Leonard's wandelblog: juli 2020

vrijdag 24 juli 2020

Alternatieve Vierdaagse 2020

Dinsdag 21 juli - Edese Bos en Hei

di 4:18 In stilte verlaat ik ons huis

Het is kwart over vier in de vroege morgen als de wekker gaat. Dat is lekker uitslapen. Als de Vierdaagse van Nijmegen wel was doorgegaan, dan had de wekker gestaan op kwart over twee. Twee uurtjes langer doorslapen dus, maar ik ben gisteren ook wat later naar bed gegaan. Ik heb mij ingeschreven voor 10 kilometer per dag. Vandaag rij ik naar het noorden van Ede en parkeer ik op de parkeerplaats aan de rand van het Edese bos. Het is nog donker, dus ik mag nog niet het bos in. Mijn route start wel in het bos, maar die eindigt daar niet. Omdat ik iets te vroeg start, besluit ik om de route andersom te lopen. Vandaag ga ik 39 geocaches proberen te vinden op een route van ongeveer 12 kilometer. Eerst loop ik langs de N224 richting Arnhem. De zon komt op en dat ziet er zo boven de hei heel mooi uit. Ik word ingehaald door een vrachtwagen die naar mij claxonneert. Ik zwaai terug. Dat is toch een beetje de sfeer van de Vierdaagse. Na een kleine vijf kilometer sla ik linksaf de hei op en loop ik terug richting Ede.

di 5:34 Zonsopkomst boven de Edese hei

Na ruim 8 kilometers sla ik opnieuw linksaf richting het Edese Bos. Hier liggen er ook andere geocaches die niet in de serie zitten. Hierdoor stap ik soms even het pad af naar andere paden. Ook moet ik wat langer zoeken waardoor ik wat meer tijd nodig heb. Bij een van deze caches stap ik van het pad af en sta ik ineens oog in oog met een wild zwijn. Het zwijn schrikt meer van mij dan ik van hem en voordat ik een foto kan maken is het zwijn al weggerend. De grond is helemaal omgewoeld, waardoor het lastig is om de cache te vinden. Dat lukt gelukkig wel, waarna ik verder ga. Uiteindelijk zijn alle 39 geocaches gevonden en loop ik terug naar de auto. De app waarmee de Alternatieve Vierdaagse mijn voortgang bijhoudt, heeft met opstartproblemen net 10 kilometer weten te meten, maar als ik die wil opslaan, is ineens de hele route verdwenen. Gelukkig kan het ook handmatig en na een weekend testen en het fiasco van vandaag besluit ik om alle routes handmatig in te vullen.

Woensdag 22 juli - De Sysselt en Quadenoord

di 6:11 Belgisch vluchtelingenkamp op de hei

Vandaag besluit ik geen geocaches op te pikken tijdens de wandeling en puur op snelheid te gaan lopen. Ik heb een route uitgestippeld en in het gps-apparaat geladen. Tegen het einde van de middag rij ik naar de rand van Ede waar ik het geasfalteerde fietspad op ga en gelijk ga wandelen. Ik loop nu 8 km/h. De ingeplande route blijkt ook over meerdere zandpaden te lopen. Daar heb ik nu geen zin in, dus ik besluit het fietspad te blijven volgen. Na vier kilometer loop ik onder de A12 door en sla ik linksaf, een onverharde weg in. Het zand is niet mul, waardoor ik er gewoon met 8 km/h overheen kan lopen. Aan het einde van dit pad sla ik opnieuw linksaf en loop ik opnieuw onder de snelweg door. Volgens mijn geplande route moet ik nu rechtsaf, maar dat betreft een mountainbikepad en daar weiger ik overheen te gaan wandelen. Ik draai om en besluit het geasfalteerde fietspad uit te lopen richting Renkum. Ik zoom uit op de GPSr om te zien hoe ik een mooie route kan maken nu ik de geplande route volledig heb verlaten en ik zie dat ik vanuit Renkum vrijwel linea recta terug naar de auto kan lopen. Deze route loopt via het bos terug naar de auto gaat en dat heeft mijn voorkeur, want als ik door Ede moet lopen, dan moet ik vaak stoppen bij verkeerslichten wat slecht is voor de snelheid. Mijn gemiddelde snelheid is nog steeds 8 km/h na negen kilometer.

di 7:22 In het Edese Bos

Iets later kom ik aan bij het kruispunt ten noorden van Renkum. Ik maak een scherpe hoek rechtsaf waardoor ik direct richting de auto ga lopen. Ik moet nog ongeveer acht kilometer lopen en de totale lengte lijkt ongeveer 18 kilometer te zijn. Onderweg kom ik langs Quadenoord. Hier staat een tuin vol met Afrikaanse beelden. Ik ben hier wel eerder geweest, maar het blijft mooi om te zien. De route laveert hier door het bos, maar na Quadenoord loopt het fietspad rechtdoor richting Ede. Ik loop aan de rand van het bos en rechts zie ik de Ginkelse Heide. Aan het einde zit een bocht naar links en rechts staan inmiddels de huizen van een van de nieuwste wijken van Ede. Terwijl ik nog steeds heel snel loop, staan er mensen zowel links als rechts van het fietspad en rent er een hond van rechts naar links over het pad. Ik zet mijn voet neer op ongeveer 2 centimeter van een pootje van die hond. Dat gaat maar net goed. Ik groet het baasje en heb geen tijd om er rustig over te praten, want voordat hij reageert ben ik alweer ruim 10 meter verder. Ik zie er ook echt uit als een Vierdaagseloper, dus niemand verwacht dat je gaat stoppen. Maar dat doe ik toch wel na een paar honderd meter, want dan sta ik weer bij de auto. Uiteindelijk heb ik gemiddeld 7,5 km/h gelopen en 17,5 kilometer.

Donderdag 23 juli - De hemel of de hel

wo 15:46 In De Sysselt

In 2009 is in de omgeving van Wageningen een geocache gepubliceerd die een van de moeilijkste geocaches van Nederland blijkt te zijn. Dicht bij huis, dus een uitdaging die gedaan moet worden. Het start met een lang getal. Dat is alles. Omdat ik niet teveel wil verklappen over de geocache, ga ik verder niets uitleggen. Ik toon alleen een deel van de routes, want die heb ik vandaag gelopen. Eerst een stadsroute door Wageningen en via via naar het bos voor het tweede deel van de geocache. In totaal ongeveer 17 kilometer, dus genoeg voor een wandeldag.

wo 16:05 De Ginkelse Hei

We parkeren aan de rand van Wageningen en we volgen de route die we hebben ontvangen. Onderweg zoeken we meerdere gegevens om een tussenpunt te kunnen vinden: het Point of No Return. Ik weet al lang waar deze ligt, want ik heb dit deel al eerder een keer gelopen, maar omdat ik kilometers wil maken en een vriend meeloopt voor wie deze geocache nog wel nieuw is, lopen we toch nog even door Wageningen. Na een kleine 3,5 kilometer pakken we de auto voor het laatste punt en gaan we daar rekenen voor het Point of No Return. Ook al weet ik al waar deze ligt, vind ik het wel fijn om alles opnieuw na te rekenen, want in de loop der tijd zijn enkele onderdelen gewijzigd en we willen wel goed weten waar het precies ligt.

wo 16:19 Onverhard langs de snelweg

We rijden richting het Point of No Return. Dat is een soort Hobbit-huisje dat best laag ligt. De vorige keer stond het helemaal onder water. Met een waadpak lopen we erheen, maar het blijkt helemaal droog te staan. We vinden er een logboekje om een tussentijdse cache te loggen als markering van de helft van de hele route. Ook vinden we gegevens om verder te gaan. We rijden door naar een andere locatie om de route van het tweede deel op te halen en rijden daarna door naar het bos.

wo 16:53 Op weg naar Renkum

We parkeren bij Nol in 't Bosch en pakken een tafeltje om te lunchen. De auto laten we staan en we gaan te voet verder richting het noorden. Onderweg moeten we meerdere tussenpunten vinden. Dat gaat best goed. Voor het vierde punt moeten we door een heel klein tunneltje kruipen onder de spoorweg tussen Ede en Arnhem. Dat kost veel energie en na de snelle wandeling van gisteren voelt het na dit tunneltje alsof ik 100 kilometer heb gelopen in twee dagen in Nijmegen. We berekenen het volgende punt, maar daar is wat onduidelijkheid over. We hebben twee mogelijkheden, waarbij de eerste op een stukje land ligt wat privéterrein is. We besluiten dan ook dat we op het andere punt moeten zoeken. Hier zoeken we anderhalf uur zonder succes, waarna we besluiten om de zoektocht te staken.

wo 17:23 Het leger is ook van de partij

We bevinden ons nu zo'n vier kilometer van de auto en lopen nu met een verhoogd tempo die kant op. Ik loop vandaag met een vriend die ook ooit de Vierdaagse heeft uitgelopen, en hij kan ook prima doorlopen. Na ruim een half uur staan we terug bij de auto en gaan we samen met onze vrouwen eten bij een restaurant in de buurt.

In de week na de Alternatieve Vierdaagse heb ik contact met de eigenaar van deze geocache. Wat blijkt? We hebben een klein foutje gemaakt met grote gevolgen. Hierdoor hadden we zelfs niet door het tunneltje hoeven te gaan. Maar goed, de kilometers zijn gemaakt; de geocache zal later worden afgerond.

Vrijdag 24 juli - Ede Noord

do 10:56 Point of No Return

Waar ik op de eerste wandeldag begon voordat de zon op kwam, loop ik op de laatste dag aan het einde van de dag waardoor ik in het donker aankom. Vanavond loop ik in de bossen tussen het Edese Bos en het Luntersche Buurtbos. Hier liggen best veel geocaches dus die ga ik ook gelijk ophalen. Ik loop op fietspaden langs zandpaden of door bospaden. Het is nog licht, dus ik mag nog in het bos lopen. Er blijken minder geocaches te liggen dan een week eerder. Blijkbaar zijn ongeveer de helft al weggehaald. Daardoor stop ik minder vaak en loop ik een kortere route. Dat is prima, want ik heb toch niet zoveel tijd om nog door het bos te lopen. Ik loop steeds meer richting het noorden en uiteindelijk loop ik aan de zuidrand van het Luntersche Buurtbos. Hier ligt een geocache waarvoor ik een paar weken gelegen een puzzletje heb opgelost. De cache kan ik prima vinden, maar tijdens het loggen staat er ineens een hond naast mij. Kan gebeuren, dus nadat ik de cache heb gelogd, loop ik terug richting de auto. Dat is nog zo'n vijf kilometer en inmiddels is het donker geworden. Ik loop nu over een onverharde weg, wat ik met een reflecterend hesje en een zaklamp zo veilig mogelijk probeer te doen. De hond loopt gezellig met me mee, maar ik weet niet hoe lang dat zo blijft, want de hond zal toch ook een keer naar huis gaan?

do 14:22 Wildtunnel

Na een kilometer eindigt de zandweg en loop ik op een geasfalteerde weg. Het is heel donker dus ik ben blij met mijn hesje. De hond loopt nog steeds met me mee, maar het beest is niet zo zichtbaar als ik. Een zwarte hond zonder hesje. De hond loopt soms midden op de weg en als er auto's aankomen, ga ik midden op de weg staan zodat de auto's afremmen en ik de hond aan zijn ketting naar de kant van de weg kan trekken. Inmiddels heb ik de dierenambulance gebeld via 144, maar zij komen niet als er geen baasje bij is. Ik passeer een boerderij en loop er het erf op. De hond springt op het grasveld en loopt kwispelend rond, wat mij de indruk geeft dat het beest op zijn plek is. Ik verlaat de hond en loop verder.

Bij de buren is een feestje en ik vraag nog even na of de hond van hun buren is. Dat weten ze niet, maar ze zeggen wel dat de hond vast wel naar huis gaat. Het gebeurt vaker dat ze meelopen met wandelaars. Ik verlaat deze mensen en loop door naar huis. Na vijf minuten wordt ik gestoord door een fietser die vraagt of ik mijn hond kwijt ben. Kennelijk is het beest weer naar de weg gelopen en nu kijken de fietsers ernaar.

Mijn zaklamp is inmiddels leeg, maar gelukkig ben ik met het hesje goed zichtbaar en langs de provinciale weg tussen Ede en Lunteren loop ik terug naar de auto die bij het winkelcentrum Parkweide in Ede Kernhem geparkeerd staat. Na ruim dertien kilometer lopen zit de Alternatieve Vierdaagse er op. Op zich was het best leuk, maar volgende jaar is er hopelijk wel een gewone Vierdaagse.

Statistieken
Dag	Afstand	Gemiddelde (bewogen)
1	12,4 km	3,4 km/h (6,2 km/h)
2	17,5 km	7,5 km/h (7,9 km/h)
3	15,9 km
4	13,1 km	(6,4 km/h)
Totaalteller:	5955,4 km

vr 19:45 Wandelpad in Kernhem

vr 21:49 Deze hond blijft maar met me meelopen

donderdag 2 juli 2020

Friese Woudenpad 1-1a - Holwerd-Lauwersoog (44km)

6:21 Coronamaatregelen op het station

Vorig jaar november ben ik begonnen met het Friese Woudenpad. Vervoerstechnisch kwam het toen handiger uit om in Dokkum te starten, terwijl het pad start in Lauwersoog. Daarnaast is er een alternatieve start in Holwerd die zich in Dokkum samenvoegt bij de originele route. Ik heb de twee aanlooproutes naar Dokkum met elkaar verbonden en ben zo gekomen tot een wandeling van een kleine 45 kilometer. Dat lijkt me voldoende voor een wandeling zo ver van huis, want er moet ook nog heen en weer worden gereisd. Nu er dit jaar geen Vierdaagse is en de dagen lang zijn, leek het me een mooi moment om deze wandeling te gaan lopen. Met zowel bij de start als bij het einde een mooi uitzichtpunt op een eiland vind ik het wel zo leuk om bij daglicht aan te komen.

9:50 De boot naar Ameland

Eigenlijk zou ik afgelopen zaterdag gaan wandelen, maar doordat er toen onweer werd opgegeven, heb ik mijn wandeldag uitgesteld naar de donderdag erna. Bijkomend voordeel is dat de treinen per 1 juli weer voor iedereen beschikbaar zijn en dat ik dus niet meer dicht bij huis hoef te blijven. Zo werd het weer mogelijk om naar Friesland af te reizen en met de eerste trein van de dag vertrek ik richting het noorden van het land. Onderweg rijdt de trein door een flinke regenbui en ik zie op de radar dat ik deze bui rond het middaguur ook over me heen ga krijgen. Verder is er geen vuiltje aan de lucht, dus ik kan er prima mee leven.

Ameland

In Leeuwarden stap ik op de bus naar Holwerd en rond vijf voor tien stap ik in Holwerd uit de bus. De bushalte ligt vlak voor het opstappunt voor de boot naar Ameland en vlak voor de terminal is een geocache verstopt. Na deze te hebben gelogd, loop ik weer terug richting het vasteland terwijl mijn reisgenoten op de boot stappen naar Ameland. Voordat ik start met mijn wandeling, pak ik mijn fotocamera om een paar foto's te maken van Ameland en van de boot die onderweg is. Mijn telefoon kan niet zover inzoomen, maar met de camera lukt het om mooie plaatjes te schieten van wat zich op kilometers afstand afspeelt. Ik meet nog even de afstand van mijn huidige positie tot Ameland. Deze afstand is zo'n zes kilometer.

9:59 De Waddenzee

Op de kaart bevind ik me nu midden in de Waddenzee en in de eerste kilometers loop ik richting de zeedijk. Ik loop over het fietspad dat ongeveer een meter lager ligt dan de rijstroken voor de auto's. Langs deze weg zie ik een paar merkwaardige verschijnselen. Links van het fietspad zie ik een stukje kale grond waarin de scheuren van de droogte zichtbaar zijn. Dit stukje staat echter onder een laagje water, maar dat heeft op de scheuren niet veel effect. Even verderop zie ik gras op het asfalt groeien. Kennelijk is het asfalt zo poreus, dat het gras hier doorheen heeft weten te komen.

10:05 Fietsers rijden een meter lager dan auto's

Tussen Holwerd en het opstappunt van de boot naar Ameland ligt op een kleine drie kilometer van de terminal een extra parkeerterrein voor auto's. Ik mag hopen dat wanneer deze parkeerplaats in gebruik is, dat er pendelbussen rijden, want anders moet iedereen die geen fiets mee heeft, een half tot een heel uur lopen om bij de boot te komen.

Ik loop het dorpje Holwerd binnen. De naam van dit dorp is elders in het land vooral bekend als de plek waar je kan inschepen voor de overtocht naar Ameland, maar het dorp zelf heeft natuurlijk ook gewoon een dorpsleven. Groot is het niet, maar ik zie drie kerken, een supermarkt en een camping, dus heel klein is het ook niet.

10:06 Plas water over verdroogde grond

De route loopt langs diverse kleine Friese dorpjes en tijdens het wandelen begint het ineens te regenen. De regen is vrijwel direct hard genoeg om de poncho aan te trekken. Gelukkig duurt de bui niet al te lang en na een klein uur kan de poncho weer uit. Ik kijk op de buienradar en zie dat het de komende uren wel droog blijft, dus stop ik de poncho terug in mijn tas. Tussen Hiaure en Aalsum loop ik even verkeerd. Ik mis een bruggetje waardoor ik uiteindelijk bij een sloot kom die ik moet oversteken. Dan maar een stukje terug. Het bruggetje stelt niet veel voor, maar is voor wandelaars van dit deel van het Friese Woudenpad onmisbaar.

10:13 Gras op asfalt

Twee kilometer later kom ik in de omgeving van Aalsum. Aan de horizon herken ik de watertoren van Dokkum. De route gaat hier over de terp waarop de kerk is gebouwd, maar vanaf de noordkant zie ik geen pad en ik heb even geen zin om over gras te lopen, dus ik besluit de Mockamawei te volgen en om de terp heen te lopen en zo loop ik niet veel later de bebouwde kom van Dokkum binnen.

Dokkum is de enige grote doorkomstplaats van de dag en het is een mooi moment voor een korte pitstop. Ik probeer nog een geocache te vinden, maar gun me er niet voldoende tijd voor en nadat ik bij een koffiehuis gestopt ben voor een sanitaire stop, heb ik te weinig tijd over om de tweede cache in Dokkum waar ik vrijwel langs kom, te bezoeken. Ik heb namelijk nu nog maar tien minuten over volgens mijn tijdschema en ik mag echt niet te laat in Lauwersoog aankomen, omdat ik dan pas om half twaalf thuis zou zijn.

10:33 Klimmetje in Holwerd

Vanaf Dokkum loopt de route oostwaarts langs de Dokkumer Grutdjip waarover meerdere zeiljachten dezelfde route bevaren. De jachten gaan harder dan ik, maar doordat ze bij bruggen moeten wachten totdat deze geopend zijn, houd ik ze toch vrij lang in het vizier. Bij Oostrum kom ik langs het water te lopen en bij een aanlegsteiger staan enkele picknicktafels waar ik ga zitten om mijn broekspijpen uit te doen. Ik spuit zonnebrandlotion op mijn benen en deet op mijn armen, waarna ik mijn weg vervolg.

10:35 PTT

Voorbij Oostrum verlaat de route het Dokkumer Grutdjip en loop ik richting het dorpje Ee. Het is half drie als ik hier langs de basisschool loop en aan het hek staan al ouders om hun kinderen op te halen. Aan het aantal ouders is te merken dat het maar een kleine school betreft qua leerlingenaantal. Nadat ik Ee heb verlaten kijk ik op de gps waar het Lauwersmeer blijft. Zo'n vijf kilometer later slaat de route linksaf richting het noorden. Vanaf dat moment volg ik de westelijke rand van het Lauwersmeer met als eindpunt Lauwersoog. Ik heb nu nog dertien kilometer te gaan wat een indicatie geeft van hoe groot het Lauwersmeer is. Ik loop langs het meer, maar zie dat wat op mijn kaartje als water staat aangegeven, helemaal droog ligt. Bij Ezumazijl moet ik een watergang oversteken waarvoor ik terugloop naar de doorgaande weg. Nadat ik het water ben overgestoken, volg ik de witrode markeringen, maar daarmee wijk ik af van de ingetekende route en als ik weer wat verder van de weg ben, zijn de markeringen ineens zoek. Ik besluit om me maar gewoon aan de ingetekende route te houden. Dan weet ik ook zeker dat de afstand klopt met de gegevens die ik gebruikt heb om mijn aankomsttijd te berekenen.

Inmiddels ben ik aangekomen in Oostmahorn. Wat vroeger nog het meest noordoostelijke deel van het Friese vasteland was en een vesting was om zeerovers tegen te houden, is nu niets meer dan een toeristisch oord. Ik zie nergens normale woonhuizen, maar wel drie recreatieparken. In het meer staat hier een oude vuurtoren waar een geocache is verstopt. De vraag is alleen waar, maar die vraag heb ik snel beantwoord doordat ik de cache snel kan vinden. Ik verlaat Oostmahorn en betreed het land dat is aangelegd toen de Lauwerszee werd afgesloten van de Waddenzee.

10:36

Ik loop nu over een weg bij de jachthaven van Oostmahorn. Die weg loopt dood en ik blijk op de dijk ernaast te moeten lopen. Ik stap over een hekje en loop het talud op waarna ik zie dat er veel schapen op de dijk lopen of liggen te slapen. Ik heb geen alternatief en loop rustig op ze af, maar zodra ze mijn aanwezigheid opmerken, schrikken ze en gaan ze snel aan de kant. Het loopt zwaar op het gras en inmiddels begin ik ook mijn beenspieren flink te voelen. Ik zie de doorgaande weg al op mijn kaartje verschijnen en vanaf de grasdijk loop ik zo de weg op. Dan zie ik ineens een groene streep op het midden van de weg: een 100 km/h-weg! Ik kijk snel aan beide kanten of er verkeer aankomt, maar dat blijkt niet zo te zijn. Dat geeft mij de kans om snel een foto te maken waarna ik de weg oversteek en over de Bantswei richting Lauwersoog ga lopen. De officiële route gaat hier rechtdoor door het gras, maar daar heb ik nu geen zin meer in, dus verkies ik het asfalt. Hierdoor snijd ik ook nog een paar kilometer af waardoor ik ruim in mijn tijd zit.

11:03 Een plaatselijke bui

Het is nog vier kilometer immer geradeaus tot aan de sluizen bij Lauwersoog en in de laatste twee kilometer loop ik tussen de Waddenzee en het Lauwersmeer in. Van de Waddenzee zie ik niets, doordat er een dijk ligt die het zicht verspert. Na 43 kilometer wandelen verlaat ik de provincie Friesland en een paar honderd meter verderop staat een LAW-paal die het begin van het Friese Woudenpad markeert. Ik sla hier linksaf richting Schiermonnikoog. Ik heb nog een half uur totdat de bus komt en ga even zitten bij een verrekijker die uitkijkt over de Waddenzee. Met mijn meegenomen camera maak ik wat foto's van het eiland. Ik loop terug naar de terminal van de boot naar Schiermonnikoog en vraag me af of hier wat te eten is. Daar heb ik nu immers alle tijd voor. Bij de ingang staat een groot scherm dat aangeeft dat vanaf hier een mondkapje verplicht is. Mijn mondkapje zit nog in mijn tas, maar buiten kan ik al iemand aanspreken om te vragen of er een restaurant aanwezig is. Helaas, alleen een koffieapparaat. Dan ga ik maar buiten op de bus wachten en ga ik eten op station Leeuwarden.

12:06 De skyline van Dokkum

Rond kwart over zes komt mijn bus aan. Ik spreek de chauffeur aan. Hij is best vroeg, maar hij moet nog even doorrijden naar het dorp Lauwersoog. Daarna komt hij terug. Vijf minuten later komt de bus weer aanrijden. Inmiddels heb ik mijn mondkapje opgezet en stap ik in de bus. Ruim een uur later kom ik aan bij station Leeuwarden. Daar wil ik patat kopen bij Smullers, maar die zijn helaas gesloten. Dan is er maar een keuze: Julia's. Prima, dan eet ik pasta. Met mijn bakje eten loop ik richting de trein. Het is 19:28, dus kan ik al inchecken met 40% korting. Ik ga buiten eten zodat ik niet in de trein zit zonder een mondkapje, maar ineens begint het te regenen en buiten zit je hier niet droog. Dan maar in de trein zitten. De trein vertrekt en ik eet mijn pasta op waarna ik mijn flesje drinken opdrink. Daarna gaat mijn mondkapje op en reis ik verder richting huis. Rond kwart over tien stap ik uit de trein en rij ik met de auto naar huis. Er zit een hele mooie wandeldag op en de start van LAW1 heb ik nu ook bewandeld. Over twee en een halve week ga ik alweer verder met het Friese Woudenpad. Dat is dan de eerste dag van de Alternatieve Vierdaagse. Op die dag ga ik het Domelapad lopen waarvan ik tien kilometers ga registreren voor een bescheiden 4x10 wat zonder Corona een 4x50 rondom Nijmegen zou zijn geweest.