vrijdag 22 juli 2016

4daagse 2016, dag 4, Cuijk (55km)


De controlekaart voor de laatste dag.
Vandaag is de laatste dag van deze Vierdaagse en voor het eerst rij ik zonder ophoud door werkzaamheden naar het centrum van Nijmegen. Het mag een wonder heten. Ik rij via de Oversteek en de Tunnelweg omdat ik niet weet of het Keizer Karelplein al is afgesloten voor de intocht, maar ter plaatse blijkt de route vanaf de Waalbrug ook nog open te zijn. Ik parkeer de auto en loop naar de start, waar Rob Faltin weer even trompet speelt om ons te vermaken. Om vier uur mogen we weer op pad en ik ben erg benieuwd naar de startscan met mijn nieuwe polsbandje. Ik zie mijn nummer niet op de display verschijnen en maak hier melding van bij de starter, maar zij beweert dat ik wel ben gestart. Nou, dan ga ik daar maar van uit.

Ik loop weer een stuk lekkerder dan gisterenochtend en pak mijn eerste rust pas als we Nijmegen uit zijn en ons aan de rand van de Hatertse en Overasseltse Vennen bevinden. Er zit dan alweer tien kilometer in de benen en we lopen vanaf dit punt door richting Overasselt. De 50 kilometer loopt door dit dorpje heen, maar de 55 kilometer loopt hier met de militairen mee en snijdt zo een paar kilometer af op weg naar Nederasselt. Die paar kilometer hebben we straks nodig als we naar Mill gaan. Als we ook door Overasselt zouden lopen, zouden we te veel kilometers lopen.
6:57 Bij de rustplaats van Nederasselt

In Nederasselt ga ik naar het toilet en eet ik zoals wel vaker een uitsmijter bij de rust van de plaatselijke korfbalvereniging. Terwijl ik zit te eten, begint het te druppelen. Bij het verlaten van Nijmegen hadden we al een korte bui gehad, maar nu lijkt het pas echt los te barsten. Ik doe mijn tas op mijn rug en de poncho aan en vervolg mijn wandeling over de Maas richting Grave. Inmiddels is het hard gaan regenen en onweren en ik probeer bij elke blikseminslag te meten hoe ver het onweer van mij is verwijderd. Dit blijkt aanhoudend ongeveer twee kilometer te zijn en ik besluit dekking te zoeken als het minder dan een kilometer wordt.
8:34 Op weg naar Mill

Ik passeer Grave in grafweer, maar even voorbij Grave klaart het op als we de weg inslaan richting Mill. De route naar Mill is schitterend ondanks dat we geen dorpjes tegenkomen. De wegen zijn niet zo breed, maar doordat er hier alleen 55-lopers wandelen, is de capaciteit van de wegen prima. Inmiddels moet ik naar het toilet, maar ook toiletten zijn er hier niet. Op een bepaald moment besluit ik om het in de natuur te doen, ondanks dat ik geen wc-papier bij me heb. Gelukkig hoor ik dan ineens muziek, wat betekent dat er mensen langs de route zitten! Ik loop nog even door en kan het nog even volhouden. De mensen zegen dat de toiletten over een paar honderd meter staan. Ik haal snel iemand in die ook naar de wc moet, en in de buurt van Kasteel Tongelaar stap ik een Dixie in. Terwijl ik op de wc zit, barst de regen weer los. Zo hard, dat het zelfs in de Dixie niet droog blijft. Voordat ik weer naar buiten stap, doe ik ook mijn poncho aan. Ik stap naar buiten en een andere wandelaar stapt direct daar binnen. De regen is zo hard, dat mijn schoenen het niet meer houden en al snel voel ik dat ik op water loop. Mijn sokken zijn drijfnat, en bij elke stap hoor ik het water in mijn schoenen klotsen. Dat was al het geval in Grave, maar vooral in de laatste kilometers naar Mill wordt het pas echt vervelend. Ik heb geen reservesokken meegenomen omdat ik ervan uit ging dat de schoenen waterdicht waren. Dat zijn ze niet meer, of de regenval was te hard. Dat moet ik nog uitzoeken, want als ze niet meer waterdicht zijn, is het tijd voor nieuwe schoenen.
10:39 Tussen Mill en Beers

Ongeveer drie kilometer na de toiletstop loop ik Mill binnen. Hier kun je de doorgang van Mill afsnijden, maar dat doen we uiteraard niet. In het centrum van deze plaats komen we langs een Hema die gelukkig open is. Ik loop naar binnen en koop een handdoek en twee paar wandelsokken van mindere kwaliteit, maar droge sokken zijn beter dan natte sokken, dus hier moet ik het dan maar mee doen. De maat is 43-46 terwijl ik maat 47 heb en mijn wandelschoenen zelfs maat 48,5 hebben. Ik loop door het centrum en ga ergens achter de toeschouwers zitten om mijn voeten droog te maken met de handdoek en om de sokken te verwisselen. De natte sokken kan ik uitwringen en die sokken stop ik in het tasje dat ik bij de Hema mee kreeg. Met de nieuwe sokken in de schoen gaat het een stuk beter. Ik ga ervan uit dat deze sokken ook nat gaan worden doordat de schoen ook vochtig is. Dan kan ik over een poosje het andere paar sokken aantrekken. Dat blijkt later echter niet nodig, deze sokken houden het prima uit tot de finish.
11:55 De pontonbrug bij Cuijk. Gelukkig is er halverwege de
brug wel ruimte om in te halen.

Na Mill lopen we naar het noordoosten richting Beers. Even voor Beers slaan we rechtsaf en inmiddels komen ook de 50-kilometerlopers er weer bij. Samen lopen we naar Vianen en Cuijk, waar ook de 40-kilometer erbij komt. In Cuijk is het weer superdruk en door de drukte ben ik ook hier weer meer bezig met het zoeken van mogelijkheden om in te halen, dan dat ik de omgeving van Cuijk kan zien. Op de Pontonbrug kan ik halverwege gelukkig wel langs de rand mensen inhalen, maar daarna zakt het tempo weer in. Inmiddels is het opgeklaard en begint de zon hard te schijnen. Op de brug over de Mookerplas smeer ik me weer in met zonnebrandcrème voordat ik weer in de drukte stap. Ik moet vanaf hier nog ongeveer 12 kilometer lopen, maar mijn eigen tempo zit er niet meer in. In Malden kom ik in een gesprek met een vrouwelijke 40-kilometerloper die net als ik zich ergert aan de drukte. Na een kort gesprek waarbij we onze irritaties uitwisselen, nemen we weer afscheid om te voorkomen dat we niet kunnen doorlopen, want met z'n tweeën is het helemaal onmogelijk om door te lopen. We nemen afscheid ter hoogte van de McDonalds van Malden en ik besluit hier naar binnen te lopen om een paar hamburgers te gaan eten.
12:33 Op weg naar de Via Gladiola

Na mijn stop bij de McDonalds vervolg ik mijn tocht over de Via Gladiola, maar het is zo druk, dat ik besluit om achter het publiek te gaan lopen. Hier is enorm veel ruimte en ik snap niet dat de organisatie ook deze weg niet open heeft gehouden voor wandelaars. Er is ook dan nog genoeg ruimte voor het publiek. Zolang het mogelijk is, loop ik zo in mijn eigen tempo de mensenmassa voorbij, maar als ik bij het kruispunt aankom waar de swingende politieagent traditioneel het verkeer regelt, kan ik niet verder lopen achter het publiek. Inmiddels is er een afscheiding gemaakt tussen de wandelaars en de toeschouwers. Ik loop nu aan de verkeerde kant van de hekken, dus spring ik over een hek en loop ik tussen de auto's richting het kruispunt. Een agent vraagt of ik een wandelaar ben, en nadat hij mijn polsbandje heeft gezien, mag ik doorlopen. Het tempo gaat weer omlaag, maar gestaag loop ik de Via Gladiola uit naar het Keizer Karelplein. Hier neem ik de buitenbocht om een paar mensen de hand te schudden die ver van de wandelaars zitten doordat de wandelaars allemaal de binnenbocht nemen. Op deze manier kan ik ook weer even een stukje doorlopen. Na het Keizer Karelplein is er ineens wel superveel ruimte, wat ik niet kan verklaren. Ik maak er dankbaar gebruik van om de laatste meters van mijn zesde Vierdaagse op eigen tempo uit te lopen en neem bij de finish mijn zesde kruisje in ontvangst. Heel enthousiast ben ik niet als ik het kruisje krijg, maar dat komt waarschijnlijk door de irritaties tijdens de Via Gladiola. Ik weet in ieder geval wel dat ik nooit meer 55 kilometer ga lopen, mocht de organisatie ervoor kiezen deze afstand nog eens beschikbaar te maken, tenzij we dan een uur eerder zouden mogen starten. De route was prima, maar ik loop voortaan liever de 50 om zo wat meer voor de drukte uit te lopen, want zowel de Zevenheuvelenweg als de Via Gladiola verloren in mijn beleving hun glans door de drukte op het parcours.
13:15 Het blijft warm, maar het is wel dragelijker dan de
vorige drie wandeldagen.

Eenmaal thuis zet ik de televisie aan en kijk ik naar de aankomst van de wandelaars die achter mij liepen. Ik zie nog een aantal mensen binnenkomen die ik in Malden had ingehaald. Dat geeft aan dat ik toch al zo'n drie kwartier verschil heb gerealiseerd met deze wandelaars, die dus veel hebben stilgestaan. Via de uitzending verneem ik dat ook vandaag de eindtijd met een half uur is verlengd, en de wandelaars dus tot 18:30 uur mogen aankomen. Het is wel bijzonder, want dit jaar is de aankomsttijd letterlijk elke wandeldag met een half uur verlengd, en op de woensdag ook met een half uur vervroegd voor de kortere afstanden.

De Vierdaagse zit er weer op en alles bij elkaar waren het vier mooie dagen. Ondanks dat ik veel last heb gehad van de drukte als alle afstanden bij elkaar kwamen, heb ik gelukkig wel kunnen genieten van de overige kilometers. Na afloop blijk ik wel een ontstoken achillespees te hebben, maar verder heb ik nergens last van.
16:36 Veel te druk, dus alle tijd om stilstaand een foto te maken.

Daags na de Vierdaagse stoot ik de kleine teen van mijn linkervoet thuis tegen een deurpost, waardoor er een vrij groot stuk vel los raakt. Gelukkig gebeurde dat niet voor of tijdens de Vierdaagse, want ik kan deze teen nu maar lastig kwijt in mijn schoen.


Statistieken
DagAfstandGemiddelde (bewogen)
1 (Elst)56,1 km5,4 km/h (6,7 km/h)
2 (Druten)58,8 km5,2 km/h (6,5 km/h)
3 (Groesbeek)54,8 km5,3 km/h (6,2 km/h)
4 (Cuijk)55,6 km5,1 km/h (6,3 km/h)
Totaalteller:3891,5 km
13:43 In Malden haal ik deze wandelaar in. Als ik enkele uren later met de auto bijna thuis ben,
wordt deze wandelaar op de Wedren door de radio geïnterviewd.
14:07 Extra beveiliging door de aanwezigheid van de koning en eventuele
terreurdreiging.
14:07 Hier begint ie dan echt: de Via Gladiola.
14:10 Die loopt niet echt lekker meer.
14:23 Het is veel te druk op de Via Gladiola, maar achter het publiek is ruimte zat!
14:43 Hier ergens moet de koning op de tribune zitten.
14:49 De loopbrug van de Wedren naar het Vierdaagseplein. Erachter de finish.
14:54 Het 2006-monument
15:06 Lopend over het Keizer Karelplein op weg naar de parkeergarage.