LAW 10 Noaberpad, Groenlo ▸ Glanerbrug (53km)

6:55 Anderhalf uur vertraging? Denk het niet!

Oorspronkelijk zou ik op 6 mei deze wandeling gaan lopen, maar door omstandigheden kwam het beter uit om dat op de vijfde mei te doen. Het is Bevrijdingsdag en ik ben benieuwd hoeveel ik daarvan ga zien op de landgrenzen met Duitsland. In Duitsland zullen ze daar niets mee doen want op 5 mei 1945 was Nazi-Duitsland nog steeds aan de macht, al stelde dat op dat moment niet veel meer voor. Aan de Nederlandse kant loop ik vooral in natuurgebieden waar ook geen vlaggen te zien zullen zijn. Terwijl in Wageningen wordt gefeest doordat daar het einde van de bezetting is getekend in 1945 reis ik naar het oosten wat de Duitsers in dat jaar ook deden. Dat is toch wel een gek idee. Het is alweer lang geleden en het is ook voor de NS geen feestdag meer waardoor ik ook nog eens moet opletten of ik het daltarief heb tijdens de reis. Daardoor stap ik al om 6:33 in de trein terwijl ik het ook een half uur later had kunnen doen, want aan de andere kant van de reis is de aansluiting met de bus niet goed. Ik kom sneller op het startpunt aan door op de volgende bus te wachten dan wanneer ik vanaf het busstation van Groenlo dat stukje extra zou gaan lopen. Op het station van Lievelde (met de naam Lichtenvoorde-Groenlo) zal ik de bus dus gewoon laten wegrijden en wacht ik een half uur op de volgende bus. Die rijdt wat verder waardoor ik kan uitstappen op het ingeplande startpunt.

8:47 Hier begint mijn wandeling

Zo gezegd, zo gedaan. Toch? Nee, toch niet. De reis verloopt anders dan ik had verwacht en het extra halve uur blijk ik echt nodig te hebben om op het geplande tijdstip bij de start te verschijnen. Als ik in Ede op het station kom, blijkt de vorige trein vertraging te hebben waardoor ik die trein nog kan pakken. Zo kom ik wat eerder aan in Arnhem, waar de stationsspeakers vertellen dat er geen treinverkeer is tussen Dieren en Zutphen wegens een overwegstoring. Ik controleer mijn route en blijk hier inderdaad last van te hebben. De 9292-app weet het gelukkig ook al en geeft mij een alternatief dat beter werkt dan het alternatief van NS. Die willen me via Winterswijk naar station Lichtenvoorde-Groenlo brengen, maar 9292 kent ook de dienstregeling van de bussen en leidt me via station Varsseveld per bus naar mijn startpunt. De sfeer in de bus is gezellig door een geanimeerd gesprek met enkele vaste klanten en de buschauffeur, die iets weg heeft van Ruben van der Meer. Op het busstation van Groenlo krijgen we een nieuwe chauffeur en uit het gesprek dat de twee chauffeurs met elkaar hebben, verneem ik dat de bussen vandaag wel een zaterdagdienstregeling rijden terwijl de treinen dat dus niet doen. Dat lijkt me niet handig voor de honderdduizenden mensen die vandaag gewoon moeten werken... Mij maakt het niet uit en een paar minuten nadat we van het busstation wegrijden, verlaat ik de bus bij bushalte Den Sliem.

9:25 In Zwilbroek

Vanaf de bushalte begint vandaag mijn wandeltocht met een aanlooproute van vijf kilometer naar de landsgrens bij Zwillbrock. Het zijn vijf kilometers over een rechte weg en als ik het bord met 'Bundesrepublik Deutschland' aan de horizon zie verschijnen, kijk ik op de telefoon naar details van een geocache, want op de grens ligt er een die ik bij mijn vorige wandeling, toen ik ook langs dit punt liep, niet heb gelogd. De cache is snel gevonden en ik stap het Noaberpad op richting het noorden.

De route op het Noaberpad begint vandaag met een stuk dat pal langs de grens loopt door een stuk grasland. Het gras is nog nat en al na een paar minuten voel ik dat mijn sokken vochtig beginnen te worden. Het is voor het eerst sinds de Vierdaagse van vorig jaar dat ik daar last van heb, maar in de tussentijd heb ik dan ook geen regen of natte ondergrond te verduren gehad. Kennelijk zijn de wandelschoenen echt niet meer waterdicht. Daarnaast begin ik ook steeds vaker blaartjes te krijgen op lange afstanden, maar ik weet niet of dat komt doordat ik relatief ongetraind aan de wandel ben of dat het aan de schoenen ligt. Ik heb inmiddels zo'n 3000 kilometer met deze schoenen gelopen dus als ze aan vervanging toe zijn, vind ik dat verder niet erg, maar ik zal de schoenmaker vragen wat zijn advies is en proberen door zijn commercieel belang heen te prikken. Gezien mijn ervaringen in 2012 bij deze schoenmaker/podoloog heb ik er vertrouwen in dat dit wel goed gaat komen.

9:30 Grasland

Het grasland wordt opgevolgd door een graspad tussen de weilanden door. Het pad is versierd met grenspalen en ik probeer te concluderen wat de precieze betekenis is van de getallen die erop staan. Ik weet niet of het afstandsmarkeringen zijn of simpelweg volgnummers, maar neig naar het laatste, doordat er soms ook volgletters bij vermeld staan (bijv. 618b). Een paar honderd meter voor mij staat een schaap met twee lammetjes op het pad en als ik dichterbij kom, springen ze over een slootje terug naar hun soortgenoten die naar hen staan toe te kijken. Even verderop staat een boerderij en volgens de route die ik op het gps-apparaat heb staan, moet ik om het huis heenlopen. Ik volg onnadenkend het bestaande pad en zie dat ik hier de route niet meer volg. Ik klim over een hek waar de bovenste van twee draden al is weggehaald en loop zo het restant van het Noaberpad weer op.

9:38 Schapen op het pad

De route verlaat de grens en loopt nu wat verder Duitsland in. Ik krijg nu ook de service-sms over mijn bezoek aan Duitsland met de geldende tarieven en realiseer me dat dit wellicht de laatste keer is dat ik in de Europese Unie zo'n bericht ontvang. De volgende keer dat ik in Duitsland ga wandelen, zullen de roamingtarieven immers zijn vervallen. Ik loop een Duits kombord tegemoet en blijk het dorpje Oldenkott binnen te lopen. In dit dorpje is niet veel te beleven en voor ik het weet, loop ik er weer uit. Een poosje later loop ik Nederland weer binnen en ik zie aan de markeringen dat ik in de provincie Overijssel ben aangekomen. In de provincie Overijssel staan namelijk vaak paaltjes met keurige markeringen terwijl elders in het land meer gebruik wordt gemaakt van stickers en verf op bestaande objecten. Ook de internationale markeringswijze is hier soms vervangen door pijlen die de juiste richting op wijzen. Ik herken deze paaltjes van het Pieterpad, dat ook door deze provincie loopt, en niet veel later blijk ik inderdaad in Twente te lopen.

10:46 De Berkel

Ik loop nu in een veengebied en ben blij dat er geen muggen rondvliegen, want die gedijen meestal goed bij stilstaand water. Wellicht komen ze alleen naar buiten als de zon schijnt? Wie zal het zeggen. Het is vandaag een grauwgrijze dag en ik heb vandaag geen moment de neiging om wat kleding uit te trekken vanwege te warmte.

Het veengebied wordt afgewisseld door een heidegebied en ik loop door schitterende natuurgebieden waarvan ik het bestaan niet wist. Op basis van de richtingaanwijzers die ik zo nu en dan tegenkom, vermoed ik ergens in de buurt van het dorpje Buurse te zijn, maar als ik ruim tien kilometer lang bordjes naar Buurse zie staan met slechts een paar kilometer afstand, kan het niet anders zijn dan dat ik er omheen ben gelopen. Achteraf blijkt dat ook het geval te zijn. Even voorbij Buurse zoek ik een bankje op voor mijn tweede rustpauze van de dag. Ik heb nu 30 kilometer gelopen en mijn benen zijn wel aan een rustmomentje toe. Bij 18 kilometer had ik ook al gepauzeerd en ik neem mij voor om te rusten bij 18, 30 en 42 kilometer. Zo zit er steeds 12 kilometer tussen en is de laatste rust op 10 kilometer voor het eindpunt van vandaag. Op het bankje bij de 30 kilometer eet ik wat broodjes en geniet ik van het uitzicht terwijl de benen de nodige rust pakken. Als ik na een minuut of vijf weer verder loop, voelt het alsof de benen er weer helemaal tegenaan kunnen. Ik weet dat dit gevoel slechts tijdelijk is, maar het geeft goede hoop voor de resterende kilometers.

10:50 Oldenkott

De route loopt verder richting de Duitse grens. Hier aangekomen moet ik een stukje afdalen naar een bruggetje en doordat ik even rekening moet houden met andere wandelaars die van het bruggetje afkomen, verzuim ik om goed op de gps te kijken. Ik blijk de verkeerde kant op te lopen en had het bruggetje helemaal niet moeten oversteken! Ik loop terug en ga alsnog het juiste pad in. Ik loop nu door het Witte Veen en als ik bij een hek aankom, besluit ik even over het hek te gaan hangen om de benen weer wat rust te geven. Er komen twee fietsers aanrijden en ik houd even het hek voor ze open zodat ze kunnen doorrijden. Zelf ga ik ook weer verder en even later kom ik weer langs de grens uit. De route loopt verder richting het zuidoosten van de stad Enschede. In dit gebied loop ik nog een paar keer verkeerd, maar als de komborden van Enschede in zicht komen, begin ik alvast te rekenen hoe laat ik op het station zou zijn. Ik heb de trein van 18:19 in Glanerbrug ingepland, maar het zou niet erg zijn als het een half uur later zou worden. Het lijkt erop dat 18:19 prima haalbaar is en lange tijd lijkt het er zelfs op dat ik een half uur eerder zou kunnen vertrekken. In de laatste vijftien kilometer heb ik echter extra veel rustpauzes nodig waardoor een trein eerder niet meer reëel blijkt.

11:19 Een boom op het pad, dat ziet er gek uit!

Vanuit Enschede is het nog zo'n 10 kilometer tot het eindpunt en via het Hündfelder Moor dat zich in beide landen bevindt, loop ik weer verder. Ik rust uit op een bankje langs het pad en terwijl ik daar zit, komen er twee mensen aangelopen die wat onrustig om me heen blijven kijken. Ze vragen of ik ook aan het geocachen ben en ik zeg dat ik aan het wandelen ben, maar zelf ook aan geocaching doe en dat ze dus rustig mogen gaan zoeken. Achter de rugleuning van het bankje waarop ik zit blijkt een metalen plaatje te zitten met een aanwijzing waarmee deze twee geocachers weer verder kunnen. Ik ga ook weer verder op pad en via een viaduct loop ik over de N35 heen. Net voor Glanerbrug loop ik weer een stukje verkeerd. Al die stukjes dat ik vandaag verkeerd loop, zorgen in totaal voor een extra afstand van bijna een kilometer. In Glanerbrug krijg ik voor het eerst vandaag echt het idee dat het Bevrijdingsdag is, want in deze grensplaats zie ik voor het eerst vandaag meerdere vlaggen bij elkaar hangen. Eerder vandaag heb ik alleen wat vlaggen gezien vanuit de bus en tijdens het wandelen in totaal maar liefst 1 vlag!

11:26 Door het veenlandschap

Ik had van Glanerbrug het idee dat het een klein plaatsje was, maar dat lijkt nog mee te vallen. Er lopen busbanen doorheen en de route loopt door het zuiden van Glanerbrug, daarna een stukje door Duitsland en dan via de grensovergang Glanerbrug-Gronau weer terug Nederland binnen. Op het punt waar ik Duitsland in moet lopen, loop ik in eerste instantie over de busbaan, maar dat blijkt (uiteraard) niet de correcte route. Vanuit een stadspark loopt er een paadje tussen de bebossing door naar wat lijkt op een Duits deel van dezelfde stad. Ik loop langs wat huisjes en ook al zijn de verkeersborden hier overduidelijk Duits, lijkt het erop dat de mensen zich vooral op de Nederlanders richten. Alle reclame-uitingen zijn hier in het Nederlands. Ik passeer een gaststätte en overweeg even om hier wat te gaan eten, maar besluit dat niet te doen omdat dat teveel tijd zou gaan kosten.

11:30 Schitterende uitzichten

Bij de L510 sla ik linksaf en ben ik direct weer bij de Nederlandse grens aangekomen. Op de grens ligt een geocache en terwijl ik deze probeer te vinden, hoor ik een passerende wandelaar wat in het Duits mompelen waar ik niet veel van versta. De cache kan ik niet vinden, en achteraf blijkt het formaat niet correct te zijn aangegeven, waardoor ik niet op de juist wijze zocht. Bij de volgende wandeling kom ik opnieuw langs dit punt en kan ik het opnieuw proberen. Ik loop nu verder door Glanerbrug naar het station en terwijl ik het perron kom oplopen, komt de Duitse trein al het station binnenrijden.

12:29 Een watertrap

Op het traject Glanerbrug-Enschede rijdt een Duitse trein en op het station check ik in met de gedachte dat ik op Enschede overstap van DB naar NS en daardoor automatisch vanaf dat punt op daltarief verder zal reizen. Nadat ik heb ingecheckt, realiseer ik me echter dat ik dat hier bij NS heb gedaan. De Duitsers hebben zelf geen palen voor de Nederlandse OV-chipkaart en dus heeft de NS dat hier verzorgd. Dat is niet fijn, want door het rit-naar-reis-principe dat de NS onlangs heeft ingevoerd, zou ik hierdoor de hele rit naar huis op spitstarief reizen. Ik meld dit via Twitter aan de NS en spreek op station Enschede ook een medewerkster aan om te vragen hoe ik weer op daltarief verder kan reizen. Volgens haar gaat dat automatisch goed als ik een paar minuten wacht, maar ik vertrouw het niet en ga eerst de stationshal binnen om wat te gaan eten. Hiervoor laat ik de trein van 18:34 voor wat het is en besluit de trein van 19:04 te pakken. Ik wacht met inchecken totdat deze trein het station komt binnenrijden en zie tot mijn tevredenheid dat ik op daltarief wordt ingecheckt. Ik weet nog steeds niet of de NS-medewerkster gelijk had, want volgens de website van NS blijf je met je actuele rit reizen als je binnen 35 minuten opnieuw incheckt en tussen het uitchecken en inchecken zit ongeveer 35 minuten. Ik ben in ieder geval gewaarschuwd en zal een volgende keer als zoiets speelt, via de NS-app een vol tariefkaartje kopen en de chipkaart alleen gebruiken om op daltarief te reizen.

12:40

De wandeling is uiteindelijk ruim 53 kilometer lang en ik ben blij dat ik de beentjes rust kan geven. Eenmaal thuis blijk ik op beide voeten een klein blaartje te hebben op de achterkant van de voet. Deze blaartjes prik ik door en plak ik af. Onder de voet heb ik ook een paar blaren, maar daar zit inmiddels ook al wat eelt overheen en ik besluit om die blaren ongemoeid te laten.

Statistieken Afstand: 53,2 km Gemiddelde: 5,6 km/h Bewogen gem.: 6,1 km/h Totaalteller: 4151,0 km

De voortgang na vier wandeldagen.

16:17 Even terug in de bewoonde wereld

16:51 Op weg naar Glanerbrug

16:56 Voor het laatst langs de Duitse grens

17:03 Hier verlaat ik de grens en loop ik door naar Glanerbrug

18:21 In de Duitse trein naar Enschede

◀ Winterswijk ▸ Groenlo (51km) Glanerbrug ▸ Ootmarsum (40km) ▶