 |
| Dit jaar loop ik de jubileumafstand van 55 kilometer. |
Rond 3:00 uur kom ik aan op de Wedren. Ik ga gelijk bij de start staan en ik sta direct al tussen de hekken. Het wordt lang wachten, maar het levert in ieder geval ruimte op op de Waalbrug. De brug is anders te smal om te kunnen doorlopen. Schuin voor me staat Simon Brownlee, die meestal als eerste aankomt bij de finish. Hij heeft een rode polsband en loopt ook dit jaar dus 50 kilometer per dag. Zelf heb ik een oranje polsband voor de 55 kilometer. Die afstand is speciaal voor deze jubileumeditie eenmaal ingevoerd en die kans wilde ik niet missen. Uiteindelijk staan er ongeveer 5000 lopers die 55 kilometer gaan lopen en ongeveer 4000 lopers die 50 kilometer gaan lopen bij de start als de vorige marsleider Wim Jansen samen met een vrijwilliger om 4:00 uur het startschot geeft.
 |
| Vier loketten voor 5000 lopers op de 55 kilometer. |
Ik ben snel op weg en pik gelijk een hoog tempo op van 8 km/h. Na zo'n tien minuten loop ik over de Waalbrug en als ik daarna Lent binnenloop, valt het me op dat er grote rozetten aan de lantaarnpalen zijn bevestigd met het logo van de honderdste editie van de Vierdaagse. Het maakt de route wat feestelijker maar verder is er niet veel anders dan andere edities. In ieder geval vandaag. De route van de 55 km is gelijk aan die van de 50 km wat betreft de eerste 35 kilometer.
Door de snelle start loop ik in de voorhoede en het valt me op dat het een beetje zoeken is naar rode polsbandjes. Het lijkt erop dat de snellere wandelaars vrijwel allemaal voor de 55 kilometer hebben gekozen. Dat vermoeden wordt bevestigd als ik na mijn eerste rust meer rood om me heen zie wandelen. Op zich is dat niet heel verwonderlijk, want wandelaars die normaliter in de laatste uren van de dag pas aankomen bij de finish, zullen niet het risico gaan lopen om te laat aan te komen doordat ze vijf kilometer extra moesten lopen.
 |
| Mijn polsbandje |
Na mijn eerste rust net voorbij het snelwegviaduct bij Elst, volg ik het parcours richting Huissen. Vroeger stond hier een orkest te spelen op het plein en liepen we tussen de spelers en het publiek door. Dat is al een aantal jaren niet meer het geval, maar dit jaar is het weer terug, al gebeurt dat nu een stukje eerder langs de route. Tevens staan er hier twee modellen waarmee je op de foto kan gaan, maar doordat de meeste wandelaars op de 50 en 55 kilometer mannen zijn, heeft het mannelijke model niet superveel aandacht. Als ik er langs loop, zie ik dan ook alleen het vrouwelijke model op een verhoging staan. Ik loop er voorbij op weg naar de dijk die van Huissen naar Elden loopt.
Bij de afgelopen edities van de Vierdaagse deelde ik de route vaak op in kortere stukken waardoor het beter te doen was. Dit jaar heb ik dat niet echt nodig merk ik. Wellicht komt dat doordat ik deze keer langere trainingen heb gewandeld (gemiddeld 60 kilometer per keer). De dijk naar Elden is psychologisch vrij lang en saai en erna duurt het ook altijd nog vrij lang voordat we bij de 40-kilometerlopers komen. Dit keer zijn we er vrij snel en gaan we samen op weg naar Elst, waar de militairen en de 30-kilometerlopers er ook bij komen.
 |
| 5:44 Zonsopkomst |
In Elst staat er familie langs de route en ik neem nog even een extra rust om te voorkomen dat ik er eerder ben dan zij. Ik had mijn doorkomsttijd berekend met een gemiddelde van 5,5 km/h, maar daar zit ik boven, waardoor ik er eerder ben. Uiteindelijk komen we tegelijk aan en in een speeltuintje op het punt waar alle afstanden bij elkaar komen, neem ik een langere rust bij mijn eigen familie.
Ik weet dat het een stuk drukker op de route wordt nu alles bij elkaar zit en ook de extra rusttijd in Elst maakt het er niet ruimer op. Na ongeveer een half uur loop ik door de straten van Elst richting Valburg, maar het is erg vermoeiend om langs de wandelaars te lopen die een stuk langzamer lopen dan ik. Ik loop langs de weg over het fietspad en ben blij als de extra lus voor de 55 kilometer in zicht komt. Ineens is het weer lekker rustig op het parcours.
 |
| 07:07 Op diverse plekken langs de route zijn jubileumrozetten aan lantaarnpalen gehangen. |
De extra lus van vandaag stelt op zich niet veel voor. We verlaten de route door rechtsaf te slaan en lopen tot een wetering. Hier slaan we linksaf waardoor we evenwijdig aan de massa lopen. Een stukje verderop slaan we weer linksaf en lopen we weer terug naar de overige wandelaars. De lus loopt door buitengebied waar niet veel langs de route te beleven is. Toch ben ik blij met het lusje, want het geeft weer even de ruimte om de benen hun gang te laten gaan. Het loopt immers een stuk lekkerder als je je eigen tempo kan lopen in plaats van dat je voortdurend moet afremmen omdat er voor je niet zo hard wordt doorgelopen en er geen ruimte is om in te halen.
Als ik weer ben aangekomen bij de overige afstanden, lopen we met z'n allen op weg naar Valburg. Ik kom dit jaar geen dominee tegen langs de route en vraag me af of hij er dit jaar niet is, of dat we er met de 55-lus omheen zijn gelopen. Dat zou best zo kunnen zijn, en voordat ik het weet, loop ik Valburg binnen. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden en van alle kanten krijgen we adviezen over het dragen van een petje, het eten voordat je honger krijgt en drinken voordat je dorst krijgt. De opgegeven temperatuur vandaag is 32°C en dat is in de schaduw gemeten. Voor morgen wordt een temperatuur van 34°C opgegeven, maar dat zien we dan morgen wel. Eerst vandaag door zien te komen en sinds de zon op sterkte is, vul ik regelmatig mijn bidons met vers koel leidingwater.
 |
| 07:58 Op de dijk van Huissen naar Elden |
Als ik in Slijk-Ewijk aankom, moet ik samen met de overige wandelaars even aan de kant omdat er een ziekenwagen met knipperende zwaailichten en gillende sirene over het parcours moet. Ik denk terug aan de beelden van 2006, toen het ook zo heet was en de Vierdaagse na een dag werd afgelast. Ik besluit me er maar niet al te druk om te maken en vervolg de weg naar Oosterhout. Hier is net als vorig jaar een geocache-event georganiseerd en de organisator herkent me als ik me meld om het logboek te beschrijven. We kletsen wat en ik maak een foto van de trackables die op het tafeltje liggen voordat ik de drukte weer in stap naar de dijk.
Er is inmiddels wat meer ruimte gekomen waardoor ik nog redelijk via de berm mensen kan inhalen. Dat is fijn, want op de dijk kun je niet over fietspaden gaan en de berm loopt vrij snel af naar beneden. Terwijl ik op de dijk loop en mijn bidons weer eens met fris water vul, hoor ik op Radio Gelderland dat de wandelaars bij Slijk-Ewijk bij bosjes omvallen door de hitte. Ziekenwagens rijden af en aan en er wordt geselecteerd wie er in de schaduw kan worden gezet en wie direct mee moet naar het ziekenhuis. De verslaggever van Radio Gelderland die ter plaatse is legt op een gegeven moment zelfs zijn spullen neer om mensen te gaan helpen omdat de hulpverleners het even niet meer aankunnen.
 |
| 8:10 Bij vrijwel elke doorkomstplaats staan zulke borden langs het parcours. |
Ik vind het wel fijn om zo op de hoogte te blijven van wat er om me heen gebeurt en voor het eerst loop ik dit jaar met Radio Gelderland op. Ik heb een dopje van de hoofdtelefoon in mijn linkeroor en houd mijn andere oor vrij om niet helemaal afgesloten te zijn van mijn directe omgeving. Zo verneem ik al snel dat de organisatie heeft besloten dat de wandelaars vandaag een half uur later mogen aankomen en de uiterste aankomsttijd dus 17:30 uur is. Ik heb die verlenging niet nodig, maar er lopen nog voldoende wandelaars achter me die niet allemaal even makkelijk door de hitte heen weten te komen. Er staat geen wind, en dat maakt het qua temperatuur alleen maar zwaarder...
De Oosterhoutse dijk wordt elk jaar beschreven als een beruchte dijk die eindeloos lang is, maar sinds de komst van de Oversteek als extra brug over de Waal vind ik dat wel meevallen. Het eerste richtpunt is de Oversteek, daarna de spoorbrug en als de Waalbrug dan eindelijk in beeld komt, zit het langste stuk van de dijk er alweer op. Bij de Waalbrug staan borden die aangeven dat groepen over de busbaan moeten en overige wandelaars over het fietspad, maar er zijn veel wandelaars die zich daar niet aan houden. Helaas zijn er dus voldoende 40-kilometerlopers die ook op de busbaan gaan lopen en als ik probeer om een militaire groep in te halen, houdt een 40-kilometerwandelaar de weg geblokkeerd doordat ze naast de groep blijft lopen terwijl ze met een van de militairen in gesprek is. Ik tik haar even aan en mag er voorbij, waarna ik weer redelijk kan doorlopen richting Nijmegen. Uiteindelijk loop ik ergens tegen half drie onder de finishvlag door en krijg ik mijn controlekaart voor de tweede wandeldag.
 |
| 11:39 Lekker de ruimte in de 55 kilometerlus. |
Terwijl ik na vandaag geen lichamelijke klachten heb, lees ik later dat er vandaag tientallen lopers onwel geworden zijn en per ambulance zijn afgevoerd. Nog eens zo'n 200 mensen zijn bij EHBO-posten behandeld voor problemen naar aanleiding van de warmte. Achter me lijkt het een ware veldslag te zijn geweest en in totaal vallen er vandaag 1206 deelnemers uit. Dat zijn er ongeveer twee keer zoveel als anders na de eerste dag.
| |||||||||||||
 |
| 12:58 Alle afstanden bij elkaar: geen doorkomen aan in Oosterhout. |
 |
| 13:50 Tunneltje bij De Oversteek |
 |
| 13:52 Lent. De Waalbrug is niet ver meer. |
Dag 2 (Druten, 59km) ▶