de bewoners voor hun huis in de tuin. Ik groet ze en vraag of ze mijn bidons willen bijvullen. Terwijl de vrouw des huizes mijn bidons vult, maak ik een praatje met de overige mensen die in de tuin zitten. Even later vertrek ik met twee heerlijk koel gevulde bidons weer verder.

11:43 En waar is dan de terugweg?

Een paar kilometer later loop ik België weer uit voor een anderhalve kilometer Nederland. Zo kan ik vanaf de juiste weg weer België inlopen richting de Kalmthoutse Heide. De paden zijn hier gevuld met een dikke laag mul zand en met de reeds gelopen kilometers komt dat extra zwaar aan. Ik neem extra pauzes en loop een stuk langzamer waardoor ik al snel zie dat ik een uur later ga thuiskomen dan gepland als ik doorloop naar station Kijkuit. Op het kleine schermpje van de Garmin GPS zie ik een stippellijntje dat naar station Kalmthout loopt. Ik besluit dat lijntje te gaan volgen en loop de laatste drie kilometers daardoor niet over de GR5. Aan de horizon zie ik de bebouwing van Kalmthout opdoemen en met mijn laatste krachten versnel ik naar een fatsoenlijk wandeltempo. Als ik bij de spoorwegovergang aankom, zie ik een witte lamp knipperen. Even denk ik dat de spoorbomen gaan sluiten, maar dat blijkt niet zo te zijn. Terwijl ik oversteek, zie ik in de verte wel een trein aankomen. Wellicht is de witte lamp een vooraankondiging van het sluiten van de spoorbomen? Hier kom ik vast nog wel achter bij mijn toekomstige wandeltochten in België. Of Vlaanderen, want het zal me niets verbazen als het in Wallonië weer heel anders gaat...

En die nationale feestdag? Niets van gemerkt. Geen vlag of festiviteit gezien.