Dinsdag 21 juli - Edese Bos en Hei
|
di 4:18 In stilte verlaat ik ons huis
|
Het is kwart over vier in de vroege morgen als de wekker gaat. Dat is lekker uitslapen. Als de Vierdaagse van Nijmegen wel was doorgegaan, dan had de wekker gestaan op kwart over twee. Twee uurtjes langer doorslapen dus, maar ik ben gisteren ook wat later naar bed gegaan. Ik heb mij ingeschreven voor 10 kilometer per dag. Vandaag rij ik naar het noorden van Ede en parkeer ik op de parkeerplaats aan de rand van het Edese bos. Het is nog donker, dus ik mag nog niet het bos in. Mijn route start wel in het bos, maar die eindigt daar niet. Omdat ik iets te vroeg start, besluit ik om de route andersom te lopen. Vandaag ga ik 39 geocaches proberen te vinden op een route van ongeveer 12 kilometer. Eerst loop ik langs de N224 richting Arnhem. De zon komt op en dat ziet er zo boven de hei heel mooi uit. Ik word ingehaald door een vrachtwagen die naar mij claxonneert. Ik zwaai terug. Dat is toch een beetje de sfeer van de Vierdaagse. Na een kleine vijf kilometer sla ik linksaf de hei op en loop ik terug richting Ede.
|
di 5:34 Zonsopkomst boven de Edese hei
|
Na ruim 8 kilometers sla ik opnieuw linksaf richting het Edese Bos. Hier liggen er ook andere geocaches die niet in de serie zitten. Hierdoor stap ik soms even het pad af naar andere paden. Ook moet ik wat langer zoeken waardoor ik wat meer tijd nodig heb. Bij een van deze caches stap ik van het pad af en sta ik ineens oog in oog met een wild zwijn. Het zwijn schrikt meer van mij dan ik van hem en voordat ik een foto kan maken is het zwijn al weggerend. De grond is helemaal omgewoeld, waardoor het lastig is om de cache te vinden. Dat lukt gelukkig wel, waarna ik verder ga. Uiteindelijk zijn alle 39 geocaches gevonden en loop ik terug naar de auto. De app waarmee de Alternatieve Vierdaagse mijn voortgang bijhoudt, heeft met opstartproblemen net 10 kilometer weten te meten, maar als ik die wil opslaan, is ineens de hele route verdwenen. Gelukkig kan het ook handmatig en na een weekend testen en het fiasco van vandaag besluit ik om alle routes handmatig in te vullen.
Woensdag 22 juli - De Sysselt en Quadenoord
|
di 6:11 Belgisch vluchtelingenkamp op de hei
|
Vandaag besluit ik geen geocaches op te pikken tijdens de wandeling en puur op snelheid te gaan lopen. Ik heb een route uitgestippeld en in het gps-apparaat geladen. Tegen het einde van de middag rij ik naar de rand van Ede waar ik het geasfalteerde fietspad op ga en gelijk ga wandelen. Ik loop nu 8 km/h. De ingeplande route blijkt ook over meerdere zandpaden te lopen. Daar heb ik nu geen zin in, dus ik besluit het fietspad te blijven volgen. Na vier kilometer loop ik onder de A12 door en sla ik linksaf, een onverharde weg in. Het zand is niet mul, waardoor ik er gewoon met 8 km/h overheen kan lopen. Aan het einde van dit pad sla ik opnieuw linksaf en loop ik opnieuw onder de snelweg door. Volgens mijn geplande route moet ik nu rechtsaf, maar dat betreft een mountainbikepad en daar weiger ik overheen te gaan wandelen. Ik draai om en besluit het geasfalteerde fietspad uit te lopen richting Renkum. Ik zoom uit op de GPSr om te zien hoe ik een mooie route kan maken nu ik de geplande route volledig heb verlaten en ik zie dat ik vanuit Renkum vrijwel linea recta terug naar de auto kan lopen. Deze route loopt via het bos terug naar de auto gaat en dat heeft mijn voorkeur, want als ik door Ede moet lopen, dan moet ik vaak stoppen bij verkeerslichten wat slecht is voor de snelheid. Mijn gemiddelde snelheid is nog steeds 8 km/h na negen kilometer.
|
di 7:22 In het Edese Bos |
Iets later kom ik aan bij het kruispunt ten noorden van Renkum. Ik maak een scherpe hoek rechtsaf waardoor ik direct richting de auto ga lopen. Ik moet nog ongeveer acht kilometer lopen en de totale lengte lijkt ongeveer 18 kilometer te zijn. Onderweg kom ik langs Quadenoord. Hier staat een tuin vol met Afrikaanse beelden. Ik ben hier wel eerder geweest, maar het blijft mooi om te zien. De route laveert hier door het bos, maar na Quadenoord loopt het fietspad rechtdoor richting Ede. Ik loop aan de rand van het bos en rechts zie ik de Ginkelse Heide. Aan het einde zit een bocht naar links en rechts staan inmiddels de huizen van een van de nieuwste wijken van Ede. Terwijl ik nog steeds heel snel loop, staan er mensen zowel links als rechts van het fietspad en rent er een hond van rechts naar links over het pad. Ik zet mijn voet neer op ongeveer 2 centimeter van een pootje van die hond. Dat gaat maar net goed. Ik groet het baasje en heb geen tijd om er rustig over te praten, want voordat hij reageert ben ik alweer ruim 10 meter verder. Ik zie er ook echt uit als een Vierdaagseloper, dus niemand verwacht dat je gaat stoppen. Maar dat doe ik toch wel na een paar honderd meter, want dan sta ik weer bij de auto. Uiteindelijk heb ik gemiddeld 7,5 km/h gelopen en 17,5 kilometer.
Donderdag 23 juli - De hemel of de hel
|
wo 15:46 In De Sysselt
|
In 2009 is in de omgeving van Wageningen een geocache gepubliceerd die een van de moeilijkste geocaches van Nederland blijkt te zijn. Dicht bij huis, dus een uitdaging die gedaan moet worden. Het start met een lang getal. Dat is alles. Omdat ik niet teveel wil verklappen over de geocache, ga ik verder niets uitleggen. Ik toon alleen een deel van de routes, want die heb ik vandaag gelopen. Eerst een stadsroute door Wageningen en via via naar het bos voor het tweede deel van de geocache. In totaal ongeveer 17 kilometer, dus genoeg voor een wandeldag.
|
wo 16:05 De Ginkelse Hei
|
We parkeren aan de rand van Wageningen en we volgen de route die we hebben ontvangen. Onderweg zoeken we meerdere gegevens om een tussenpunt te kunnen vinden: het Point of No Return. Ik weet al lang waar deze ligt, want ik heb dit deel al eerder een keer gelopen, maar omdat ik kilometers wil maken en een vriend meeloopt voor wie deze geocache nog wel nieuw is, lopen we toch nog even door Wageningen. Na een kleine 3,5 kilometer pakken we de auto voor het laatste punt en gaan we daar rekenen voor het Point of No Return. Ook al weet ik al waar deze ligt, vind ik het wel fijn om alles opnieuw na te rekenen, want in de loop der tijd zijn enkele onderdelen gewijzigd en we willen wel goed weten waar het precies ligt.
|
wo 16:19 Onverhard langs de snelweg
|
We rijden richting het Point of No Return. Dat is een soort Hobbit-huisje dat best laag ligt. De vorige keer stond het helemaal onder water. Met een waadpak lopen we erheen, maar het blijkt helemaal droog te staan. We vinden er een logboekje om een tussentijdse cache te loggen als markering van de helft van de hele route. Ook vinden we gegevens om verder te gaan. We rijden door naar een andere locatie om de route van het tweede deel op te halen en rijden daarna door naar het bos.
|
wo 16:53 Op weg naar Renkum
|
We parkeren bij Nol in 't Bosch en pakken een tafeltje om te lunchen. De auto laten we staan en we gaan te voet verder richting het noorden. Onderweg moeten we meerdere tussenpunten vinden. Dat gaat best goed. Voor het vierde punt moeten we door een heel klein tunneltje kruipen onder de spoorweg tussen Ede en Arnhem. Dat kost veel energie en na de snelle wandeling van gisteren voelt het na dit tunneltje alsof ik 100 kilometer heb gelopen in twee dagen in Nijmegen. We berekenen het volgende punt, maar daar is wat onduidelijkheid over. We hebben twee mogelijkheden, waarbij de eerste op een stukje land ligt wat privéterrein is. We besluiten dan ook dat we op het andere punt moeten zoeken. Hier zoeken we anderhalf uur zonder succes, waarna we besluiten om de zoektocht te staken.
|
wo 17:23 Het leger is ook van de partij
|
We bevinden ons nu zo'n vier kilometer van de auto en lopen nu met een verhoogd tempo die kant op. Ik loop vandaag met een vriend die ook ooit de Vierdaagse heeft uitgelopen, en hij kan ook prima doorlopen. Na ruim een half uur staan we terug bij de auto en gaan we samen met onze vrouwen eten bij een restaurant in de buurt.
In de week na de Alternatieve Vierdaagse heb ik contact met de eigenaar van deze geocache. Wat blijkt? We hebben een klein foutje gemaakt met grote gevolgen. Hierdoor hadden we zelfs niet door het tunneltje hoeven te gaan. Maar goed, de kilometers zijn gemaakt; de geocache zal later worden afgerond.
Vrijdag 24 juli - Ede Noord
|
do 10:56 Point of No Return
|
Waar ik op de eerste wandeldag begon voordat de zon op kwam, loop ik op de laatste dag aan het einde van de dag waardoor ik in het donker aankom. Vanavond loop ik in de bossen tussen het Edese Bos en het Luntersche Buurtbos. Hier liggen best veel geocaches dus die ga ik ook gelijk ophalen. Ik loop op fietspaden langs zandpaden of door bospaden. Het is nog licht, dus ik mag nog in het bos lopen. Er blijken minder geocaches te liggen dan een week eerder. Blijkbaar zijn ongeveer de helft al weggehaald. Daardoor stop ik minder vaak en loop ik een kortere route. Dat is prima, want ik heb toch niet zoveel tijd om nog door het bos te lopen. Ik loop steeds meer richting het noorden en uiteindelijk loop ik aan de zuidrand van het Luntersche Buurtbos. Hier ligt een geocache waarvoor ik een paar weken gelegen een puzzletje heb opgelost. De cache kan ik prima vinden, maar tijdens het loggen staat er ineens een hond naast mij. Kan gebeuren, dus nadat ik de cache heb gelogd, loop ik terug richting de auto. Dat is nog zo'n vijf kilometer en inmiddels is het donker geworden. Ik loop nu over een onverharde weg, wat ik met een reflecterend hesje en een zaklamp zo veilig mogelijk probeer te doen. De hond loopt gezellig met me mee, maar ik weet niet hoe lang dat zo blijft, want de hond zal toch ook een keer naar huis gaan?
|
do 14:22 Wildtunnel
|
Na een kilometer eindigt de zandweg en loop ik op een geasfalteerde weg. Het is heel donker dus ik ben blij met mijn hesje. De hond loopt nog steeds met me mee, maar het beest is niet zo zichtbaar als ik. Een zwarte hond zonder hesje. De hond loopt soms midden op de weg en als er auto's aankomen, ga ik midden op de weg staan zodat de auto's afremmen en ik de hond aan zijn ketting naar de kant van de weg kan trekken. Inmiddels heb ik de dierenambulance gebeld via 144, maar zij komen niet als er geen baasje bij is. Ik passeer een boerderij en loop er het erf op. De hond springt op het grasveld en loopt kwispelend rond, wat mij de indruk geeft dat het beest op zijn plek is. Ik verlaat de hond en loop verder.
Bij de buren is een feestje en ik vraag nog even na of de hond van hun buren is. Dat weten ze niet, maar ze zeggen wel dat de hond vast wel naar huis gaat. Het gebeurt vaker dat ze meelopen met wandelaars. Ik verlaat deze mensen en loop door naar huis. Na vijf minuten wordt ik gestoord door een fietser die vraagt of ik mijn hond kwijt ben. Kennelijk is het beest weer naar de weg gelopen en nu kijken de fietsers ernaar.
Mijn zaklamp is inmiddels leeg, maar gelukkig ben ik met het hesje goed zichtbaar en langs de provinciale weg tussen Ede en Lunteren loop ik terug naar de auto die bij het winkelcentrum Parkweide in Ede Kernhem geparkeerd staat. Na ruim dertien kilometer lopen zit de Alternatieve Vierdaagse er op. Op zich was het best leuk, maar volgende jaar is er hopelijk wel een gewone Vierdaagse.
|
Statistieken |
Dag | Afstand | Gemiddelde (bewogen) |
1 | 12,4 km | 3,4 km/h (6,2 km/h) |
2 | 17,5 km | 7,5 km/h (7,9 km/h) |
3 | 15,9 km |
|
4 | 13,1 km | (6,4 km/h) |
Totaalteller: | 5955,4 km |
|
|
vr 19:45 Wandelpad in Kernhem
|
|
vr 21:49 Deze hond blijft maar met me meelopen
|