Leonard's wandelblog: Pieterpad 24-26 Montfort-Sint Pietersberg (65km)

donderdag 23 juni 2016

Pieterpad 24-26 Montfort-Sint Pietersberg (65km)

Vooruitzichten qua kansen op onweer

Voorafgaand aan deze tweedaagse wandeling waarin ik het plan heb om het Pieterpad uit te lopen, zijn de weersverwachtingen zacht gezegd niet erg rooskleurig. Op een forum van onweerliefhebbers vind ik nevenstaande afbeelding waarbij de paarse kleur de zwaarste categorie voor zwaar onweer aanduidt. Ik weet de afbeelding niet helemaal goed te duiden; ik ben immers geen meteoroloog. Wat wel duidelijk is, is dat er zwaar weer op komst is. Omdat ik het niet verantwoord vind om bij onweer door bossen te gaan wandelen, besluit ik de weersverwachting goed in de gaten te houden en heb ik een overzichtje bij me met alle treinstations en bushaltes waar ik langs kom zodat ik te allen tijde kan besluiten de tocht af te breken en naar huis af te reizen. Buienradar geeft hoop, want daags voordat ik naar Limburg afreis, lijkt het erop dat de onweer vooral de rest van Nederland gaat raken, terwijl Zuid-Limburg mogelijk wordt ontzien. Voordat ik 's avonds ga slapen, controleer ik nog even de weersverwachting en het ziet er steeds beter uit. Ik heb goede hoop om in ieder geval Valkenburg te kunnen halen en zie wel hoe het er dan voor staat.

07:07 Smalste stukje Nederland

Mede vanwege de weersverwachting gaat mijn wekker om 4 uur 's nachts en om kwart over vier doe ik de deur van de B&B achter mij dicht. Het is nog donker en gewapend met een zaklamp struin ik langs de openliggende weg terug naar het Pieterpad. Al snel ben ik Montfort uitgelopen en volg ik de route op het schermpje. De witrode markeringen zijn niet makkelijk te onderscheiden in het donker, maar gelukkig kan ik prima zonder. Het eerste bordje waarop staat dat toegang alleen is toegestaan tussen zonsopkomst en zonsondergang passeer ik enkele minuten voordat formeel de zon op komt. Het is nu al licht en het zal spoedig zeer warm gaan worden. De nacht was al zeer warm (20°C), waardoor ik al in korte broek en t-shirt uit Montfort was vertrokken en voor vandaag zijn temperaturen van rond de 32°C opgegeven.

De route loopt langs Echt en Susteren waarna de Duitse grens weer wordt overschreden. Na 16 kilometer kom ik aan bij de grens en hier staat een oud grensbord waarop staat onder welke voorwaarden EEG-burgers mogen passeren. Ik bevind me nu op het smalste stukje van Nederland waardoor ook de Belgische grens niet heel ver van de route ligt. Het Pieterpad loopt echter door Duitsland en via Isenbruch en Millen kom ik aan bij de rand van Sittard. Sittard is het eindpunt van de eerste etappe van de dag en ik besluit hier na 25 kilometer mijn eerste rust te nemen. Eigenlijk had ik al eerder willen rusten, maar net als gisteren stikt het ook vandaag weer van de muggen op de bospaden waar ik overheen loop. Hierdoor laat ik in Duitsland enkele geocaches liggen en als ik in het centrum van Sittard aankom, besluit ik op een terras te gaan zitten. De afgelopen wandeldagen heb ik vooral gebruik gemaakt van eigen proviand, maar omdat vandaag de laatste Pieterpaddag is - als het weer het toelaat - en omdat ik de steden beschouw als oases tussen de muggenzwermen, maak ik de wandeling wat feestelijker door vaker aan te schuiven bij lokale horeca. Op het plein in Sittard is markt en terwijl ik een broodje gezond soldaat maak, bekijk ik het tafereel dat zich voor mij afspeelt. Als het broodje op is en mijn glas drinken leeg, vul ik mijn drinkflessen met vers water en ga ik even naar het toilet.

07:07 Een oud grensbord

Na deze uitgebreide pitstop is het even zoeken hoe nu verder. Ik zie een bordje voor de pelgrimsroute naar Santiago staan en besluit dit bordje te volgen, omdat deze route vaak gelijk loopt met het Pieterpad. Al snel blijkt dat hier niet het geval en ik loop terug naar het plein om schuin aan de overkant de juiste uitgang te kiezen. Zo ben ik begonnen met de tweede etappe van vandaag die mij naar Valkenburg zal brengen. In het Pieterpadboekje staat deze eindplaats aangegeven als 'Strabeek (Valkenburg)', omdat Valkenburg alleen langs de westelijke rand zal worden gepasseerd.

Vanuit Sittard loop ik langs de zeven 'voetvallen' naar boven waar een kapel voor Sint Rosa geplaatst is. Sint Rosa is de beschermheilige van Sittard en eenmaal per jaar wordt een processie gehouden vanaf het centrum van Sittard naar deze kapel bovenaan de klim. Het is een redelijk steile klim en ik ben blij dat de processie niet vandaag is. Ik bevind me nu officieel in Zuid-Limburg en dat is te merken ook. De klim naar de kapel van St. Rosa is een van de eerste, maar zeker niet de laatste klim van vandaag. Het heuvelachtige terrein biedt mooie vergezichten en ergens bovenop een heuvel loop ik Windraak binnen. Het Pieterpad loopt verder door Puth naar Spaubeek en ik heb niet door dat ik nu tussen Geleen aan de westkant en Hoensbroek aan de oostkant loop. De omgeving ziet er landelijk uit totdat ik bij Spaubeek een station zie staan en over een viaduct de snelweg A76 moet kruisen. Ik verbaas me om hier Spaubeek al te zien want dat was toch het eindpunt van de etappe? Dat kan niet kloppen, want ik moet nog veel meer kilometers lopen voordat het zover kan zijn. Het zal pas in Valkenburg zijn als ik ontdek dat niet Spaubeek, maar Strabeek de naam is van het eindpunt van de etappe, maar omdat ik direct al inzag dat ik er nog niet kon zijn, is dat verder geen tegenslag.

07:46 Vlakbij de grens

Ik wandel tussen twee groeven door (Spaubeek en Nagelbeek), maar merk hier niets van. Ook verderop zal ik langs diverse groeven wandelen, maar als het niet op het kaartje zou staan, zou ik dat niet hebben geweten. Ik kom een bordje tegen voor fietsers waarop staat dat de afstand naar Maastricht 12 kilometer is. Het ontbreekt in Zuid-Limburg aan LAW-wijzers waarop de afstanden naar de Sint Pietersberg en Pieterburen vermeld staan, maar dit bordje met de fietsafstand naar Maastricht erop geeft goede hoop dat het einde in zicht is. Het voelt een beetje als het begin van het einde zoals de Via Gladiola tijdens de Vierdaagse van Nijmegen ook vaak een beetje afscheid nemen is.

08:07 Nabij Maastricht Airport

Even voorbij Schimmert kom ik aan in Groot Haasdal. Bij de ingang van dit plaatsje staat een grote houten haas langs de weg en ik ga hier op zoek naar een geocache die in de buurt van deze haas verstopt ligt. Nadat ik de cache heb teruggeplaatst, loop ik verder Groot Haasdal in, maar dat blijkt niet de bedoeling. Ik loop een stukje terug en ter hoogte van de houten haas sla ik rechtsaf. De dagteller staat nu alweer op 45 kilometer en dat betekent dat ik bijna in Valkenburg moet zijn, omdat de dagafstand ongeveer 62 kilometer is en de laatste etappe zo'n 15 kilometer. Het duurt dan ook niet lang meer voordat ik onder de A79 doorloop en het bordje 'Valkenburg, gemeente Valkenburg aan de Geul' zie staan. Ik loop over het spoor en ben nu op het eindpunt van de etappe. Tijd voor een rustpauze, maar er is hier niets aan horeca te bekennen. Ik besluit ergens in de schaduw op de grond te gaan zitten om even bij te komen en houd dit zo'n 5 minuten vol. Daarna begin ik aan de laatste etappe van het Pieterpad en na ongeveer een kilometer zie ik een cafe/restaurant op het kaartje verschijnen. Al snel zie ik dit terug in het landschap voor me en ik loop naar binnen voor een rustpauze. Alle andere gasten zitten buiten, maar ik ben blij dat ik even niet de hete middagzon op mijn hoofd heb en geniet van de relatieve koelte aan het tafeltje in deze eetgelegenheid. Ik bestel een apfelstrudel en een glas cola en terwijl ik mijn telefoon laat opladen vraag ik of mijn drinkflessen mogen worden bijgevuld. De uitbater is zeer gastvrij en geeft niet alleen koud (niet lauw) water, maar biedt ook aan om er wat citroensap bij te doen. Ik denk 'dat is weer eens een ander smaakje dan de hele dag op water' en ga ermee akkoord.

08:29 De kerktoren van Sittard

De rustpauze heeft me goed gedaan en dat merk ik als ik vrij snel na de rust aan een klim begin die maar niet stopt. Het stijgingspercentage is prima te verteren, maar veel van de zojuist opgedane energie wordt direct weer verbruikt. Eenmaal bovenaan zie ik dat ik op de Bergse Heide heb gelopen, maar het voelt meer als een heidense berg. Het dorpje bovenaan de klim heet heel toepasselijk Berg en is onderdeel van de twee plaatsjes die vaak in een adem genoemd worden: Berg en Terblijt. Ik loop verder naar Terblijt en zie op het kaartje dat de helft van de resterende afstand in Maastricht zal zijn en dat ik nu dus de laatste kilometers door open veld zal lopen. Als de teller op 56 kilometer staat, passeer ik het bordje van Maastricht en omdat de schaduw aan de linkerkant van de weg ligt, ga ik links van de weg lopen. Als ik aankom bij de N2, moet ik even oversteken omdat de oversteekplaats aan de linkerkant van de weg niet beschikbaar is. Ik realiseer me dat ik nu boven twee snelwegtunnels sta en dat is best een gek idee. De tunnels zijn nog niet in gebruik, en ik zie voor me het doorgaande verkeer richting het Europaplein rijden. Als we mogen oversteken, zie ik een informatiebord van De Groene Loper, zoals het project genoemd is dat gerealiseerd zal worden als de tunnelbuizen wel in gebruik zijn. De huidige N2 zal dan worden gesloopt en worden vervangen door een recreatiestrook door de stad.

08:48 Op een terras in het centrum van Sittard

De volgende horde in Maastricht is de spoorlijn en als ik bij het spoor aankom, zie ik dat ik niet zomaar kan oversteken. Ik loop een stukje terug om alsnog door de tunnel onder het spoor te kunnen lopen. Aan de andere kant van het spoor zegt mijn routekaartje dat ik rechtsaf moet, maar dat kan niet. Ik besluit linksom te gaan en zo kom ik alsnog op de juiste weg uit en zie ik aan een markeringsbordje dat dat de goede route is. Even later loop ik langs de voorkant van het station, maar ook hier zijn grote werkzaamheden en ik loop samen met het drukke stadsverkeer over een smal strookje langs de werkzaamheden. Dat loopt niet fijn en ik ben blij als ik even later weer de ruimte heb om mijn eigen tempo te lopen. Na de Sint Servaasbrug volg ik de bordjes en het is een vreemd gevoel als ik een bordje tegenkom waarop het officiële begin van de Sint-Pietersberg is aangegeven. Voor mij zie ik chalet Bergrust waar een oorkonde van het Pieterpad kan worden afgehaald, maar ik besluit direct met de klim te beginnen. Ik ben inmiddels best moe en het begin van de klim gaat over traptreden. Ik doe steeds zo'n 10 treden en ga daarna even zitten. Als ik boven ben, rust ik opnieuw even uit, waarna ik verder ga met de route. De Sint-Pietersberg is geen berg met een spitse top, maar eerder een plateau op hoogte en ik moet nog een paar kilometer lopen voordat ik bij het eindpunt zal zijn. Ik zie diverse routemarkeringen en volg de markeringen van het Pieterpad. Uiteindelijk zie ik het eindpunt op de gps verschijnen en niet veel later kom ik aan bij het eindpunt van het Pieterpad. Het is wel bijzonder dat ik nu alle 492 kilometers van Pieterburen tot hier heb doorlopen. Ik maak dankbaar gebruik van het bankje dat hier staat om mijn lichaam rust te geven terwijl ik dit alles even tot me laat doordringen.

09:17 Een van de voetvallen tussen Sittard en St. Rosa

Het eindpunt van het Pieterpad is een mooi rustig plekje, maar er staat daardoor geen bushalte op het eindpunt zoals in Pieterburen wel het geval is. Als ik boven mij een kleine regenwolk zie ontstaan, besluit ik om op zoek te gaan naar een bus. Ik volg de GR5 (een wandelroute van Hoek van Holland naar Nice) richting het westen en kom zo uit bij de Cannerweg. Kanne is een Vlaams dorpje net over de grens en eens per uur rijdt er een bus van Kanne naar Maastricht over deze weg. Helaas is de bus net vertrokken dus loop ik zelf richting Maastricht om binnen het bereik van de stadsbussen op zoek te gaan naar een halte. Bij de Aramislaan is het zover en hier word ik even later door een stadsbus opgepikt. Ik ben blij dat ik in schaduw zit en heb geen behoefte om nog even Maastricht in te gaan. Op het station vertrekt rond deze tijd de laatste intercity die in de spits naar het noorden rijdt en ik regel wat te eten en te drinken. Bij de stationspiano ga ik op de grond zitten en onder het gehoor van het pianospel wacht ik tot ongeveer 18:20 voordat ik naar het perron loop. Bij de incheckpalen staan diverse reizigers te wachten tot het 18:25 uur is en ik sluit bij ze aan. Vanaf 18:25 kun je met een dalvoordeelabonnement met korting reizen en de trein vertrekt om 18:27 uur. Dat kan allemaal net en zo gepland, zo gedaan. Om 18:27 rijdt de trein Maastricht uit en zitten zowel het Pieterpad als de wandeltweedaagse er weer op.

09:20 Kapel van Sint Rosa

Ik blijk ongeveer 10 keer door muggen te zijn gestoken en doe mijn best om er vanaf te blijven. Tevens heb ik gezonde spierpijn wat ongetwijfeld zal komen door de klimmetjes in Zuid-Limburg. Alles bij elkaar ben ik niet ontevreden over mijn trainingskilometers. Vergeleken met de zwaarte van het Pieterpad zal de Vierdaagse relatief meevallen en ik heb er zin in om over 3,5 week weer naar Nijmegen af te reizen.