De afgelopen weken is het er niet van gekomen om een structurele minitraining te doen voor de bloesemtocht. Wel heb ik er sinds een week geleden een tweede werkplek bij aan de andere kant van Wageningen, waardoor ik regelmatig de halve stad doorloop van de ene werkplek naar de andere. Op die manier heb ik afgelopen week zo'n 25 kilometer gelopen in stukjes van 2 a 3 kilometer. Maar dat is niets vergeleken met de 40 kilometer van de Bloesemtocht, die ik dus toch relatief ongetraind ben gaan lopen.
De weersverwachtingen waren slecht. De hele week werd al regen opgegeven en toen om half 6 de wekker ging, goot het van de regen. 'Wat doe ik mezelf aan?', bedacht ik mij, maar toch stapte ik in de auto op weg naar de veilinghallen in Geldermalsen. Toen ik bij Geldermalsen de snelweg afging, klaarde het ineens op en het zou nog heel lang droog blijven.
Vorig jaar was ik door omstandigheden later bij de start en was ik de hele dag bezig met het inhalen van mensen. Mijn wandeltempo ligt nou eenmaal hoger dan dat van de gemiddelde medewandelaar. Dit jaar had ik me dan ook voorgenomen om zo vroeg mogelijk bij de start te staan zodat ik de drukte voor kon zijn. Bij andere wandelingen (lees: de 4daagse) is me dat uitstekend bevallen.
 |
| In de rij bij de start |
Zo stond ik dan om kwart voor zeven in de rij bij de start. Door de mensen die voor mij al in de rij stonden, stond ik zo'n 10 meter van het startpunt verwijderd. Om zeven uur wordt het startschot gegeven en komt er beweging in de drukte. Zodra ik de mogelijkheid zie, begin ik met het inhalen van mensen en al na een paar kilometer heb ik genoeg ruimte om me heen om probleemloos mijn eigen tempo te kunnen lopen. Zo loop ik door de heerlijkheid Mariënwaerdt en loop ik al snel onder de snelweg A2 door. Tussen Beesd en Rhenoy splitst de route van de 40 kilometer zich af van de 25km-lopers. Het is direct weer wat rustiger op het parcours. Na 17 kilometer zie ik familie als vrijwilligers in de weer bij een van de rustposten. Ik pauzeer hier even om bij te kletsen en nuttig een bak koffie. Daarna vervolg ik mijn weg over het weiland richting de Acquoyseweg. Terwijl ik op deze weg loop, gaat het wat regenen. Ik twijfel of ik mijn poncho zal aantrekken, maar de twee mensen voor me doen het ook nog niet en ik besluit er nog even mee te wachten. Dat blijkt een wijze keus te zijn, want al snel is het weer droog. Terwijl ik langs de hoofdweg van Leerdam naar Geldermalsen loop, begint het opnieuw te regenen. Nu besluit ik alsnog mijn poncho aan te trekken, maar ook dit buitje is van korte duur. Toch houd ik mijn poncho aan, want ik verwacht dat er nog wel meer hemelwater naar beneden zal komen.
 |
| In de Mariënwaerdt |
In Acquoy spreekt een inwoonster mij aan met 'jammer van het weer he?', waarop ik reageer met dat het nog reuze meevalt. Iets te vroeg gejuicht, want nog geen vijf minuten later barst een harde bui los. Het koelt direct af en ik krijg het zowaar koud op mijn voorhoofd. De onderste helft van mijn broekspijpen raken doorweekt, maar voordat het water kans ziet om in de schoenen te druipen, is het weer droog en komt een voorzichtig zonnetje door waardoor de kleding weer kan opdrogen.
Al een half uur heb ik een medewandelaar in het vizier. Hij loopt een eind voor me en heel langzaam kom ik steeds iets dichterbij. Rond de 25e kilometer haal ik hem bij en we raken aan de praat. Eerst lijkt het erop dat ik een hoger tempo heb dan hij, maar dat is niet het geval. Uiteindelijk lopen we de rest van de route samen uit. Erg gezellig, we denken precies hetzelfde over de diverse aspecten van wandelen. Tja, als je hetzelfde hoge tempo hebt, heb je ook dezelfde problematiek als er langzamere lopers voor je zitten. Zo hebben we dat tips uitgewisseld om mensen aan de kant te krijgen zonder dat jij daar al te gekke capriolen voor hoeft uit te halen.
 |
| Op weg naar Deil |
Via Gellicum en Rumpt lopen we opnieuw onder de A2 door richting Enspijk. Hier komen we weer samen met de 25km-lopers, maar hier maken we een fout. Op een of andere manier lopen we ineens tegen de stroom wandelaars in die net van start zijn gegaan en op hun zesde kilometer zitten. We besluiten aan de hand van de GPS zelf het vervolg van de route te verzinnen, maar dan ziet mijn medewandelaar ineens iemand die de hele tijd al voor ons liep, een stukje Zuidelijker lopen. Wij besluiten onze fout te corrigeren en al snel lopen we over de juiste weg richting Deil. In Deil zijn we net op tijd om een fanfarekorps dat de weg op komt lopen, voor te blijven. Het is hier een stuk drukker, maar we kunnen nog altijd ons eigen tempo lopen. Het is nu uitlopen, en rond de klok van 13 uur passeren we de finish. Mijn medewandelaar heeft niet zoveel met medailles en gaat direct door naar de auto. Ik haal de medaille op, vul de zouttekorten aan bij de frietkraam die op het veilingterrein is opgezet en loop dan ook terug naar het parkeerterrein. In tegenstelling tot vorig jaar kan ik dit keer direct wegrijden en zonder al te veel verkeersdrukte zit ik al snel weer op de snelweg naar huis.
| |||||||||