Barneveld-Ede (21km)

11:42 Bijzonder toegangshek

Vandaag loop ik weer een training met mijn dochter voor de volgende Vierdaagse. Vandaag staat er 21 kilometer op de planning van Barneveld naar Ede. De trein zet ons keurig af in het centrum van Barneveld, waar we met de wandeling beginnen.

Het is druk met kerkgangers als we Barneveld uitlopen. We lopen het buitengebied in en zien af en toe een trein voorbij rijden. Het geeft een idee van tijd, want deze trein rijdt eens per half uur. Zo lopen we de Hessenweg uit tot aan Meulunteren, waar de geplande route het bos ingaat.

11:43 Rijksmonument langs de Hessenweg

Ik heb deze route zelf gepland op afstandmeten.nl en dit is de tweede keer dat ik dat heb gedaan. Net als de vorige keer, blijkt ook dit keer dat ik een route heb gepland die niet op alle plekken heel handig is. We verlaten de Hessenweg en gaan een privéweg in omdat ik dat zo heb gepland. Net voordat we bij het woonhuis aankomen, slaan we linksaf een paadje in richting het middelpunt van Nederland. Dit pad door het bos leidt tot een lastig stukje met steile klimmetjes en afdalingen over oneffen terrein. Als we boven op de Goudsberg zijn aangekomen, nemen we een lunchpauze met uitzicht op de route die we zojuist hebben afgelegd.

12:40 Het middelpunt van Nederland

Als we verder lopen, duurt het niet lang voordat we bij het middelpunt van Nederland aankomen. We komen van de achterkant en zien pas dat we er zijn als we aan de andere kant van een steen de tekst 'Middelpunt van Nederland' zien staan. We dalen de Goudsberg af lopen verder in zuidelijke richting. Even verderop gaat het pad weer naar boven en eenmal boven houden we even rust. Terwijl wij hier zitten, komt een schimmel met berijder voorbij. Het beest lijkt op het paard van Sinterklaas en dat is wel grappig om zo te zien.

We lopen verder naar Lunteren, maar in het dorp zelf komen we vandaag niet. We lopen langs de spoorlijn en als we deze kruisen, voelt het psychologisch alsof we niet meer weglopen van Barneveld, maar toelopen naar Ede. We zijn qua afstand al over de helft, maar nu voelt het ook zo.

12:52 Lunchpauze op een mooi plekje

We komen steeds dichter bij Ede en daar zijn we meer bekend dan in Barneveld. Zo komt het dat we steeds meer bekende plekjes tegenkomen. Ik kijk verwonderd op als we ineens langs het Bosbad Lunteren lopen. Hier zijn we een paar jaar geleden heengevlucht toen het 40 graden was. Het zwembad is vandaag niet open en ons volgende herkenningspunt zijn de huizen bij de Petrakerk en het begin van de Zonneoordlaan. Zo naderen we de stadsgrens van Ede en via een weggetje dat een leefgebied voor vleermuizen blijkt te zijn, komen we aan bij het winkelcentrum Parkweide. Hier zoeken we even de warmte op en halen we een snack bij een lokale eettent. Nog ongeveer vijf kilometer te gaan en in deze laatste kilometers komen we langs plekjes waar we vaker zijn geweest, maar nog nooit op deze manier. Door er zo doorheen te lopen, ga je andere verbanden leggen qua ligging van bepaalde locaties en zo leer je je eigen stad ook weer wat beter kennen.

12:53 Het paard van Sinterklaas

Als we bijna thuis zijn, zie ik op de gpsr dat we niet aan de 21 kilometer dreigen te komen. Ik probeer de route een beetje te rekken, maar mijn dochter wil naar huis. Ik snap het heel goed; ik kan prima lange afstanden lopen, maar dat moet je dan wel vooraf weten. Als je bijna binnen bent en er komt dan ineens een afstand bij, dan voelt dat extra zwaar. Dat doen we uiteindelijk niet en zo eindigen we vandaag met een kleine 21 kilometer. Een prima afstand voor in december, en in de kerstvakantie volgt alweer de volgende wandeling.

Zelf heb ik deze wandeling gebruikt om mijn nieuwe wandelschoenen in te lopen. Ik heb nu twee paar wandelschoenen: de oude Lowa's en een nieuw paar van Meindl. Voorlopig gebruik ik de Lowa's voor de GR5 en de Meindl's voor het trainen met mijn dochter. De tijd zal leren wanneer ik de Lowa's aan de spreekwoordelijke wilgen ga hangen, maar zover is het nog lang niet. Ondanks de nieuwe schoenen heb ik vandaag geen blaren opgelopen. Ook mijn dochter is blaarloos door de dag gekomen, dus dat is goed nieuws.

Statistieken Afstand: 20,7 km Gemiddelde: 4,1 km/h Bewogen gem.: 5,1 km/h Totaalteller: 8130,0 km

Hoogteprofiel en tempo

<< Rondje Veenendaal (18km) Ede-Arnhem (24km) >>

GR5 Stolzembourg-Diekirch (29km)

8:43

Het lukt me vannacht niet goed om in slaap te vallen. Na twee uurtjes slaap lig ik de rest van de nacht wakker in bed en om 3 uur besluit ik om ook daar maar een eind aan te maken en om in de auto te stappen. De heenreis verloopt voorspoedig en met drie stops bij Fastned - waarvan 1 heel korte - lukt het me zelfs om zo vroeg in Diekirch aan te komen dat ik een bus eerder dan gepland naar Stolzembourg kan pakken. Zo start ik om half negen met de wandeling naar Diekirch.

8:57

Nadat ik uit de bus ben gestapt loop ik eerst een klein stukje terug naar een geocache die ik vorige maand niet kon vinden. Helaas lukt dat ook nu niet en ik besluit om gelijk maar verder te gaan met de GR5. Ik start direct met de beklimming van de Niklosbierg. Dit is een lastige klim en na zo'n 4 kilometer omhoog kom ik aan bij de top. Hier bevindt zich een grote waterkrachtcentrale. Ik loop even naar een uitkijkpunt om zicht te hebben op het water en krijg direct een mooi uitzicht over de omgeving. Zelfs de top van de Niklosbierg zelf ligt nu een stuk lager. Overigens is de Franse naam van deze berg Mont Saint-Nicolas, dus we mogen hier van de Sinterklaasberg spreken. Een toepasselijke naam voor begin december.

9:09 Obstakel op het pad

Ik loop verder over de geasfalteerde weg die langs de waterkrachtcentrale loopt en iets verderop loop ik het bos weer in. De route gaat naar beneden, maar even verderop gaat het weer flink omhoog. Op de kaart zie ik een boel haarspeldbochtjes bij elkaar en ik verwacht een steilie daling. In de wandelgids lees ik echter dat het daar ook omhoog gaat, een steile klim dus. Gelukkig heb ik mijn wandelstok meegenomen wat het klimmen en dalen toch net wat makkelijker maakt.

9:13

In de bus naar de start heb ik een wit kapelletje op de berghelling zien staan en ook nu zie ik deze kapel ver boven mij op de helling staan. Na de steile klim zie ik echter dat ik net zo hoog ben gekomen als de kapel. De route komt er zelfs langs en ik besluit om gebruik te maken van de bankjes bij de kapel voor een nodige rustpauze. Als ik verder loop, gaat het pad verder omhoog en even later zie ik de kapel beneden mij liggen. Eenmaal boven loopt de route vrijwel horizontaal richting Vianden. Ik loop onder een stoeltjeslift door en weet dat ik bij Vianden ben aangekomen. Zo'n 20 jaar geleden ben ik hier geweest tijdens een paar vakanties. Hierdoor weet ik dat het kasteel ook heel dichtbij is en als ik iets verderop naar beneden kijk, staat daar het kasteel. De route daalt af tot aan het straatniveau en tijdens de afdaling krijg ik een mooi uitzicht op het kasteel voorgeschoteld. Als ik beneden ben loopt de route om het kasteel heen en gaat daarna weer omhoog naar een ingerichte uitzichtplaats waar je het hele kasteel kan zien. Vanaf hier volgt een licht glooiend parcours richting Bettel.

9:52 Het stuwmeer van Vianden

Het vlakke parcours zorgt ervoor dat mijn tempo flink omhoog gaat. Met klimmen haal ik circa 3,5 km/h, maar nu loop ik zo'n 6 km/h. Na Bettel moet ik wel weer omhoog, maar dat is iets makkelijker doordat ik nu over een asfaltweg wandel. Op asfalt klim ik een stuk sneller dan op bospaden waar ik voortdurend moet kijken waar ik mijn voeten kan neerzetten.

Na nog een onverharde klim zie ik in het dal het dorp Bleesbréck liggen. Ik daal af tot iets ten oosten van dit dorp en kom uit bij de N19. Hier mogen de auto's 90 km/h rijden en de GR5 gaat over deze weg. Van fietspaden hebben ze hier nog niet gehoord. Het lijkt me niet zo veilig, dus ik besluit om achter de vangrail te blijven lopen. Als ik in het dorp kom, loop ik even langs een tankstation om een drankje te kopen. Vervolgens loop ik verder naar Gilsdorf.

9:53 Uitzicht richting het noorden

Ik sla linksaf en steek de Sûre over. In Gilsdorf ligt een geocache die ik snel heb gevonden. Ik heb net de GR5 verlaten en loop de laatste paar kilometers naar het station van Diekirch. Ik passeer de camping waar ik in het verleden heb gekampeerd en besluit om nog een rondje door het centrum van Diekirch tre lopen om een extra geocache te bezoeken. Er is voldoende tijd en er mag ook nog wel een paar kilometer bij de afgelegde afstand komen wat mij betreft. Vanuit het centrum loop ik naar het station, waar mijn auto inmiddels tot zo'n 95% is volgeladen.

10:07

Ik zet de navigatie aan en vertrek naar huis. Eerst rij ik over de N7 naar het noorden van Luxemburg om bij Wemperhardt het land te verlaten. Onderweg zie ik allerlei plaatsnamen op de borden staan waar ik de afgelopen tijd langs ben gelopen. Als ik Leithum op de borden zie, weet ik dat ik bijna in België ben. Voor mij rijdt een langzame vrachtwagen en tussen mij en die vrachtwagen zitten zo'n 15 auto's. Met 25 km/h rij ik langzaam richting de snelweg. Zo langzaam heb ik nog nooit gereden over de N62. Als ik bij Sankt Vith bij de snelweg E42 aankom, rijden er nog 2 auto's tussen mij en die vrachtwagen. Gelukkig kan ik nu eindelijk mijn eigen tempo gaan rijden. De route door de Ardennen is inmiddels wel bekend voor mij. Ik weet waar de flitspalen staan en waar werkzaamheden zijn. Maar dit keer regent het vrij hard, waardoor het verkeer wat langzamer rijdt. Ik heb genoeg tijd, dus het is voor mij geen probleem. Na de werkzaamheden nadert Luik en vanaf hier rijdt het prima door. Zo kom ik met een bijna lege accu aan bij de Fastned Bosserhof bij het Limburgse Echt.

Als ik net gestart ben met laden dan zie ik dat alle 8 laadpunten gebruikt worden. Achter mij staat een auto te wachten. Het is echt druk! Mijn auto laadt maar langzaam en als ik genoeg stroom heb om naar Venlo te rijden, vertrek ik weer omdat ik denk dat het langzame laden komt door het grote aantal auto's dat aan het laden is. Ik besluit om weer eten te halen bij de shoarmazaak in Tegelen, maar als ik daar vertrek, zegt de navigatie dat ik moet laden bij de verzorgingsplaats Venlose Heide. Dat is een rustplaats op de landgrens. Eerst moet ik naar Duitsland rijden om via de eerste afrit terug te keren. De afrit van de verzorgingsplaats is nog Duits, maar aan het einde van de afrit ben ik weer in Nederland. Ik zie de bogen van Fastned, maar ik kan de ingang van het laadplein niet vinden. Eerst rij ik er voorbij, waarna ik even tegen het verkeer in met alarmlichten aan terug rij naar de eerste splitsing van de verzorgingsplaats. Uiteindelijk rij ik Fastned binnen via de uitgang van het laadplein. Tijdens het laden zie ik een andere auto hetzelfde doen en als ik even beter kijk, zie ik dat een vrachtwagen de ingang heeft geblokkerd. Het is hier enorm druk met vrachtwagens. Zelfs de doorgaande weg over de verzorgingsplaats is op sommige plaatsen volgezet met vrachtauto's.

10:19

Ondanks dat er maar drie auto's aan het laden zijn, laadt de auto ook hier vrij traag. Wellicht heeft de accu rust nodig? Die is sinds gisteren 12:00 alleen maar bezig geweest met laden of rijden. In totaal is de accu ruim 30 uur achter elkaar in bedrijf geweest. Met 30-40 kW laad ik de accu vol genoeg om naar huis te rijden terwijl de auto ook 70kW kan laden. Maar nu dus niet. Ik lees een boekje om de tijd te doden en als ik genoeg stroom heb rij ik verder naar huis. Uiteindelijk kom ik rond 21:00 thuis aan met een lege accu. Ik laat de auto weer langzaam bijladen bij onze eigen laadvoorziening. Vannacht is hij weer vol en kan hij weer rusten. Daarna gaat het snelladen wellicht weer sneller.

Statistieken Afstand: 28,6 km Hoogtemeters: 860 Gemiddelde: 3,9 km/h Bewogen gem.: 4,9 km/h Totaalteller: 8109,3 km

Hoogteprofiel en tempo

De voortgang over de GR5 na 14 dagen

11:20

11:28 De kabelbaan van Vianden

11:35 Het kasteel van Vianden

11:48 Het kasteel vanaf een ander zichtpunt

11:50 Er ligt zelfs nog wat sneeuw op de weg

12:02

12:30 Voormalig station Bettel

13:15 Even over asfalt :)

13:58

14:29 Bleesbréck

14:51 Bijna Kerst

14:58 Over de Sûre naar Gilsdorf

15:21 Hier heb ik in het verleden gekampeerd

15:24 De Sûre staat hoog

<< Lieler-Stolzembourg (33km) Diekirch-Berdorf (28km) >>

Rondje Veenendaal (18km)

12:27 Richting De Klomp

Vandaag is de tweede trainingsdag van mijn dochter voor de Vierdaagse van 2024. Ze weet niet zeker of ze die gaat lopen, maar we zijn al wel gestart met trainen zodat ze in januari een betere keuze kan maken. Vandaag lopen we vanuit Ede een rondje van achttien kilometer. Het is regenachtig en we vertrekken met allebei een poncho aan.

Ik loop zelf op mijn gewone schoenen. Gisteren heb ik nog een regenachtige wandeling over de GR5 in Luxemburg gelopen en mijn wandelschoenen zijn nog niet droog. In mijn rechterschoen blijkt een gat te zitten door de Gore-Tex-laat heen, dus die moet sowieso gerepareerd of vervangen worden. Gelukkig zijn mijn reguliere schoenen solide en hebben deze schoenen ook een Gore-Tex-laag. Ik heb er in het verleden al eerder eens een dag 50 kilometer mee gelopen, dus die 18 gaat ook wel lukken.

13:06 De Klomp is dus geen wijk van Veenendaal ;-)

Via het industrieterrein lopen we naar het spoor van de spoorlijn Utrecht-Arnhem. We lopen in westelijke richting totdat we aankomen bij het station Veenendaal-de Klomp. Na een korte sanitaire stop slaan we linksaf richting Veenendaal. Inmiddels hebben we onze regenkleding weer uitgedaan, maar het is weer gaan regenen. We trekken onze poncho's weer aan terwijl we worden bekeken door een paar kinderen vanuit een huis waarvoor we zijn gestopt. Als we verder lopen, zwaai ik even en lopen we verder richting de snelweg. Als we even later onder de A12 doorlopen, passeren we de provinciegrens en lopen we de gemeente Veenendaal binnen. We slaan rechtsaf en lopen over een industrieterrein waar net een kerkdienst is afgelopen. We lopen richting het centrum waar we hopen iets te eten te kunnen halen. Bijna alles is hier op zondag gesloten, maar gelukkig is de Subway wel open. Hier eten we een broodje, waarna we verder gaan met onze wandeling.

13:30 Van praatpaal naar laadpaal

We zijn nu over de helft en lopen weer terug richting Ede. Aan de oostkant van Veenendaal zien we een braakliggend terrein en op de onlangs bijgewerkte kaart op mijn Garmin zie ik dat hier een nieuwe woonwijk gaat komen. We naderen een beslispunt en ik overleg met mijn dochter hoe we naar huis gaan lopen. We besluiten om een stukje door het buitengebied te gaan en zo lopen we richting het fietsviaduct waarover we de snelweg weer kunnen oversteken. Zoals zo vaak versnel ik bij de klim en ik merk dat mijn dochter dat ook doet. Achteraf blijken we bij deze klim onze hoogste wandelsnelheid te hebben bereikt.

Niet veel later komen we thuis aan en blijken we een kleine achttien kilometer te hebben gelopen. Een mooie afstand om op verder te bouwen.

Statistieken Afstand: 17,8 km Gemiddelde: 4,2 km/h Bewogen gem.: 5,2 km/h Totaalteller: 8080,7 km

Hoogteprofiel en tempo

14:51

15:43

<< Rondje Horabos (15km) Barneveld-Ede (21km) >>

GR5: Lieler-Stolzembourg (33km)

Nieuwe wandelrugzak met drinksysteem

Vandaag start ik met het derde land waar de GR5 doorheen gaat. De route in Nederland en België heb ik inmiddels uitgelopen. Nu de afstand vanaf huis steeds groter wordt, neemt de dagafstand automatisch af, om op één dag heen en weer te kunnen rijden. Vandaag is voorlopig de laatste dag waarop ik meer dan dertig kilometer over de GR5 loop.

De afgelopen tijd heb ik wat vaker last van rug- en schouderpijn na een dag wandelen. Dat bracht me op het idee om eens te kijken of er wat te verbeteren viel aan mijn uitrusting. En zowaar: mijn rugzak - de Borealis van The North Face - is, na 15 jaar mijn trouwe metgezel te zijn geweest, vervangen door een gloednieuwe Osprey Stratos 24 met een drinksysteem van 2,5 liter. Dat is meer dan de twee bidons die ik normaliter mee heb, want daar gaat bij elkaar 1,2 liter in. Het is wel zo dat ik op warme dagen een derde bidon mee nam in de tas en dat ik dan soms alsnog moest bijvullen. Met 2,5 liter heb ik dus meer capaciteit dan vier bidons van 0,6 liter. Ik vermoed wel dat ik dankzij het drinksysteem wat meer zal gaan drinken, omdat ik daarvoor niet zoveel moeite hoef te doen. Om eventueel ook water mee te hebben om mijn handen af te spoelen, neem ik 1 gevulde bidon mee. Het grootste voordeel van deze tas is dat deze voornamelijk door de heupen wordt gedragen en nauwelijks door de schouders. Vooral dat aspect zou de schouderpijn moeten voorkomen.

9:04 De CR338 richting het Drielandenpunt...

Met de volgeladen nieuwe rugzak stap ik om 4:15 in de auto voor de rit naar Clervaux. Bij knooppunt Valburg treedt wat beroepsdeformatie op: op de automatische piloot rij ik richting de Wedren, maar als de navigatie aangeeft dat ik de eerste afrit moet pakken, zie ik mijn fout en rij ik terug naar het knooppunt om dit keer wel in zuidelijke richting door te rijden. Onderweg stop ik driemaal om de auto even bij te laden en iets na achten parkeer ik de auto bij de laadpalen van station Clervaux. Ik loop naar het busstation dat een stukje verderop ligt en hier staat een bus zonder lijnnummer te wachten. Ik spreek de chauffeur aan met Ce bus est numéro cent soixante-trois?, wat met Nein wordt beantwoord. Even later komt bus 163 alsnog aanrijden. Met de gratis bus reis ik verder naar Lieler, waar ik met mijn wandeling start waar ik vorige maand was gebleven. In de eerste twee kilometers daal ik over de brede CR338 naar het drielandenpunt bij Ouren waar ik nog snel een bijzondere geocache-opdracht uitvoer voordat ik de GR5 weer oppak.

9:17 ...oftewel: Dräilännereck

De route volgt het grensriviertje de Our en in de eerste kilometers gaat me dat nog eenvoudig af door het relatief vlakke parcours. Na enkele kilometers gaat de route een beetje naar boven. Ik loop over een stenen richel aan de heuvelrand. Rechts gaat het steil omhoog en links steil naar beneden. Soms ontbreekt de richel en moet je een grote stap nemen. Ook liggen er gevallen bladeren op de stenen richel en door de regen is het heel glad. Als je uitglijdt dan val je direct meters naar beneden... Er komen nog gevaarlijkere plekjes aan. Gelukkig heb ik dat vooraf gelezen op een blog. Ik heb gisteren nog snel bij Bever een wandelstok gekocht voor €35. Die gebruik ik om niet uit te glijden. Dat blijkt een heel verstandige keuze te zijn.

9:19 Na een bezoekje aan het drielandenpunt
loop ik Luxemburg weer in.

Na 8 kilometer loop ik langs de Tintesmühle. Hier ligt een camping, maar die is momenteel gesloten. Ik heb ook geen camping nodig, maar uit blogs weet ik dat er in het verleden veel GR5-wandelaars van deze camping gebruik hebben gemaakt. Het is wel een leuk plekje als afwisseling tussen de klimmetjes. Nadat ik voorbij Tintesmühle ben, moet ik weer klimmen richting Dasburg. Dat is een Duits plaatsje aan de overkant van de Our. Aan de Luxemburgse zijde heet het hier Dasbourg-Pont en het is niet veel meer dan een benzinepomp en een brug over de Our. Tussen mij en Dasbourg-Pont ligt nog een klim. Bij de afdaling kom ik bij een kruispunt in het bos uit. In Luxemburg volg ik gele rondjes op bordjes of op bomen, maar hier zie ik een geel kruisje. Moet ik dus niet die kant op? In Nederland en België is dat zo, want een kruis betekent dat je daar niet heen moet lopen. In dit geval is dat kennelijk niet de betekenis, maar is het kruis een andere route. Op mijn Garmin zie ik dat ik gewoon die kant op moet lopen en heel veel bestaande routes gaan ook die kant op, dus ik besluit dat ook te doen. Ik moet direct dalen over een steil trappetje en daarna zie ik weer netjes een geel rondje bij een kruispunt. Ik loop dus nog steeds over de GR5.

Onderweg stap ik in een diepe modderplas die ik niet kan zien door het bladerdek. Ik voel dat mijn wandelsokken nat zijn geworden, maar ik twijfel of dat door de modderplas komt of door de regen. Ik voel vooral nattigheid in mijn rechterschoen en daar heeft het stiksel van de schoen deels losgelaten op een kwetsbaar punt. Voor de rest van de dag loop ik met natte kousen rond. Ik heb wel reservesokken mee, maar geen handdoek om mijn voeten af te drogen en het regent vrijwel de hele dag, waardoor ik ook niet ergens goed droog kan zitten. Ik besluit om de sokken niet om te wisselen.

9:19 In Luxemburg volgt de GR5 de Sentier de l'Our

Bij Dasburg loop ik even over de grens. Aan de andere kant van de brug ben je in Duitsland. Daar ligt een geocache, maar die kan ik niet vinden. Wel zie ik een bord met informatie over de Tweede Wereldoorlog. Op deze plek gingen de geallieerden Duitsland binnen na de Battle of the Bulge (Slag om de Ardennen). Vanaf hier loopt de GR5 over de N10. Omdat dit stuk alleen over asfalt loopt en auto's hier 90 km/h mogen rijden is er ook een alternatief bedacht dat door Duitsland loopt. In de voorbereiding heb ik voor dit alternatief gekozen, maar door het klimmen heb ik wel even behoefte om vlak te lopen, dus ik kies toch voor de officiële route. Bij Dornauelsmühle verlaat ik de N10 en gaat de route weer omhoog. Het pad gaat enorm steil naar boven met percentages tot maar liefst 35%. Zonder wandelstok lukt het simpelweg niet om naar boven te lopen. Bizar...

9:56

Na de zware klim kom ik eindelijk bij de top. Daar zou een geocache liggen, maar die zie ik niet. De cache moet bij een bankje liggen, maar ik zie geen bankje staan. De cache ligt dus kennelijk circa honderd meter lager? Geen idee, maar ik ben al blij dat ik boven ben gekomen. Er staat een paal met een schildje van de E2, maar ook een van de E3. Deze wandelroute gaat van Santiago de Compostella naar de Zwarte Zee en de E2 volgt in het Europese vasteland dezelfde route als de GR5. Vanaf hier lopen de beide routes tijdelijk samen.

10:02 Niet misstappen!

Inmiddels ben ik weer beneden aangekomen bij de N10. Ik loop nu Eisenbach binnen en hier start een nieuwe steile klim naar het hoogste punt van de dag bij Héist. Ik heb door al het klimmen echter inmiddels een flinke achterstand waardoor zelfs mijn langzaamste tijdschema te snel blijkt te zijn. Ik loop nu 20 minuten achter op dit schema en besluit om deze klim over te slaan en over de N10 door Eisenbach richting Stolzembourg te wandelen. Zo loop ik vier kilometer over de N10 in plaats van 6,5 kilometer met een zware klim. Ik haal mijn achterstand in en heb ineens een voorsprong van een half uur op de langzaamste planning.

10:20 De Our ligt de hele dag links van mij

In het restant van de wandeling volgt nog een enkele klim op weg naar Stolzembourg. Ik besluit om hier de N10 te verlaten en deze klim wel te doen. Dat gaat prima en via deze klim kom ik in Stolzembourg aan. Bij een bushalte denk ik er te zijn en ik zet mijn Garmin uit na de route te hebben opgeslagen. Op het bordje bij de halte zie ik echter geen bus staan die naar Clervaux gaat en ik pak de app van mobiliteit.lu erbij. Daar zie ik dat ik niet bij de juiste halte sta. Ik zet de Garmin weer aan en dan loop ik nog een stukje verder. De eindhalte staat net voorbij Stolzembourg. Hier is een brug over de Our en ook deze brug brengt je over de grens naar Duitsland. Aan de Luxemburgse kant ligt een geocache en ik moet nog 33 minuten op de bus wachten. Inmiddels wordt het donker, maar met een zaklamp kan ik wel zoeken. Helaas vind ik hem niet en ik loop terug naar de bushalte. Hier doe ik mijn regenkleding uit en stop ik de boel in de tas.

10:36 Bij Tintesmühle

Als de bus om 3 minuten over half zes aankomt, loop ik naar de deur, maar de chauffeur heeft alleen de achterdeur opengedaan. Ik moet nog even aan het gebruik wennen merk ik, maar na in totaal drie busritjes in Luxemburg heb ik het idee dat de achterdeur gebruikelijk is doordat de bussen gratis te gebruiken zijn. Volgende keer dan maar direct bij de achterdeur gaan staan.

De bus komt uiteindelijk keurig aan op het station van Clervaux, maar inmiddels is het weer wat gaan regenen. In de regen loop ik naar de auto, maar omdat mijn sokken doorweekt zijn, besluit ik om geen schoenen te wisselen. Zo blijven mijn gewone schoenen tenminste nog droog.

12:49 Langs de N10 net voor Dasbourg-Pont

De auto is inmiddels volgedruppeld tot circa 90% bij deze trage lader en nadat ik de laadkabel heb losgemaakt en in de auto heb gegooid, stap ik snel in om niet verder nat te regenen en rijd ik weg. De ruiten beslaan direct en ik zet de blowers aan om weer zicht te krijgen. Zo start ik de rit naar huis. Ik moet nog eten en besluit om een Turkse pizza te gaan eten in Tegelen. Dat is iets ten zuiden van Venlo, maar ik heb nu nog niet veel honger dus dat haal ik wel. In de tussentijd rij ik door de regen door de Ardennen waarbij ik wederom ervaar dat het niet slim is van mijn auto dat hij niet regeneratief afremt bijlaadt bij een daling met de cruise control aan. Dus dan zet ik de cruise control maar uit als het steil naar beneden gaat zodat de accu wel een beetje stroom krijgt als ik het stroompedaal los laat.

12:54 Bij Dasb(o)urg loop ik even de grens over

Als ik Nederland binnenrij zie ik dat ik even moet bijladen. Net voorbij Maastricht stop ik bij een verzorgingsplaats waar ik bij Totalenergies kan snelladen. Het is wel meer gedoe omdat het hier weer iets anders werkt. Ik moet goed zoeken waar ik mijn laadpas precies moet aanbieden. In het donker is dat niet goed zichtbaar. Waarom is hier geen Fastned? Dat weet ik iets later want die zijn bij de volgende verzorgingplaats. Maar ik zie ook iets waarvan ik schrik: de laadklep die aan de voorkant van de auto zit, blijkt de hele rit van Clervaux tot iets boven Maastricht open te hebben gestaan. Zo kon de regen dus in de laadpoort komen. Dat is niet handig. Stroom + water is geen goed idee, maar gelukkig lukt het gewoon om de auto hier op te laden. Ik gooi er genoeg stroom in voor het komende deel en plan om de auto bij een langzame lader bij te laden tijdens het eten in Tegelen. Zo ga ik de A73 op. De A73 is voor elektrische auto's nog altijd een lastige snelweg want hier zijn relatief weinig snelladers. Gelukkig kan je tegenwoordig ook bij Tesla laden en die staat wel ongeveer halverwege bij Horst. Maar door in Tegelen 20 minuten te laden zou ik het moeten redden zonder bij Tesla langs te gaan.

12:56 Dasbourg-Pont vanuit Dasburg (D)

In Tegelen parkeer ik de auto bij de laadpaal. Maar wat ik ook probeer: de handshake tussen de laadpaal en de auto die vereist is om het laden te starten, wil niet lukken. Ik parkeer de auto elders en loop naar het restaurant. Daar koop ik de Turkse pizza en ik loop direct weer terug naar de auto. Ik moet nu toch langs Tesla en dan eet ik mijn pizza daar maar op. Het is 10 minuten rijden, maar als ik daar aankom, kan ik hier ook niet laden. Ook deze laders kunnen geen contact maken met mijn auto. Ik probeer drie palen, maar het lukt niet. Ik word bang dat het door het water komt, maar dan weet ik niet waardoor het wel lukte bij Totalenergies. Ik besluit om eerst mijn pizza op te eten voordat hij koud wordt en daarna rij ik verder naar Fastned.

14:28 De E2 en E3 komen hier samen

Fastned? Jawel, over 23 kilometer kom ik bij een verzorgingplaats met Fastned. 23 kilometer. Maar mijn auto heeft nog maar 20 kilometer over. Ik rij met 87km/h over de snelweg en de airco etc. staan allemaal uit. Twee keer zet ik de blower even aan om het zicht terug te krijgen door de voorruit. Zo kom ik bij Fastned aan met nog vier kilometer actieradius in de accu en ik sluit de kabel aan op de laadpoort van mijn auto. Ik kijk met spanning naar het scherm van de laadpaal en naar het scherm achter mijn stuur en jawel hoor: het duurt even, maar hier kan de auto wel snelladen. Dat scheelt weer veel tijd want anders had ik de Wegenwacht moeten bellen want met 4 kilometer kom je nergens. Ik gooi er genoeg stroom in om thuis te kunnen komen en rond elf uur 's avonds kom ik thuis. Hier blijkt dat ik de auto ook kan bijladen met onze eigen laadpaal. Ik stap in de douche en daarna ga ik direct naar bed. Gelukkig heb ik geen blaren opgelopen ondanks dat ik bijna de hele dag met natte sokken heb rondgelopen. Morgen ga ik de tas wel opruimen.

15:23 Een stukje afsnijden over de N10 naar Stolzembourg

Bij het leegmaken van de drinkzak zie ik dat ik 1,6 liter water heb gedronken. Dat is veel meer dan dat ik anders zou doen bij regenachtige dagen in de herfst. Wellicht op warme dagen dus ook maar gewoon twee bidons meenemen, maar zover is het nog niet.

De dag na de wandeling loop ik met mijn dochter een kleine 18 kilometer als training voor haar eventuele Vierdaagse in 2024.

Statistieken Afstand: 33,1 km Hoogtemeters: 680 Gemiddelde: 4,4 km/h Bewogen gem.: 4,9 km/h Totaalteller: 8062,9 km

Hoogteprofiel en tempo

De voortgang over de GR5 na 13 dagen

16:16 Schitterend uitzicht vanaf de top van mijn laatste klim

16:53 Stolzembourg!

16:59 De kerktoren staat hier naast het kerkgebouw

<< Vielsalm-Lieler (39km) Stolzembourg-Diekirch (29km) >>