4daagse 2023, dag 4, Cuijk (50km)

5:50 Niet druk

Opnieuw is het de wekker die me wekt als de klok 2 uur slaat. Binnen een kwartier zit ik in de auto en om stipt 3 uur sta ik weer bij de start. Ik hoor wat verhalen aan als ik word aangesproken door een man met wie ik gisteren ook al wat langer gesproken heb in het startvak. We doden de tijd met een leuk gesprek totdat het enkele minuten voor vier is. Vlak voordat mijn polsband gescand wordt, controleer ik nog even het nummer dat op de polsband staat en bij het scannen zie ik dat nummer in beeld komen op de scanner. Ik geloof het verder wel en ga van start. Binnen een kilometer check ik op de website van de organisatie en zie ik dat ik een geregistreerde startscan heb. Dat scheelt weer onrust in het hoofd voor vandaag.

6:19

Met een flink tempo ga ik van start en als we na drie kilometer bij de militairen komen, blijf ik dat tempo nog langer volhouden dan op andere dagen doordat het net als bij de samenkomst met de 40 ook nu een opgave is om tussen de detachementen door te lopen. Zij lopen ongeveer 6 km/h, maar ik loop een stuk harder. Als ik na tien kilometer Nijmegen uitgelopen ben en even ga zitten voor een korte break, bereken ik een gemiddelde snelheid van 7,3 km/h. Hard zat en dat mag ook, want ik hoef me niet meer te sparen voor volgende wandeldagen. Ik besluit wel om vanaf nu een lager tempo aan te houden, maar als ik weer vertrek van de rustplek, loop ik al snel weer boven de 6,5 km/h. Dat loopt lekker en zo kom ik om zes uur in de ochtend aan in Overasselt.

6:35 De zon probeert erdoor te komen

Het is erg mistig en op sommige plekken zijn de wandelaars voor je maar slecht te zien. Even voor Overasselt zijn de militairen afgeslagen en lopen we weer als 50km-lopers alleen. Het is dus rustiger, maar door de mist lijkt het soms alsof je alleen loopt. Als we bij Nederasselt bij de Thomsonbrug aankomen, hoor ik het gezang van militairen op de brug terwijl ik de brug nog niet zie. De militairen lopen inmiddels weer met ons mee. In de bocht naar de brug pauzeer ik voor een kom erwtensoep. In het verleden at ik hier altijd een dubbele uitsmijter, maar ik heb het idee dat mijn maag dat op dit moment minder goed gaat verteren. Kleine hapjes eten lijkt me op dit moment verstandiger.

6:48 Soep in Nederasselt

Na de erwtensoep steek ik de Maas over op weg naar Grave. Nog altijd heb ik een lekker tempo en de support van de mensen aan de kant in Grave helpt ook wel om het tempo erin te houden. Als we Grave uitlopen, stop ik bij een lege stoel langs de kant om mezelf in te smeren tegen de zon, die inmiddels al flink aan het schijnen is. We lopen nu in een buitengebied met minder support en lange - saaiere - stukken. Hierdoor neemt mijn tempo ongemerkt af, want ik niet erg vind, maar wat me wel opvalt. Bij een boerderij langs de route neem ik een pauze met de voeten op een stoel die ik tegenover me zet. Ik heb een gesprek met een militair die naast me komt zitten. Van hem begrijp ik dat militairen die geen 10 kg bepakking dragen, de leeftijd van 50 jaar hebben bereikt. Vanaf dan vervalt de eis om 10 kg bepakking mee te dragen.

6:58 De Thompsonbrug

Inmiddels naderen we Gassel. Ik loop door een straat waar ik meen dat er vorig jaar frikandelletjes werden uitgedeeld op de "Via Frikandella", maar daarvan is dit jaar geen sprake. Na Gassel volgt Vianen en in Vianen zie ik ineens een aankondiging van de Via Frikandella. Zo'n warm hapje is als afwisseling wel lekker en ik maak er dankbaar gebruik van. Het is wel leuk dat er mensen zijn die de lus van de 50 proberen op te leuken.

7:12 Controle bij Grave

We komen steeds dichter bij Cuijk en als we de stad binnenlopen, zie ik bij de Karwei op de parkeerplaats twee snelladers voor elektrische auto's staan. Ik grap tegen mensen aan de kant dat we daar wel veel energie uit kunnen halen en controleer in een app die laadpalen toont, of deze er al in staat. Dat is niet het geval en ik voeg de laadpalen zelf toe aan de app, zonder de details van laadsnelheden te weten. Dat mag een ander later wel aanvullen. Ik loop door langs het station van Cuijk, waarna de 40km en de militairen er opnieuw bijkomen. Dit keer blijven we bij elkaar tot aan het eind. Ik loop vandaag een stukje sneller dan eerdere dagen en dat heeft geleid tot een rustiger straatbeeld nadat de 40 erbij is gekomen. Ik kan rustig overal inhalen en dat is wel zo fijn in de drukke straten van Cuijk. In het centrum is het parcours met hekken afgezet waardoor je ook geen centimer extra ruimte hebt buiten het parcours, maar dat is nu dus ook niet nodig. De supporters in Cuijk stuwen me voort richting de pontonbrug. In hoog tempo loop ik over de brug en over de vlonders die vervolgens over het gras zijn gelegd.

9:35

Langs de weg naar Mook zit iemand die flessen kruidenbitter heeft uitgeschonken in borrelglaasjes. Ik gooi een glaasje achterover en het smaakt prima, al merk ik ook het prikkelende effect van het hoge alcoholpercentage. Het is een klein glas, dus in combinatie met het autorijden na de finish zal het geen probleem opleveren. Ik moet sowieso eerst nog zo'n dertien kilometer lopen voordat ik aan autorijden kan denken.

9:37 Vianen

Enkele mensen delen petjes uit namens de provincie Limburg en ik neem een petje aan. Ik had net mijn eigen petje in water gedoopt en vervolgens op mijn hoofd gezet om af te koelen. Ik zet nu het Limburgse petje erbovenop, maar dat zorgt ervoor dat het natte petje meer contact maakt met mijn hoofd, waardoor het nog kouder aanvoelt. Te koud naar mijn idee. In Mook zet ik mijn Limburg-petje dan ook weer af.

9:45 De Via Frikandella

Waar het looptempo in de lange saaiere stukken zonder veel publiek wat inzakte, blijft het nu redelijk op niveau. Ik passeer Mook en loop ricthing Molenhoek. Hier worden gratis bolletjes ijs uitgedeeld en nadat ik eerst aan de overkant van de weg naar een toilet ben geweest, haal ik een bolletje pistache-ijs. Al lopend eet ik het ijsje op en inmiddels wordt het steeds drukker langs de weg. We naderen Malden en het publiek hier doet niets onder voor de support langs de Sint Annastraat in Nijmegen.  Het is erg gezellig en ik loop er lekker doorheen op een relatief rustige weg. Nou ja, een heel rustige weg, want voor de hoeveelheid wandelaars die ik nu om me heen zie, zou een breed fietspad ook wel voldoende zijn. Dat is vanmiddag wel anders, als de massa binnenkomt.

10:05 Cuijk

Eerder dan ik qua gevoel gewend ben, komt van links de 30km erbij. We lopen nu de Via Gladiola op en mijn bidon met water is inmiddels leeggeraakt. Er worden plastic flesjes met water uitgedeeld en ik pak een flesje en giet het in een keer naar binnen. Het lege flesje houd ik bij me, op zoek naar een plek waar specifiek naar lege blikjes en flesjes met statiegeld wordt gevraagd. Dat is dit jaar een noviteit, nu ook op deze kleine drankverpakkingen statiegeld is ingesteld.

10:11 De pontonbrug

Links van de weg staat een watersproeier op 2,5 meter hoogte naar beneden te sproeien. Ik pak mijn bidon en met mijn lengte van 2 meter kan ik de bidon helemaal tegen de sproeikop houden, waardoor de bidon al heel snel zo'n 80 procent wordt gevuld. Het water gaat er met een hoog tempo in en het doet me denken aan snelladen met de auto, waar de laadsnelheid ook afneemt als de accu voor 80% is gevuld. Ik loop verder, want er staan al mensen achter me die het waterpunt ook willen gebruiken. Later op de Via Gladiola vind ik nog een punt met twee kraantjes, waar ik de bidon volledig kan bijvullen.

11:01 Nog volop ruimte

Op zo'n 5 kilometer voor het einde komt er een hoofdpijn opzetten. Ik besluit om mijn tijd op de Via Gladiola zo kort mogelijk te laten zijn door mijn wandeltempo zo hoog mogelijk te maken. Net als vanmorgen loop ik met ruim 7 km/h over de Via Gladiola, wat leidt tot opmerkingen vanaf de kant over mijn soepele en snelle loopstijl. Iets tegen half een in de middag kom ik aan bij de Wedren. Een paar meter voor de banner met het woord Finish haal ik een andere loper van de 50km in. Ik hoor hem tegen me zeggen: wow, ben je toch nog eerder binnen dan ik. Ik herken de jongen die dit zegt zo snel niet, maar ik moet er wel om lachen. Ik leg uit waarom ik zo snel over de Via Gladiola ben gelopen zodat hij ook snapt hoe dat komt. Ik weet niet waar we elkaar eerder hebben gezien, maar mogelijk heeft hij mij in de gaten gehouden zonder dat ik daar iets van wist.

11:24 Prima wandelweer

Bij de eindscan mag ik voor het eerst aansluiten in de rij voor beloningen vanaf nummer 9. Voor lagere beloningen kun je terecht bij een andere balie, maar alle beloningen vanaf nummer 9 ligt op een enkel bureau achter de balie. Het voelt toch alsof ik inmiddels een bepaalde status heb bereikt, al heb ik daar eigenlijk nog 1 uitgelopen Vierdaagse te weinig voor. Ik ontvang felicitaties en het speldje met de 9, waarna ik op het Vierdaagseplein naar het toilet ga. Ik eet een frietje, vervang de 8 op mijn speldje door de 9 en loop naar de auto. Onderweg naar huis zie ik een lange file staan op de Waalbrug en in Lent. Er is een grote toestroom van mensen die wandelaars gaan binnenhalen. Dat ben ik wel gewend: binnenkomen op de slotdag voordat de hele intocht zijn hoogtepunt bereikt.

11:49 In volle vaart over de Via Gladiola

Thuis maai ik het gras en ga ik douchen, waarna ik de televisie aanzet op TV Gelderland, waar livebeelden van het laatste stuk van de route te zien zijn. Als ik fanfareorkesten zie lopen, snap ik niet waar dat nou weer voor nodig is. Ik ben blij dat ik al binnen ben, want die orkesten nemen de helft van de wegcapaciteit in beslag. Ik ga er maar van uit dat mensen die nu pas op dat punt zijn, in het algemeen ook een lager wandeltempo hebben en dus niet zoveel last zullen hebben van zo'n fanfareorkest. Mijn benen voelen nog altijd actief alsof ik er nog wel 20 kilometer bij kan lopen. Pas als ik wat langer op de bank zit, koelen de spieren pas echt af en kickt de herstelmodus in. De spieren worden spijver en het lopen gaat wat moeilijker, al is het niets vergeleken met wat ik inmiddels op de tv binnen zie lopen.

12:09

Als het bijna 18 uur is, zie ik iemand rennen om nog op tijd te finishen voor zijn 40e deelname. Ik verbaas me erover dat hem dit overkomt, want al vier dagen loopt hij ongeveer mijn tempo en zelfs iets sneller. Kennelijk is hij te lang blijven hangen langs de route. Aan het wandelen ligt het niet, want hij loopt nog altijd met een stevig tempo richting het eind. Ik open een klok op mijn telefoon en zie het 18:00:00 worden terwijl hij net het terrein oploopt waar hij zijn polsbandje kan scannen. Te laat, denk ik, maar op tv gaan ze ervan uit dat het op tijd is. Nu heb ik deze week begrepen dat 18:00:59 ook nog mag, want dan staat er nog 18:00 op de klok. In dat geval is deze man nog wel op tijd binnengekomen, en is de uiterste aankomsttijd dus feitelijk een minuut later dan in de reglementen staat.

12:13

Wat de reglementen betreft, bleek deze week overigens zelfs dat je zonder het scannen van je polsbandje en zonder de controleknips onderweg, je toch verder mag lopen als je op tijd binnen komt en kan aantonen dat je de route hebt gelopen. Dit kan met foto's van onderweg, of, wat ik in mijn geval zou kunnen gebruiken, de tracklog van mijn gps-apparaat. Voor mij is dit niet nodig, want alle scans en controles onderweg zijn vandaag foutloos verlopen.

14:51 Thuis zie ik dit op tv, blij dat ik al binnen ben!

Ondanks dat ik vandaag op twee momenten boven mijn eigen tempo heb gelopen, heb ik nog altijd geen blaren op mijn voeten. Die steunzooltjes in de schoenen hebben weer hun nut bewezen.

Daags na de Vierdaagse reis ik af naar ons vakantieadres in het noorden van het land. De schoenen gaan uit en de sandalen gaan aan. En dan zie ik ineens toch een blaar! Aan de voorkant van één van mijn tenen. Al lopend heb ik er geen last van gehad, maar kennelijk is mijn teen tegen de voorkant van de schoen blijven stoten. Ik kan er wel om lachen en heb er ook nu geen last van, waardoor ik besluit om de blaar niet te behandelen.

Statistieken Dag Afstand Gem. 1 (Elst) 51,8 km 6,1 km/h 2 (Wijchen) 48,3 km 5,7 km/h 3 (Groesbeek) 49,9 km 5,7 km/h 4 (Cuijk) 50,3 km 6,0 km/h Totaalteller: 7923,4 km

<< Dag 3 (Groesbeek)

4daagse 2023, dag 3, Groesbeek (50km)

6:33 Langs de Mookerplas

Voor het eerst sinds deze Vierdaagse word ik vanmorgen wakker van de wekker. Het is 2 uur en ik stap direct uit bed, trek mijn wandelkleren aan, pak mijn spullen en stap in de auto naar Nijmegen. Wat ik niet doorheb, is dat ik niet mijn wandelbroek, maar een reguliere korte broek heb aangetrokken. Deze broek heeft dezelfde kleur, maar is wat langer dan de wandelbroek. Geen heel groot probleem, al wil ik deze broek wel wat schoner houden dan de wandelbroeken die ik heb.

7:42 De lus in naar Gennep

Ik sta voor de derde dag op rij in derde positie in de startrij. Als om tien voor vier de starters onze kant opkomen, stap ik uit de rij om het gedoe rond mijn startscans uit te leggen. Ik krijg wat bijval van andere wandelaars en de startster zegt toe om de scans extra te controleren. Om vier uur begint ze onze polsbandjes te scannen, maar een opziener vindt het te traag gaan en pakt de scanner over en scant snel een aantal mensen weg. Door de chaos vergeet de vrouw om mijn scan extra te controleren en scant me op mijn verzoek nog een keer. Om helemaal zeker te zijn, loop ik nog eens naar het hokje van de organisatie waar ze constateren dat opnieuw de startscan niet is geslaagd. Om gek van te worden. Ze scannen mijn polsbandje nog een keer en bevestigen dat dit is opgeslagen. Ik ga van start, maar moet door dit akkefietje wel door de drukte van startende wandelaars mijn weg naar voren zien te vinden. Het tempo van de wandelaars om mij heen is me namelijk veel te laag. Via de trottoirs loop ik in verhoogd tempo de lopers voorbij, totdat het wat rustiger op het parcours wordt en ik inmiddels bekende gezichten om mij heen zie. Ik weet nu dat ik in de juiste groep wandelaars ben en matig mijn tempo. Ondertussen kijk ik op de website van de Vierdaagse en zie ik ineens vijf startscans staan. Goed, beter vier te veel dan 1 te weinig, maar het blijft een raar verhaal. De twee scans bij de start staan er nu dubbel in en de scan bij het informatiehokje staat er enkel in. Vandaag in ieder geval geen gedoe bij de finish, mag ik aannemen.

8:23 Gennep

We lopen naar Hatert via exact dezelfde route als gisteren, maar in Hatert slaan we linksaf richting Malden en steken daarmee ook de provinciegrens met Limburg over. Bij de bouwmarkt in Malden pak ik mijn eerste korte rust en ik besluit dat vandaag wat vaker te gaan doen. Via Molenhoek en Mook loop ik richting Plasmolen voor mijn tweede korte pauze. Hier zijn de zitplaatsen nat van de regen en ik ga onder een partytent zitten. Als er mensen langskomen om de stoelen en tafels droog te maken, informeer ik naar het weer. Het schijnt er vannacht hard geregend te hebben, maar dat was ver voordat wij in de buurt kwamen. Vanmorgen had ik ook regen in de auto naar Nijmegen, maar vanaf het moment dat ik de auto ben uitgestapt, heb ik nog geen bui gezien. De enige regendruppels die op mijn hoofd vallen, doen dat als ik na de rust bij Plasmolen mijn weg vervolg, maar dat is regenwater dat van de bladeren drupt.

9:07 Rust bij de paarden van Ottersum

Ik loop met spierpijn, maar als de spieren warm zijn, maakt me dat niets uit en al met al loopt het vandaag best lekker. Ik ben in staat om korte sprints af te leggen als er een obstakel dreigt dat ik voor wil zijn en ook het gewone wandeltempo valt niet tegen. We lopen door Milsbeek en gaan hier de lus in naar Gennep. Als we over het onderharde smalle pad naar Gennep lopen, vraag ik me af of de safety car hier ook wel heeft kunnen rijden. Deze weg is immers niet voor auto's aangelegd en het bruggetje onderweg is wellicht te smal. Daar ga ik waarschijnlijk nooit achter komen.

9:25 De heuvels komen in zicht

Als ik in Gennep linksaf sla richting de winkelstraat met uitzicht op de kerktoren, is er ineens een onaangekondigde controle. Voordat ik mijn knipkaart te pakken heb, ben ik al bij de laatste controleur aangekomen. Met een tweede knip op zak loop ik de Niers over naar Ottersum. Ik raak aan de praat met een rolstoeldeelneemster waarmee ik gisteren ook al een poosje samen heb gelopen en we hebben een gezellig gesprek, waaruit blijkt dat de heuvels voor haar een stuk lastiger zijn. Ik kan me er van alles bij voorstellen. De rolstoelster rust in Ottersum, ik loop wat verder door en ga rusten bij de paardenclub van Ottersum. Dit is mijn traditionele rustplek op de derde dag en met ludieke reclames en veel voorzieningen is dit echt een goede pleisterplaats.

9:50 Einde van de lus

Vanaf de rust is het nog drie kilometer totdat de 40 en de militairen erbij komen. Ik maak me op voor de eerste klim van de dag bij Breedeweg. Mensen hebben het vaak over de Zevenheuvelenweg, maar de klim bij Breedeweg is steiler en langer dan de klims op de Zevenheuvelenweg. Op de macht loop ik in een hoog tempo naar boven, maar ik voel aan dat ik dit op de Zevenheuvelenweg niet nog eens moet proberen. Tot aan de bebouwde kom van Breedeweg ben ik nog aan het herstellen van de klim. Om mezelf klaar te maken voor de aankomende heuvels, drink ik wat extra, eet ik wat meer van wat wordt aangeboden en neem ik een korte pauze. Vooral dat laatste maakt een groot verschil. Als ik de Zevenheuvelenweg oploop en de eerste klim start, weet ik een mooi tempo te ontwikkelen dat wel snel is, maar niet zo snel als bij Breedeweg. Dit tempo kan ik goed volhouden en ik tel de heuvels, maar zoals zo vaak, gaat er daarbij iets mis. Als we in Berg en Dal zijn aangekomen, heb ik drie klims geteld, terwijl het er volgens mij toch echt vier zijn. Het maakt me niet uit, want ze liggen achter me. Vanuit Berg en Dal is het nog vijf kilometer en langs de weg naar Nijmegen ga ik even rusten bij mensen langs de route. Zij zitten voor hun huis en bieden me drinken aan. Fris, bier, wijn, ik heb het voor het uitkiezen. Ik kies voor een glas cola, want alcohol lijkt me op dit moment niet zo verstandig.

10:45 Drukte in Groesbeek

Op weg naar de finish passeer ik weer een geocache-event langs de route. Het is het laatste event van dit jaar en ze bieden me te drinken aan, maar ik ben net voorzien en loop weer verder. Een zitplaats hebben ze niet en omdat ik dat van eerdere jaren al wist, heb ik net al elders gerust.

Nog drie kilometer naar de finish en die gaan sneller dan verwacht. Doordat ik dit jaar aan deze kant van het start- en finishterrein mijn auto parkeer, herken ik de wijk en merk ik al snel dat we in de buurt komen. Dat maakt de afstand psychologisch korter en voordat ik het weet, loop ik het finishterrein op. Voor het eerst deze Vierdaagse geen gezeur bij de finishscan en op de website van de Vierdaagse zie ik nu voor het eerst mijn gemiddelde snelheid staan.

Statistieken Dag Afstand Gem. 1 (Elst) 51,8 km 6,1 km/h 2 (Wijchen) 48,3 km 5,7 km/h 3 (Groesbeek) 49,9 km 5,7 km/h Totaalteller: 7873,1 km

11:13 De Zevenheuvelenweg

11:21 De afdaling geeft mooie plaatjes

12:30 Terug in Nijmegen

Chaos met de polsbandscans

<< Dag 2 (Wijchen) Dag 4 (Cuijk) >>

4daagse 2023, dag 2, Wijchen (50km)

5:46 Het zandpad naar Alverna

De wekker staat op 2 uur, maar vier minuten eerder word ik al wakker. Ik zet de wekker uit en kleed me aan. De hoofdpijn is nog steeds niet helemaal weg, dus eenmaal beneden slik ik nog twee pilletjes paracetamol. Ik pak het water en brood uit de koelkast en samen met mijn heuptasje en knipkaart stap ik de auto in. Ik kom iets later in Nijmegen aan dan gisteren, maar als ik rond kwart over drie bij de start arriveer, sta ik net als gisteren bijna vooraan: twee mensen voor me. Naast mij is zelfs een strook van het startvak nog helemaal leeg, maar daar staat een lantaarn in de weg, dus ik besluit gezellig aan te sluiten bij de reeds aanwezige wandelaars. Er vinden wat gesprekken plaats en de sfeer is gemoedelijk, maar wat me wel opvalt, is dat ik van meerdere mensen hoor dat ze gisteren een foute startscan hadden. Dat is verdacht, wellicht is er iets mis met de apparatuur waarmee gescand wordt of met de systemen die erachter zitten.

Voordat het vier uur is, komt een vrolijk geklede man nog even onze aandacht vragen om de verjaardag van een van de starters te vieren. Uit veel kelen klinkt "Lang zal ie leven" en de sfeer zit er gelijk weer in. Tien minuten later laat ik mijn polsbandje scannen, maar het lukt niet om de scan te controleren wat me gisteren is gevraagd. Ergens denk ik heel kort mijn achternaam te hebben gezien, maar dat weet ik niet zeker. Ik kan er nu niets meer aan doen en ga snel op weg, de andere wandelaars achterna.

7:34 De dijk naar Niftrik

Met een enigszins gematigd tempo ga ik van start, maar als de spieren eenmaal opgewarmd zijn, gaat het tempo toch weer omhoog. In de eerste 10 kilometer klok ik 6,67 kilometers, wat 0,33 km/h lager is dan de eerste vijf kwartier gisteren. Ik voel me er goed bij en traditioneel pauzeer ik even bij een rustplekje op tien kilometer van de start.

Na de korte rustpauze loop ik over het smalle fietspad dat langs de onverharde weg ligt, naar Alverna. In mijn beleving van eerdere jaren stelt Alverna qua grootte niet zoveel voor, maar het lijkt erop dat ik de omgeving vandaag meer in me opneem dan tijdens eerdere edities. Zowel Alverna als later vandaag Weurt lijken vandaag groter dan dat ik voorheen het idee had, terwijl de routes niet zijn aangepast. Er vindt hier een controle plaats en ik krijg keurig een knipje in mijn knipkaart, waarna ik verder loop naar Wijchen.

8:25 Dag van Niftrik?

Bij de eerste passage door Wijchen doorkruisen we het zuidoostelijke deel van de stad. Langs de route is weer een geocache-event georganiseerd en ik blijk de eerste wandelaar te zijn die hier het logboekje komt tekenen. Het begint net een beetje te regenen en we zijn nog maar net op weg, dus ik besluit hier niet te blijven hangen en loop direct verder.

Regen? Het valt op zich wel mee, uiteindelijk vallen er niet meer dan tien regendruppels op mijn hoofd. Verder is het droog en als de zon door de wolken komt, is het ook gelijk een stuk warmer. In Wijchen krijgen we krentenbollen van de plaatselijke Jumbo en die gaan er goed in. Het is opnieuw een parallel met de Tour de France, waar we dit jaar veel mensen met kleding van Jumbo/Visma langs de kant hebben zien staan om bidons aan te geven. Vanmiddag volgt een mogelijk spannende ontknoping in de Tour, maar eigenlijk heeft dat gisteren al plaatsgevonden toen Jonas Vingegaard in de tijdrit ruim anderhalve minuut tijd pakte op Tadej Pogačar.

Ik passeer Balgoy en loop door richting de dijk naar Niftrik. Bij de laatste pleisterplaats voor de dijk bestel ik een bakje soep wat me dwingt om wat langer te pauzeren. Ik merk dat mijn energie vrij laag zit en ik de pauzes wel nodig heb. Na een pauze loopt het gelijk een stuk beter, totdat de energie weer op is.

8:35 Langs het onverharde pad bij Niftrik

Het traject over de dijk is lang, maar dat is voor mij geen nieuws. Niftrik heeft bordjes langs de dijk staan dat de afstand naar hun dorp aftelt, met in de hoek de leus woensdag#dedagvanNiftrik. Een beetje grootheidswaanzin, al staat er in het centrum van het dorp een grote rustplaats. Zelf loop ik door tot de laatste rustplaats voordat de lopers van de 40 kilometer erbij komen. Hier pauzeer ik wat langer, om zo extra energie te hebben voor de lastige kilometers in de drukte.

8:35 Dat maak ik zelf wel uit!

Ik weet inmiddels dat er twee dingen zijn waarvan ik tijdens de Vierdaagse harder ga lopen: drukte op het parcours en beklimmingen. Bij drukte ga ik harder, omdat ik daarmee makkelijker kan inhalen en het tempo dat zoal door de veertigers wordt gelopen, vind ik toch echt te laag. Althans, dat betreft de lopers van de 40 die tegelijk met mij lopen, snellere lopers van de 40 zijn er ook, maar die lopen al verder vooruit. Even verderop komen ook de dertigers en de militairen erbij en als twee groepen militairen een langzamer lopende groep gaat inhalen, is de ramp compleet. Het lijkt op een inhalende vrachtwagen op de snelweg, want door het kleine snelheidsverschil duurt het erg lang voordat ze weer achter elkaar kunnen gaan lopen. Wat mij betreft zou het wel een idee zijn om de lopers van een groep achter elkaar (in single line) te laten lopen als ze inhalen, zodat ze niet de gehele breedte van de weg nodig hebben. Zelf wacht ik het niet af en via het gras langs de weg en tussen de toeschouwers door loop ik de groepen militairen rechts voorbij.

9:00 Rust!

In deze drukte naderen we Wijchen, wat altijd een druk punt is. In een ver verleden hebben wandelaars hier echt uren vertraging opgelopen, waarna de organisatie een optionele bypass in het leven heeft geroepen. Zo druk is het nu nog niet, maar als ik later vandaag naar huis rij, hoor ik op de radio dat de organisatie op het punt heeft gestaan om de bypass te openen, maar dat de drukte net weer afnam toen ze die keuze wilden maken.

Wijchen is supergezellig en het geeft de wandelaar de nodige energie om door te gaan. De combinatie met de drukte waardoor ik moet kiezen tussen een lagere snelheid of iets boven mijn eigen snelheid, zorgt voor de nodige doping en voordat ik het weet, ben ik Wijchen alweer uit. Langs de weg tussen Wijchen en Beuningen staan weer boeren in het weiland. Dit keer geen protesten, maar wel reclamebanners voor de Boerburgerbeweging. Er worden roze eieren uitgedeeld en ik peuzel er eentje op.

Beuningen doet niet heel veel onder voor Wijchen en ik snap ook wel dat zij vandaag betitelen als de dag van Wijchen en Beuningen. Ik ontdek hier zelfs een Henny Sackersboulevard. De marsleider heeft bij leven dus kennelijk al een straat naar hem vernoemd? Uit een snelle zoekactie blijkt dat dit alleen vandaag geldt omdat Henny inwoner is van Beuningen.

9:27 Na de lus is het weer drukker op de route

Na Beuningen volgt Weurt, waarvan tussen de vorige Vierdaagse en de huidige is besloten dat dit dorp voortaaan als vaste doorkomstplaats in het parcours wordt opgenomen. Het maakt de route een klein beetje langer, maar een stuk leuker, want de sfeer in Weurt is een stuk leuker dan de dijk, al gaat het maar om een vrij korte afstand.

Na Weurt loop ik Nijmegen binnen en het is nu nog zo'n 5 kilometer naar de finish. Aan het eind van de Waalkade loopt het parcours omhoog en deze klim duurt vrij lang. Ik versnel mijn tempo en blijf dit volhouden totdat ik bovenaan ben. Het voelt altijd lekker om dit te doen en het is een mooie test voor morgen, als de Zevenheuvelenweg op de planning staat.

9:41 Wijchen

Om half een kom ik aan bij de finish en bij het scannen van mijn polsbandje blijkt dat deze vanmorgen opnieuw niet goed door de startscan is gekomen. Ik raak er een beetje gefrustreerd van, maar de vrijwilligers bij de eindscan kunnen er natuurlijk ook niets aan doen. Ik uit die frustratie dan maar niet, maar laat wel mijn verbazing blijken. Ik krijg het advies om een nieuw polsbandje te gaan halen bij de servicebalie aan de andere kant van de straat. Hier heb ik ooit een uur in de rij gestaan, maar dit keer word ik direct geholpen. Het gaat niet heel snel, maar uiteindelijk krijg ik een nieuw polsbandje met het advies om morgen toch echt vast te stellen dat de startscan slaagt, want na twee mislukte scans gaan ze het anders echt verdacht vinden. Ik vind het best, maar weet dat het niet aan mij kan liggen, dus de frustratie blijft een beetje aanwezig. Ik sta 's morgens bijna vooraan, dus als de starters rond 3:50 komen, zal ik even uit de rij stappen om de situatie bij ze uit te leggen, zodat ze bij de scan om 4 uur even kunnen controleren of alles klopt.

10:07 Op weg naar Beuningen

Thuis ga ik later in de middag naar een masseur voor een volledige bodymassage om de spieren los te maken. Dit voelt erg fijn, al blijft de spierpijn zelf wel over, maar dat is logisch. Morgen Groesbeek en dat wordt dankzij de massage toch net een stukje makkelijker vermoed ik.

Statistieken Dag Afstand Gem. 1 (Elst) 51,8 km 6,1 km/h 2 (Wijchen) 48,3 km 5,7 km/h Totaalteller: 7823,2 km

10:38 Een roze stoet

10:52 Een tijdelijke straatnaam

10:52 Ook weer van de partij

11:06

12:06 De Waalkade

12:50 Met de militairen mee naar de auto

<< Dag 1 (Elst) Dag 3 (Groesbeek) >>

4daagse 2023, dag 1, Elst (50km)

(zondag) 12:54 In de rij voor het polsbandje

Ik kan maar slecht slapen. In totaal slaap ik denk ik zo'n 2 uur en als ik om half twee uit bed stap, zet ik de wekker van 2:00 uit en rij ik richting Nijmegen. Ik parkeer dit jaar ergens in Nijmegen op 800 meter lopen van de start. Dat is net zo ver als de Keizer Karelgarage waar ik de afgelopen keren nog parkeerde. Die optie geeft de organisatie dit jaar niet, en van de pendelbussen wil ik wegens negatieve ervaringen geen gebruik maken. Ik parkeer de auto en loop naar de Wedren, waar ik exact om 3 uur arriveer. Ik sta bijna vooraan en het is best gezellig zo met elkaar. Links van mij staat een wandelaar die in plaats van een rugzak drie flessen drank mee heeft met een stapel bekertjes waarbij iedereen een bekertje mag vullen. Het is voor hem te hopen dat daar veelvuldig gebruik van wordt gemaakt, want dan hoeft hij minder gewicht mee te zeulen. Zelf loop ik vandaag met een heuptas waaraan ik mijn poncho heb bevestigd. De verwachtingen zeggen allemaal dat het droog blijft, maar ik durf het risico toch niet te nemen. Gisteren nog in de regen een vouwwagen opgezet in Groningen, wat er wellicht mee te maken heeft.

3:14 In het startvak

In het uur dat we moeten wachten, stapt een voormalig wandelaar naar voren. Vlak voor ons startvak leest hij een brief van hemzelf voor, waarin hij ons bedankt voor de jarenlange sfeer, maar dat hij wegens gezondheidsomstandigheden niet meer kan meelopen. Hij zal voortaan aan de kant gaan zitten met een biertje in de hand. De hele brief is in rijm en het maakt best wel wat indruk bij de mensen in het startvak. Ik herken de man ook van eerdere jaren, en voel wel een beetje met hem mee. Als de klok richting vier uur tikt, komt de pers ook nog langslopen. Dit jaar geen SBS6, maar wel Vierdaagse TV en Omroep Gelderland. Als ik 's avonds naar het 4daagsejournaal op TV Gelderland kijk, zie ik mezelf langskomen in de eerste shots van de aflevering. Om vier uur luisteren we naar een korte toespraak van de marsleider waarna we van start mogen. Het is dringen bij de vrijwilligers die onze polsbandjes scannen en als ik mijn scan heb gehad, ga ik er pijlsnel vandoor richting de Waalbrug. Dat is altijd een bottleneck waar ik voor de drukte al voorbij wil zijn. Het is voor mij inmiddels vijf jaar geleden dat ik over de Waalbrug heb gelopen tijdens de Vierdaagse en deze brug heeft in de tussentijd een metamorfose ondergaan. De busbaan is verdwenen en er is een heel breed fietspad voor in de plaats gekomen. Waarschijnlijk om Nijmegen Noord, zoals Lent tegenwoordig ook wel heet, meer bij de stad te betrekken. Voor ons is dit heel fijn, want we lopen nu op een strook asfalt van ongeveer 11 meter breed (gok ik) naar de overkant.

3:40 Een wat emotioneel afscheid van een
voormalige vierdaagseloper

Tot even voorbij Oosterhout loop ik een gemiddelde van 7 km/h. Om nog wat energie te sparen voor de dagen die nog komen, besluit ik om mijn tempo te matigen. Als ik dezelfde afstand tweemaal heb afgelegd, is mijn totaalgemiddelde gedaald naar 6,5 km/h. Het is inmiddels licht geworden en in de wegen naar Elst breekt zelfs de zon voorzichtig door. Ik zet mijn petje op, maar smeer me nog niet in; daarvoor ga ik een geschikte rustplek opzoeken. De zon schijnt nu nog magertjes achter wat lichte bewolking, dus ik denk ook nog wel even te hebben.

Na 17 kilometer lopen we Elst binnen. Het is er nog vrij rustig, al staan er genoeg mensen aan de kant. Het is half zeven, dus het is ook nog best vroeg voor de mensen die hier wonen. Langs de kant delen lokale bedrijven met nationale bekendheid etenswaren uit. De toastjes met sandwich spread van Heinz kunnen me wel bekoren, maar de Elstar-appels laat ik aan mij voorbij gaan.

5:56 Onderweg naar Elst

Na Elst zetten we koers naar Arnhem. Waar we in het verleden naar Elden liepen, geven de bebouwde komborden hier nu Arnhem aan. Arnhem en Nijmegen blijken naar elkaar toe te groeien. Op de dijk naar Huissen heb ik het even zwaar, maar door wat langzamer te lopen weet ik Huissen toch te bereiken. Het is inmiddels vrij warm en ik begin zelfs water over mijn hoofd te gooien om af te koelen. In Huissen is het gezellig en de sfeer helpt me om weer wat sneller en vooral pijnlozer verder te lopen. Als we het dorp achter ons laten, neemt mijn tempo weer af, totdat we een kleine vier kilometer later de lopers van de 40 kilometer erbij krijgen. Zij lopen langzamer dan wij en dus komt het weer aan op slimme manoeuvres om in te halen. Het valt me op dat het tempoverschil niet eens zo heel hoog is en dat ik op sommige momenten prima met de 40-ers mee kan qua tempo. Op andere momenten haal ik ze toch graag in om mijn eigen tempo vast te houden. Het kleinere tempoverschil kan erop duiden dat ik vandaag sneller dan anders de eerste kilometers heb gelopen, waardoor de 40-lopers waar ik nu tussen loop, harder hebben moeten lopen om op hetzelfde tijdstip ook zover op de route te zijn.

6:15 Crossroads...

Als ook de militairen en de lopers van de 30km erbij zijn gekomen, lopen alle afstanden bij elkaar en gaan we richting Bemmel. De traditionele Dag van Elst mag je toch echt wel Dag van Bemmel noemen sinds de richting van deze route is omgedraaid. Waar de sfeer in Elst - in ieder geval voor ons als vroege passanten - nog wat dunnetjes is, gaan de mensen in Bemmel helemaal los. De sfeer is fantastisch en als we een deel tussen hekken lopen, voelt het als de laatste kilometers van een Touretappe. Zo ver ben ik helaas nog niet; er zijn nog zo'n 10 kilometer te lopen. We gaan verder naar Lent, waar een geocache-event is. Hier neem ik mijn eerste rustpauze van de dag. De vrouw die het event organiseert, doet het in haar voortuin. Ze loopt dit jaar niet mee wegens gezondheidsomstandigheden en heeft besloten om op deze manier toch betrokken te zijn bij het evenement. Bij het event zitten niet alleen wandelaars. Er zitten ook twee Duitse fietsers die een meerdaagse tocht vanuit Bonn aan het maken zijn en vandaag vanuit Afferden naar Lent zijn gefietst. Ik vraag hen wat het verschil is tussen de Duitse vlag met drie banen en de vlag met de Duitse adelaar in het midden. Als de man van het stel het me uitlegt, maakt hij een grove fout door te vertellen dat deze vlag onder andere van de Wehrmacht is. Hij verbetert zich direct door te zeggen dat het de Bundeswehr is. Alle Duitse rijksorganisaties hebben deze aangepaste vlag.

6:26 Elst

Ik besluit verder te lopen. Het is nu niet ver meer en al vrij snel zie ik de Oversteek, een van de bruggen naar Nijmegen. Dat betekent dat de Waal niet ver meer is en niet veel later loop ik inderdaad richting het fietspad dat over de Waalbrug loopt. Naast het fietspad is inmiddels ook een enkele rijstrook afgezet voor wandelaars en ik maak hier dankbaar gebruik van. Ik ben de enige die dit doet waardoor ik even geen last heb van andere wandelaars die het lastig maken om je eigen tempo te lopen. Vlak voordat we de brug zelf oplopen, houdt mijn rijstrook op te bestaan en loop ik het fietspad weer op. Deze is hier zo breed dat doorlopen geen probleem is. Niet veel later bereik ik de Wedren en ik loop een stukje door naar de plek waar ik mijn polsbandje kan laten scannen. Ik lever mijn knipkaart in en krijg bij het scannen te horen dat de startscan mist. Kennelijk is er vanmorgen iets misgegaan, maar doordat ik de juiste knipjes in de knipkaart heb, krijg ik toch gewoon een knipkaart voor de tweede wandeldag. Achteraf realiseer ik me dat ik dus formeel een van de ruim 3000 mensen ben die niet aan de start zou zijn verschenen, puur door het missen van de startscan. Morgen maar goed opletten of mijn naam in de display bij de scanner komt.

7:28 Arnhem heeft Elden opgeslokt

De totale afstand is vandaag zo'n 52 kilometer en ik wil nog een paar wandelsokken omruilen die ik zondag bij de stand van Lowa had gekocht. Ik vraag eerst bij de stand of dit mogelijk is, want die sokken liggen nog in de auto. Het omruilen is mogelijk en de andere maat die ik wil hebben, is voorradig, dus ik besluit om de sokken te gaan ophalen. Zo komt er zomaar anderhalve kilometer wandelen bij. Samen met de anderhalve kilometer die ik toch al loop tussen de auto en de Wedren, loop ik vandaag in totaal zo'n 55 kilometer.

8:47 Huissen

Als ik voor de laatste keer vandaag naar de auto loop, staan er voor mij twee wandelaars in politieuniform. Ik zie ze oversteken bij rood licht en zeg er iets van; zij moeten immers het goede voorbeeld geven. Ze pakken het sportief op en ik nuanceer mijn reactie ook, want zij zijn niet in dienst en hebben net als ik de hele dag verkeerslichten mogen negeren doordat de verkeersregelaars de weg voor ons vrij hielden.

9:28 Einde bebouwde kom. Maar welke dan?

Als ik thuis arriveer, is mijn energie helemaal op. Ik ga douchen en op bed liggen, waar ik een paar uur slaap, totdat ik rond vijf uur weer uit bed ga. Ik kijk nog even naar de finale van de tijdrit in de Tour de France en eet nog wat. Dat blijft belangrijk. Tegen de hoofdpijn die ik nu al uren lang ervaar, neem ik twee paracetamol-pillen. Het lijkt wel te helpen. Ik rommel nog wat aan in voorbereiding voor de woensdag, draai nog een wasje zodat ik donderdag de broek die ik vandaag droeg, weer schoon kan aantrekken en ga rond acht uur naar bed.

Statistieken Dag Afstand Gem. 1 (Elst) 51,8 km 6,1 km/h Totaalteller: 7774,9 km

9:53 De 40 komt erbij

10:38 Vanaf hier lopen alle afstanden bij elkaar

11:21 Lent

12:09 Een privé-wandelstrook

12:10 De Waalbrug

12:30 Nog even wachten om over te steken...

12:34 ...en binnen.

Dag 2 (Wijchen) >>