Leonard's wandelblog: januari 2020

zaterdag 18 januari 2020

Friese Woudenpad 4-6 Rottevalle-Hoornsterzwaag (41km)

9:42 Mijn vertrekplaats vandaag

De NS heeft wijzigingen doorgevoerd in het 'spoorboekje'. Hierdoor krijg ik het reisadvies dat ik via Utrecht moet reizen om naar het noorden te gaan. Ik vraag me af waarom. Als ik naar Amersfoort reis, dan heb ik nu 4 minuten om over te stappen. Dat was 5 minuten geloof ik. Waarschijnlijk vindt de NS dat je minimaal 5 minuten nodig hebt. Ik trek me er niets van aan en reis naar Amersfoort. Dat scheelt een kwartiertje slapen. Op station Amersfoort trek ik een sprintje, maar de trein naar Groningen komt net aanrijden als ik het perron betreed. Dat sprintje bleek niet nodig.

Vandaag ga ik verder waar ik in november was gebleven: Rottevalle. Hier vervolg ik mijn route over het Friese Woudenpad. In december heb ik niet gewandeld omdat het al druk zat was met de feestdagen en nu we 2020 bereikt hebben, start mijn voorbereiding op de Nijmeegse Vierdaagse. Niet dat er veel te trainen valt als je elke maand een grote afstand loopt, maar het zorgt er wel voor dat ik minder snel stukjes van de route zal afsnijden, omdat ik vooral de kilometers wil gaan maken.

11:35 De A7

De weersverwachting is me niet gunstig gestemd, want met name in het noorden is veel regen voorzegd. Daar merk ik niet veel van als ik in Heerenveen uit de trein stap en ook als ik bij Rottevalle met de wandeling begin, is het nog droog. Pas na ruim zeven kilometer valt bij Drachtstercompagnie de eerste bui. En dat is gelijk een flinke met kleine hagelstenen. Gelukkig heb ik net op tijd mijn poncho en regenbroek aan zodat ik droog blijf, maar ik verzuim mijn petje uit mijn tas te halen waardoor de capuchon door de wind niet heel veel soelaas biedt. Mijn petje isoleert niet alleen qua temperatuur, maar het zorgt er ook voor dat mijn capuchon wat strakker om mijn hoofd zit.

12:07

Met poncho en regenbroek aan loop ik verder. De regen houdt op, maar ik blijf nog in mijn poncho lopen totdat het lang genoeg droog is en ik het te warm begin te krijgen. Ik vouw de poncho op en stop deze achter het elastiek van mijn rugzak, zodat ik deze er weer snel bij kan pakken als het nodig is. De regenbroek houd ik aan. Deze zal ik de rest van de wandeling niet meer uittrekken. Het is vrij fris buiten en de regenbroek geeft ook wat extra verwarming.

Ik passeer de snelweg A7 ter hoogte van Drachten en zo'n vier kilometer verder loop ik het dorpje Ureterp binnen. In Ureterp splitst het Friese Woudenpad en kan de wandelaar kiezen voor een route langs Beetsterzwaag en een route over de hei. Ik heb gekozen voor de originele route langs Beetsterzwaag en sla in Ureterp rechtsaf naar het zuiden. In de trein heb ik vanmorgen de alternatieve route bekeken en heb ik besloten dat ik deze bij een volgende wandeling ook ga lopen, als dat een beetje planbaar is qua routes en tijdstippen. Vandaag loop ik dus via Beetsterzwaag, een oord waar welgestelde Friezen in vroeger tijden hun buitenhuizen hadden staan. Enkele van die buitenhuizen zijn nu voor een ander doel ingezet, maar aan het aanzicht van de gebouwen is niet veel gewijzigd. De route loopt in Beetsterzwaag een stukje naar het westen en daarna direct weer naar het oosten, maar als ik op het meest westelijke punt ben aangekomen, snap ik ook wel waarom: Hier ligt Lyndenstein, een kasteelachtige woning met een soort van kasteeltuin er tegenover. De route loopt door het park en het uitzicht op zowel het huis als het park is mooi.

12:08

In de eerste tien kilometer van de dag heb ik een kwartier ingelopen op mijn tijdschema. Ik heb nu virtueel een half uur wachttijd op mijn eindpunt. Eventjes denk ik dat ik daar wel een uur van kan maken en zo een uur eerder thuis kan zijn door een bus eerder te pakken, maar als later op de route de vermoeidheid toeneemt en ik ook wat geocaches tegenkom, gaat het tempo er een beetje uit. Daarnaast voel ik ook pijntjes in de voeten. Ik negeer de pijn, maar weet dat er een blaar aan het vormen is achterop mijn rechterhiel. Doordat de blaar niet onder mijn voet zit, kan ik er nog wel mee doorlopen en dat doe ik dan ook. Het is echter niet de eerste keer dat hier een blaar ontstaat en ik overweeg mijn wandelschoenen te laten repareren of te vervangen. De zolen zijn scheef afgesleten, het stiksel laat op enkele plekken los en het binnenwerk is bij de hielen - precies waar de blaar zich vormt - weggesleten. Op zich snel na nog geen 1500 kilometer, maar ik vond vanaf dag 1 al dat deze schoenen net wat minder fijn zaten dan mijn vorige paar. Na de wandeling zal ik maar eens gaan beslissen of het repareren of vervangen wordt. Als ik voor nieuwe schoenen kies, kan ik ze nog op tijd inlopen voor Nijmegen.

12:08

Op het eindpunt gaat de bus om 25 minuten over het hele uur richting Assen en om :40 richting Heerenveen. Beide routes brengen me op hetzelfde tijdstip thuis en ik kies voor de eerste mogelijkheid die ik haal. In de laatste kilometers blijkt dat de bus naar Assen toch te hoog gegrepen is. In de laatste driehonderd meter dat ik langs de N380 loop, kom ik deze bus tegen terwijl deze op hoge snelheid richting het oosten rijdt. Ik steek de weg over en neem plaats bij de bushalte voor de bus naar Heerenveen. Met een paar minuten vertraging komt de bus aanrijden. Het is inmiddels donker, maar met mijn zaklamp maak ik signalen totdat de chauffeur zijn richtingaanwijzer aanzet. De bus komt tot stilstaan en ik stap in de bus naar Heerenveen.

Zoals inmiddels traditie is geworden, zoek ik naar de faciliteiten op station Heerenveen, en dan met name naar eetmogelijkheden. Op dit station is alleen een Domino's Pizza en ik bestel vanuit de bus een afhaalpizza met afhaaltijd 18:15 uur. Ik bel het restaurant op om te zeggen dat de bus om 18:22 aankomt en dat de pizza dus wat later klaar mag zijn. Als ik rond dat tijdstip de pizzeria binnenwandel, staat de pizza voor mij klaar en sta ik binnen een minuut weer buiten. Ik loop het perron op, loop achter een andere reiziger door de poortjes heen omdat ik geen zin heb om mijn geprinte dagkaart uit mijn rugzak te halen en wacht op de trein. Ik had al gelezen dat eten in de trein gewoon mag, zo lang je er andere reizigers maar niet mee stoort en je de boel netjes opruimt. Als ik in de trein stap, doe ik dat bij twee conducteurs en zij maken een leuke opmerking zonder mij ook maar een strobreed in de weg te leggen. Zo eet ik op mijn gemak mijn pizza op en als ik in Zwolle moet overstappen, verdwijnt de pizzadoos bij het restafval op het perron.

13:21

In Zwolle kan ik kiezen tussen de trein naar Amersfoort en die naar Arnhem. De trein naar Amersfoort vertrekt van spoor 5, maar dit spoor is vanaf de stationshal maar lastig te vinden en ik kies voor de trein naar Arnhem. Dat blijkt achteraf een beroerde keuze, want als ik in Arnhem klaar sta bij het vertrekspoor voor de intercity's richting Ede, wordt de tekst op de borden ineens aangepast in 'Niet instappen' en ontstaat er consternatie op het perron. Er blijkt een aanrijding te hebben plaatsgevonden in Utrecht en er is tot 23:00 uur vanavond geen treinverkeer mogelijk van Utrecht richting het zuiden of oosten. Doordat de NS op het moment dat ik op de trein aan het wachten was in spoedberaad was over hoe ze hiermee moesten omgaan, werd de trein die op dat moment naar Utrecht moest vertrekken, dus stilgelegd, ondanks dat deze prima naar Ede en Driebergen had kunnen rijden. Uiteindelijk vertrekt er een kwartier later vanaf een ander spoor alsnog een intercity met als eindbestemming Driebergen-Zeist. Het maakt mij allemaal niet uit, want in Ede stap ik uit de trein en zit de wandeldag er weer op.