 |
| Een dagje rondom Ederveen |
In de loop van de ochtend rijd ik met de auto naar Ederveen. Hier parkeer ik de auto langs de weg bij een van de twee basisscholen die het dorp rijk is en bereid ik mij voor op de wandeling. Het is bitter koud. De buitentemperatuur is ongeveer -5 graden Celcius en er staat een flinke oostenwind waardoor de gevoelstemperatuur ongeveer -15 graden is. Thuis had ik al een extra broek aangetrokken en een broek van een andere stof dan gebruikelijk om meer kou tegen te houden. Boven heb ik maar liefst zeven lagen over elkaar en met twee mutsen, een sjaal en twee paar handschoenen verlaat ik de auto.
De eerste kilometers loop ik mijzelf warm, waarna het een heerlijk temperatuurtjes is in al die kleding. Om mij heen loopt bijna niemand op straat vanwege de kou, maar ik heb nergens last van, behalve van het gegeven dat ik zo weinig mogelijk aan mijn telefoon kan zitten, want daarvoor moeten ik een vinger uit mijn handschoen halen en dat doe ik het liefst zo weinig mogelijk vanwege de kou. De meeste geocaches staan in de Garmin, die ik ook met handschoenen aan kan bedienen, dus dat helpt. Maar onderweg liggen ook enkele puzzeltjes waarvan de opgaven op mijn telefoon staan, en dan ontkom je er niet aan. Ik merk wel dat na zo'n puzzeltje de handen flink zijn afgekoeld en ben blij dat de puzzeltjes niet te dicht op elkaar liggen.
Het geocachen gaat prima. De caches zijn goed te vinden en dankzij de kou kan ik dat ook in alle rust doen. Op het verste punt richting het noorden wil ik over het erf van een boerderij, maar hier hangt een briefje aan het hek waar expliciet gevraagd wordt aan geocachers om om te lopen. Kennelijk ben ik niet de eerste die deze route verkiest, en ik druip af om niet over het erf, maar over het weiland van deze boerderij verder te lopen. Een stukje verderop blijk ik aan de verkeerde kant van de sloot te lopen, maar niet getreurd: het vriest al een flink aantal dagen en de ijslaag is dik genoeg om gewoon het slootje over te steken.
Aan de oostkant van Ederveen liggen enkele van de thuis opgeloste puzzeltjes, maar ik vergeet op het juiste punt af te slaan. Dat ontdek ik een kilometer verderop en ik loop terug om deze twee geocaches alsnog te bezoeken. Inmiddels voel ik mijn beenspieren wat mij het gevoel geeft dat dit naast een leuke dagbesteding, ook een nuttige wandeling is. Als ik uiteindelijk weer in Ederveen aankom, begin ik het zowaar warm te krijgen, en de sjaal en muts gaan af. Er is een zonnetje doorgebroken en ook al is het koud, de zon is in maart inmiddels sterk genoeg om het toch nog wat op te warmen.
Het Turfvelderpad zit er nu op, maar er ligt ook een Wherigo-cache in Ederveen. Hierbij volg je een route met je telefoon. Een app controleert op basis van je positie of je op de juiste plek bent en stelt daar wat vragen. Uiteindelijk vertelt de app waar de cache verstopt ligt. Vanaf het eindpunt van deze cache loop ik terug naar de auto en zit de wandeling er weer op.
In totaal heb ik uiteindelijk 21 kilometer gelopen. Vanwege de kou heb ik vandaag geen foto's gemaakt.
| |||||||||