LAW 10 Noaberpad, Kleve ▸ Gendringen (50km)

09:07 Bij de start van het Noaberpad.

Nijmegen ligt alweer een poosje achter ons en eigenlijk had ik ergens in of rond september een Kennedymars willen lopen, maar alle mogelijkheden hiertoe waren al geblokkeerd in de agenda of kwamen niet zo goed uit. Dan maar een dagwandeling van 50 kilometer om een start te maken met het Noaberpad. Ook mooi. Het zal wel weer even wennen zijn om weer terug te zijn in de serene rust die je om je heen hebt bij het lopen van een LAW. Het Pieterpad is wat dat betreft uitstekend bevallen. Ik besef wel dat het Pieterpad heel goed wordt onderhouden en dat dat bij andere LAW's wel eens minder zou kunnen zijn. Op zich zal dat niet zo'n obstakel zijn, want ik ga altijd goed voorbereid op pad en met de route in de GPS en het boekje op zak zou ik het wel moeten redden.

Het Noaberpad loopt deels door Duitsland waardoor het soms wat lastiger is om met het openbaar vervoer weer in Nederland te geraken. Deze problematiek blijkt voor mij het minst te spelen als ik de route naar het noorden loop en zo begint mijn Noaberpad op deze eerste oktoberdag in het Duitse Kleve.

09:07 Het Noaberpad start in een Kleefse winkelstraat.

Door hectiek bij mijn vertrek thuis vergeet ik mijn bidons en brood mee te nemen. Gelukkig heb ik wel wat ander proviand in mijn tas zitten, maar vooral het gemis aan drinkwater zal onderweg voor problemen zorgen, dus op het station koop ik alvast twee flesjes frisdrank die ik de rest van de dag als bidon kan inzetten. De trein rijdt keurig volgens schema, maar als we bijna in Nijmegen aankomen, dreigt het mis te gaan. De trein kan het station niet in doordat er nog een andere trein op het spoor staat. Na enkele minuten komt de trein weer in beweging, maar nu dreig ik de aansluitende bus naar Kleve te missen. Precies op het tijdstip dat de Duitse bus zou vertrekken, stap ik uit de trein. Ik trek een sprintje naar de bushaltes en zie dat de bus nog klaarstaat. Snel instappen en inchecken dus. Nou ja, dat laatste gaat niet zo snel, want in deze Duitse bus staan diverse voor mij onbekende systemen, maar een incheckapparaat voor de Nederlandse OV-chipkaart staat er niet bij. De chauffeur ziet mij kijken en haalt een mobiel kastje tevoorschijn waarmee ik kan inchecken. In de haast ben ik vergeten om bij NS uit te checken, maar dat kan ik bij NS nog wel corrigeren.

09:54 Een oude spoorbrug bij Griethausen.

De bus rijdt via Berg en Dal richting Kleve en Emmerich en bij de Koekoekplatz in Kleve stap ik uit de bus. Ik zet het gps-apparaat aan en wacht tot deze een fix heeft. Ik loop een paar meter een willekeurige kant op om te zien waar het pijltje op de gps heen gaat en zie al snel welke richting ik op moet voor het startpunt van het Noaberpad. Eigenlijk is dit het eindpunt, maar doordat ik de route andersom loop, is het voor mij de start. De start is in een Kleefse winkelstraat en is gemarkeerd met een LAW-handwijzer waarop de afstanden naar Emmerich en Bad Nieuweschans vermeld staan. Er zou hier nog een ander LAW moeten eindigen, maar ik zie daar niets van terug op deze handwijzer.

09:58 Onderweg naar Emmerich.

De eerste kilometers die ik nu ga bewandelen worden door velen omschreven als saaie kilometers. Het betreft een kleine vijf kilometer 'immer geradeaus', dus ik snap die gedachtegang wel, maar doordat het een smalle laan voor fietsers en wandelaars betreft en er halverwege deze weg een geocache verstopt ligt, vind ik het qua saaiheid nog best meevallen. Het zal ook uitmaken of je fris met de wandeling begint of dat je voor je gevoel al bijna bij het eind bent en dan nog een eind rechtuit moet lopen. Vooral psychologisch dus.

De eerste afslag na Kleve is bij Griethausen. Hier loopt een aftakking van de Rijn en ook al ligt er een oude verroeste brug over het water, om daadwerkelijk ergens te komen, is het niet aan te raden om over die brug te lopen, want erachter is geen doorgaande route mogelijk. Het Noaberpad slaat hier dan ook rechtsaf richting de Rheinbrücke bij Emmerich. Deze langste hangbrug van Duitsland is de eerste brug over de Rijn die oostelijk van de Waalbrug bij Nijmegen ligt. Tussenin liggen wel mogelijkheden om met veerdiensten de rivier over te steken. Zo ben ik tijdens het Pieterpad bij Millingen de Rijn overgestoken met een pontje, maar vandaag loop ik over de indrukwekkende brug de stad Emmerich binnen.

10:32 De Rheinbrücke bij Emmerich.

In Emmerich is de doorgaande weg naar Nederland opengebroken waardoor al het autoverkeer dezelfde route rijdt als dat ik moet lopen. Zo snel als dat ik de bebouwde kom van Emmerich ben binnengelopen, zo snel loop ik er ook weer uit, maar dan blijkt het fietspad langs de weg afgesloten. Dat doen ze in Duitsland wat rigoureuzer dan in Nederland; je komt er echt niet doorheen tenzij je een paar meter de hoogte in klimt. Dan maar aan de overkant lopen, maar ook daar is het fietspad niet helemaal vrij. Bij een viaduct moet ik even over de weg waar de auto's rijden en daarna zie ik dat ik links moet afslaan. Aan de overkant zie ik een paadje maar om daarop te komen, moet ik twee hekken over. De eerste om op het afgesloten fietspad aan de overkant te geraken en het tweede hek staat er om het pad dat ik op moet, af te sluiten. Ik zie nergens waarom al die afsluitingen hier zijn, en vol burgerlijke ongehoorzaamheid steek ik de weg over en klim ik over het eerste hek zodat ik veilig ben voor de passerende auto's. Aan de andere kant van het fietspad klim ik over het hek dat het graspad dat ik moet hebben, afsluit. Ik loop nu over een stukje grasgebied met een paadje erdoor en even verderop moet ik weer een hek over. Kennelijk stopt hier het afgesloten traject. Vanaf hier loopt er een breed fietspad langs de noordkant van de Rijn richting de Nederlandse grens. Langs dit stuk liggen 15 geocaches verstopt, maar om te voorkomen dat ik mijn gemiddelde wandelsnelheid opoffer, besluit ik af en toe een cache te loggen en alleen als ik ze vrijwel direct kan oppikken. Zo log ik op dit stuk zo'n 3 a 4 caches waarvan de laatste op de landsgrens is geplaatst.

10:40 Vlakbij de brug.

De landgrens ligt aan een bocht waarbij de Spijksedijk (NL) en de Spyker Weg (D) aan elkaar zitten. Alleen aan de straatnaambordjes kun je zien dat hier een grens is. Ik loop de Spijksedijk op en heb hier het idee dat ik nu ook over het Pieterpad loop. Achteraf blijkt dat niet het geval; het Pieterpad loopt ongeveer een kilometer verder pas op deze dijk. Voordat ik zover ben, sla ik rechtsaf en loop ik door Spijk. Hier kruis ik wel het Pieterpad en ik herken de omgeving waar ik in april dit jaar ook al liep. De route is niet precies hetzelfde, maar de routes van het Pieterpad en het Noaberpad kruisen elkaar een aantal keer.

Na ruim drie kilometer loop ik weer de grens over bij Elten. Even later moet ik een spoor kruisen, maar de overgang is gesloten. Het duurt lang voordat de trein langs komt, maar uiteindelijk kan ik verder lopen. Na de overgang start er gelijk een klim en na een halve kilometer kom ik uit bij het Pieterpad. Vanaf dit punt lopen de beide paden samen totdat het Pieterpad in Nederland weer naar het noorden afslaat en het Noaberpad verder loopt naar het oosten. De route door Elten is dus ook niet nieuw, maar het is wel leuk om hier weer even door te lopen. Net nadat we over een viaduct de Duitse BAB3 hebben gekruist, lopen beide routes Nederland weer binnen en duurt het niet lang meer voordat ik definitief afscheid neem van het Pieterpad. Ondanks dat beide routes naar de provincie Groningen lopen, zullen ze elkaar verder niet meer kruisen.

12:02 De landsgrens.

Ik loop verder richting Stokkum. Voor de route van Dwars door Gelderland (2013 en 2015) ben ik hier al eerder geweest. Hier ergens ligt de bonuscache van deze geocacheserie. Die bonus heb ik nog niet gelogd, dus die heb ik voor vandaag ingepland. Voordat het zover is, word ik aangesproken door een echtpaar dat op zoek is naar een uitkijktoren. Ik doe een poging, maar kan ze niet verder helpen. We nemen afscheid en ik loop door naar de bonuscache van Dwars door Gelderland. In tegenstelling tot de vorige poging zie ik de cache nu direct liggen. Er staat een paar mensen vlakbij om dieren te voeren, dus heel stil log ik de cache en plaats ik deze terug. Bij het weglopen kijken ze even vreemd op, maar nadat ik ze in het Nederlands de groeten doe, lijken ze weer gerustgesteld.

12:20 Noaberpad en Pieterpad op dezelfde lantaarnpaal.

Stokkum ligt precies op de helft van de wandeling van vandaag en ik maak dankbaar gebruik van de mogelijkheid om hier wat langer te pauzeren. Na de korte stop bij de bonuscache ga ik op zoek naar een toilet. Van de vorige keer weet ik dat hier een cafetaria staat waar ik ook gelijk wat wil gaan eten. De eerste locatie waar ik naar binnen loop, blijkt een café te zijn. Ik mag naar het toilet, maar daarna ga ik gelijk verder omdat ik hier geen eten kan bestellen. Een stukje verder herken ik alsnog het cafetaria waar ik de vorige keer ook had gegeten. Ik loop naar binnen en eet hier een frietje. De gps geeft inmiddels aan dat mijn gemiddelde is gezakt naar 5,3 km/h. Dat is slecht nieuws, want ik heb mijn terugreis ingepland met een gemiddelde van 5,5 km/h en doordat de gps op deze afstand een paar kilometer extra aangeeft, moet ik in de praktijk een gemiddelde van 5,6 a 5,7 km/h halen. Ik besluit snel verder te gaan. De rustmomenten in Stokkum helpen me wel om weer vers verder te gaan, en dat zal ook nodig zijn om op tijd op het eindpunt uit te komen.

13:07 De kerk in Hoch-Elten.

De volgende doorkomstplaats is 's-Heerenberg. Hier kwam ik in mijn tienertijd nog wel eens met de fiets, maar al wandelend ben ik hier nog nooit eerder geweest. Ik bereik deze plaats bij het slot en loop om de slotgracht heen. Aan de andere kant is het druk. De kerkklokken zijn aanhoudend aan het slaan en er staan veel mensen in donkere kleren buiten een kerk. Ik denk aan een begrafenis, maar achteraf twijfel ik of het misschien toch een bruiloft is. Geen idee, maar ik heb er verder geen overlast van en loop al snel verder naar een punt waar ik een hekje overklim om zo een kleine kilometer af te snijden. Niet helemaal netjes, maar het vergroot mijn kansen om op tijd binnen te komen.

Via de oostflank van het Bergherbos loopt het pad verder richting Zeddam en daarna door het landelijk gebied naar het oosten door Vethuizen. Ik loop wat sneller dan in het eerste deel van mijn wandeling en rust nauwelijks. Ondertussen is mijn gemiddelde gestegen naar 5,5 km/h. Dat ziet er goed uit, maar het is nog niet genoeg, dus blijf ik het snelle tempo aanhouden.

In Terborg is een kermis aan de gang op een plein waar ik een afslag moet nemen. In de drukte is het lastig om de juiste richting te bepalen, maar uiteindelijk weet ik me door de mensenmassa heen te loodsen. Ik loop verder naar Silvolde en kan nu al redelijk uitrekenen of ik de bus ga halen. Een definitieve uitkomst kan ik nog niet vaststellen, maar het lijkt erop dat ik het kan halen. Zou het krap worden, dan kan ik op het laatste moment nog een stukje afsnijden, want de route eindigt met een rondje rond Gendringen en ik kan uiteraard ook direct naar het centrum van deze plaats lopen.

13:31 De A3 bij Elten.

In Sivolde is een braderie en het lijkt een beetje op een doorkomstplaats tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. Veel mensen langs de kant en veel muziek geven mij een herkenbaar beeld. Inmiddels is het gaan regenen en in een van de tentjes langs de kant ga ik even droog staan om mijn poncho om te doen. Daarna loop ik weer verder en al snel houdt het weer op met regenen. Langs de Oude IJssel passeer ik Ulft en inmiddels heb ik in de gps al ingesteld dat deze het eindpunt van mijn wandeling als doel heeft. Hierdoor zie ik voortdurend de hemelsbrede afstand tot dit punt en op dit moment is dat minder dan twee kilometer. Ik ga ervan uit dat ik tussen 1,5 en 2 keer die afstand nog moet lopen en dat zou net uitkomen.

Ter hoogte van Gendringen is een punt waar ik de keuze moet maken of ik de route wat inkort of niet. Terwijl ik hard aan het rekenen ben, zie ik dat de route rechtdoor dubbel is afgekruisd. Dat is vreemd, maar ik kijk om me heen of er een alternatief is gemarkeerd. Ik zie alleen een oude geverfde markering op een boom en volg deze markering richting Gendringen, ook al weet ik dat een omleidingsmarkering waarschijnlijk minder lang geleden zou zijn aangebracht dan de markering die ik nu volg. Het blijkt ook de laatste markering te zijn die ik vandaag zie, maar ik volg het kaartje op de gps en loop naar de bushalte in Gendringen. Hier moet ik nog tien minuten wachten totdat de bus langskomt en mij weer terugbrengt naar het station in Doetinchem. Achteraf blijkt de route te zijn afgekruisd omdat er in Duitsland een weg is afgesloten. Het Noaberpad is hierdoor ingekort met ongeveer 1,5 kilometer en waar ik in plaats van rechtdoor naar rechts ging, loopt het Noaberpad hier nu naar links. Dat betekent dat ik bij de volgende wandeling eerst naar dit punt moet lopen en dan de omleidingsroute kan gaan lopen. Het is een goede waarschuwing voor het vervolg van dit pad en thuis bekijk ik alvast de aanpassingen van het Noaberpad voor het volgende traject dat ik wil gaan lopen. Bij Bocholt is de route ook aangepast, en ik verwerk de aanpassingen om problemen met de route in de toekomst te vermijden.

13:34 Hier neemt het Noaberpad afscheid van het Pieterpad.

Doordat het alweer zo'n 10 weken geleden is dat ik de Vierdaagse heb gelopen, is 50 kilometer toch een vrij lange afstand en heb ik de nodige spierpijntjes. Het was een leuke wandeling en ik heb zin in het vervolg van het Noaberpad.

Statistieken Afstand: 50,3 km Gemiddelde: 5,7 km/h Bewogen gem.: 6,4 km/h Totaalteller: 3941,8 km

15:22 Feest in Sivolde.

Gendringen ▸ Winterswijk (51km) ▶