 |
| 2:59 In de Keizer Karelgarage |
Deze nacht slaap ik vanaf half negen en word ik om half twee wakker. Ik blijf nog even liggen en val opnieuw in slaap, maar om tien voor twee ben ik opnieuw wakker en besluit ik op te staan. Gisterenavond heb ik kranten in mijn schoenen gedaan om ze snel te drogen en heb ik mijn poncho uitgehangen met hetzelfde doel. De poncho is nog wat vochtig, maar toch neem ik deze mee de auto in. In Nijmegen besluit ik wel of ik deze ook meeneem tijdens de wandeling. Vlak voordat ik ging slapen, had ik de kranten al vervangen door nieuwe kranten en de schoenen zijn van binnen helemaal droog als ik ze aantrek. Ik stap in de auto en net als de afgelopen dagen, sta ik rond drie uur bij de start. De buitenkant van mijn schoenen is nog wel nat, maar dat zal het droge weer van vandaag vast wel oplossen. De poncho heb ik wel meegenomen, want onderweg naar Nijmegen ben ik door twee regenbuien heengereden. Er zit dus nog wel degelijk neerslag in de lucht.
 |
| 4:24 Vanaf hier lopen we samen met de militairen |
Bij de start is het gezellig. Een drietal studenten komt bij ons staan en vraagt enkele 70-plussers naar hun motivatie om zo'n eind te gaan lopen. Het is een leuk gesprek en de studenten lijken oprecht geïnteresseerd. Dat is lang niet van alle studenten te zeggen; sommige van hen staan je bijna uit te lachen als ze
met een beker bier voor je staan en wij lachen hen ook uit als bij het weglopen te merken is dat de betreffende student een slokje te veel op heeft.
 |
| 5:25 Tijd voor een rustpauze |
Om vier uur mogen we weg, maar onze starter begint tien tellen later met scannen. Op zich geen groot probleem, tenzij je vanmiddag om zes uur net die tien tellen tekort komt. De lopers vooraan zijn echter niet het soort lopers dat 14 uur nodig gaat hebben en langzamere lopers kiezen er zelf voor om achteraan te staan bij de start. We vertrekken vandaag met maximaal 35.465 wandelaars, want zoveel wandelaars zijn er gisteren op tijd binnengekomen. Dat is een laag aantal en dat zal vast te merken zijn op het parcours. Goed nieuws, want dat betekent makkelijker inhalen.
We lopen Nijmegen uit langs exact dezelfde route als woensdag. Vandaag starten de militairen echter een half uur eerder, waardoor wij ze bij de afslag naar de Houtlaan al tegenkomen. Ik vind dat altijd wel gezellig dankzij de liederen die zij vaak ten gehore brengen. Het maakt het wel gelijk wat drukker op het parcours, maar er is nog steeds prima doorheen te lopen en het creëert bij mij gelijk al een hoger inhaaltempo. De eerste tien kilometer loop ik met 7,0 km/h gemiddeld. Net buiten Nijmegen neem ik een rust om een broodje te eten, maar de muggen zijn voor mij reden om snel weer verder te lopen.
 |
| 7:02 Ontbijt bij de sportclub van Nederasselt |
Ik loop nu in een wat meer gematigd tempo verder. Ik merk af en toe dat ik wat inkak qua tempo, maar door een gesprek aan te gaan met een passerende wandelaar, pas ik mijn tempo aan hen aan waardoor de vaart er weer in komt. Bij Nederasselt haal ik weer een uitsmijter bij de sportclub Diosa. In het verleden dacht ik dat dit de lokale korfbalvereniging was, maar het blijkt meer dan dat te zijn. De grote reden om hier te gaan zitten is ook wel het vermaak door de grappige manier waarop wandelaars worden opgeroepen om een eitje te komen eten. Wat er gebeurd is, weet ik niet, maar de man die nu de microfoon heeft doet dat minder leuk dan zijn voorganger. Hopelijk is dat van tijdelijke aard.
 |
| 7:28 De brug bij Grave |
Samen met de militairen lopen we over de brug naar Grave. Het is gezellig druk en midden op de weg staan zoals zo vaak kinderen om handjeklap met wandelaars te doen. Als ik door het centrum van Grave loop, komt een kind van een jaar of drie naar andere kinderen midden op straat gerend en zonder naar de aankomende wandelaars te kijken, loopt ze net iets te ver door. Een botsing is aanstaande en ik kan dat maar net voorkomen door mijn rechterbeen op een bijzondere manier over het meisje heen te manouvreren en met mijn linkerhand haar tegen te houden om te voorkomen dat het alsnog misgaat. Het leidt tot gegniffel en applaus vanuit het publiek, complimenten van mede-wandelaars en een moeder die haar kind vermanend toespreekt. Veel krijg ik van dat laatste niet mee, want ik ben inmiddels alweer een straatje verder gelopen. Ik loop Grave uit op weg naar Gassel. In Gassel hangt een banner met de tekst
Via Frikandella waar een warme mini-frikandel kan worden meegenomen
. Een welkome afwisseling na al het onverwarmde snoepgoed en fruit dat onderweg wordt aangeboden.
 |
| 7:47 Tussen Grave en Gassel |
Tussen Vianen en Cuijk lopen we onder de snelweg A73 door en nu komt het einde gevoelsmatig toch wel dichtbij. Ik heb de tred er nu lekker inzitten en op de aanmoedigingen van de mensen aan de kant loop ik lekker snel door Cuijk en over de pontonbrug. Na deze tijdelijke brug volgt altijd een saai stukje naar Mook, maar hier staan vandaag de boeren die niet alleen kaas en melk uitdelen, maar vandaag ook bier. Het is de laatste dag en het duurt nog wel een paar uur voordat ik weer in de auto stap, dus ik besluit om een biertje aan te nemen en deze drink ik al lopend op, want al een hele kunst op zich is.
 |
| 8:09 Gassel in Vierdaagsesferen |
Onderweg naar Malden passeren we een stand van Forum voor Democratie die roept dat ze voor de boeren staan. Ik heb het inmiddels behoorlijk gehad met al dat activistische gedoe op basis van alternatieve feiten en gun de mannen van FvD geen blik waardig. Vanaf hier is het alleen nog maar rechtdoor naar het Keizer Karelplein, al slaan we vlak voor Malden nog wel even rechtsaf als de weg waar we op lopen, naar links afbuigt. Uit die richting komen de 30-kilometerlopers erbij waardoor we nu helemaal compleet zijn. Het is nu
immer geradeaus naar het Keizer Karelplein, maar ik besef nauwelijks dat we met de laatste kilometers bezig zijn. Het lijkt me een stuk makkelijker af te gaan dan voorgaande edities. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het uitvallen van de eerste wandeldag. Dit geldt niet voor iedereen; terwijl ik met rasse schreden naar Nijmegen loop, zie ik een loper van de 30 kilometer naast mij op het asfalt neervallen. Het ziet er beangstigend uit en net als een andere loper stop ik om te kijken of ik kan helpen. Gelukkig zit er net iemand aan de kant die kennelijk een functie in de zorg heeft, want ze weet de juiste vragen te stellen en dingen te doen die ik alleen uit de theorie ken. Ik kan deze medewandelaar in vertrouwen achterlaten en vervolg mijn weg naar de finish.
 |
| 9:42 Frikandelletje onderweg |
Mijn ouders hebben laten weten dat ze onderweg zijn naar Nijmegen om me in te halen. We communiceren wat over mijn voortgang en hun locatie en verder loop ik lekker verder over de Via Gladiola. Als ik het bord
nog 1,5 km passeer, kijk ik om me heen of ik mijn ouders zie staan en niet veel later is dat het geval. We hebben een kort felicitatiemoment, waarna we afspreken dat ik eerst ga finishen en we dan ergens anders elkaar ontmoeten zodat we daar meer tijd voor hebben zonder anderen het uitzicht te belemmeren. Ik loop door naar de finish en ruil mijn knipkaart in voor een speldje met een 8 erop die ik thuis in de medaille kan prikken waar nu nog de 7 in zit.
 |
| 9:52 Het tunneltje bij Vianen |
En zo zit de Vierdaagse er voor mij weer op. Geen blaren, wel spierpijn wat komt doordat ik een stuk harder heb gelopen dan bij mijn maandelijkse trainingen. Dat is toch wel het gevolg van alleen lopen, want tussen andere wandelaars ga ik dus sneller lopen om ze te kunnen inhalen. Ik vind het niet erg, want de Vierdaagse heb ik zonder echt vervelende klachten afgerond en het moet ook een beetje een uitdaging blijven, anders is de voldoening ook een stuk kleiner. Dit jaar ging alles sowieso wat makkelijker dan eerdere edities, wat te maken moet hebben met het uitvallen van de eerste wandeldag. Het meeste last heb ik nog van het slaaptekort en de eerste twee nachten na de Vierdaagse slaap ik het klokje rond.
Na de Vierdaagse gaan we met het gezin een paar weken op vakantie. Als ik daarna weer eens inlog op de website van de Vierdaagse en mijn persoonlijke gegevens opzoek, zie ik dat de polsbandscans worden weergegeven. Dat geeft een leuk overzicht van de loopgegevens van de drie wandeldagen, met de kanttekening dat ik op de eerste wandeldag om 12:00 uur aankwam en een poosje in de rij heb gestaan voor mijn eindscan:
| Start | Finish | Wandeltijd | Gemiddelde snelheid (km/h) |
| Woensdag | 4:01:12 | 12:04:02 | 8:02:50 | 6,21 |
| Donderdag | 4:00:14 | 12:16:32 | 8:16:18 | 6,04 |
| Vrijdag | 4:00:21 | 12:47:05 | 8:46:44 | 5,70 |
|
| Statistieken |
|---|
| Dag | Afstand | Gemiddelde (bewogen) |
|---|
| 1 (Wijchen) | 48,7 km | 6,2 km/h (6,6 km/h) |
| 2 (Groesbeek) | 50,2 km | 6,0 km/h (6,3 km/h) |
| 3 (Cuijk) | 50,6 km | 5,7 km/h (6,4 km/h) |
| Totaalteller: | 7180,6 km |
|
 |
| De vierdaagse 2022 na 3 wandeldagen |
