Leonard's wandelblog: Ede-Otterlo-knp. Grijsoord-Ede (41km)

donderdag 28 april 2022

Ede-Otterlo-knp. Grijsoord-Ede (41km)

12:53 De N224 richting Arnhem

Deze week zijn mijn vrouw en kinderen een midweek met vakantie en ben ik alleen thuis. Op donderdagmiddagen ben ik vrij en deze week heb ik dus de middag voor mijzelf. Een mooie gelegenheid voor een wandeltocht dicht bij huis. Even na twaalf uur stap ik op de fiets naar het station Ede-Wageningen waar ik het stalen ros achterlaat bij de bewaakte fietsenstalling. Eenmaal buiten, wacht ik totdat de gps-ontvanger ook weet dat ik hier ben. Zodra dat zover is, loop ik langs spoor 1 richting de Sysselt, het eerste van vele bossen waar ik vandaag doorheen ga lopen. Bij het station wordt hard gewerkt aan de voorbereidingen van een nieuw station Ede-Wageningen en het lijkt erop dat aan de noordzijde ook een stukje nieuwe infrastructuur komt, gezien de grote bouwplaats wat op een aanrijroute begint te lijken.

12:56

Ik loop door de bossen langs de rand van de nieuwste woonwijken van Ede richting de N224 die van Utrecht naar Arnhem loopt. Over het fietspad langs deze weg loop ik in oostelijke richting totdat ik kan oversteken voor een zandpad richting de Kreelse Plas, een mooi plekje in de bossen net ten oosten van de Edese Hei. Hier ligt een geocache verstopt en ondanks dat dit relatief dicht bij huis is, had ik deze nog niet gevonden. Terwijl een paar jongeren net om de hoek op een bankje mij bezig kunnen zien, weet ik toch vrij onopvallend te loggen. We groeten elkaar als ik weer verder loop en de route die ik vandaag zelf heb uitgetekend, loopt verder naar de volgende plas waar een geocache verstopt ligt. Hier zitten vier mensen op twee bankjes naar het water te kijken en laat de cache nou net bij een van die bankjes liggen. Ik besluit om de cachelocatie verborgen te houden door er niet naar te gaan zoeken en loop verder over de route die ik vooraf had ingetekend. Voor deze twee geocaches heb ik de route wat langer gemaakt en loop ik nu zelfs bijna bij Mossel, maar daar kom ik over tien kilometer pas doorheen; nu loopt mijn pad richting Otterlo.

13:05

Door bos en hei loop ik naar het noorden. Als ik ruim twaalf kilometer gelopen heb, stop ik bij een picknicktafel voor een nodige pitstop. Het is tegen half drie en ik heb nog niet geluncht. Dat doe ik nu alsnog. Ook trek ik mijn overhemd en broekspijpen uit en smeer ik mij op de ontblote lichaamsdelen goed in tegen de zon. Het is voor het eerst dit jaar dat ik in een korte broek ga wandelen. Het geeft aan dat de zon aan kracht heeft gewonnen en het nu echt lente is geworden. Terwijl ik hier zit te rusten, komen er twee fietsers aan die op zoek zijn naar een uitzichtpunt en ik weet hen te vertellen waar ze moeten zijn; ik ben er zelf net langsgelopen. Overigens ben ik hier redelijk bekend, want de Pegasuswandeltocht die ik in het verleden best vaak heb gelopen, komt hier ook langs.

13:08 De Kreelse Plas

De Pegasuswandeltocht start op het terrein van 's Heeren Loo dat tussen Ede en Otterlo langs de provinciale weg ligt. De route die ik had ingetekend, loopt deels over dit terrein, maar ik vertrouw mijn route niet, want het terrein van 's Heeren Loo is omringd met hekken en ik kan niet overal het terrein betreden. Niemand kan me garanderen dat er aan de overkant opnieuw een mogelijkheid is om het terrein weer te verlaten, dus ik wijzig mijn route en loop pal langs het hek richting de volgende geocache die ik vandaag passeer. Door een best grote afwijking - maar dat kan ook aan mijn gps-ontvanger liggen - duurt het even voordat ik de cache heb gevonden, maar als de cache eenmaal gelogd is, loop ik verder in oostelijke richting.

13:32 De Heidebloemplas

Ik loop nu iets ten zuiden van Otterlo. In de route zoals ik die had ingetekend, loop ik nu nog wat meer naar Otterlo toe, maar ondanks dat mijn kaart een stippellijntje laat zien, blijkt de weg rechtdoor een geasfalteerd fietspad te zijn. Geen enkele reden om om te lopen en door rechtdoor te wandelen, snijd ik toch een paar honderd meter af. Het mag, want ik wilde 40 kilometer lopen en de geplande route ligt iets boven de 41 kilometer.

13:36

Nu ik het meest noordelijke deel van de route van vandaag heb bereikt, is het tijd om af te buigen in zuidelijke richting, op weg naar het buurtschap Mossel. Mossel is een soort van oase op de grens van bos en hei. Het terras is open en omdat ik vandaag verzuimd heb om meer proviand mee te nemen dan de twee boterhammen die ik eerder al had opgegeten, kijk ik of ze hier iets verkopen dat ik wandelend kan opeten. Ik koop een chocolademuffin en met de muffin in de hand, zoek ik een geocache die hier verstopt ligt. Dat blijkt nog een pittige opgave en de muffin is al op voordat ik de buurtschap achter mij laat en verder loop over de hei.

13:43

Bij de eerste kruising sla ik linksaf. Ik loop nu over een zandpad in oostelijke richting. Het is de tweede keer dat ik hier ben en hier linksaf sla, en het is ook de tweede keer dat ik net na het afslaan een paard en wagen zie aankomen in tegengestelde richting. Het zal toeval zijn, maar opvallend is het wel. Over de Oud-Reemsterhei loop ik naar de buurtschap Oud-Reemst op de rand van het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Tegenover mij staat de boerderij die de hele buurtschap lijkt voor te stellen en ik herken deze plek van toen ik een dag in het Nationaal Park heb gewandeld. Deze boerderij onderhoud landbouwgrond in het park en het is hier de enige plek waar je het park van betreden zonder te betalen. Het hek is uiteraard gesloten en ik vermoed dat het park en deze boer hier afspraken over hebben gemaakt.

13:58 Voor mij ligt Mossel op 10 kilometer

Ik loop nu over de weg van Otterlo naar Arnhem. Uit het hoofd ken ik deze weg als Koningsweg, maar de weg kent vele namen en op deze plek heet de weg de Harderwijkerweg, al is de reden hiervoor een raadsel. Ik blijf niet al te lang over de weg lopen. Bij de natuurbegraafplaats Heidepol loop ik het terrein van de begraafplaats op. Hier ligt weer een geocache verstopt. Even bedenk ik me dat het geen goed idee is om op een begraafplaats een geocache te begraven, maar de cache is verstopt in een vogelhuisje op zo'n 180 centimeter boven de grond. Het lijkt er ook op dat de cache net buiten de begraafplaats ligt. Dat is niet heel duidelijk doordat er geen grafstenen staan.

14:00

Iets verder gaat de route onder de A12 door zonder dat ik me besef dat ik dat vandaag maar liefst vier keer ga doen. Aan de andere kant van de snelweg bevindt zich het steunpunt van Rijkswaterstaat voor de gladheidbestrijding en tegenover de hoofdingang van het kantoor staat een sneeuwploeg als monument opgesteld. In deze ploeg zit ook weer een geocache verstopt en met behulp van mijn grijper haal ik de cache tevoorschijn.

14:02

Ik loop over het fietspad richting de N224 en passeer voor de tweede keer de A12. Het laatste deel van de wandeling is aangebroken: de terugweg naar station Ede-Wageningen, waar mijn fiets gestald staat. Onderweg zou nog een geocache liggen waarvoor ik ooit een puzzel had opgelost, maar het berekende punt blijkt het startpunt te zijn voor een rondwandeling. De rondwandeling die ik vandaag loop, is ongetwijfeld groter en ik heb er geen behoefte aan om daar nog een paar kilometer aan toe te voegen voor deze geocache. Ik markeer de cache als gevonden in de gps-ontvanger zodat deze geen ongevonden caches meer heeft en ik laat het apparaat navigeren naar mijn eindbestemming, zodat ik voortdurend de hemelsbrede afstand naar dit punt in beeld kan krijgen.

14:16

De route is vanaf nu immer geradeaus, al zitten er soms kleine verschuivingen in het parcours. Zo loop ik op een bepaald moment bewust even naar de andere kant van de snelweg, omdat ik weet dat aan de noordzijde een zeer lastig pad ligt en het zandpad aan de zuidzijde een stuk makkelijker te bewandelen is. De snelweg buigt bij Ede echter af naar het zuiden en station Ede-Wageningen ligt noordelijker, dus ik moet weer onder de snelweg doorlopen. Nadat ik dat heb gedaan, zie ik dat ik een route heb ingetekend waarvan ik ineens begin te twijfelen of dat wel zo'n goed idee is. Op mijn kaartje zie ik dat als ik hier het andere pad uitkies, ik over een gemarkeerde wandelroute loop en dat is in principe garantie voor succes. Het blijkt een NS-wandeling te zijn. Deze wandelroute is maar in een richting gemarkeerd en ik loop de andere richting op, maar doordat de markeringen ook op mijn gps-ontvanger staan, kan ik alsnog de bordjes volgen op weg naar het station, waar de NS-wandeling ongetwijfeld begint.

14:39

Anderhalve kilometer voor het einde verhoog ik mijn tempo. Ik hoef niet meer te sparen en ik merk dat ik nog wel energie over heb. De spieren voel ik wel en dat is weer een prima teken voor de training. De spieren voelde ik bij Arnhem al, maar de voeten houden zich nog prima. Rond tien voor acht arriveer ik op station Ede-Wageningen en zit de wandeling er weer op. Ik klok mijn eindpunt bij de ingang van Kappa-Docië, een shoarmazaak bij het station. Ik bestel hier een Turkse pizza en terwijl zij mijn bestelling klaarmaken, haal ik de fiets uit te stalling en kleed ik me weer wat warmer aan. Eenmaal terug bij de shoarmazaak is mijn bestelling net klaar en in korte broek en met shirt en overhemd fiets ik terug naar huis. Het voelt fris, maar als ik de rugzak wat strakker om mijn rug hang, geeft dat net wat meer warmte waardoor ik het niet te koud krijg. Eenmaal thuis eet ik eerst de Turkse pizza op, waarna ik de douche opzoek en mij weer opfris. Uiteindelijk zit ik tegen negen uur 's avonds weer fris en fruitig op de bank.