GR5 Berdorf-Born (24km)

5:27 Hier is altijd wel plek op te laden

Door onverwachte omstandigheden kan ik vandaag weer een dagje verder lopen over de GR5. Afgelopen week is er veel sneeuw gevallen in en rond Luxemburg. In Duitsland is zelfs sprake geweest van een verkeersinfarct, waarbij automobilisten de nacht in hun auto hebben moeten doorbrengen. Vandaag ga ik door diezelfde regio rijden, want in tegenstelling tot afgelopen keren reis ik dit keer via Duitsland naar mijn startpunt. Vanaf nu loop ik namelijk in het bredere deel van Luxemburg en vanaf nu adviseert A Better Route Planner (ABRP) een rit via Duitsland in plaats van via België. ABRP is een navigatiesysteem dat live van de auto uitleest hoe vol de accu is en zo een route langs snelladers kan plannen. Rijden door Duitsland biedt ook de kans om flink door te rijden, maar dat gaat me niet veel tijd opleveren, want door 170 km/h te rijden gaat de accu een stuk sneller leeg en heel snel laadt mijn auto helaas niet op. Op papier zou het me een minuut reistijd opleveren; de overige winst uit de hogere snelheid sta ik langer te laden bij een laadpaal.

10:07 Net vertrokken uit Berdorf

Na twee laadstops bij Tesla in Dinslaken en in Hilden is het gedaan met Fastned langs de route. Mijn derde laadstop is bij EnBW in Mechernich. Deze laadmogelijkheid ligt wat verder van de Autobahn, maar doordat er op het onderliggende wegennet in Duitsland ook 100 km/h mag worden gereden, is dat prima te doen. Ik rij de besneeuwde parkeerplaats van een bouwmarkt op en start de laadsessie naast een berg sneeuw, dat gisteren waarschijnlijk is weggeveegd om de laadpalen überhaupt bereikbaar te maken. Terwijl ik aan het laden ben, valt mij op dat er bij de laadpalen een bordje staat met de tekst Nutzung der Ladesäule nur innerhalb der Öffnungszeiten des Baumarktes. Ik kijk naar de ingang, maar de bouwmarkt is om 7 uur 's morgens nog niet open. Tijdens het laden komen wel wat personeelsleden aangereden, dus heel lang zal het niet duren voordat ze open gaan. Ik wacht het niet af en rij door naar de volgende en laatste laadstop op de heenreis.

10:20

De laatste laadstop is in Stadtkyll op de parkeerplaats van een supermarkt van REWE. De display van de auto geeft een buitentemperatuur aan van maar liefst -16°C. Als ik de laadstekker in de auto heb gestopt, zit het ijs op mijn handen. Laden gaat ook heel langzaam; ondanks het onderweg opwarmen van de accu, kom ik bij al mijn laadstops vandaag niet boven de 45kW en gemiddeld haal ik overal slechts 37kW. Hierdoor duren de laadpauzes langer dan gepland. Uiteindelijk kom ik met een uur vertraging in Berdorf aan. Hier staat een Luxemburgse auto van hetzelfde type aan een laadpunt, maar de plek ernaast is vrij. Ik sluit de kabel aan, maar de laadsessie wil maar niet starten. Uiteindelijk haal ik de kabel van mijn buurman uit de laadpaal om via die laadpoort te laden. De Luxemburgse auto is volgeladen, waardoor ik de kabel uit de laadpaal kan trekken. Ik leg zijn kabel beschermd met een afdekdop netjes op de grond en probeer mijn eigen auto op te laden. Dit lukt niet direct, maar na enkele pogingen begint de auto toch met laden. Inmiddels ben ik tien minuten verder en het is 10:03 als ik uiteindelijk met de wandeling begin. Ondertussen is de chauffeur van de Luxemburgse auto aan komen lopen en we hebben een kort gesprek over de laadkabel waarbij wederzijds begrip is voor de situatie. Wel zo fijn.

10:40

Vandaag heb ik voor het eerst een Excel-bestand op mijn telefoon waarin ik dynamische doorkomsttijden kan berekenen. Ik pas de starttijd aan op basis van de realiteit en krijg direct van alle duidelijke doorkomstplaatsen en per kilometer - zowel oplopend als aflopend - de gewenste doorkomsttijden voor de vier mogelijke eindpunten die ik voor vandaag heb voorbereid. Dat zijn Rosport, Moersdorf, Langsur en Wasserbillig. Met dit bestand kan ik minimaal 2x per kilometer mijn actuele doorkomsttijd registreren en het bestand toont met kleurtjes aan welke eindpunten nog haalbaar zijn op basis van het vooraf berekende minimale gemiddelde.

11:07

Ik start in Berdorf omdat ik daar de vorige keer was gestopt. Berdorf ligt aan de rand van het Müllerthal. Het is gelijk al het hoogste punt van de dag en mijn wandeling begint met de afdaling naar Echternach. Ik heb de Ardennen inmiddels achter me gelaten en loop nu door het Luxemburgse Gutland.  Al snel komen de hoge rotspartijen weer in zicht en de route gaat hier op een leuke manier tussen de rotsen door. De ene keer kruis ik het riviertje, een andere keer loopt het pad tussen twee rotsen door over een smalle doorgang. Ik weet dat er een punt nadert waar het lijkt alsof de weg doodloopt, maar dat je aan het eind rechtsaf kan. Ik denk dat punt te hebben bereikt, maar zie dat ik nu ineens zo'n anderhalve meter omhoog moet stappen. Met wat moeite krijg ik dit voor elkaar, maar als ik boven ben, zie ik geen voetstappen meer in de sneeuw. Dat geeft al de indruk dat dit niet de bedoeling was.

Sneeuw. Jawel, er ligt een laagje van zo'n 5 centimeter sneeuw op de route. Sommige routemarkeringen zijn ondergesneeuwd, maar gelukkig ben ik niet de eerste die hier loopt en kan ik aan de voetstappen goed zien waar ik heen moet. Het is ook koud, bij de start vroor het 9°C en ik heb gisteren gezien dat die temperatuur maar heel langzaam omhoog gaat gedurende de dag. Na een half uur is het water in het drinkslangetje van mijn drinksysteem al bevroren. Ook uit mijn bidon kan ik niet meer drinken doordat de dop is bevroren. Ik houd de bidon wat dichter tegen mijn lichaam aan zodat het water zelf niet teveel afkoelt. Drinken doe ik vandaag dus alleen nog door de dop van de bidon af te halen en dan het water te drinken. Een enkele keer zitten er stukjes ijs in het water dat ik drink, maar ik haal er voldoende water uit om de dag door te komen.

11:33 Langs de Sûre bij Echternach

In Echternach steek ik de N10 over richting een wandelpad langs de Sûre. Bij de N10 registreer ik mijn doorkomsttijd in mijn Excel-bestand. Het is 11:25 en Rosport en Moersdorf zijn haalbaar; Langsur en Wasserbillig niet meer. Dit verbaast me niets, want deze twee punten had ik al met enige twijfel toegevoegd en met een uur vertraging bij de start, zitten deze eindpunten er al snel niet meer in. Daarvoor had ik minimaal 5 km/h moeten lopen en dat is op dit terrein niet echt te doen.

12:46 Een haarspeldbocht waar niet gestrooid is

Langs de rivier is het terrein vlak, maar de sneeuw zorgt ervoor dat ik geen hogere snelheid kan ontwikkelen. Als ik twee kilometer voorbij de N10 opnieuw mijn tijd registreer, heb ik nauwelijks tijd gewonnen ten opzichte van het lopen door het Müllerthal.

Sinds ik in Luxemburg loop, volg ik gele stippen. Vlak voordat ik Echternach gepasseerd ben, moet ik gele rechthoeken gaan volgen. De GR5 volgt vanaf hier het Sentier de la Basse-Sûre. De GR5 blijft voorlopig op hoogte, maar de klimmetjes zijn minder frequent en minder zwaar dan voorheen. Nog voordat ik in Rosport aankom, verlaat ik de bossen en heb ik ineens een vrij uitzicht op... grijze lucht en witte velden. Geen idee hoe het hier normaliter uitziet, maar vandaag is het overal een besneeuwd landschap. De enige plekken waar ik niet in de sneeuw loop, zijn gestrooide wegen die ik moet kruisen. En dat zijn er vandaag slechts een stuk of vier.

13:04 Het water in de drinkslang is bevroren

In Rosport zit iemand boven in een boom om deze te kappen, maar als ik nader, stopt hij met zijn werk totdat ik ben gepasseerd. Aan het eind van dit pad sta ik aan de CR372 en ik registreer opnieuw mijn doorkomsttijd. Moersdorf is niet meer te halen, daarvoor kom ik nu  drie minuten tekort. Dat betekent dat ik hier in Rosport zou moeten stoppen, maar ik heb net een kwartier gepauzeerd wat tot de vertraging heeft geleid. Als ik gewoon blijf lopen in het tempo dat ik de hele dag al doe, dan moet Moersdorf gewoon haalbaar zijn en ik besluit door te lopen. Als ik zeventien kilometer heb gelopen, is Moersdorf alweer binnen bereik. Zo passeer ik Girsterklaus, een klein dorpje waar je als wandelaar niets aan hebt. Na Girsterklaus gaat mijn tempo wat omlaag. Ik merk dit zelf niet, maar als ik vier kilometer later opnieuw naar mijn doorkomst kijk, kom ik zes minuten te kort voor Moersdorf. Ik verlaat de GR5 een dikke kilometer voor Moersdorf en daal af naar de N10. Daar loop ik naar de dichtstbijzijnde bushalte in het dorpje Born. Ik kijk hoe laat de bus komt en besluit door te lopen naar een volgende bushalte. Daar ga ik in een wachthokje zitten wachten totdat de bus me komt ophalen.

13:58 Rosport

In de bus zet ik de verwarming van de auto vast aan. Zo kan de auto dat doen met stroom uit de laadpaal zodat ik met een volle accu kan vertrekken. Als ik bij de auto aankom, geeft deze een buitentemperatuur aan van -6°C. De temperatuur is sinds 10 uur vanmorgen dus maar drie graden gestegen. Ik leg de laadkabel achterin de auto en rij naar een benzinepomp in Echternach waar ik wat te eten en te drinken haal voor onderweg. Ik heb geen grote hongerklop en weet ook nog niet waar ik onderweg ga eten, maar zo heb ik voorlopig in ieder geval wat voedsel bij de hand. Bij de pomp duurt het even voordat ik de navigatie goed heb ingesteld, waarna ik vertrek.

De eerste laadstop is bij een snellader van EnBW in het Duitse Frechen. De laadpalen staan voor de ingang van een Subway. Dat is handig, want daar kan ik mijn afval weggooien en langs het toilet gaan. Als ik binnen kom, zie ik drie mensen vechten. Ik loop eromheen richting het toilet. Als ik iets later terugkom, zijn die mensen buiten. Ik loop terug naar mijn auto. Daar kijk ik even terug en dan zie ik de politie spreken met medewerkers van Subway. Het zal wel... Naast mij staat een auto dwars geparkeerd waardoor maar 3 van de 4 laadpunten gebruikt kunnen worden. Ik verlaat de parkeerplaats en direct kan een andere auto gaan bijladen. Ik vervolg mijn weg en via laadpauzes bij Hilden en Dinslaken rij ik naar de McDonald's in Isselburg. Daar koop ik een McRib. Die kan je niet meer kopen in Nederland, maar hier wel. Vervolgens rij ik door naar huis, waar ik om 23:00 arriveer.

Statistieken Afstand: 23,8 km Hoogtemeters: 512 Gemiddelde: 4,0 km/h Bewogen gem.: 4,6 km/h Totaalteller: 8204,7 km

De voortgang over de GR5 na 16 dagen

Hoogteprofiel en tempo

14:54 Het riviertje is zo wel goed zichtbaar

15:36 Even weer een vlak stukje terrein richting Born

15:50 Op naar de bushalte...

15:59 Bevroren schoenveters en dito sneeuw tussen de veters

<< Diekirch-Berdorf (28km) Born-Ehnen (38km) >>

Ede-Arnhem (24km)

11:21 De beeldentuin bij Quadenoord

Daags na mijn wandeling over de GR5 van Diekirch naar Berdorf loop ik met mijn dochter een trainingsroute van station Ede-Wageningen naar station Arnhem. Inmiddels lopen we alweer 24 kilometer en we rijden rond half tien naar het station, waar we met de wandeling starten. Na 20 meter lopen realiseer ik me dat we de OV-chipkaart van mijn dochter niet hebben meegenomen. We lopen terug en halen deze pas thuis weer op, waarna we opnieuw naar de P+R van station Ede-Wageningen rijden.

12:51 Tussen Wolfheze en Oosterbeek

We beginnen opnieuw met de wandeling en zetten direct een goed tempo in. Het is koud, zo rond het vriespunt, en door wat sneller te lopen, warmen we ook sneller op. Ik maak kennis met het nieuwe spoorwegviaduct, even ten oosten van het nieuwe station Ede-Wageningen dat nog in aanbouw is. Het viaduct ligt er al even, maar ik was hier al vrij lang niet meer geweest. De oude spoorwegovergang is opgeheven en dat is qua veiligheid een goed idee geweest.

12:56

We lopen langs het spoor richting Wolfheze, maar nadat we de A12 zijn gekruisd, slaan we bij de vijfsprong de tweede weg rechtsaf richting Renkum. Onderweg zet mijn dochter ineens een tempoversnelling in en het duurt even voordat ik het tempo ook te pakken heb. Ik vraag haar hiernaar en informeer of ze zich hier goed bij voelt, ook gezien de nog af te leggen afstand. Ze verzekert me dat dit goed zit en we blijven het hoge tempo aanhouden. Als we bij de beeldentuin bij Quadenoord aankomen, hebben we een gemiddelde wandelsnelheid van 6,2 km/h. Bij de beeldentuin nemen we een korte rust voor een foto. Lange rusts zijn geen optie met deze lage temperaturen, want voordat je het weet, ben je te ver afgekoeld. Als we na 8 kilometer in Renkum aankomen, zien we hier een horecagelegenheid waar we binnen kunnen zitten, maar we verwachten in Renkum of Heelsum nog wel meer horeca en willen eigenlijk pas na 10 kilometer rusten. We lopen door, maar achteraf blijkt dit de enige plek langs de route te zijn waar we binnen terecht kunnen voor een warme rustpauze.

14:45

In Heelsum lopen we via het kerkje op de heuvel langs de A50 in noordelijke richting. Via het ecoduct lopen we over de A50 en we volgen vanaf hier een stukje van het Veluwe Zwerfpad tot in Oosterbeek. In Oosterbeek begint het profiel van de route wat omhoog te lopen, maar mijn dochter blijkt net zo'n klimmer te zijn als ik. We hebben een lekker tempo en halen voortdurend andere mensen in. Ook bij klimmetjes van 3-4% lopen we een stuk sneller dan anderen naar boven. Uiteindelijk lopen we ongemerkt Arnhem binnen en op het schermpje van het gps-apparaat zie ik twee spoorlijnen samenkomen. Na die samenkomst moet het station volgen en de milestone-waypoints die ik op de kaart heb gezet, bevestigen dit beeld. Ongeveer 4,5 uur na onze start, komen we aan op station Arnhem. Nadat we de wandeldata hebben opgeslagen stappen we het warme station in en halen we een frietje bij de Smullers. Als we naar de treinen lopen, is de intercity net vertrokken, maar een paar minuten later vertrekt er een sprinter die ons terugbrengt naar het station waar we vanmorgen zijn gestart.

Statistieken Afstand: 23,2 km Gemiddelde: 5,2 km/h Bewogen gem.: 5,7 km/h Totaalteller: 8180,9 km

<< Barneveld-Ede (21km) Arnhem-Dieren (25km) >>

GR5 Diekirch-Berdorf (28km)

Hoogwaterwaarschuwingen inondations.lu

Het noordwesten van Europa is in de ban van hoogwater en ook in Diekirch is de waterstand daags voor mijn wandeling nog boven een waarschuwingsgrens. Ik heb foto's gezien van ondergelopen wegen, maar het hoogste punt is bereikt en de grafiek met de waterstand van de afgelopen dagen laat zien dat het water blijft zakken. Met het vermoeden dat ik op de zaterdag veilig in Diekirch kan parkeren, reis ik op de vroege zaterdagochtend af voor weer een nieuwe wandeldag over de GR5. Voor de wandeling zelf ben ik niet zo bang voor hoogwater, want ik loop grotendeels op hoogte en de waterstand in het Müllerthal, waar ik vandaag doorheen zal lopen, is sowieso niet problematisch.

8:37 Hoogwater in Diekirch

Ik vertrek van huis met een accu die tot 80% is volgeladen. De auto was gisterenavond laat nog in gebruik en heeft niet voldoende tijd gehad om helemaal vol te druppelen. Dat betekent een extra laadstop onderweg, maar ik ben een half uur eerder vertrokken dan gepland, dus dat levert geen probleem op. Bij de eerste laadstop haal ik een snelheid van slechts 35kW, en ik herinner me dat de auto een functie heeft om de accu tijdens het rijden op te warmen zodat snelladen sneller kan. Ik activeer deze instelling en bij de volgende laadstop haal ik zomaar 60kW waar 70kW het maximum is dat de auto aankan. Dat scheelt de helft van de laadtijd en dat voor een paar kilometer actieradius wat ik makkelijk kan missen. Bij mijn tweede laadstop staat een andere auto van hetzelfde type te laden en ik weet zelfs de bestuurder van die auto blij te maken met deze tip. De instelling moet wel elke keer als de auto uitgeschakeld is geweest, opnieuw worden ingesteld, maar als je dat weet, is dat te overzien.

9:10

Bij Fastned Baraque de Fraiture is mijn eerste buitenlandse laadstop en terwijl ik aan het laden ben, valt mijn internetverbinding op de telefoon weg. Tijdens het rijden maak ik gebruik van het access point van de auto, maar tijdens het laden staat de auto uit en moet de telefoon het zelf doen. Dat lukt niet en dat zal de hele dag zo blijven. Dit betekent dat ik vandaag offline zal zijn wat op zich wel te doen is, maar zeker niet handig is. Ik heb een uitdraai van het hoogteprofiel van de route en de wandelgids bij me, en geocaching kan ik offline doen en later online verwerken, dus ook dit mag geen problemen opleveren, maar onhandig is het wel. Zo kan ik het thuisfront niet op de hoogte houden van de vorderingen en dat zijn ze wel van mij gewend. Het is wat het is...

9:28 Kerstversiering in het bos

Ik start bij het station van Diekirch, waar van hoogwater niet veel is te merken. De Sûre staat net zo hoog als bij mijn vorige wandeling. Ik start met de vlakke route richting Gilsdorf, maar loop direct al verkeerd door onoplettendheid, wat ik in Gilsdorf eenvoudig weet te herstellen. Hier kom ik weer uit op de GR5 en direct begint ook het geaccidenteerde terrein weer en mag de wandelstok weer worden uitgeschoven. In een paar kilometer gaat het pad ruim honderd meter omhoog met op sommige stukken vrij steile wegen naar boven. Eenmaal boven vlakt het wat af, maar de ondergrond maakt dat ik geen hoog tempo kan ontwikkelen. Het begint te miezeren en als de regendruppels dikker worden, besluit ik de poncho aan te trekken. Dit lijkt zinloos en als ik die een paar kilometer later weer uittrek, blijkt de poncho zo goed als droog te zijn. De regenhoes van de rugzak zit wel onder de regendruppels, wat wel een gek contrast is.

12:10 Aan het begin van het Müllerthal

Bij Eppeldorf volgt opnieuw een steile klim tot over de 400 meter hoogte. Het dak van de dag. Over haarspeldbochten op smalle bospaadjes waar de ondergrond door de recentelijke overvloedige regen tot baggerpaden verworden zijn, klauter ik omhoog. Ik ben blij met mijn wandelstok, want anders was ik al helemaal niet boven gekomen. Als ik eenmaal boven ben, denk ik dat het qua klimmen voor vandaag er wel zo'n beetje op zit en ik kijk uit naar het Müllerthal dat aanstaande is.

12:37

Ik kom uit bij Beaufort en ga even zitten op een vlonder op een punt waar de ingetekende route op de GPSr afwijkt van de markering in het veld. Ik haal de wandelgids erbij en constateer dat ik de markeringen in het veld moet volgen. Het brengt me bij het kasteel van Beaufort. Een kleiner kasteel dan dat bij Vianden en ik ben er ook sneller voorbij gelopen. Als ik het bos weer inloop, vallen me de routebordjes van de Müllerthaltrails op. De eerste tijd loop ik nog gewoon door bossen, maar later neemt het aantal rotspartijen steeds meer toe. Een paar kilometer later loop ik tussen de rotspartijen en soms loopt het pad zelfs door het water van de Ernz Noire die hier door het Müllerthal stroomt. Hiertoe liggen stenen in de rivierbedding om droge voeten te kunnen houden. Goed uitkijken dus, want een uitglijder ligt op de loer op deze gladde stenen.

12:59 Château de Beaufort

Met de routemarkeringen zit het hier wel snor en dat is ook nodig, want in het routeboekje staat al vermeld dat het haast onmogelijk is om hier een adequate routebeschrijving te geven. Als je de gele stippen volgt, kun je hier simpelweg niet verkeerd lopen. Toch lukt het mij wel om meerdere keren verkeerd te lopen, maar dat komt door onoplettendheid. Dat is helemaal zonde als je een steilie klim hebt bedwongen om vervolgens te ontdekken dat ik daar helemaal niet heen moest. Het zit me niet echt mee vandaag. Ik ben vandaag begonnen met een voorsprong van zo'n 35 minuten speling op de bus in Echternach, maar inmiddels is die voorsprong vergaan en heb ik een achterstand van drie minuten.

13:08

In de voorbereiding heb ik gepland met 4,4 km/h gemiddeld, maar dit blijkt niet haalbaar te zijn. In het Müllerthal gaat het ook vaak steil naar boven en dat heeft zeer grote invloed op de wandelsnelheid. Meters naar boven tellen niet mee in de kilometers vooruit, maar je moet ze wel bedwingen. Als de markeringen in het veld weer afwijken van de route op mijn GPSr, besluit ik om de laatstgenoemde route aan te houden, omdat ik van die route de exacte lengte weet. Een grotere fout had ik niet kunnen maken, want het pad dat ik nu volg, blijkt een oud pad te zijn dat inmiddels is begroeid met planten. Toch blijf ik het lijntje volgen, maar dat gaat even verderop hopeloos mis en ik moet verder uitzoomen om überhaupt de rode lijn op het schermpje nog te zien. Om weer op de route te komen, moet ik afdalen tot het waterstroompje en via wat stenen die hier in het water liggen, loop ik een stukje door het water om verderop weer aan de overkant omhoog te klauteren. Zonder wandelstok was dit hier echt onmogelijk geweest, maar als ik eenmaal boven ben, kom ik zowaar weer bij een echt bospad uit. Al snel zie ik weer gele stippen, maar mijn achterstand is nu maar liefst 20 minuten en het is niet meer mogelijk om zonder een uur vertraging tot Echternach door te lopen.

13:12

Ergens vind ik ook wel dat het Müllerthal het ook wel verdiend om rustig doorgelopen te worden. Als ik nu verder loop, neem ik van de omgeving niet zoveel op omdat ik zo met de tijd bezig ben. De route verlaat het bos en loopt even door een dorpje. Op de kaart zie ik dat hier een bushalte is en ik besluit te kijken of hier een goede bus is om me naar Diekirch te brengen. Als ik bij de halte aankom, staat er net een bus en zonder te weten waar de bus heengaat, zet ik het op een sprintje en stap ik snel de bus in. Terwijl deze wegrijdt, zie ik op de informatieschermen dat de bus naar Echternach rijdt en doordat ik uit het hoofd weet hoe laat ik de geplande bus moest hebben, constateer ik dat de geplande bus en de bus waar ik nu in zit, elkaar bij het busstation van Echternach zullen gaan kruisen. Bij de laatste halte voor het busstation stap ik uit en steek ik de weg over. Een paar minuten later stap ik in de bus naar Diekirch. Het is de bus die een uur eerder rijdt dan de geplande bus. Ik kijk op het gps-apparaat om te zien waar ik nu uiteindelijk ben gestopt, want daar had ik nog geen flauw idee van.

13:16

Uiteindelijk blijk ik 28 kilometer te hebben afgelegd, en dat is kennelijk nu het maximum haalbare met al die beklimmingen. Ik kan er wel mee leven, want inclusief de reistijd heb ik een volle wandeldag en door het klimmen heb ik ook het idee dat ik me voldoende heb ingespand. Binnenkort ga ik het vervolg van de GR5 herplannen, want die begint de volgende keer niet in Echternach, maar in Berdorf. Bovendien worden de afstanden iets korter, dus ik ben benieuwd hoe ik dat ga verwerken in een nieuwe acceptabele planning, maar dat is voor later zorg.

13:17

Ik vertrek vanuit Diekirch met een volle accu en rij in een ruk door tot aan een Fastned even boven Maastricht. Hier laad ik wat meer stroom dan dat A Better Route Planner adviseert, zodat ik niet hoef bij te laden bij de Fastned van Venlose Heide. Daar moet ik immers wat voor omrijden. Door wat langer te laden, kan ik een Fastned langs mijn eigen route bereiken. Bij Tegelen haal ik een Turkse pizza, wat toch een beetje traditie lijkt te worden. Na de tweede laadstop heb ik voldoende stroom om naar huis te rijden en met nog 7 kilometer actieradius zet ik de auto thuis weer aan de laadpaal.

Statistieken Afstand: 27,7 km Hoogtemeters: 1180 Gemiddelde: 3,9 km/h Bewogen gem.: 4,7 km/h Totaalteller: 8157,7 km

De voortgang over de GR5 na 15 dagen

Hoogteprofiel en tempo

 

13:36

13:57 Op trappen is het nog zwaarder klimmen

14:13

15:35

<< Stolzembourg-Diekirch (29km) Berdorf-Born (24km) >>