 |
| 8:30 Een mistige start |
Doordat mijn vrouw laat op de avond voor mijn wandeldag nog zo'n 90 kilometer heeft gereden, is de accu van de auto 's nachts om half vier nog niet helemaal vol. Ze is wel zo lief geweest om maar liefst een half uur bij een snellader te gaan staan zodat de accu niet helemaal leeg is bij vertrek. Met een voor 82% gevulde accu vertrek ik richting het Luxemburgse Born. Onderweg passeer ik overigens zowel het Nederlandse als het Duitse Born. Dat vind ik best merkwaardig en het is me nooit eerder overkomen dat ik dezelfde plaatsnaam in drie landen voorbij rijd.
 |
| 8:59 |
De buitentemperatuur is een stuk hoger dan bij de vorige wandeldag. Daardoor gaat de accu minder snel leeg en wordt deze een stuk sneller opgeladen. Zo kom ik maar liefst 2 uur eerder aan in Born. Vorige keer kon ik pas starten om 10:00, maar vandaag ben ik rond 8:00 al begonnen met de eerste kilometers langs de N10 naar Moersdorf.
Vooraf heb ik 25 kilometer ingepland tot aan Grevenmacher. Bij mijn meest recente wandelingen heb ik ongeveer deze afstand afgelegd en bovendien is het belangrijkste busstation van Grevenmacher wegens werkzaamheden buiten dienst. Als ik Grevenmacher voorbij loop, moet ik bij de reis terug naar de auto in Grevenmacher een kilometer lopen tussen de twee haltes die het dichtst bij het afgesloten Gare Routière liggen. Daags voor de wandeling besluit ik om toch een langere afstand voor te bereiden. Ik zie dan ter plekke wel hoever ik kom. Ik plan een wandeling tot aan Ehnen, een kleine 40 kilometer na de start in Born met mogelijke eindpunten in alle dorpjes waar de GR5 langs komt.
 |
| 9:12 Onder de A1 |
Tussen Born en Moersdorf loop ik langs de laaggelegen N10. De officiële route loopt over een plateau dat een stuk hoger ligt, maar doordat ik Born als startplaats heb uitgekozen, loop ik dit kleine traject in het dal. Bij Moersdorf daalt de GR5 en hier kom ik weer op de route uit. Het pad gaat direct weer de hoogte in en zo start ik met mijn eerste klim van de dag. Het klimmen ben ik inmiddels wel gewend. De zwaarste beklimmingen van het Luxemburgse deel van de GR5 lijken ook wel achter me te liggen. Vandaag gaat het stijgende pad grotendeels ook over verharde wegen. Dit kan ik een stuk beter verteren dan de onverharde supersteile steigingen die ik eerder in Luxemburg ben tegengekomen.
Na zeven kilometer heb ik de eerste klim achter me liggen en kom ik weer uit bij de N10. Achter me ligt de majestueuze verkeersbrug van de snelweg A1. Tijdens de afdaling heb ik ook een mooi uitzicht gehad op de laatste Luxemburgse verzorgingsplaatsen langs deze snelweg voordat de weg de Duitse grens bereikt. Vanaf hier volgen vijf vlakke kilometers langs het Duitse Langsur en door het Luxemburgse Wasserbillig.
In Wasserbillig mondt de Sûre uit in de Moezel. Vanaf hier loop ik langs de derde en tevens laatste grensrivier van Luxemburg. Na de Our en de Sûre zal de Moezel nu vele kilometers mijn metgezel blijven, want ook in Frankrijk volgt de GR5F de contouren van deze rivier. Omdat de GR5 in Frankrijk niet langs openbaar vervoer komt, heb ik gekozen om tot aan Metz de GR5F te gaan lopen. Zover is het echter nog lang niet en ik geniet van het uitzicht op de rustige, brede rivier. Bij een veerdienst naar de (Duitse) overkant staat aan de kade een sterrenbord dat de Luxemburgse grens aanduidt, net als een informatiebord met de maximumsnelheden op de diverse wegsoorten. Het past niet echt bij de boulevard, maar je moet die Duitsers toch wel even informeren dat er in Luxemburg wel een maximumsnelheid is op die paar snelwegen die ze hebben...
 |
| 9:27 De eerste wijngaarden |
Bij Mertert gaat er weer geklommen worden richting het hooggelegen Manternach. Dit is de enige doorkomstplaats na Grevenmacher waar ik geen mogelijke eindplaats heb ingepland. Het dorp ligt immers niet langs de N10 en heeft daardoor geen directe busverbinding met Born.
Inmiddels is het wat gaan regenen en ik trek mijn regenbroek aan. Mijn poncho heb ik thuisgelaten, want de jas die ik draag is waterdicht en nu ik een rugzak heb met geïntegreerde regenhoes, zijn alleen mijn benen nog onbeschermd. Zo heb ik ook tijdens de regen nog toegang tot mijn drinksysteem. De regen zet niet echt door en na nog geen half uur trek ik de regenbroek weer uit. Op de rader zie ik geen nieuwe regen komen.
 |
| 9:58 De monding van de Sûre in de Moezel |
Ik passeer voor de derde keer vandaag de snelweg A1 terwijl ik afdaal naar Grevenmacher. Hier gaat het uiteraard gelijk weer naar boven. Via een brede trappenweg kom ik aan bij een kapel. Hier ga ik even op een bankje zitten om bij te komen van de klim. Ondanks dat ik de klimmetjes beter kan verteren dan voorheen, kost het nog steeds veel energie. Tijdens deze pauze controleer ik de huidige tijd en ik zie dat ik nog ruim tijd heb om door te lopen.
 |
| 10:01 De Moezel bij Wasserbillig |
Vanaf hier volgt na elke klim een afdaling naar een dorpje langs de N10. Zo kan ik om de paar kilometer besluiten te stoppen en even overweeg ik om dit voortijdig te doen, maar steeds als ik op mijn planning kijk als ik een mogelijk eindpunt nader, zie ik dat ik nog ruim in de tijd zit om verder te lopen. Inmiddels loop ik langs de wijngaarden die ik vanaf Grevenmacher nog langer zal tegenkomen dan dat de Luxemburgse GR5 nog lang is.
 |
| 10:02 De kade van het veer naar Oberbillig |
Er is toch weer wat regen gaan vallen en ik heb de regenbroek weer aangetrokken. De bui zet ook nu niet door, maar het regent hard genoeg om doorweekt te raken als je er wandelend doorheen gaat.
Ik ben flink vermoeid geraakt en merk dat het doorzettingsvermogen een beetje lijkt te zijn aangetast. Om te voorkomen dat mijn voortgang inzakt bij een steile klim, kies ik er tweemaal voor om tussen de wijngaarden op een wat lager gelegen pad verder te lopen waar de GR5 eerst naar een hoger gelegen pad klimt. Of dit veel scheelt, weet ik niet, want in de eerstvolgende doorkomstplaats moet ik alsnog een stukje omhoog om weer op het pad uit te komen. Als ik in Wormeldange aankom, zie ik dat ik nog twee kilometer te gaan heb tot aan Ehnen met nog 41 minuten voordat de bus vertrekt van de bushalte in dit dorp. Dat moet te doen zijn, zeker nu er alleen nog dalende meters in de route liggen. Zo loop ik de afslag naar de bushalte van Wormeldange voorbij en heb ik bij de bushalte van Ehnen alle tijd om mijn spullen weer in de wandeltas te doen zodat ik de broek- en jaszakken weer vrij heb.
 |
| 10:08 Langs de Moezel |
De bus naar Grevenmacher arriveert precies op tijd. Ik heb tijdens het wachten in de app van
mobiliteit.lu gezien dat het reisplan niet mogelijk is vanwege de onbereikbaarheid van het station
Gare Routière. Mijn bus gaat niet verder dan de bushalte
Enner der Bréck en de aansluitende bus vertrekt vanaf halte
Jardin des Papillons. Ik moet de 900 meter tussen deze twee bushaltes lopend afleggen. Tijdens de 20 minuten wachten op de bus + de busreis van 20 minuten ben ik kennelijk voldoende hersteld om met een gemiddelde van ruim 7 km/h deze 900 meter af te leggen. Hierdoor moet ik wel langer op de aansluitende bus wachten. Nadat ik bij een benzinestation aan de overkant van de weg wat te drinken heb gehaald, loop ik weer terug naar de bushalte. Pas dan zie ik de andere reizigers aankomen die ook deze 900 meter hebben afgelegd.
 |
| 10:51 |
Aan de overkant van de weg zie ik de bus wachten totdat het tijd is om te vertrekken. Ook deze bus arriveert exact op tijd bij de halte en dankzij het gratis reizen, zijn alle mensen ook snel ingestapt. In Born loop ik nog een korte afstand van de bushalte naar de laadpaal, waar de auto nog altijd aan het laden is. Met een voor 90% volgeladen accu begin ik aan de rit naar huis.
 |
| 12:59 De A1 |
Ik heb besloten om voor de terugreis weer via Duitsland te rijden, maar heb deze rit niet echt voorbereid. Als ik ineens zie dat de navigatie me laat keren, denk ik dat ik een afslag heb gemist en ga ik op zoek naar een parkeerplek om even goed de route te bestuderen. Het duurt vrij lang voordat ik op een punt kom waar ik de auto even kan stilzetten en dan blijkt dat ik nog vele kilometers binnendoor blijf rijden. Ik wil de
Autobahn, want in het donker is het lastig rijden op die smalle bochtige wegen. Uiteindelijk kom ik weer bij een snelweg uit en achteraf blijkt dit stuk ook verklaarbaar, omdat er in dit gebied geen snelweg ligt. Er is een alternatief dat iets omrijden is, maar als ik daarmee de lagere snelheid van het binnendoor rijden kan vermijden, is het wel een overweging waard voor een volgende keer. De rit door Duitsland is sowieso onrustig, want ik zie nauwelijks snelladers op de navigatie staan terwijl de accu steeds leger begint te raken. De navigatie wil dat ik ga laden bij de verzorgingsplaats Ville langs de A1 bij Keulen. Hier staat maar 1 laadpaal en het lukt me pas in tweede instantie om de laadsessie te starten. Ik heb nog minder dan 10 kilometer over en moet dus wel wat laden. Een andere auto die ook wil laden en mij bezig ziet, rijdt direct verder naar de iets verderop gelegen autohof van Frechen.
 |
| 13:01 Gelukkig gaat dit omlaag |
Na een kwartier laden besluit ik verder te rijden en ook ik bezoek de autohof van Frechen, omdat er ook een McDonald's is. Deze blijkt te ver lopen van de laadpalen te zijn en ik besluit om toch maar verder te rijden naar de Fastned van Hilden. Inmiddels is de verwachte aankomsttijd thuis al uitgelopen naar voorbij elf uur en ik moet nog eten. Na laadstops bij Hilden en Dinslaken eet ik uiteindelijk bij de McDonald's van Isselburg. Ook hier laat ik de auto bijladen bij de Aral die naast de McDonald's is gelegen. Zo heb ik voldoende stroom om het laatste stukje Duitsland met 150 km/h uit te rijden en loop ik toch nog een kleine vijf minuten in qua aankomsttijd. Thuis gooi ik de tas in een hoek en spring ik onder de douche. Na een korte opfrisdouche lig ik om 0:30 in bed. Dat was een lange dag (21 uur en 20 minuten), terwijl ik morgen gewoon weer moet werken. Het is niet voor niets dat ik liever op zaterdag wandel, maar dat kwam deze weken niet uit met de agenda.
 |
| 13:18 Naar de kapel in Grevenmacher |
Doordat ik vandaag 38 kilometer heb gelopen, is mijn eerder opgestelde GR5-planning niets meer waard. Ik zou nog twee wandeldagen hebben voordat ik de Franse grens zou bereiken, maar het lijkt er nu sterk op dat dat bij de volgende wandeling het geval al gaat zijn. Dan kom ik na 26 kilometer al aan in Schengen en kan ik maximaal 29 kilometer lopen voordat ik echt alle Luxemburgse kilometers heb uitgelopen. Hoe ik die wandeldag ga inplannen, ga ik nog zien; voor nu ben ik tevreden met de geleverde wandelprestatie.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 38,4 km |
| Hoogtemeters: | 1364 |
| Gemiddelde: | 4,6 km/h |
| Bewogen gem.: | 5,4 km/h |
| Totaalteller: | 8268,2 km |
|
 |
| De voortgang over de GR5 na 17 dagen |
 |
| Hoogteprofiel en tempo |
 |
| 13:55 Machtum |
 |
| 14:35 |
<< Berdorf-Born (24km)
Ehnen-Schengen via Sierck-les-Bains (37km) >>
.jpg)