 |
| 6:21 Coronamaatregelen op het station |
Vorig jaar november ben ik begonnen met het Friese Woudenpad. Vervoerstechnisch kwam het toen handiger uit om in Dokkum te starten, terwijl het pad start in Lauwersoog. Daarnaast is er een alternatieve start in Holwerd die zich in Dokkum samenvoegt bij de originele route. Ik heb de twee aanlooproutes naar Dokkum met elkaar verbonden en ben zo gekomen tot een wandeling van een kleine 45 kilometer. Dat lijkt me voldoende voor een wandeling zo ver van huis, want er moet ook nog heen en weer worden gereisd. Nu er dit jaar geen Vierdaagse is en de dagen lang zijn, leek het me een mooi moment om deze wandeling te gaan lopen. Met zowel bij de start als bij het einde een mooi uitzichtpunt op een eiland vind ik het wel zo leuk om bij daglicht aan te komen.
 |
| 9:50 De boot naar Ameland |
Eigenlijk zou ik afgelopen zaterdag gaan wandelen, maar doordat er toen onweer werd opgegeven, heb ik mijn wandeldag uitgesteld naar de donderdag erna. Bijkomend voordeel is dat de treinen per 1 juli weer voor iedereen beschikbaar zijn en dat ik dus niet meer dicht bij huis hoef te blijven. Zo werd het weer mogelijk om naar Friesland af te reizen en met de eerste trein van de dag vertrek ik richting het noorden van het land. Onderweg rijdt de trein door een flinke regenbui en ik zie op de radar dat ik deze bui rond het middaguur ook over me heen ga krijgen. Verder is er geen vuiltje aan de lucht, dus ik kan er prima mee leven.
 |
| Ameland |
In Leeuwarden stap ik op de bus naar Holwerd en rond vijf voor tien stap ik in Holwerd uit de bus. De bushalte ligt vlak voor het opstappunt voor de boot naar Ameland en vlak voor de terminal is een geocache verstopt. Na deze te hebben gelogd, loop ik weer terug richting het vasteland terwijl mijn reisgenoten op de boot stappen naar Ameland. Voordat ik start met mijn wandeling, pak ik mijn fotocamera om een paar foto's te maken van Ameland en van de boot die onderweg is. Mijn telefoon kan niet zover inzoomen, maar met de camera lukt het om mooie plaatjes te schieten van wat zich op kilometers afstand afspeelt. Ik meet nog even de afstand van mijn huidige positie tot Ameland. Deze afstand is zo'n zes kilometer.
 |
| 9:59 De Waddenzee |
Op de kaart bevind ik me nu midden in de Waddenzee en in de eerste kilometers loop ik richting de zeedijk. Ik loop over het fietspad dat ongeveer een meter lager ligt dan de rijstroken voor de auto's. Langs deze weg zie ik een paar merkwaardige verschijnselen. Links van het fietspad zie ik een stukje kale grond waarin de scheuren van de droogte zichtbaar zijn. Dit stukje staat echter onder een laagje water, maar dat heeft op de scheuren niet veel effect. Even verderop zie ik gras op het asfalt groeien. Kennelijk is het asfalt zo poreus, dat het gras hier doorheen heeft weten te komen.
 |
| 10:05 Fietsers rijden een meter lager dan auto's |
Tussen Holwerd en het opstappunt van de boot naar Ameland ligt op een kleine drie kilometer van de terminal een extra parkeerterrein voor auto's. Ik mag hopen dat wanneer deze parkeerplaats in gebruik is, dat er pendelbussen rijden, want anders moet iedereen die geen fiets mee heeft, een half tot een heel uur lopen om bij de boot te komen.
Ik loop het dorpje Holwerd binnen. De naam van dit dorp is elders in het land vooral bekend als de plek waar je kan inschepen voor de overtocht naar Ameland, maar het dorp zelf heeft natuurlijk ook gewoon een dorpsleven. Groot is het niet, maar ik zie drie kerken, een supermarkt en een camping, dus heel klein is het ook niet.
 |
| 10:06 Plas water over verdroogde grond |
De route loopt langs diverse kleine Friese dorpjes en tijdens het wandelen begint het ineens te regenen. De regen is vrijwel direct hard genoeg om de poncho aan te trekken. Gelukkig duurt de bui niet al te lang en na een klein uur kan de poncho weer uit. Ik kijk op de buienradar en zie dat het de komende uren wel droog blijft, dus stop ik de poncho terug in mijn tas. Tussen Hiaure en Aalsum loop ik even verkeerd. Ik mis een bruggetje waardoor ik uiteindelijk bij een sloot kom die ik moet oversteken. Dan maar een stukje terug. Het bruggetje stelt niet veel voor, maar is voor wandelaars van dit deel van het Friese Woudenpad onmisbaar.
 |
| 10:13 Gras op asfalt |
Twee kilometer later kom ik in de omgeving van Aalsum. Aan de horizon herken ik de watertoren van Dokkum. De route gaat hier over de terp waarop de kerk is gebouwd, maar vanaf de noordkant zie ik geen pad en ik heb even geen zin om over gras te lopen, dus ik besluit de Mockamawei te volgen en om de terp heen te lopen en zo loop ik niet veel later de bebouwde kom van Dokkum binnen.
Dokkum is de enige grote doorkomstplaats van de dag en het is een mooi moment voor een korte pitstop. Ik probeer nog een geocache te vinden, maar gun me er niet voldoende tijd voor en nadat ik bij een koffiehuis gestopt ben voor een sanitaire stop, heb ik te weinig tijd over om de tweede cache in Dokkum waar ik vrijwel langs kom, te bezoeken. Ik heb namelijk nu nog maar tien minuten over volgens mijn tijdschema en ik mag echt niet te laat in Lauwersoog aankomen, omdat ik dan pas om half twaalf thuis zou zijn.
 |
| 10:33 Klimmetje in Holwerd |
Vanaf Dokkum loopt de route oostwaarts langs de Dokkumer Grutdjip waarover meerdere zeiljachten dezelfde route bevaren. De jachten gaan harder dan ik, maar doordat ze bij bruggen moeten wachten totdat deze geopend zijn, houd ik ze toch vrij lang in het vizier. Bij Oostrum kom ik langs het water te lopen en bij een aanlegsteiger staan enkele picknicktafels waar ik ga zitten om mijn broekspijpen uit te doen. Ik spuit zonnebrandlotion op mijn benen en deet op mijn armen, waarna ik mijn weg vervolg.
 |
| 10:35 PTT |
Voorbij Oostrum verlaat de route het Dokkumer Grutdjip en loop ik richting het dorpje Ee. Het is half drie als ik hier langs de basisschool loop en aan het hek staan al ouders om hun kinderen op te halen. Aan het aantal ouders is te merken dat het maar een kleine school betreft qua leerlingenaantal. Nadat ik Ee heb verlaten kijk ik op de gps waar het Lauwersmeer blijft. Zo'n vijf kilometer later slaat de route linksaf richting het noorden. Vanaf dat moment volg ik de westelijke rand van het Lauwersmeer met als eindpunt Lauwersoog. Ik heb nu nog dertien kilometer te gaan wat een indicatie geeft van hoe groot het Lauwersmeer is. Ik loop langs het meer, maar zie dat wat op mijn kaartje als water staat aangegeven, helemaal droog ligt. Bij Ezumazijl moet ik een watergang oversteken waarvoor ik terugloop naar de doorgaande weg. Nadat ik het water ben overgestoken, volg ik de witrode markeringen, maar daarmee wijk ik af van de ingetekende route en als ik weer wat verder van de weg ben, zijn de markeringen ineens zoek. Ik besluit om me maar gewoon aan de ingetekende route te houden. Dan weet ik ook zeker dat de afstand klopt met de gegevens die ik gebruikt heb om mijn aankomsttijd te berekenen.
Inmiddels ben ik aangekomen in Oostmahorn. Wat vroeger nog het meest noordoostelijke deel van het Friese vasteland was en een vesting was om zeerovers tegen te houden, is nu niets meer dan een toeristisch oord. Ik zie nergens normale woonhuizen, maar wel drie recreatieparken. In het meer staat hier een oude vuurtoren waar een geocache is verstopt. De vraag is alleen waar, maar die vraag heb ik snel beantwoord doordat ik de cache snel kan vinden. Ik verlaat Oostmahorn en betreed het land dat is aangelegd toen de Lauwerszee werd afgesloten van de Waddenzee.
 |
| 10:36 |
Ik loop nu over een weg bij de jachthaven van Oostmahorn. Die weg loopt dood en ik blijk op de dijk ernaast te moeten lopen. Ik stap over een hekje en loop het talud op waarna ik zie dat er veel schapen op de dijk lopen of liggen te slapen. Ik heb geen alternatief en loop rustig op ze af, maar zodra ze mijn aanwezigheid opmerken, schrikken ze en gaan ze snel aan de kant. Het loopt zwaar op het gras en inmiddels begin ik ook mijn beenspieren flink te voelen. Ik zie de doorgaande weg al op mijn kaartje verschijnen en vanaf de grasdijk loop ik zo de weg op. Dan zie ik ineens een groene streep op het midden van de weg: een 100 km/h-weg! Ik kijk snel aan beide kanten of er verkeer aankomt, maar dat blijkt niet zo te zijn. Dat geeft mij de kans om snel een foto te maken waarna ik de weg oversteek en over de Bantswei richting Lauwersoog ga lopen. De officiële route gaat hier rechtdoor door het gras, maar daar heb ik nu geen zin meer in, dus verkies ik het asfalt. Hierdoor snijd ik ook nog een paar kilometer af waardoor ik ruim in mijn tijd zit.
 |
| 11:03 Een plaatselijke bui |
Het is nog vier kilometer
immer geradeaus tot aan de sluizen bij Lauwersoog en in de laatste twee kilometer loop ik tussen de Waddenzee en het Lauwersmeer in. Van de Waddenzee zie ik niets, doordat er een dijk ligt die het zicht verspert. Na 43 kilometer wandelen verlaat ik de provincie Friesland en een paar honderd meter verderop staat een LAW-paal die het begin van het Friese Woudenpad markeert. Ik sla hier linksaf richting Schiermonnikoog. Ik heb nog een half uur totdat de bus komt en ga even zitten bij een verrekijker die uitkijkt over de Waddenzee. Met mijn meegenomen camera maak ik wat foto's van het eiland. Ik loop terug naar de terminal van de boot naar Schiermonnikoog en vraag me af of hier wat te eten is. Daar heb ik nu immers alle tijd voor. Bij de ingang staat een groot scherm dat aangeeft dat vanaf hier een mondkapje verplicht is. Mijn mondkapje zit nog in mijn tas, maar buiten kan ik al iemand aanspreken om te vragen of er een restaurant aanwezig is. Helaas, alleen een koffieapparaat. Dan ga ik maar buiten op de bus wachten en ga ik eten op station Leeuwarden.
 |
| 12:06 De skyline van Dokkum |
Rond kwart over zes komt mijn bus aan. Ik spreek de chauffeur aan. Hij is best vroeg, maar hij moet nog even doorrijden naar het dorp Lauwersoog. Daarna komt hij terug. Vijf minuten later komt de bus weer aanrijden. Inmiddels heb ik mijn mondkapje opgezet en stap ik in de bus. Ruim een uur later kom ik aan bij station Leeuwarden. Daar wil ik patat kopen bij Smullers, maar die zijn helaas gesloten. Dan is er maar een keuze: Julia's. Prima, dan eet ik pasta. Met mijn bakje eten loop ik richting de trein. Het is 19:28, dus kan ik al inchecken met 40% korting. Ik ga buiten eten zodat ik niet in de trein zit zonder een mondkapje, maar ineens begint het te regenen en buiten zit je hier niet droog. Dan maar in de trein zitten. De trein vertrekt en ik eet mijn pasta op waarna ik mijn flesje drinken opdrink. Daarna gaat mijn mondkapje op en reis ik verder richting huis. Rond kwart over tien stap ik uit de trein en rij ik met de auto naar huis. Er zit een hele mooie wandeldag op en de start van LAW1 heb ik nu ook bewandeld. Over twee en een halve week ga ik alweer verder met het Friese Woudenpad. Dat is dan de eerste dag van de Alternatieve Vierdaagse. Op die dag ga ik het Domelapad lopen waarvan ik tien kilometers ga registreren voor een bescheiden 4x10 wat zonder Corona een 4x50 rondom Nijmegen zou zijn geweest.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 43,5 km |
| Gemiddelde: | 5,5 km/h |
| Bewogen gem.: | 6,2 km/h |
| Totaalteller: | 5896,5 km |
|
 |
De voortgang na 4 dagen
|
 |
| 12:06 Tussen Holwerd en Dokkum loop ik over "Variant A" van het Friese Woudenpad |
 |
| 12:32 |
 |
| 12:50 Street art in Dokkum |
 |
| 12:52 |
 |
| 13:05 |
 |
13:53 Langs de Grutdjip
|
 |
| 14:06 Aanlegpaal met een pompeblêd |
 |
15:20 Mooie wolkenpartij
|
 |
15:40 Ezumazijl
|
 |
16:22 Oostmahorn
|
 |
16:27 Landal Esonstad
|
 |
16:27 Het Lauwersmeer vanaf Oostmahorn; aan de horizon de sluizen bij Lauwersoog
|
 |
16:29 De vuurtoren van Oostmahorn
|
 |
16:47 Het Lauwersmeer
|
 |
16:58 De weg naar Lauwersoog
|
 |
17:20 Immer geradeaus
|
 |
17:24 Tussen Waddenzee en Lauwersmeer
|
 |
17:33
|
 |
17:41 Ook tot ziens, op 21 juli aan de andere kant van de provincie
|
 |
17:41 Linksaf naar Schiermonnikoog
|
 |
17:42 De sluizen bij Lauwersoog
|
 |
17:46 Startpunt van het Friese Woudenpad
|
 |
17:48 Zeilschip op de Waddenzee
|
