zaterdag 19 maart 2016

LAW9 Pieterpad, Nijverdal ▸ Zelhem (60km)

8:37 Een kinderbos nabij Nijverdal
Vandaag stap ik voor het laatst in de trein naar Amersfoort om naar de start te reizen. Ik ga vandaag het eerste deel van het Pieterpad afronden en dat zal ik in meerdere kleine dingen gaan merken. Zo zal mijn reis naar de start voortaan via Arnhem verlopen, zal de afstand tot de St. Pietersberg kleiner zijn dan die naar Pieterburen en ga ik scheef lopen qua etappenummering. Officieel begint deel 2 van het Pieterpad namelijk met etappe 1 van Vorden naar Zelhem, maar ik beschouw het hele Pieterpad als één route en noem deze etappe dus nummer 14.

Vandaag dus de overgang van deel 1 naar deel 2 en ik begin vandaag in Nijverdal, waar ik de vorige keer was geëindigd. Er is sprake van lichte motregen als ik het station verlaat maar gelukkig wordt het al snel droog. Langs de doorgaande weg loop ik richting het westen totdat ik het Pieterpad bereik. Daarna is het weer een kwestie van de wit-rode markeringen volgen.

De eerste etappe belooft een van de mooisten van het Pieterpad te zijn en loopt volledig over de Sallandse Heuvelrug. De start heeft wel een wrange bijsmaak als ik werkkamp Twilhaar passeer en me realiseer dat hier in de oorlog zoveel joden gevangen hebben gezeten. Ter plaatse staat een informatiebord dat hier ongetwijfeld aan memoreert, maar ik heb mijn kennis opgedaan in de gids van het Pieterpad.
8:43 Werkkamp Twilhaar

In het noordelijk deel van het Nationaal Park ligt een earthcache (geocache) waarbij diverse vragen over het landschap moeten worden beantwoord. Ik kan de antwoorden bij het eerste uitkijkpunt prima vinden, maar blijk de locatie van het tweede uitkijkpunt niet in de Garmin te hebben gezet en loop hier dus ongemerkt voorbij. Gelukkig kan ik het gevraagde antwoord goed uitrekenen en kan ik de cache dus gaan loggen als 'gevonden'. Ik vervolg mijn tocht richting Holten en nadat ik bij het Natuurdiorama het Marskramerpad ben gekruisd, is het toch een grote overgang als het bos ineens ophoudt en achter enkele weilanden de skyline van Holten in beeld komt.

Om in Holten te komen loopt het Pieterpad over het station. Vlak voor het centrum staat een routemarkering waarbij staat dat het een aangepaste route betreft. De route loopt nu door het dorpscentrum en komt daarna weer uit bij de route zoals ik die op mijn kaartje heb staan. Ik vind het fijn dat ik de ingeplande route op mijn GPS-apparaat heb staan. Zo kan ik controleren hoever ik van de route af loop zodat ik op tijd kan besluiten om toch terug naar het Pieterpad kan lopen als de bordjes toch niet kloppen. Gelukkig is dat niet het geval. Even later verlaat ik het dorp en maak ik mij op voor de tweede etappe richting Laren. Via een viaduct passeer ik de snelweg A1 en even verderop ligt een geocache bij een rustplaats op het erf van een boerderij. Ik pak de geocache en ga daarna op het bankje zitten om te loggen en om even uit te rusten. Vervolgens leg ik de cache terug en loop ik terug naar het bankje om mijn spullen op te pakken, maar dan komt er vanaf het erf ineens een hond naar mij toe rennen. Hij valt mij aan en bijt mij in mijn been. Gevolg: twee gaten in mijn broek en een wond in mijn been. Ik loop naar de eigenaar van de boerderij en zij nodigt mij uit om naar binnen te komen zodat we gegevens kunnen uitwisselen en mijn been kan worden verzorgd. Volgens haar dacht de hond dat ik haar kleinkinderen wilde aanvallen. Lekker dan. We wisselen de gegevens uit en ik verzorg mijn been. Na ontsmetten kan het gelukkig af met een pleister. Zo'n grote beet was het gelukkig niet. Ik heb een paar maanden geleden al een tetanusinjectie gehad, dus dat scheelt ook weer. De vrouw biedt mij een kop koffie aan, maar ik heb al genoeg vertraging opgelopen, dus ik besluit om weer verder te lopen. Er zit nu ongeveer 20 kilometer op en ik heb nog 40 kilometer in de planning. Misschien helpt het voor het herstel van de wond dat mijn spieren warm zijn, wie zal het zeggen...
De Sallandse Heuvelrug

Via de Schipbeek passeer ik de provinciegrens tussen Overijssel en Gelderland. Zo loop ik ongemerkt de Achterhoek binnen. In de gids van het Pieterpad staat vermeld dat er in de Achterhoek veel kastelen staan en de eerste die ik tegenkom staat vlak bij Laren. Ik passeer Laren en weet dat hier de tweede etappe van vandaag eindigt. Ongemerkt start ik met de derde etappe naar Vorden, wat de laatste etappe is van het eerste deel van het Pieterpad (LAW 9-1). In Vorden passeer ik het station en hier kan ik eventueel nog kiezen om te stoppen en de trein naar huis te pakken, maar een snelle berekening maakt duidelijk dat ik in Zelhem nog 30 tot 45 minuten over heb tot de bus langs komt. Hierdoor kan ik na de finish nog rustig eten en ik besluit door te lopen. Mijn lichaam protesteert een beetje en vooral de spieren in mijn billen, benen en voeten doen wat pijn. Op karakter loop ik verder in de wetenschap dat ik nog maar één etappe hoef te lopen. Even voorbij Vorden loop ik het kasteel van Vorden voorbij en hier passeer ik een monument dat het midden van het Pieterpad markeert. Een dank aan de oprichters van het Pieterpad met in beton gegoten voetstappen. Doordat vooral het tweede deel van het Pieterpad later ernstig is gewijzigd, is dit niet meer het midden. Even voor dit monument stond een bordje dat aangeeft dat de afstand naar de St. Pietersberg 24 kilometer langer is dan de afstand naar Pieterburen. Het midden ligt dus ongeveer 12 kilometer verder op de route. Als dat bordje tenminste klopt, maar de som van de twee getoonde afstanden komen erg in de buurt van de actuele totaalafstand, dus het lijkt er wel op.
De Sallandse Heuvelrug

Ondanks dat ik de gids niet gebruik tijdens het wandelen, is het toch een gek idee dat ik nu geen gids in mijn tas heb zitten van de route die ik loop. Voor mijn gevoel ben ik nu volledig afhankelijk van de track van Wandelnet en de bordjes in het veld. Met alleen die twee bronnen heb ik het eerste deel van het Pieterpad probleemloos uitgelopen, maar toch geeft het een minder betrouwbaar gevoel. Het slaat nergens op, zeg ik tegen mezelf, en ik vervolg mijn weg richting Zelhem, het eindpunt van vandaag. Ik passeer de Veengoot, een van de beken in de Achterhoek, en kom in de buurt van Linde. Terwijl ik even met andere dingen bezig ben, zie ik ineens dat de wit-rode markeringen afwijken van de route op mijn schermpje en ik let even extra op. Er blijkt een nieuw 'natuur'-gebiedje te zijn aangelegd waar nu het Pieterpad doorheen loopt, al verneem ik achteraf van de beheerders van het Pieterpad dat deze wijziging nog niet officieel is en de bordjes er dus nog niet zo hadden mogen staan. Het maakt mij niet uit, ik vind het een mooie toevoeging aan de route, al maakt het de route wel weer wat langer. Een stukje verderop zie ik een verbodsbord voor motorfietsen opdoemen en ik weet dat deze borden veelvuldig langs de wegen rond 't Zand bij Hengelo (Gld) staan. Dit gebied is onder meer bekend van het lied 'Oerend hard' van Normaal waarin wordt gezongen over het 'Hengelse Zand'. Wellicht dat dit lied veel motorrijders naar 't Zand heeft doen trekken wat tot al deze verbodsborden heeft geleid? Ik weet hierdoor wel dat ik door 't Zand loop en kan daardoor ook de afstand tot Zelhem inschatten. Ik ben in deze regio redelijk bekend en weet dan ook dat het niet lang meer zal duren totdat ik het einde van mijn wandeling ga bereiken. Gelukkig maar, want ik neem inmiddels regelmatig korte pauzes om de spieren wat rust te geven. Langer dan een minuut blijf ik dan niet zitten, want ik wil voldoende tijd overhouden om te kunnen eten als ik in Zelhem ben aangekomen. Even voor Zelhem moet ik over het erf van een boerderij, maar gelukkig staan hier voldoende bordjes. Vanaf de boerderij loop ik het weiland in en langs de rand van dit weiland kom ik uit bij één van de rotondes langs de rondweg van Zelhem. Om de rondweg te passeren, moet ik wel een stukje omlopen doordat recht oversteken hier niet mogelijk is, maar even later loop ik met een voldaan gevoel het cafetaria in het centrum van Zelhem binnen. Hier nuttig ik de nodige avondmaaltijd en met een flesje drinken in de hand, verlaat ik het cafetaria rond 19:05 en strompel ik richting de bushalte waar rond 19:10 de bus zal langskomen. De bus is wat later, maar dat maakt mij niets uit. In Doetinchem heb ik ook een klein half uur wachttijd, dus of ik hier moet wachten of daar, zal mij een zorg zijn.
10:06 Overzichtsbord op de Holterberg

Na een rustige treinreis in de vroege ochtend en een dag lang serene rust tijdens de wandeling valt het me nu extra op dat het zo druk is in de trein. Er wordt hard gepraat en al die geluiden lopen door elkaar heen. Als ik in de trein van Arnhem naar Ede zit, zit er in mijn treinstel een dronken man die hard aan het praten is, mensen aanspreekt en soms zelfs aan mensen zit. Hij wordt massaal genegeerd en omdat er geen conducteur in de buurt loopt, stuur ik via Twitter een privébericht aan de NS. Ik blijk niet de enige te zijn, en het signalement van de man wordt doorgegeven aan de medewerkers in deze trein. Ik merk er zelf niets van, want voordat dit probleem ter plaatse wordt opgelost, ben ik al uitgestapt in Ede. Hier maak ik nog iemand gelukkig met mijn dagkaart die toch de rest van de avond nog geldig is en omdat ik nog tien minuten op de bus moet wachten, besluit ik zelf maar naar huis te lopen, waar ik rond 21:00 uur arriveer.


Statistieken
Afstand:59,9 km
Gemiddelde:5,7 km/h
Bewogen gem.:6,5 km/h
Totaalteller:3413,5 km
De doorkomstplaatsen van vandaag
Voortgang Pieterpad na vijf wandeldagen
10:07 Uitzicht vanaf de Holterberg
10:32 Kruising met het Marskramerpad
10:40 Einde van de Sallandse Heuvelrug met Holten aan de horizon
10:49 Holten
11:32 Snelweg A1
11:57 De Schipbeek
12:11 De TV-toren van Markelo
12:36
13:00 Het kasteel bij Laren
13:25 Laren
13:51 Wegwijzer
14:08 Twentekanaal
15:51 Nog 12 kilometer tot de helft van het Pieterpad
15:54 Kasteel Vorden
15:55 Pieterpadmonument
15:57 Een smal laantje
16:00 Over water, gras en hei
16:43 Nieuw Pieterpadtraject bij Linde
16:56 Een brede kasteellaan richting Huis Zelle


◀ Hardenberg ▸ Nijverdal (49km) Zelhem ▸ Groesbeek (67km) ▶