Dit jaar gaat het er weer van komen: mijn derde deelname aan de 4daagse van Nijmegen. Omdat ik dit keer een iets beperkter trainingsschema heb, begin ik gelijk maar met veel kilometers. De planning is om van thuis in Ede via Wolfheze naar een bos ten Noordwesten van Arnhem te lopen, daar een serie van 26 geocaches te gaan zoeken en daarna weer terug naar huis te lopen. Mocht het voor een openingstraining toch te veel blijken (ca 40km), dan heb ik met het station in Wolfheze een ontsnappingsmogelijkheid.
 |
| Ter hoogte van het ENKA-terrein is het nog wat mistig. De zon is net op... |
Aanvankelijk wilde ik deze route twee weken eerder lopen, maar door de griep was dat niet echt verstandig. Mijn hoofd stond wel ergens anders naar. Vandaag was het dan wel zover en voor het eerst sinds oktober vorig jaar stopte ik mijn voeten weer eens in m'n wandelschoenen. Voor mij begin ik met de 1466e kilometer, voor de schoenen pas de 151e kilometer. Ik ben benieuwd hoe het me weer bevalt om op goede schoenen met op maat gemaakte zolen weer op pad te gaan.
Om 7 uur gaat mijn wekker. Beneden even wat broodjes klaargemaakt en in de gisteren al volgestopte tas gedaan. Buiten vriest het nog, dus de sjaal gaat om, de muts op en de handschoenen aan. Alhoewel, na mijn vertrek ontdek ik na 50 meter dat de handschoenen nog binnen liggen. Dus even terug naar huis om ze op te halen, want lange afstanden lopen met de handen in de zak is geen verstandige optie.
 |
| Gelukkig is het fietspad sneeuwvrij! |
Zo begint op 9 februari om 7:30 uur dan mijn eerste training voor de komende 4daagse. In Ede zijn de wegen prima begaanbaar, maar zodra ik de oude ENKA-fabriek voorbij ben en het bos in ga, verandert dat snel. Soms zijn de wegen prima, op andere momenten wordt bevroren sneeuw afgewisseld met ijslaagjes. Oppassen dus, want je kan niet overal je eigen tempo lopen hierdoor.
Om tien voor half negen passeer ik een geocache die op de route ligt en ik kan m daar natuurlijk niet zomaar laten liggen. De cache is snel gevonden en ik ruil een geocoin die ik bij me heb om voor twee travelbugs, die de rest van de dag met mij mee zullen gaan langs alle ingeplande caches van de serie in Arnhem.
 |
| En daar is dan de zon |
Omdat ik de route van Ede naar Wolfheze al vaker heb gelopen en op de kaart had gezien dat er aan de andere kant van het spoor op sommige plekken ook een pad loopt, besluit ik om eens aan de noordkant van het spoor te gaan lopen. Foute keuze, zo blijkt, want waar ten Zuiden van het spoor een betonpad ligt, moet ik het aan de andere kant doen met een modderpad waar traktoren doorheen gereden hebben. Alles is bevroren, maar lopen door bevroren trekkersporen is echt geen pretje. Gelukkig kan ik na een paar kilometer weer het spoor over en ik vervolg mijn weg richting Wolfheze over het betonpad.
Inmiddels moet ik naar het toilet en heb ik water nodig, want net als op de eerste 4daagse-dag van 2011 ben ik vandaag mijn drinkflessen vergeten. Nu vraag ik me ook wel af wat water doet als het buiten vriest. Zou het bevriezen of helpt mijn lichaamswarmte om het in vloeibare toestand te houden... In Wolfheze aangekomen ga ik in het winkeltje van het station naar het toilet en koop ik een petfles water. Ik zie toevallig dat de batterijen van de gps bijna op zijn, dus die vervang ik ook gelijk maar met reservebatterijen die ik bij me had. Vervolgens steek ik het spoor over en ten Noorden ervan loop ik verder naar het Oosten richting het bos waar de genoemde geocacheserie ligt verstopt.
Al snel kom ik aan bij sportcomplex Papendal. Hier ga ik door een openstaand hek het terrein van Papendal op en na een paar kilometer kan ik door een ander openstaand hek het terrein weer af. Een klein risico, maar gelukkig is het goed gekomen qua openstaande hekken. Ik loop nu de Sportlaan uit langs de Edense Golfclub. Het lijkt erop dat ik nu vlakbij huis ben, maar de Edense Golfclub ligt dichter bij Arnhem dan bij Ede.
 |
| Dit loopt best lastig... |
Ik ben nu wel aangekomen bij het bos waar de caches liggen. Ik begin de jacht op 26 geocaches en exact 3 uur nadat ik de eerste cache heb gevonden, plaats ik mijn log in de laatste cache van de serie. In die drie uur heb ik 10 kilometer gelopen, 26 geocaches gelogd en hier en daar bijgepraat met andere geocachers die ook met deze serie bezig waren. Na het loggen van de bonuscache sta ik op zo'n kleine 20 kilometer van huis en ik begin mijn tocht huiswaarts.
Eerst moet ik het bos weer uit zien te komen. Het einde van de serie bleek aan de andere kant van het bos te zijn, dus loop ik nu het bos weer door op zoek naar de plek waar ik erin ben gekomen. Eenmaal gelukt, loop ik bij de verzorgingsplaats die hier langs de weg staat, naar binnen en koop ik een flesje chocomel. Vervolgens begin ik aan de route terug naar Ede over dezelfde wegen als die ik op de heenweg heb gelopen. Behalve dan het modderpad, daar zal ik nu braaf het betonpad blijven volgen...
 |
| Een van de 27 geocaches |
Vlak voor Wolfheze begin ik de spierpijn in mijn benen te voelen en ik heb nu echt wel rust nodig. Ik had nog niet uitgebreid gerust omdat daar nog niet echt de mogelijkheid voor was geweest, maar de GPS geeft inmiddels aan dat ik al een dikke 30 kilometer heb gelopen. Wolfheze is de oase op deze route en net als op de heenweg, stop ik ook nu bij het station. Ik ga in de overdekte wachtruimte zitten en laat mijn benen lekker ontspannen. Ondertussen zie ik sneeuwvlokken vallen en de sneeuwbui is nu wat aanhoudender dan de korte buitjes eerder deze dag. Van beide kanten stopt een trein op het station en ik heb nu de mogelijkheid om naar Ede per trein te gaan, maar ik voel me goed genoeg om het laatste deel lopend te doen, dus ik besluit hier maar mee te beginnen, voordat ik al teveel ben afgekoeld. Gelukkig is het nu gestopt met sneeuwen en ik verlaat het perron en sla de weg in die me richting Ede zal leiden.
Zo'n anderhalf uur later zie ik in de verte station Ede-Wageningen al opdoemen. Terwijl ik links de oude Enka-fabriek passeer, begint een sneeuwbui die de rest van de dag niet meer zou ophouden. Gelukkig blijft de sneeuw nog niet liggen en met ruim 40 kilometers in de benen loop ik met een voldaan gevoel ons eigen huis binnen. Het geeft veel vertrouwen om een eerste training zonder problemen gelijk 40km te kunnen lopen.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 42,7 km |
| Gemiddelde: | 4,9 km/h |
| Totaalteller: | 1514,2 km |
|
 |
| De kasteeltuin |
 |
| "Je bent er bijna!" Jawel, recht hieronder ligt de bonus begraven. Hoe makkelijk wil je het maken... |
 |
| Lijkt me lastig golfen zo... |
