Ede ▸ Kesteren (20km)

13:26 De stuwwal aan de horizon

Vandaag starten mijn zoon en ik met de voorbereidingen op zijn eerste Vierdaagse van Nijmegen. Volgend jaar wordt hij 12 en dat betekent dat hij dan dus mag debuteren. Nadat hij mijn dochter en ik vaker de 4daagse heeft zien lopen en vaak langs de kant heeft gestaan, wil hij dat nu zelf ook wel eens meemaken als deelnemer. Hij moet nog wel kiezen tussen de 4daagse en zijn zomerkamp van de Scouting, want dat valt volgend jaar in dezelfde week, maar hij heeft nog tot januari om die keuze te maken. Wij bouwen in de tussentijd de afstand vast wat op zodat hij in januari ook weet hoe het voelt om een afstand van ongeveer dertig kilometer te wandelen.

13:45 Langs het Valleikanaal

Vandaag starten we met 20,5 kilometer. Dat is drie kilometer meer dan zijn vorige lengterecord op 17 augustus vorig jaar. Het is prima wandelweer en zo starten we rond het middaguur vanaf station Ede-Wageningen. Daar parkeren we een auto zodat we na de wandeling naar het station kunnen reizen en vanaf daar vervoer naar huis hebben.

De wandeling begint met een route door de straten van Ede-Zuid. We komen langs meerdere bekende punten en mijn zoon legt verbanden die hij nog niet eerder legde nu hij ontdekt dat sommige plekken waar we normaliter altijd vanaf thuis heengaan, zo dicht bij elkaar liggen. Dat vind ik dan weer grappig om te zien. We verlaten Ede door via het fietsviaduct de A12 over te steken en wat volgt is een lange relatief saaide weg door de Kraats richting de Grift of het Valleikanaal, zoals deze waterloop sinds enkele jaren wordt genoemd.

14:12

Als we bij het Valleikanaal zijn aangekomen, is aan de horizon de stuwwal te zien waar ook de Grebbeberg toe behoort. Ik leg uit dat waar links de stuwwal begint, het fietspad waar we nu overheen lopen, eindigt. Daar is de Grebbeberg en in tegenstelling tot op 5 mei, toen ik hier met mijn schoonzus liep, lopen we nu niet de "berg" op, maar lopen we eromheen.

We lopen nu met links de rivier en rechts de stuwwal en dit weggetje ken ik zelf ook nog niet. Het is mooi wandelen en dat is te merken aan de drukte op het pad. Al snel zien we de brug verschijnen die ons naar Kesteren zal brengen en als we bij Rhenen zijn aangekomen, lopen we nog een klein stukje omhoog zodat we op de brug uitkomen. Inmiddels hebben we ruim 17 kilometer gelopen en bij mijn zoon komen de eerste pijntjes opzetten. Dat mag, nu hij zijn vorige afstandsrecord heeft verslagen. We lopen de brug op aan de oostzijde terwijl ik de westzijde had ingetekend, wat betekent dat we aan de overkant onbedoeld een stukje afsnijden.

14:33

Ik houd al een poosje onze voortgang in de gaten, want afhankelijk van het tijdstip van aankomst gaan we met de trein of met de bus naar huis. In de laatste kilometer zie ik dat we met een paar minuten speling de trein kunnen halen en ik wijzig al lopend mijn NS-abonnement naar Flex Weekend Voordeel. Mijn zoon reist nog gratis met Kids Vrij. Maar als we in de laatste tweehonderd meter lopen, blijkt ineens dat mijn vrouw ons komt ophalen. De OV-chipkaarten gaan weer in de tas en we wachten totdat we worden opgehaald. In de tussentijd passeren de trein en een kwartier later de bus, maar niet lang daarna zitten we in een warme auto op weg naar huis.

Statistieken Afstand: 20,4 km Gemiddelde: 5,5 km/h Bewogen gem.: 5,7 km/h Totaalteller: 10.108,0 km

14:59 Langs de Grebbeberg

15:11 Daar is de brug!

15:23 Zicht op de Nederrijn richting Wageningen

15:26 Aan de horizon zie ik de brug waar we de volgende keer overheen lopen

GR5A, Dendermonde ▸ Zandbergen (50km)

7:49 Over de Dender bij Denderbelle

Het heeft even geduurd, maar vandaag loop ik weer verder over de GR5A. Sinds de 4daagse is dit mijn eerste keer dat ik weer 50 kilometer loop en tussendoor heb ik alleen eind augustus nog een keer een wat kortere afstand gelopen over de GR5 in Frankrijk. Dat is ook alweer zeven weken geleden. De GR5 zit er voorlopig niet in, want met de huidige leaseauto is de afstand inclusief de nodige laadstops simpelweg te ver van huis. Dat komt mogelijk volgend jaar wel weer, maar voor de komende maanden voeg ik een A toe aan de naam van het wandelpad en ga ik verder over deze Wandelronde van Vlaanderen.

8:01 Mespelare

Als ik 's avonds mijn tas inpak, realiseer ik me ineens dat ik voor het eerst weer in het donker ga starten. Ik vertrek tussen vier en half vijf van huis en het is ruim twee uur rijden met een korte laadstop bij Hazeldonk. Bij de laadpaal staat dat ik mijn parkeerschijf moet gebruiken, maar nergens staat een maximale parkeertijd. Ik doe wat gevraagd is en zet het aankomsttijdstip op 7:00. Met een hesje om mijn bovenlijf en een hesje met leds om de rugzak start ik met de eerste kilometers in Dendermonde.

Al snel voelt het alsof ik de stad uit ben, wat komt doordat er een stuk groen is dat bijna tot aan het centrum van de stad reikt. Na een paar kilometer steek ik een spoorlijn over en loop ik zuidwaarts richting de Dender. In het donker vind ik een vijftal geocaches die zo makkelijk zijn, dat ze zelfs in het donker goed te vinden zijn. Ik blijf in de buurt van de Dender lopen tot aan Gijzegem en als ik daar arriveer, is het inmiddels licht geworden. Ik stop mijn zaklamp terug in de rugzak, maar vind het nog net te donker om de hesjes op te bergen. Via Herdersem loop ik richting de grootste doorkomstplaats van de dag: Aalst.

Als ik in Aalst arriveer, neem ik een rustpauze op het stationsplein. Terwijl ik daar zit, krijg ik een briefje aangereikt met daarop een uitnodiging voor een kerkdienst, morgen in Aalst. Daar ga ik niet bij zijn, want dan ben al lang weer terug in Nederland. Ik stop het briefje in de tas en loop weer verder.

9:53 Bij een tunnel in Aalst

Vandaag is de eerste wandeldag nadat ik heb besloten om thuis Windows in te ruilen voor Linux. Dat heeft wat consequenties, ook voor het voorbereiden van mijn wandeling. Waar ik voorheen tools van Javawa gebruikte om waypoints te genereren op elke kilometer waar ik langs kom, in twee richtingen en met tijdstippen waarop ik moet passeren om een bus bij de finish te halen, heb ik dat nu verwerkt in een Python-script. Deels via AI en deels doordat ik zelf een software-ontwikkelaar ben. Nu kan ik binnen 200 milliseconden alle waypoints aanmaken. Hij filtert ook alle geocaches die niet langs de route liggen. Ook heb ik in dit proces ontdekt dat Garmin zoiets heeft als courses. Waar ik bij mijn vorige GPS-apparaat, de Garmin Etrex Legend HCX, altijd een track van de route op het apparaat zette, leidde dat bij mijn nieuwe apparaat, de GPSMAP 66s, tot een heel dun lijntje dat op de kaart nauwelijks zichtbaar bleek. Als oplossing maakte ik in Windows een transparante kaart met een dikke routelijn die ik naar de Garmin stuurde, maar nu heb ik ontdekt dat ik ook bij Garmin Connect (online) een course kan maken en die op het apparaat kan zetten. Als ik die dan inlaad op de Garmin, zie ik alsnog een brede, paarse lijn zoals ik die vroeger ook kreeg en nu laat hij zelfs zien waar het pad omhoog of omlaag gaat.

10:33 Stationsplein in Aalst

Even na Aalst kom ik het eerste icoon tegen dat aangeeft dat het pad stijgt, maar dat blijkt reuze mee te vallen. Als de stijging 1% is, is dat nog veel. Het is vandaag sowieso een relatief vlakke route; dat zal de volgende keer wel anders zijn als ik door de Vlaamse Ardennen ga wandelen. Het is goed dat die wandeling wat korter op de huidige ligt, zodat ik vandaag vast kan trainen voor die tocht. Sinds Aalst merk ik dat ik al flinke spierpijn heb in mijn benen en mijn zij, dus dat is nog 30 kilometer bikkelen.

10:41 In een winkelstraat

Ik heb drie tijdschema's voorbereid op basis van drie busreizen terug naar de auto. Door de geocaches aan het begin loop ik wat achter op het snelste schema, maar als er geen geocaches meer langs de route liggen, haal ik de achterstand vrij snel in. Nu ik last krijg van mijn beenspieren heb ik echter vaker korte pauzes nodig en dat zorgt ervoor dat ik het snelste tijdschema al vrij snel moet opgeven. Geen probleem, want ook het laatste tijdschema van 1 uur later, zorgt voor een acceptabele aankomsttijd thuis. Ik richt me nu op het middelste tijdschema, een bus die 30 minuten eerder vertrekt dan het laatste tijdschema.

11:55 Blokkade

In het gebied waar ik nu loop, zie ik meerdere plaasnamen die erg lijken op plaatsnamen die ik ken in Nederland. Zo loop ik langs of door Nederhasselt, Voorde en Appelterre, wat respectievelijk lijkt op Nederasselt, Vorden en Appeltern. Ondertussen ontdek ik dat in de dorpjes hier de stroom niet via bovengrondse draden naar de huizen gaat, maar dat er bij elk huis een onderhoudskastje voor het huis langs de weg staat. Bij gebrek aan bankjes kan ik hier prima op zitten om uit te rusten.

12:01

Zo'n tien kilometer voor de finish neem ik plaats op een bankje bij een kapel. Op een bankje ernaast zit een Vlaming die iets jonger is dan ik en we raken aan de praat. Hij komt best vaak in Nederland en zo kunnen we wat ervaringen uitwisselen. Ik leer van hem dat het Vlaamse woord voor frikandel, frikandon is, wat ik vanavond direct besluit uit te testen als ik onderweg in een cafetaria ga eten.

12:27 Over het spoor bij Welle

In de slotkilometers blijkt dat het me niet gaat lukken om op het tweede tijdschema binnen te komen. Ik loop uiteindelijk 10 minuten achter op dat schema en zal moeten wachten op de laatste bus. Als ik in Zandbergen arriveer, loopt de route iets verder dan de bushalte en ik loop ook door in de verwachting dat verderop een andere halte is. Dat blijkt toch niet het geval en ik loop terug naar de bushalte bij het station. Hier moet ik 20 minuten wachten, maar ik word afgeleid door een vrouw die hier woont en een gesprek met me aangaat. Ondertussen probeer ik uit te zoeken aan welke kant van de weg ik moet wachten, want met de plaatsnamen op de halteborden kom ik niet verder. Aan beide kanten staat Geraardsbergen en nog een paar plaatsnamen die ik vandaag wel op borden heb zien staan, maar geen idee waar ze ergens liggen. Zo goed is mijn kennis van de Belgische topografie dan ook weer niet. Uiteindelijk zie ik dat de vertrektijd van de bussen maar aan een kant van de weg overeenkomt met wat de reisplanner in de app van De Lijn aangeeft en zo besluit ik aan welke kant van de weg ik blijf wachten.

15:23 Langs de Beverbeek bij Nederhasselt

Er is voldoende tijd om naar huis te reizen en ik heb nog een dagkaart van De Lijn die al wat ouder is, maar nog niet verlopen. Zo besluit ik om de trein te negeren en alleen per bus terug te reizen naar Dendermonde. Dit zorgt voor een overstap van 40 minuten in Onkerzele, een dorpje tussen Zandbergen en Geraardsbergen in. Ik bestel een bakje frieten met joppiesaus, omdat ik in België de frietsaus niet vertrouw, en een frikandon. Die hebben ze niet, maar ze hebben wel iets dat erop lijkt en ik ga daarmee akkoord. Ik kan niet met mijn pas betalen omdat ik geen Bancontact heb, maar heb ook niet voldoende contant geld mee. Uiteindelijk krijg ik de bankpas van de uitbater te leen zodat ik het geld kan overmaken naar het rekeningnummer dat op de pas staat. Ik ga zitten wachten op het eten, maar ontdek dat mijn telefoonbatterij bijna leeg is. Die stond bij de start niet op 100, maar op 80 procent. Bij het wachten vraag ik aan iemand die een tablet aan een stopcontact heeft zitten of ik de lader even mag lenen om de telefoon bij te laden, maar het blijkt een Apple-stekker te zijn en daar kan mijn telefoon niet mee overweg. Gelukkig heb ik een pen in mijn tas zitten en ik schrijf de route van de routeplanner over op het blaadje dat ik vandaag in Aalst heb gekregen. Zo kan ik ook mijn weg nog terugvinden mocht de telefoon het uiteindelijk niet halen. Ik zet allerlei zaken uit, zelfs mobiele data en besluit dat weer aan te zetten als ik het nodig heb.

16:18 Aan de horizon doemen de Vlaamse Ardennen op

Als de tijd wat begint te dringen, loop ik weer naar de balie en blijkt dat ze mij zijn vergeten. Ik leg uit dat ik over een kwartier een bus moet halen en dat ik als het te laat wordt, het eten wil meenemen voor onderweg. Binnen vijf minuten komt de uitbater het eten bij mijn tafel brengen en het alternatief voor de frikandon, blijkt een gehaktbal te zijn. Ik begin met eten, maar het lukt me niet om alles op te eten voordat ik wil vertrekken en ik laat het inpakken voor in de bus. De uitbater maakt nogmaals zijn excuses en biedt een drankje aan van het huis. Dat komt mooi uit, want dat was ik nog vergeten te bestellen en zo loop ik met eten en drinken richting de bushalte. Ook hier gebruik ik de vertrektijd bij de halte om de juiste kant van de weg te bepalen en terwijl aan de overkant van de straat een man een ruzie in zijn huis lijkt te zijn ontvlucht, word ik door de bus opgehaald en richting Aalst gereden.

16:45 Deze stroomhuisjes zijn
mooie rustbankjes

In Aalst stap ik over op de derde bus die me naar Dendermonde brengt. Ik gebruik de Garmin in plaats van mijn telefoon en heb de eindhalte als waypoint aangemaakt zodat ik live kan zien hoe ver ik er nog van verwijderd ben. Als dat binnen de kilometer is, ga ik over naar kaartweergave en als ik zeker ben dat het de eerstvolgende halte is, druk ik op de knop om aan te geven dat ik wil uitstappen. Vanaf hier is het nog geen 200 meter lopen, maar ik moet eerst uitzoeken in welke richting, want vanmorgen ben ik de andere kant opgelopen, dus ik herken het nog niet. Met de reservebatterijen in de Garmin vind ik uiteindelijk de auto en ik zet alle diensten op de telefoon weer aan nadat ik deze bekabeld met de auto heb verbonden.

Onderweg naar huis besluit ik een rustige rijsteil aan te houden zodat ik zonder bijladen thuis kan komen. Dat is vanaf Dendermonde goed mogelijk. Eenmaal in Nederland ga ik wat sportiever rijden en zie ik het verschil tussen de resterende actieradius en nog af te leggen afstand steeds kleiner worden. Als ik thuis aankom, heeft de auto nog 6 kilometer over. Dat is 6 kilometer te veel, maar dat kan geen kwaad en de auto kan gelijk aan de thuislader.

Statistieken Afstand: 50,4 km Gemiddelde: 5,0 km/h Bewogen gem.: 5,7 km/h Totaalteller: 10.087,6 km

◀ Burcht ▸ Dendermonde (50km)

GR5, Metz ▸ Onville (34km)

5:59 Laden in Verviers-Sud

Na oktober vorig jaar loop ik vandaag voor het eerst weer verder over de GR5. In de winter was dit gezien de reisafstand geen optie meer, omdat de elektrische auto in de winter minder range heeft en tragisch langzaam laadt. Ik heb vorig jaar al voorgenomen om met de huidige auto nog maximaal eenmaal naar Frankrijk af te reizen om de GR5 te lopen en die dag is nu gekomen. In het voorjaar heb ik lange afstanden gelopen als voorbereiding op de 4daagse van Nijmegen en nu deze voorbij is, maar de zomer nog niet, is vandaag een uitgelezen kans om nog eenmaal een dagje GR5 te lopen.

9:20 Parkeerdek boven het station van Metz

De wandeling heb ik al lang vooraf voorbereid en omdat het niet zeker is of alles waar ik toen van uitging, nog steeds geldt, moet ik toch controleren of de trein nog rijdt, ik nog bij het station van Metz kan parkeren en mijn wachtwoord voor de app van de Franse spoorwegen nog werkt. Dat lijkt allemaal geen probleem op te leveren en met de wekker op 3 uur ga ik om half tien slapen. Het vroege opstaan zit er nog goed in nadat ik dat afgelopen maand nog vier dagen op rij deed en om kwart over drie rij ik weg van huis. De thuislaadpaal is een paar dagen geleden overleden, maar gelukkig was een publieke laadpaal in de buurt zo vriendelijk om de auto op tijd vol te druppelen en zo kan ik toch met een volle accu vertrekken.

9:55 Op de Moezel

Ik kan merken dat het zomer is, want mijn eerste laadstop is pas bij Eijsden, vlak voor de Belgische grens. Ik kom nu een stuk verder nu het buiten nog warmer is, zelfs nu ik via Eindhoven heb moeten rijden doordat de A73 op cruciale delen is afgesloten. Tijdens het laden merk ik dat ik naar het toilet moet, maar de shop gaat hier pas om 6 uur open. Dat duurt ruim een uur. Voor de volgende stop heeft A Better Route Planner (ABRP) een nieuw Fastned-station ingepland bij Verviers, al moet ik daarvoor wel een stukje omrijden. Zo hoef ik niet door Luik heen en dat is op zich ook wel wat waard. Al staat deze Fastned aan de rand van een woonwijk waar ik wel eerst doorheen moet rijden. Bij mijn derde laadstop in Luxemburg kan ik eindelijk naar het toilet en ik moet imiddels zo nodig, dat ik geen tijd heb om contant geld te zoeken voor toegang tot het toilet en dan maar over het hekje heen stap om er na afloop achter te komen dat ik bij de dames naar het toilet ben gegaan.

10:03 De Moezel; erachter liggen de heuvels al voor me klaar

Bij de zes laadpalen bij Aire de Capellen in Luxemburg is het overigens nogal druk. Alle palen zijn bezet en ik zet mijn auto tussen twee vrachtwagens in om zicht te hebben op de ladende auto's. Voordat ik aan de beurt ben, komen er nog twee auto's aanrijden die willen laden en bij de tweede loop ik er even naar toe om erop te wijzen dat wij ook aan het wachten zijn. Hierop rijdt de auto verder, waarschijnlijk op weg naar de volgende laadmogelijkheid, zo'n 20 kilometer verderop. Ik laad de auto zover op dat ik Metz kan halen, maar als ik weer op de snelweg zit, lijkt het erop dat ik toch wat meer stroom nodig heb. Bij de laadpaal 20 kilometer verder, bij Aire de Berchem, laat ik de auto nog een kleine tien minuten laden voordat ik Frankrijk binnenrijd.

Ik parkeer boven op het station van Metz en ga op zoek naar laadpalen, maar naar Frans gebruik zijn twee van de drie laadmogelijkheden stuk en bij de enige werkende laadpaal staat al een Luxemburgse auto te laden. Gelukkig had ik al met dat scenario rekening gehouden en kan ik de Fastned ten noorden van Metz nog wel bereiken. Dat is voor later zorg. Het is nu 9:20 en ik kan eindelijk starten met mijn wandeling naar Onville.

Ik verlaat het station en loop door de straten van Metz in noordelijke richting, over dezelfde wegen als waar ik de vorige keer overheen liep richting het station. In tegenstelling tot vorig jaar, gaan de voetgangersverkeerslichten niet automatisch naar groen, maar het is zo rustig, dat ik daar ook niet op hoef te wachten en als ik Fransen door rood zie lopen, besluit ik dat zelf ook maar te doen.

11:12 Het Huis van Robert Schuman

De route loopt door een stadspark richting de voorstad Le Ban Saint-Martin, waar de officiële route en de westvariant (GR5F) samenkomen. Ik ga hier linksaf richting Nice en loop ik nog enkele kilometers over vlak terrein langs de Moezel totdat ik in Szy-Chazelles de eerste hoogtemeters te verduren krijg. Op de kaart die ik op mijn Garmin heb, zie ik dat ik niet alleen matig leesbare hoogtelijnen heb, maar ook een deels transparante zwarte laag die zwarter is naarmate er meer reliëf is. Zo kan ik heel goed zien of er een hoogteverschil aankomt. Of het stijgen of dalen is, dat weet ik dan nog niet, maar daar kom ik vanzelf wel achter.

11:12 Alle EU-landen, alleen de Brexit is nog niet verwerkt

In Scy-Chazelles loop ik langs het geboortehuis van Robert Schuman, een van de stichters van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de voorloper van de EU. Dit huis is nu een museum en zonder naar binnen te gaan, zie ik buiten een overzicht van vlaggen van alle EU-landen + het VK, inclusief het jaar waarin ze zich aansloten bij de EU. Nederland staat als een van de founding fathers links in het overzicht.

11:26 Een kleine omleiding

Naast dit museum vind ik mijn enige geocache van vandaag. De meeste geocaches liggen bij bomen waar de begroeiing vrij hoog is in deze tijd van het jaar en ik heb geen zin om daar doorheen te lopen. Of ik moet van het pad af een bos in, maar daar heb ik ook geen zin in vandaag. Het klimmen is al zwaar zat en de ondergrond maakt het niet per se makkelijker. Onverhard maar wel met veel steentjes die ervoor zorgen dat je voeten willekeurig links of rechts wegglijden als je op een steen uitkomt.

11:36 Kerk in Sainte-Rufinne

Na twee beklimmingen die ik vrij goed weet te verteren, kom ik aan in Ars-sur-Moselle. Hier is een station en zijn wat winkeltjes. Bij de plaatselijke bakker koop ik een pain au chocolat zodat ik een beetje vulling heb. Een bescheiden lunch voordat ik verder loop naar de zwaarste beklimming van de dag. Deze klim, van ongeveer twee kilometer lengte en een stijgingspercentage dat oploopt tot tegen de 20%, brengt me op een plateau waarop ik blijf lopen totdat ik weer afdaal naar het plaatsje Gorze.

12:01 Mairie van Vaux

Inmiddels zie ik dat ik langzamer heb gelopen dan gepland. Bij de start had ik een half uur voorsprong op een tijdschema met een gemiddelde snelheid van 4,8 km/h, maar inmiddels is die voorsprong geslonken tot vijf minuten. Ook heb ik spierpijn in mijn rechterbeen wat het lopen lastiger maakt. Ik vermoed dan ook dat elke volgende klim de voorsprong verder zal doen slinken of de achterstand zal doen groeien en het missen van de geplande trein is vandaag geen optie: dan moet de volgende trein pakken en moet ik via Nancy naar Metz reizen, waardoor ik drie kwartier later bij de auto zou zijn. Ik besluit dan ook om de vooraf voorbereide alternatieve route naar Bayonville-sur-Mad te gebruiken. Daarmee snijd ik 3 kilometer af en sla ik ook de laatste klim over.

12:24

Als ik bij het punt kom waar ik de GR5 verlaat, heb ik inmiddels een kleine achterstand op het tijdschema, maar dat loop ik direct in als ik de shortcut inloop. Ineens heb ik een voorsprong van een kleine drie kwartier. Via een onverhard pad kom ik uit op de D952, waar het verkeer met 90 km/h voorbij raast. Gelukkig rijden ze wel ruim om me heen, want ik kan hier niet de berm invluchten om uit te wijken. Als ik in Bayonville aankom, zie ik dat ik hier nog een stukje over de officiële route kan lopen om zo via Onville bij het gelijknamige station uit te komen. Mijn rechterbeen protesteert echter en zo besluit ik om ook het laatste stukje naar het station zo kort mogelijk te houden.

12:31 Kerk in Ars-sur-Moselle

Als ik op het station aankom, zoek ik in de app van de Franse spoorwegen (SNCF) waar ik precies moet zijn voor mijn trein, want op het station is dat nergens aangegeven. Het is sowieso een vaag station, want de perrons zijn onverhard en volgroeid met onkruid. Ik ben hier helemaal alleen en het mag een wonder zijn dat hier überhaupt nog een station is, zo lijkt het. Ik koop een kaartje in de app van de SNCF die mij voor 6 euro terugbrengt in Metz. Ik krijg een hongerklop en eet de drie bifi-worstjes die ik nog bij me heb, achter elkaar op. In de trein naar Metz leer ik nog een grappig stukje Frans, als ik zie dat "eindpunt van deze trein" hier "terminus ce train" is ("de trein is terminaal"). Toch ga ik bij aankomst in Metz bij de deur klaarstaan, want er volgt nog een lange reis naar huis en die kan wat mij betreft niet vroeg genoeg beginnen.

13:39

Nadat ik voor het parkeren €11,20 heb betaald voor een dagkaart, rij ik via de smalle draaitrap het parkeerdek af richting straatniveau. Binnen 6 kilometer kom ik aan bij Fastned Aire de la Maxe. Hier laat ik de auto een kwartier bijladen terwijl ik in de shop een flesje cola haal. Met een kwartier heb ik voldoende stroom om de Chargy in Luxemburg te bereiken. Daar wil ik de auto wat langer aan de lader hangen terwijl ik zelf wat wil gaan eten bij de McDonald's.

13:58

Het is opnieuw druk bij de laders van Chargy. Ook hier zijn er maar zes laders, maar gelukkig ben ik gelijk aan de beurt om te laden. Voor mijzelf volgt er wel een tegenslag want de McDonald's is weg en er is nu een winkel met een beperkter aanbod, wat ook nog eens minder duidelijk staat aangegeven. Ik doe het met een bakje friet en zo sta ik ook vrij snel weer buiten, waar ik nog een poos moet wachten totdat de accu van de auto voor 80% is gevuld. Met overige laadstops in Vielsalm en Limburg kom ik uiteindelijk iets na middernacht thuis aan. Ik parkeer de auto aan de openbare laadpaal en loop de laatste paar honderd meter naar huis. Dat gaat inmiddels prima; mijn lijf is tijdens de autorit kennelijk alweer voor een groot deel hersteld.

15:04 Gorze

Ik laat mijn rugtas voor wat het is, ga douchen en snel mijn bed in. Als zondag mijn wekker om 10 uur gaat, kost het wat moeite om uit bed te komen, maar als ik er eenmaal uit ben, heb ik de rest van de dag geen last van vermoeidheid. Wel van stijve bil- en beenspieren; spieren die ik tijdens de 4daagse kennelijk minder heb belast dan tijdens het klimmen vandaag.

Statistieken Afstand: 33,7 km Hoogtemeters: 945 Gemiddelde: 4,5 km/h Bewogen gem.: 5,1 km/h Totaalteller: 10.037,2 km

De voortgang over de GR5 na 22 dagen

Hoogteprofiel en tempo

16:25 De zonnebloemen staan er hier maar uitgedroogd bij

16:31 Bayonville sur Mad

16:57 Het perron van station Onville

◀ Rombas ▸ Metz (31km)

4daagse 2025, dag 4, Cuijk (50km)

3:06 Weer vroeg bij de start

Vanmorgen sta ik weer om 3 uur bij de start. De eerste tien kilometer loop ik met een andere wandelaar mee en loop ik 6,9 km/h. Niet mijn hoogste tempo op de vierde dag, maar ik vind het snel zat. Traditioneel ga ik even zitten na tien kilometer om het tempo eruit te halen; ik moet immers nog 40 kilometer. Na de korte rust loop ik met 6,5 km/h naar Overasselt, waar het parcours dit jaar is gewijzigd. Wij van de 50 kilometer lopen voortaan net als de overige afstanden door het centrum van het dorp. Dat is omlopen, maar in ruil daarvoor is bij Beers een stukje van de route afgeknipt om zo toch op 50 kilometer uit te komen. Ik vind het een mooie wijziging, ook al valt er in Overasselt om kwart over zes nog niet veel te beleven. De natuur in het tweede deel van het nieuwe parcours maakt veel goed.

6:03 Mistig op de weg naar Overasselt

In de uiterwaarden tussen Overasselt en Nederasselt is het echt rustig op het parcours. Voor me zie ik in de eerste 300 meter misschien vijf wandelaars en iedereen loopt hier zijn eigen tempo. Mooi om te zien en een schril contrast met de chaotische drukte van gisteren. Het is niet voor het eerst dat ik op de laatste dag zo snel vertrek, maar het doet me goed om te merken dat het dit jaar ook lukt, nadat ik op woensdag nog zo diep was gegaan. Met het herstelvermogen zit het gelukkig nog wel goed.

6:13 Nieuwe route door Overasselt

Bij Nederasselt komen de militairen er weer bij en bij de sportvereniging eet ik een kom erwtensoep. Aan de overkant van de Maas zie ik een groepje Amerikaanse militairen een ode brengen bij het beeld van John S. Thomson, waar deze brug naar is vernoemd. We lopen Grave binnen en hier wordt gratis bier uitgedeeld. Ik neem een blikje aan en stop deze in mijn bidonhouder, want eerst komt er een controle aan. Na de controle maak ik het blikje open en al bier drinkend loop ik door Grave. Als ik het dorpje uitloop, is het blikje leeg en ik gooi het ergens in een prullenbak.

6:28

Na Grave volgt traditioneel een saai stuk naar Gassel en Beers, maar ik ervaar het dit jaar niet als saai. Mogelijk is dat wat ervaring met je doet, omdat je precies weet wat er gaan komen. Wel loop ik op de pijn van mijn blaar. Deze heb ik wel behandeld, maar de huid eromheen is gevoelig en dat voel ik bij elke stap. Gelukkig minder als ik warmgelopen ben, maar ik laat me niet verleiden om dan maar geen pauzes te nemen. Ook dat is ervaring. In Beers zie ik ineens een bordje Splitsing routes. De 40 en de militairen gaan rechtdoor, wij van de 50 gaan rechtsaf. Maar wat me vooral opvalt, is dat ik nog niet doorhad dat de 40 erbij liep. Het is nauwelijks drukker op het parcours en als ik zie wat er rechtdoor loopt bij de splitsing, zijn dat ook niet meer dan de helft van de wandelaars op het parcours. Ik loop kennelijk echt in de voorhoede van de 40.

6:33 Heerlijk rustig waar alleen de 50 loopt

Waar de 40km-lopers direct naar Cuijk gaan, lopen wij nog even langs het grappigste stukje van de hele 4daagse: Vianen, met de Via Frikandella. Deze wordt al ver van tevoren aangekondigd en er is zelfs een hoogwerker neergezet om een spandoek boven de weg te hangen om de precieze locatie aan te geven. Eerst volgt nog een controle en ook deze controle wordt aangeduid als de leukste controle van de hele 4daagse. De controleurs lopen dansend met ons mee naar achteren om onze kaartjes te knippen en ik neem afscheid van ze met de woorden en nu naar de frikandellen. Het zijn vrij kleine frikandelstukjes, maar dat mag de pret niet drukken.

6:58 De brug bij Grave

Na Vianen volgt al heel snel Cuijk en ik besluit op mijn dochter en schoonzus te wachten zodat we met z'n drieën de laatste dag kunnen uitlopen. Ik geef hiermee wel mijn positie in de voorhoede op, maar zonder mijn schoonzus had ik de 4daagse niet kunnen lopen, want dan had ik met mijn dochter meegelopen, dus ik vind het niet erg. Ik wacht drie kwartier in de schaduw en ga dan langs de route van de 40 kilometer in de zon zitten. Via de 4daagse-app schat ik in wanneer ze er bijna zijn, waarop ik langs de route ga staan en elke passerende wandelaar bestudeer. Ik gooi mijn bidon leeg want ik sta naast een waterpunt, maar als ze passeren, heb ik niet voldoende tijd om mijn bidon te vullen doordat het inmiddels zo druk is geworden. In Cuijk kan ik mijn flesje weer vullen en met z'n drieën lopen we de pontonbrug over naar Limburg.

7:03 Erwtensoep bij Nederasselt

Als we over het dijkje naar Mook lopen, worden we ingehaald door een wandelende ambulance. Een flauwgevallen vrouw ligt op een draagbaar en twee ambulanciers en vijf militairen dragen de vrouw richting Mook. Af en toe leggen ze de vrouw even op de grond om te wisselen, maar het blijven dezelfde mensen die de vrouw dragen. Meerdere wandelaars bieden aan om af te wisselen, maar de militairen zeggen alleen maar dat we aan de kant moeten blijven. Zij zijn duidelijk vol van de adrenaline en het is mooi om te zien hoe zij als de plicht roept, zo in een andere rol kunnen springen. Hun bepakking ligt nog ergens bij de pontonbrug en ik vraag me af waarom ze niet naar Cuijk konden lopen, want dat is veel dichterbij.

7:30 Op de Thomsonbrug

In Malden zit er familie aan de kant. Mijn dochter en ik gaan allebei naar het toilet op het punt waar de 30km erbij komt, maar mijn schoonzus loopt verder. Zij voelt aan dat ze niet meer te veel moet stoppen. Hierdoor zijn we relatief veel tijd kwijt aan het zoeken van de familie. Zij blijken tegenover De Molen te zitten, wat ik wel herken, maar hun omschrijving doet me twijfelen, omdat zij andere herkenningspunten noemen dan de tijd/temperatuur-meter die ik traditiegetrouw op de foto zet. Uiteindelijk vinden we elkaar en gaan we even zitten. Mijn schoonzus gaat vast verder, want zij heeft nog een vriendin ergens net voorbij de McDonald's aan de kant zitten. Als wij daar aankomen, lukt het ons niet om mijn schoonzus te vinden en we besluiten dan maar om door te lopen naar de finish. Ik stuur een berichtje via Whatsapp en SMS, maar het netwerk ligt vrijwel plat door de drukte. Uiteindelijk krijg ik een bevestiging terug en weet ik dat we gewoon verder kunnen lopen. Het is zo druk, dat ik besluit om maar weer achter het publiek te gaan wandelen net als tien jaar geleden. Bij het hek waar dit niet meer kan, til ik mijn dochter over het hek heen en lopen we weer in de drukte verder.

7:44 Grave

Met een kleine 7 km/h lopen mijn dochter en ik de Via Gladiola uit door overal waar het kan, de kleine ruimtes op te zoeken. Steeds als ik ergens een inhaalactie heb gedaan, houd ik even in om te zien of mijn dochter weer achter me loopt maar steeds blijkt dat het geval. Als we bij de finish aankomen, lopen we eerst naar de 40km-bureaulisten waar mijn dochter haar tweede kruisje in ontvangst mag nemen. Vervolgens lopen we terug richting de bureaulisten van de 50 kilometer voor mijn tiende 4daagsekruis. We gaan ergens in de schaduw zitten en spelden onze kruisjes op en net als we een foto hebben gemaakt van ons met onze kruisjes, krijgen we bericht van mijn schoonzus die ook bij de finish is. Ik haal nog even een krant en loop met mijn dochter naar onze auto, terwijl mijn schoonzus nog even langs de blarenpoli op de Wedren gaat.

7:51 Op weg naar Beers

We stappen in de auto en ik stel de navigatie in om ons naar huis te brengen. Het is chaos in Nijmegen en we staan zo'n 3 kwartier in  de file voor het Keizer Traianusplein. Dat brengt het slechtse naar boven bij sommige automobilisten, maar als we eenmaal bij de Waalbrug zijn, kan ik probleemloos doorrijden naar huis. Mijn schoonzus rijdt een half uur achter ons en doet er 2 uur over om in Ede te komen. Ik weet nu dat parkeren in de stad prima is, maar als je op de laatste dag later op de dag denkt binnen te komen, dan is het toch een beter idee om de auto in Elst achter te laten en het laatste stukje per trein af te leggen.

Thuis ontdek ik dat ik in de laatste kilometers van deze 4daagse mijn tienduizendste wandelkilometer heb gehaald sinds ik in 2009 serieus met wandelen ben begonnen. Dat is dan wel bijzonder, zo dicht bij het behalen van mijn tiende vierdaagsekruisje.

Statistieken Dag Afstand Gem. (bewogen) 1 (Elst) 53,4 km 5,6 (6,1) km/h 2 (Wijchen) 48,2 km 5,7 (6,0) km/h 3 (Groesbeek) 49,9 km 4,9 (5,7) km/h 4 (Cuijk) 50,2 km 4,1 (5,6) km/h Totaal: 10003,5 km

Hoogteprofiel en tempo
(33km: hier wacht ik op dochter en schoonzus en loop daarna met hen verder,
50km: dit laatste stukje is van de Wedren naar de auto)

9:41 Controle in de laatste meters voor de...

9:44 ...Via Frikandella!

9:46 Als je 50km niet genoeg vindt, kan je hier rechtsaf

11:32 Na ruim een uur wachten is het in Cuijk gelijk een stuk drukker

11:41 Daar ligt de pontonbrug

13:47 Als je zo laat langskomt, staat de thermometer ook een stuk hoger

14:48 Weer terug in Nijmegen

15:34 Langs de tribunes

Beloning 10!

◀ Dag 3 (Groesbeek, 51km)