zaterdag 28 september 2019

Roots Natuurpad 27-30 Mariaheide-Boxtel (49km)

9:45 Duits Lijntje
Vandaag vervolg ik mijn wandeling over het Roots Natuurpad. Ik loop van Mariaheide bij Uden naar Boxtel. Op zich niet een heel lang stuk, maar het Natuurpad loopt in een halve cirkel om Boxtel heen en pas daarna zal ik naar het station van Boxtel lopen. Zo wordt het toch een tocht van tegen de vijftig kilometer. De trein brengt mij in Oss, waar ik de bus pak die langs het startpunt van de wandeling komt.

Bij het startpunt herken ik de plek waar ik twee maanden geleden eindigde. Wat ik niet zie, is het pad waar ik volgens de route in zou moeten gaan. Het begin ervan is overwoekerd en ik kies ervoor om een weg in de slaan die parallel loopt aan het wandelpad. Even verderop kruist de weg het bedoelde pad en kan ik alsnog de geplande route volgen. Deze route volgt hier een in verval geraakte spoorlijn die bekend staat als 'Duits lijntje'. Er liggen meerdere geocaches langs dit spoor en ik weet ze op eentje na allemaal wel te vinden.

10:25
Het spoor zorgt ervoor dat ik de eerste zeven kilometer in een rechte streep richting het zuidwesten wandel. In Veghel sla ik rechtsaf en kruis ik de snelweg A50. Direct erna gaat het mis. De volgende doorkomstplaats is Schijndel, maar om langs een aantal geocaches te komen, heb ik de komende kilometers zelf ingetekend op de kaart. Helaas klopt de kaart niet helemaal met de werkelijkheid, waardoor ik een deel de verkeerde kant op ga. Het kost wat moeite om dit te herstellen, maar uiteindelijk kom ik weer uit bij de geplande route. Via verharde wegen wandel is zo verder richting Schijndel. Ik ben niet de enige die die kant op reist; tientallen klassieke vrachtwagens rijden me voorbij. Kennelijk is hier een evenement in de buurt. De vrachtwagens blijven maar komen en pas als ik in Schijndel het dorp in wandel, gaan de vrachtauto's een andere kant op.

10:29 Distributiecentrum van een supermarktketen
Ik had veel regen verwacht vandaag, maar dat lijkt mee te vallen. In Schijndel dreigt voor de tweede keer een bui, maar nog voordat het serieus wordt, is het weer droog. Via de rand van Gemonde loop ik nu richting Liempde, waar ik in mijn tienertijd nog wel eens een weekend doorbracht. Ik herken bepaalde wegen en voordat ik het weet, ben ik bij de A2 aangekomen. Liempde ligt niet ver van Boxtel, maar ik heb nog een kleine twintig kilometer te gaan. Ik loop langs de snelweg wat verder naar het zuiden. Opnieuw dreigt een regenbui. Dit keer zet het wat meer door, maar nog voordat ik mijn poncho over mijn hoofd gooi, is het alweer droog. Het gevolg is dat voor de rest van de wandeling de poncho niet meer in mijn rugzak zit. Ik heb m nu vastgemaakt aan de buitenkant van de rugzak. Op de gps zie ik dat ik steeds dichter bij het eindpunt kom, maar ik heb er niet veel gevoel bij. De omgeving biedt niet veel afwisseling en het station van Boxtel ligt vanaf mijn positie nog voor het dorp zelf. Dit maakt dat mijn gps zegt dat ik nog maar twee kilometer te gaan heb, terwijl ik nog midden in de natuur loop.

10:34 Bijna bij de A50
Op het station van Boxtel heb ik nog zes minuten voordat de trein vertrekt en ik zoek naar eten, maar het enige dat ik vind, is een Domino's Pizza. Dat gaat te lang duren en ik heb er ook geen zin in, dus ik besluit om in 's-Hertogenbosch een langere overstap in te plannen. De oorspronkelijke reis loopt via Utrecht, maar vanaf Utrecht reiden er vandaag geen treinen. Door via Nijmegen te reizen, loop ik niet al te veel vertraging op en heb ik ruim te tijd om aan een avondmaaltijd te komen. In 's-Hertogenbosch is genoeg keuze en mijn inmiddels traditionele lahmacun gaat er goed in. De Döner Company die hier gelegen is, heeft geen zitplek, maar ik merk dat mijn lichaam even helemaal op is. Ik heb eten en drinken nodig en terwijl ik op het eten wacht, drink ik mijn blikje cola al half leeg. Het komt me wat moeite om op te staan en ik leun wat tegen de toonbank als ik aangeef wat ik op mijn Turkse pizza wil hebben. Met de lahmacun in de hand loop ik naar de trein en op een bankje eet ik het broodje op. Ik merk bij de eerste hap al dat de energie terugkomt en als de trein arriveert, is het zwakke moment helemaal verdwenen. Tegen de tijd dat ik op het eindstation uit de trein stap, voel ik niets meer van de lichamelijke pijntjes van vandaag. Het zitten in de trein heeft me goed gedaan; de benen hebben de nodige rust gekregen.



Statistieken
Afstand:48,5 km
Gemiddelde:5,5 km/h
Bewogen gem.:6,3 km/h
Totaalteller:5582,2 km

De voortgang na 9 dagen

11:52 De vrachtwagens veroorzaken de nodige drukte op de weg
12:26
14:28
15:29 De A2 bij Liempde
17:02 Open veld, gelukkig laten de sporen zien hoe de route loopt
17:09 Varens

<< Winssen-Mariaheide (50km) Boxtel-Tilburg (37km) >>

donderdag 5 september 2019

Ede-Maarn-Ede (55km)

9:01 De laatste straat van Veenendaal
Doordat ik eenmalig op zaterdag voor mijn werk in de weer was, kon ik mijn wandeldag verplaatsen naar een donderdag. Omdat het daardoor wel beter uitkomt om met het avondeten gewoon thuis te zijn, heb ik besloten om niet verder te gaan met het Natuurpad, maar een wandeling vanaf huis te lopen. De planning is 55 kilometer tussen 7:00 en 17:30 uur. Dat moet haalbaar zijn en vol goede moed verlaat ik rond de klok van zeven uur mijn huis op weg naar Veenendaal.

De route van vandaag loopt van Ede via Veenendaal over de Utrechtse heuvelrug naar Maarn en langs de provinciale weg N224 weer terug naar Ede. Via zoveel mogelijk onverharde wegen bereik ik Veenendaal waar ik een beetje door het dorp kronkel om een paar geocaches te zoeken. Helaas kan ik er maar weinig vinden, maar dat mag de pret niet drukken. Ik ben blij als ik Veenendaal achter mij laat en de bossen van de Utrechtse Heuvelrug voor me zie liggen. Het is wat bewolkt, maar soms komt de zon door en doordat ik nu onder de bomen loop, hoef ik me niet in te smeren. Mijn lijf heeft de afgelopen zomer flink wat zonuren gehad en kan wel wat hebben en de schaduw van de bomen doet de rest. Ook lijkt het muggen- en tekenseizoen op z'n retour, waardoor ik geen deet nodig heb.
9:04 Op weg naar de Utrechtse Heuvelrug

Ik heb alweer ruim 10 kilometer gelopen en zoals ik gewend ben, volg ik het routelijntje op mijn gps-apparaat door het bos. Normaal volg ik bestaande routepaden en weet ik dat ik op die manier zeker ben dat de paden er liggen en dat het doorgaande paden zijn. Die zekerheid heb ik vandaag niet en ik moet een paar honderd meter omlopen omdat mijn geplande route door een privétuin loopt. Ik sla linksaf en later rechtsaf. Ik moet nog een keer rechts afslaan, maar ik weet niet precies wanneer het privégebied voorbij is. Gelukkig zie ik een wit-rode markering op een boom zitten. Een markering van een wandelroute. Dan zal het wel een openbaar pad zijn en dat blijkt inderdaad het geval.
9:18

De Utrechtse heuvelrug lijkt wel plat te zijn. Ik loop naar het westen, dus dan blijf je ongeveer op dezelfde hoogte. Met één uitzondering. In de buurt van Maarn moet ik een lange klim lopen. Bovenaan staat een bankje waarop ik even lekker kan uitrusten. Het uitzicht is prachtig. Ik doe mijn schoenen even uit om er wat steentjes uit te halen.

Bij Maarn loop ik rechtsaf en loop ik onder de A12 naar het noorden. Aan de andere kant van de snelweg loop ik weer een bos in. Dat wist ik niet, maar het is wel weer erg mooi. Het blijkt dat ik aan de oostelijke rand van de heuvelrug boven de A12 ben. Hier loop ik door een vakantiepark (Laag Kanje). Daar vind ik een stuk of 4 geocaches. Daarna verlaat ik het bos en loop ik langs de N224. Dat ziet er wat minder mooi uit, maar daar heb ik niet echt last van. Asfalt is op dit moment wel even lekker. Hierdoor kan ik wat sneller doorlopen. En doordat de weg om de dorpen loopt, hoef ik niet tot Ede deze weg te volgen. Bij Woudenberg verlaat ik de provinciale weg en loop ik rechtdoor het dorp in. Als ik het dorp weer verlaat, kom ik weer uit bij de N224 en loop ik door naar Scherpenzeel. Voordat ik daar ben, loop ik langs een bordje waarop staat wat ik weer in Gelderland ben. Dat is snel, maar ik weet dat ik na Scherpenzeel de grens weer kruis en dus terug kom in de provincie Utrecht. Het volgende dorpje is Renswoude. Daar kies ik even voor een langere rust om even wat te eten bij een cafetaria.
10:03

Na de rust loop ik Renswoude uit en zie ik bij een rotonde dat mijn route naar Ederveen gaat terwijl de route naar Ede een andere weg is. Ik zoom even uit op mijn kaartje en zie dat het niet heel veel scheelt. Ik loop door via mijn geplande route en kom uit op het Turfvelderpad waar ik op 1 maart 2018 heb gelopen. Toen was het heel koud, maar vandaag is het juist best warm. Ik loop langs de school in Ederveen waar veel kinderen spelen bij de BSO en blijf richting het oosten lopen waardoor ik steeds dichter bij de A30 uitkom. Iets voor de snelweg sla ik af richting het zuiden en kom ik weer aan in Ede. De benen hebben nog genoeg energie en ik voel nauwelijks pijn. Ik kijk op mijn telefoon naar de tijd en zie dat ik inderdaad rond 17:30 ga thuiskomen. Ik loop een route die je nooit per fiets of auto kan volgen waardoor ook de laatste kilometers van de route nog interessant zijn. Ik ontdek plekjes die ik nog nooit eerder heb gezien. Dat is een mooie afsluiting van de wandeldag.



Statistieken
Afstand:56,1 km
Gemiddelde:5,3 km/h
Bewogen gem.:6,3 km/h
Totaalteller:5533,7 km

10:53 Mooi uitzicht na de klim
11:06
12:42
12:46
13:11 Langs het Henschotermeer
14:09 Nu al terug in Gelderland?
14:27 Leuk torentje
15:32
17:05 Onder de A30