Ede ▸ IJsselstein (55km)

08:13 Het is hartje winter

De januarimaand is er een waar we echt moeten vechten voor een weekend waar we zelf onze agenda kunnen invullen. Verjaardagen, vergaderingen, jubilea, noem maar op. Oorspronkelijk zou ik op de laatste zaterdag van deze maand weer verder gaan met het Noaberpad, maar qua planning kwam dat niet zo goed uit. Die wandeling heb ik naar achteren geschoven en de wandeling van januari een week naar voren. Zo loop ik vandaag vanaf Ede naar IJsselstein, waar ik wordt opgepikt voor de laatste tien kilometer op weg naar een combinatie van drie verjaardagen van goede vrienden van ons.

Afgelopen week is de temperatuur nauwelijks boven nul geweest en ik maak me wat zorgen over de bospaden waar ik overheen zal lopen. Zou er aangevroren sneeuw liggen? Dan zorgt het verminderde grip ervoor dat ik wat minder snel kan lopen. De tijd zal het leren. Het is nog donker als ik thuis vertrek en met reflecterende kleding aan loop ik de stad uit op weg naar De Klomp. Dit dorpje in de gemeente Ede wordt vaak in een adem genoemd met Veenendaal vanwege het treinstation Veenendaal-De Klomp, waardoor ik in het verleden altijd dacht dat het een wijk van Veenendaal was, maar dat blijkt dus niet het geval. In Ede loop ik langs de verlichte reclameborden van een supermarkt en het valt me op dat ik niet zo scherp zie. Ik wijt dat aan slaperigheid, maar als ik drie kilometer onderweg ben, realiseer ik me dat ik mijn bril niet op heb. Die ligt nog thuis en ik stuur een bericht naar het thuisfront met de vraag om de bril mee te nemen naar de verjaardag later vandaag. Gelukkig komt alles al wandelend niet zo heel snel op je af en hoef je dus niet zo vaak naar dingen in de verte te kijken, al merk ik wel dat ik sommige straatnaambordjes pas kan lezen als ik erlangs loop.

08:39 Een ezel in de kou waar de spoorlijnen uit
Rhenen en Arnhem samenkomen

Op het fietspad naar De Klomp kom ik af en toe wat fietsers tegen, maar het aantal passerende treinen is duidelijk hoger. De vonken vliegen van de bovenleiding en bij een van de treinen daalt een echte vonkenregen neer op het spoor. Het ziet er spectaculair uit, maar het is te snel voorbij om het op de gevoelige plaat te kunnen vastleggen. Het is zo'n 13 kilometer 'immer geradeaus' langs de spoorlijn Utrecht-Arnhem en waar het spoor vanuit Rhenen bij dit spoor samenkomt en ook de snelweg A12 hier langs het spoor loopt, sla ik linksaf en kruis ik zowel spoor als snelweg. Volgens de route die ik voor deze wandeling zelf (met hulp van Google) had gepland, zou ik hier vrijwel direct links het bos in moeten. Helaas loopt hier geen pad en ik passeer volgens mijn kaartje op de gps vier niet bestaande paden voordat ik werkelijk het bos in kan. Het geeft aan dat zowel Google als Garmin hier niet zo goed zijn in de documentatie van bospaden. In de kilometers die volgen, probeer ik dan ook ongeveer in de juiste richting te lopen en als een pad teveel gaat afwijken, probeer ik weer in de juiste richting te lopen om niet al teveel van de route te geraken. Het is een groot verschil met het lopen van uitgestippelde wandelroutes en het zorgt ervoor dat ik vandaag een kleine twee kilometer meer loop dan vooraf ingepland.

08:54 Net voorbij verzorgingsplaats Oudenhorst
kruis ik het spoor...

Ik loop nu in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug en al snel kom ik langs de Leersumse Plassen. Op een afstandje hoor ik het geluid van licht krakend ijs en van schaatsende mensen. Het klinkt heerlijk, maar vandaag heb ik voor het wandelen gekozen. Op het water zijn zo'n 50 mensen aan het schaatsen en ik stop langs het water omdat hier rondom de plas diverse geocaches verstopt liggen. Ik bezoek en log er een van de serie om niet teveel vertraging op te lopen. Als ik daarna verder loop in de richting van een doorgaande weg, kom ik nog eens zo'n 50 mensen tegen die met de schaatsen of tassen in de hand richting de plassen lopen. Het wordt een drukke dag op het ijs, maar of het zo verstandig is? Daags na deze wandeling ga ik zelf het ijs op in de uiterwaarden bij Wageningen en zie ik veel gaten in het ijs en meet ik zelf een dikte van 4 centimeter. Het is mogelijk om te schaatsen, maar de ijslaag is nog wel fragiel en ik snap de waarschuwingen die op het journaal elke dag worden afgegeven.

08:55 ...en de snelweg A12

Bij de doorgaande weg van Maarsbergen naar Leersum staan veel auto's van schaatsende mensen geparkeerd en ik moet hier de weg oversteken. Dat oversteken is niet zo'n probleem, maar het vinden van het juiste pad is dat wel. Uiteindelijk loop ik bij mensen het erf op en kan ik daar ergens een smal bospaadje op dat de goede richting op gaat. De bospaden zijn bevroren en dat heeft soms voordelen. In het bos kom je regelmatig grote modderplassen tegen die over de hele breedte van het pad liggen. Normaliter is het dan zaak om door het bos om de plas heen te lopen, maar nu loop ik er gewoon overheen. Het geeft wel meer belasting voor de voeten, maar omlopen doet dat ook.

09:09 Na bijna twee uur wandelen eindelijk het bos in

Even verderop sla ik linksaf en zou ik volgens mijn kaartje al vrij snel weer naar rechts moeten, maar er zijn geen bospaden te zien die dit mogelijk maken. Pas als ik bij de Doornse Kaap aankom, zie ik een mogelijkheid om weer in de juiste richting verder te lopen en zo kom ik aan in Doorn en ben ik op de helft van de wandeling.

Het is wel even gek om na al die uren in verlaten gebieden weer in bebouwing rond te lopen. Gelukkig is het niet zo druk op de weg en hoef ik vrijwel nergens te wachten op voorgaand verkeer. Ik verlaat Doorn via de doorgaande weg naar Driebergen en ter hoogte van Palmstad sla ik linksaf richting Werkhoven. Ik passeer een kasteel en even verderop ligt de tweede van twee geocaches die ik vandaag langs de route aantref. Ik heb al wat pijn in de voeten en doe mijn best om toch over de berm bij de cache te komen. Ik heb nu ruim 33 kilometer gelopen.

09:16 Op de Leersumse Plassen wordt geschaatst...

Ik loop nu langs Werkhoven en realiseer me dat ik hier ooit eerder al eens wandelde toen ik vanaf Utrecht naar Wijk bij Duurstede liep. Toen volgde ik de Kromme Rijn, nu kruis ik de wandeling van toen en loop ik richting Houten. Nu begint mijn kennis van de omgeving een rol te spelen in de routebepaling en ik denk dat de route me over de rondweg van Houten wil laten lopen. Ik weet dat dat niet mag, en zie op het kaartje een alternatief dat korter lijkt te zijn. Ik kies om dat alternatief te lopen, maar als ik ter plaatse aankom, blijkt dat ik toch beter het oorspronkelijke plan kan volgen en ik loop niet over de rondweg, maar over een ventweg die erlangs loopt. Ik volg deze weg en sla even later af richting de brug naar het eiland van Schalkwijk. Ook hier liep ik al eens eerder. Toen heb ik een rondje over het eiland van Schalkwijk gelopen en nu loop ik er overheen en zal ik de route van toen dus twee keer kruisen.

09:42 ...en het wordt er alleen maar drukker

Ik heb nu 42 kilometer gelopen en vind het tijd voor een uitgebreidere rustpauze. Ik weet dat hier een rustpunt is en ga eerst kijken of ze geopend zijn. Dat blijkt het geval en ik loop naar binnen waar ik hartelijk wordt ontvangen. Ik drink een beker warme chocolademelk en eet een kom tomatensoep terwijl ik wat bijklets met de uitbaters. Ik leef in de veronderstelling dat ik ruim in mijn tijd zit, maar als ik opnieuw kijk hoe het zit, blijkt dat nog tegen te vallen. Ik eet snel mijn soep op en reken af, waarna ik verder ga met de wandeling. Na een kilometer langs het Amsterdam-Rijnkanaal sla ik af en kom ik langs het 'Verdronken Bos': een plas water waar de bomen boven het water uitkomen. Het ziet er erg vreemd uit, zeker nu er een ijslaag op het water ligt en er mensen tussen de bomen door lopen. Ik passeer Tull en 't Waal en op het kaartje zie ik de snelweg A27 al naderen. Ik zit in de laatste tien kilometer en ben al aan het rekenen hoe laat ik ongeveer op mijn eindpunt aankom en geef dit door aan het thuisfront, zodat we ongeveer tegelijk op dit punt zullen aankomen.

9:51 Sneeuw...

Nadat ik de A27 ben gepasseerd en inmiddels in de gemeente Nieuwegein ben aangekomen, wordt het tijd om het Lekkanaal te passeren ter hoogte van de sluis. Ik tref een grote bouwput aan en een bordje dat fietsers richting Nieuwegein adviseert om een andere route te volgen. Ik besluit dat bordje ook maar te volgen en kom zo op het juiste punt uit. Er wordt hier flink gebouwd en ook de wegen worden anders aangelegd. Ik loop over een brug naar de sluis en als ik bij de sluis ben aangekomen, zie ik massa's water van de ophaalbrug afvallen op het dek van een schip dat er onderdoor vaart. Op het dek loopt een man die snel naar binnen loopt om niet zeiknat te worden. In de andere doorgang vaart een schip door de sluis die maar net door de sluis heen kan. Aan beide kanten heeft het schip maar een paar centimeter over. Ik loop verder Nieuwegein in en terwijl ik op mijn telefoon kijk om mijn positie en bijgewerkte verwachte aankomsttijd door te geven, zet ik mijn voet verkeerd neer waardoor deze wegschuift. Het is de spreekwoordelijke druppel die ervoor zorgt dat ik iets later een pijnscheut door mijn lichaam voel en er een blaar is ontstaan. De blaar zit aan de achterkant van mijn linkervoet en na kort beraad besluit ik om maar door te lopen. Ik moet nog drie kilometer en als ik door de pijn heen loop, gaat de blaar vanzelf weer weg.

10:19 ...voor de zon

Ik loop door het park Oudegein en zie dat hier nog niemand op het ijs is geweest. Inmiddels is mijn vrouw al bij de carpool van IJsselstein aangekomen en drie minuten later zie ik de auto op de parkeerplaats staan. De wandeling zit er weer op, en bij de verjaardag aangekomen neem ik een douche en zit het er weer op. Beide voeten doen pijn en ik blijk ook nog eens blaren te hebben op beide hielen. Hierdoor is het lastig lopen en het duurt ruim een dag voordat ik weer fatsoenlijk op mijn blote voeten kan lopen. De afstand was vandaag een paar kilometer langer dan de vorige keer. Tevens was de vorige keer 10 weken geleden terwijl ik toen zes weken niet had gewandeld. Tenslotte was de ondergrond hard waardoor ik veel over ongelijk, bevroren bospad heb gelopen wat ook een aanslag is op de voeten. Ik weet in ieder geval dat 50 kilometer wel ongeveer mijn maximum is dat ik ongetraind kan lopen. Vandaag was het wat dat betreft, net een paar kilometer te ver, maar ik haal wel voldoening uit de geleverde prestatie en heb genoten van de wandeling.

Statistieken Afstand: 53,6km Gemiddelde: 5,5 km/h Bewogen gem.: 6,5 km/h Totaalteller: 4046,7 km

10:34 De Doornse Kaap

11:59 Even aan de kant voor sneller verkeer

12:19 Kasteel Beverweerd

14:17 Het Amsterdam-Rijnkanaal. Aan de overkant ligt Houten.

14:35 Het Verdronken Bos bij Tull en 't Waal

15:20 Nog een brug en een sluis en dan loop ik in de bebouwing van Nieuwegein

15:23 Dat past maar net! Op het dek krijg je een koude douche als je doorvaart...