Leonard's wandelblog: Pionierspad 6-9 Lelystad-Zeewolde (54km)

zaterdag 23 januari 2021

Pionierspad 6-9 Lelystad-Zeewolde (54km)

8:36

Sinds afgelopen woensdag heb ik een auto tot mijn beschikking waardoor ik minder gebruik hoef te maken van het openbaar vervoer. Hierdoor kan ik ook in deze strenge lockdown verder wandelen over het Pionierspad.

Rond kwart over vijf vertrek ik van huis. Een uur eerder dan de eerste trein. Zo kan ik nog voor de avondklok thuis zijn, want de bus die mij terug naar de auto moet brengen rijdt maar een keer per 2 uur en met de eerste trein van de dag had ik dat niet gehaald. Rond kwart over zes kom ik aan in Lelystad. Mijn auto is elektrisch en ik heb meer dan de helft van de accu leeggereden, dus rij ik naar een laadpaal vlakbij het station, maar helaas accepteert deze paal mijn auto niet. Achteraf blijkt dat deze paal bedoeld is voor bezoekers van het provinciehuis. Op zaterdagochtend mag je er kennelijk niet laden. Ik heb deze auto nog maar sinds afgelopen woensdag en moet dus nog even leren hoe dat werkt qua beschikbaarheid van laadpalen. Ik rij door naar de Vijzelweg, waar ik in eerste instantie de route had laten starten, en parkeer daar ergens in de buurt.

9:30

In het donker loop ik Lelystad uit. Bij Hollandse Hout loop ik een bos in. Bij de ingang staat een bordje. Ik controleer even of ik daar mag lopen in het donker. Dat blijkt toegestaan en ik vervolg mijn route. Na een aantal kilometers kom ik opnieuw een bordje tegen. Nu staat er wel op dat ik er niet in het donker mag lopen. Lekker dan, ik sta nu midden het bos. Het gaat nog 1-1,5 uur duren voordat het licht wordt en ik kies ervoor om dan toch maar door te lopen. Dat levert geen problemen op en zo kom ik weer uit bij een geasfalteerde weg. Even later gaat het Pionierspad rechtsaf weer langs een toegangsbordje waarop staat dat ik er voor zonsopkomst niets te zoeken heb. Ik besluit op mijn kaartje te kijken naar een mogelijk alternatief. Terwijl ik daarmee bezig ben, word ik aangesproken door iemand van Staatsbosbeheer die naar mij toe is gereden. Ik leg hem uit dat ik al kijk naar een alternatief en die lijk ik gevonden te hebben. De man van Staatsbosbeheer rijdt weg en in plaats van een route door het Oostvaardersveld volg ik de Knardijk en snijd ik zo ongeveer 4,5 kilometer af.

9:39

Ik passeer de A6 en loop richting het Knarbos. Links van mij ligt vliegveld Lelystad, maar in de ochtendschemer ben ik me daarvan niet bewust. Wel zie ik een vliegtuig boven mij vliegen. Ik ben blij met elk pad dat een droge ondergrond heeft, want ik heb al vrij veel kilometers door bagger gelopen. Daarnaast valt het me op dat Flevoland enorm veel windmolens heeft. In het gebied tussen Lelystad en Zeewolde staat het er vol van en het geeft een bijzonder uitzicht. Het waait ook best door, waardoor de tijd die de wieken nodig hebben om rond te gaan nog geen drie seconden bedraagt. Geen idee hoeveel energie dat oplevert, maar het is vast genoeg om de lokale boeren van stroom te voorzien. Ik weet alleen niet of zij van deze windmolens profiteren...

10:31 Aan windmolens geen gebrek

Na zo'n dertig kilometer lopen kom ik aan bij de grens van de stad Zeewolde. Alsof er nog niet genoeg windmolens zijn, wordt hier gewerkt aan een nieuw windpark. Ik loop Zeewolde binnen en doordat ik eerder de nodige kilometers heb afgesneden bij het Oostvaardersveld, heb ik nu een beoogde wachttijd op mijn eindpunt van ruim een uur. Dit geeft mij de mogelijkheid om wat extra kilometers te maken langs geocaches die niet direct aan de route liggen. Vooral in Zeewolde levert dat extra geocaches op. Onderweg word ik geconfronteerd met de nieuwste rage onder het zwerfafval: de mondkapjes. Op een bepaalde plek liggen er zelfs zeven bij elkaar en als ik even verderop vogels in het gras zie lopen, moet ik terugdenken aan een recente aflevering van Op1, waar beelden werden getoond van vogels die verstrikt waren geraakt in de elastieken van mondkapjes.

11:00 Dit beest heeft betere tijden gekend

Ik ben nu in Zeewolde, de aankomstplaats van mijn wandeling. De wandeling zit er echter nog lang niet op. Ik heb vanaf het centrum van Zeewolde nog zo'n 15 kilometer te gaan en via het Woldstrand loop ik richting het Horsterwold. Bij het oversteken van de Spiekweg moet ik even wachten op bus 160, de buslijn die ik later vandaag ook nodig heb om terug naar Lelystad te reizen.

In het Horsterwold lopen paarden los en bij de ingang staat een waarschuwingsbordje dat je 20 meter afstand moet houden. Dat blijkt echter lastig, want nadat ik kilometers lang om de paardenstront die op het pad ligt, heen heb moeten lopen, staan er ineens tientallen paarden bij elkaar op het pad. Links ervan ligt een plas water en rechts een dichtbegroeid stuk bos. Er is geen andere keus dan tussen de paarden door te lopen. Ik spreek ze rustig aan en loop er rustig doorheen. Bij één paard moet ik wel achter het beest langslopen met het risico dat ik door de achterbenen van het paard wordt aangevallen. Dat valt gelukkig mee en zonder verdere schade kan ik mijn weg vervolgen.

11:43 Er kan nog meer bij!

Als ik weer bij de Spiekweg uitkom, kom ik opnieuw bus 160 tegen. Dit keer is het echt mijn bus, maar voordat deze naar Almere rijdt, gaat hij eerst nog langs Zeewolde. Dat geeft mij de tijd om het eindpunt te halen en als ik daar ben aankomen, inspecteer ik even de benzinepomp die hier is gelegen om te kijken of dat een geschikte parkeerplek is voor mijn volgende wandeling. Daarna ga ik in het bushokje zitten en trek ik de binnenvoering van mijn jas weer aan, want nu ik gestopt ben met wandelen zal mijn lichaam weer gaan afkoelen. Ik open de app van 9292 en zie tot mijn schrik dat het reisadvies voor de terugreis naar Lelystad is komen te vervallen! Moet ik nu twee uur op de volgende bus gaan wachten? Dat zal toch niet? Dan ga ik me stierlijk vervelen en de avondklok niet halen. Gelukkig is er een alternatief waarvoor ik in Almere op een andere bus moet overstappen, maar een paar minuten later is ook dat advies alweer aangepast en komt het erop neer dat de bus zes minuten later arriveert. Ik stap in met mijn mondkapje op en doordat het in de bus zoveel warmer is dan buiten condenseert mijn adem, wat natte lippen oplevert. Het lijkt wel alsof ik een extreme loopneus heb, maar ik weet wel beter. Door de vertraagde bus mis ik in Almere de aansluitende trein naar Lelystad. Gelukkig komt de volgende trein al binnen tien minuten en heb ik uiteindelijk genoeg tijd over om in Lelystad op de stadsbus richting de auto te stappen.

12:25 De eerste huizen van Zeewolde

Eenmaal bij de auto hebben zowel de auto als ikzelf behoefte aan energie. Ik rijd naar de McDonald's aan de A6 waar ik de auto aan een snellaadstation koppel en binnen eten bestel dat ik vervolgens in de auto opeet. Als ik klaar ben met eten, is de accu van de auto opgeladen van 28% naar 91% en heb ik voldoende actieradius om naar huis te kunnen rijden. Zo'n veertig minuten voordat de eerste avondklok ingaat, kom ik weer thuis aan.