LAW9 Pieterpad, Groesbeek ▸ Lottum (60km)

8:49 Tussen Breedeweg en Mook

Met de eerste trein vanaf Ede kom ik rond 7:20 aan in Arnhem. Volgens de reisplanner heb ik hier een dik kwartier wachttijd dus loop ik op mijn dooie akkertje naar spoor 7. In de stationshal zie ik dat de intercity naar Nijmegen om 7:22 vertrekt. De trein staat er nog en ik probeer de deur te openen, maar terwijl ik op de knop druk, komt de trein in beweging. Als ik dat had geweten, had ik wel wat sneller naar dit perron gelopen en had ik een kwartier tijdwinst kunnen boeken. Dat kwartier is wel betrekkelijk, want ik had in dat geval een kwartier lang in Nijmegen op de bus moeten wachten, maar het had wel de druk weggenomen om in Nijmegen binnen vier minuten de bus naar Groesbeek te vinden.
Ik reis vandaag eerste klas en daardoor zit ik helemaal voorin de trein. Als ik in Nijmegen uit de trein stap, zie ik dan ook geen uitgang, behalve eentje die me direct buiten het station brengt. Via de Tunnelweg ren ik om het station heen en gelukkig ben ik nog op tijd voor de bus. In de haast vergeet ik wel uit te checken. Dat regel ik komende week wel, maar nu focus ik me eerst op vandaag. Er staat een wandeling van 60 kilometer op de planning van Groesbeek naar Lottum, even voorbij het einde van etappeplaats Swolgen.

9:23 Bij de St. Jansberg

In Groesbeek stap ik uit de bus en het is altijd weer een gek gevoel om per trein of bus aan te komen op de plek waar ik de keer ervoor na een dag wandelen was aangekomen. Ik zet de Garmin aan zodat deze zijn positie kan bepalen en smeer de ontblote lichaamsdelen vast in met zonnebrand. Als de Garmin positie heeft, volg ik het routelijntje op de kaart en al snel zie ik de eerste Pieterpadmarkering verschijnen. Ik verruil Groesbeek voor een bos en om de kans op tekenbeten te verkleinen zet ik hier vast mijn petje op.
Na een paar kilometer liggen er vijf keien langs het pad en ik stop hier even om hier wat vragen van een earthcache (geocache) te beantwoorden. Ik bevind me nu op de grens tussen Gelderland en Limburg en betreed hier voor het eerst de meest zuidelijke provincie van ons land. Dat is te merken ook, want ook al liggen de meeste echte heuvels in het zuiden van Limburg, ik mag direct aan de klim van de Sint Jansberg beginnen. Als ik even later deze berg weer ben afgedaald, sta ik volgens de GPS nog midden in het bos. Ik zet het apparaat uit en weer aan en nu weet ook hij dat we aan de rand van het Duitse Reichswald staan. Volgens een bordje dat hier staat, is het nog maar 162 kilometer naar Maastricht.

9:30 Duidelijk in Vierdaagsegebied...

Langs de landsgrens loop ik naar het oosten en even verderop sla ik af naar het zuiden. Ik loop nu op de weg richting Ottersum en loop halverwege nog zo'n tien meter met de klassieke vierdaagseroute mee. Een bebouwde kombord Gennep geeft aan dat ik in Ottersum ben aangekomen. Sinds enkele jaren zijn de borden 'Ottersum' vervangen door die van Gennep maar als doorkomstdorp van de Vierdaagse is vooral de naam 'Ottersum' bij mij bekend, al zullen we dit jaar ook het centrum van Gennep aandoen in de derde week van juli.

Terwijl ik door de straten van Gennep wandel, realiseer ik me dat ik het Vierdaagsegebied achter me laat en nu echt in het zuiden ben aangekomen. Het volgende herkenningspunt zal het kruisen van de A77 zijn. Ik ken de meeste snelwegnummers wel uit mijn hoofd, maar in Limburg ben ik niet zo bekend. De A77 blijkt ook erg kort te zijn doordat deze al snel overgaat in de Duitse BAB57.
Het Pieterpad loopt nu door Het Quin (onderdeel van Nationaal Park De Maasduinen) voordat het Limburgse Afferden wordt aangedaan. Hier kruist het Pieterpad de Maas om verder te gaan in het Brabantse land.

09:33 Uitzicht vanaf de St. Jansberg

Inmiddels voel ik pijntjes opkomen in de beenspieren en in de voeten. In vergelijking met de vorige trainingstochten gaat het me vandaag een stuk lastiger af. Geen idee hoe dat komt, maar ik wil wel proberen om de route naar Lottum uit te lopen omdat ik anders voor de volgende wandeldagen een nieuwe overnachtingsplaats moet gaan kiezen wat misschien totaal niet uitkomt qua route. Het is nog zo'n 35 kilometer lopen, maar ik heb in het verleden gekkere uitdagingen doorstaan en weet dat ik niet snel opgeef. Dat geeft weer de nodige moed.

De overtocht over de Maas bij Afferden kost me 90 cent, een stuk schappelijker dan de overtocht bij Millingen aan de Rijn. Een kilometer of vijf verder kom ik Vierlingsbeek binnenlopen. Hier eindigt mijn tweede etappe van de dag en ik maak gebruik van de plaatselijke voorzieningen om voorraden aan te vullen en een toilet te bezoeken. Even verderop passeer ik wederom de provinciegrens waardoor ik bij Holthees en Smakt opnieuw de provincie Limburg binnenloop. Vervolgens loop ik ineens op mulle zandpaden. Het is warm en al lopend merk je dat extra goed. Op een bankje zit een man met ontbloot bovenlijf bij te komen en ook ik neem een pauze van tien minuten om even op adem te komen. Ik blijk nu door de Boschhuizer Bergen te lopen, maar ik zal blij zijn als ik weer wat vastere grond onder mijn voeten heb. Dat mulle zand is immers vrij zwaar om doorheen te lopen.

9:53 Pieterpadwegwijzer langs de Vierdaagseroute

De route loopt verder richting Wanssum. Terwijl ik dit dorpje kom binnenwandelen, hoor ik op de achtergrond een hoop herrie van lopende motoren en ik vraag me af wat er aan de hand is. Als ik bij de provinciale weg die door het dorp heen loopt, aankom, zie ik dat hier een motorcross bezig is. In eerste instantie lijkt het erop dat ik hierdoor een geocache niet kan bereiken omdat het parcours er omheen ligt. Dat is niet zo erg, maar in tweede instantie zie ik dat het Pieterpad zelf ook is geblokkeerd. Lekker dan. Voordat ik me daar druk over ga maken, stap ik even bij het café aan de overkant van de weg naar binnen om de bidons weer met fris water te laten vullen. De anderhalve liter die ik had meegenomen vanaf thuis, zijn inmiddels bijna op en het water dat er nog in zit, is door het warme weer alweer opgewarmd.
Ik verlaat het café en zie op de kaart dat ik een grotere weg kan volgen om om de motorcross heen te lopen, maar ik besluit eerst te kijken of ik het parcours niet ergens kan doorkruisen. Ik loop het pad op dat richting de afsluiting loopt en zie voor mij hekken die de weg blokkeren. Zo nu en dan komt er een crossmotor voorbij gevlogen en ik zoek een plekje waar ik goed kan zien of er iets aankomt. Op een rustig moment loop ik over het parcours en eenmaal aan de andere kant, leg ik aan iemand van de organisatie uit waarom ik dat heb gedaan. Hij geeft me een tip voor het oversteken van het parcours aan de andere kant. Het parcours loopt rond en kruist het Pieterpad namelijk op twee plekken. Ik volg zijn advies op en binnen enkele minuten ligt het hele parcours van de motorcross achter me en kan ik weer verder met mijn wandeling.

09:55 Langs de Duitse grens

Het is vandaag mooi wandelweer en dat is te merken aan de drukte op het Pieterpad. Wat me vooral opvalt, is dat er vandaag veel relatief grote groepen over het pad lopen. Over de hele dag genomen zie ik een stuk of vijf groepen van 8 of meer wandelaars die het Pieterpad lopen. Soms kom ik ze tegen, soms haal ik ze in. Als ik van Meerlo naar Swolgen loop, zie ik de laatste groep wandelaars voor me uit lopen. Terwijl ik ze even later voorbij loop, volgt er weer eens een opmerking over mijn lange benen en ik verklaar mijn hoge wandeltempo door te vertellen dat ik nog een kleine tien kilometer moet en mijn aansluitende bus wil halen.

In Swolgen eindigt de twintigste etappe van het Pieterpad en mijn derde etappe van de dag. Ik loop nog een stukje verder langs de etappe naar Venlo om zo de afstand voor de volgende wandeldag wat in te korten. Een paar kilometer voorbij Swolgen vind ik een hitchhiker (geocache) met de naam 'Pieterpadestafette'. Deze geocache mag je zelf verplaatsen zolang deze maar aan het Pieterpad blijft liggen. In de haast om de aansluitende bus te halen, pak ik de cache en loop ik direct verder. Al lopend log ik de cache als gevonden en ik besluit de cache te plaatsen op het punt waar ik het Pieterpad zal verlaten, zodat ik de positie niet hoef te gaan peilen. Inmiddels ben ik bij het Schuitwater aangekomen en zoals overal volg ik trouw de witrode markering. In eerste instantie loop ik een stukje verkeerd, maar al snel herstel ik mijn fout en volg ik het officiële pad weer. Ik moet wat brandnetels vertrappen om niet te worden geprikt, maar al snel zie ik dat ik terug moet, want het pad ligt volledig onder water. Het gebied ziet er uit als een groot moeras en de beestjes die boven het water vliegen, vinden gretig aftrek aan mijn benen wat ik nog dagenlang zal voelen. Ik loop een stukje terug en uiteindelijk blijkt dat ik via de weg die ik in eerste instantie was ingelopen, om het ondergelopen stukje land heen kan komen.

12:30 Door Het Quin

De laatste uren ben ik steeds vaker aan het rekenen geweest en de uitkomst was steeds dat ik de bus net wel of net niet zou kunnen halen. Als ik de bus mis, gaat er tien minuten later eentje de andere kant op waarmee ik uiteindelijk een half uur later thuis zou zijn. Ik moet dus sowieso blijven doorlopen zodat ik niet beide bussen ga missen. Door de tijdsdruk verzuim ik de meegenomen geocache achter te laten en ik neem deze mee naar huis om hem de volgende wandeldag terug te plaatsen. In de laatste meters van mijn wandeling zie ik de bus naar Venray het kruispunt voor mij passeren en ik weet dat ik deze bus heb gemist. Een paar minuten later kom ik aan bij de bushalte en duurt het nog een minuut of vijf voordat de bus naar Blerick vanaf de andere kant komt aanrijden. Vanaf Blerick reis ik per trein weer naar huis. Bij station Cuijk zie ik wandelaars van de lokale Kennedymars hun laatste kilometer lopen en ook zij hebben vandaag mooi weer gehad.

12:58 Overtocht bij Afferden

De schade van deze wandeling is naar verhouding vrij groot: op mijn rechtervoet heb ik een blaar onder de hiel en op mijn borst, benen en voeten ben ik gestoken. Van de blaar heb ik minder last dan van de muggenbulten, dus ik besluit de blaar niet te behandelen. Ik blijf het vreemd vinden dat het vandaag zo zwaar was, maar misschien is het zo wel goed ook, zodat ik me realiseer dat het allemaal niet altijd vanzelf gaat.

Statistieken Afstand: 60,0 km Gemiddelde: 5,6 km/h Bewogen gem.: 6,8 km/h Totaalteller: 3540,5 km

De doorkomstplaatsen van vandaag

Voortgang Pieterpad na zeven wandeldagen

13:15/14:19 Rondom Vierlingsbeek

14:34 Pieterpauze

15:28 De Boschhuizer Bergen

16:52 De Limburgers hebben me nu al heilig verklaard :-).

17:02 Blokkade bij Wanssum

17:25 Meerlo: nog 131 kilometer tot Maastricht

17:28 De kerk van Meerlo

17:49 Een van de vele groepen medewandelaars vandaag

◀ Zelhem ▸ Groesbeek (67km) Lottum ▸ Montfort (61km) ▶