Lingewaard/Overbetuwe (45km)

Vandaag heb ik een wandeling gepland door de gemeenten Lingewaard en Overbetuwe. Hier liggen diverse geocaches die ik tijdens de wandeling kan oppikken en doordat we tijdens de eerste dag van de 4daagse ook door dit gebied wandelen, zullen er diverse herkenningspunten zijn. Met de eerste trein van de dag arriveer ik rond kwart over zeven in de ochtend op het station van Arnhem wat het begin- en eindpunt is van deze wandeling.

Een flinke wind tegen...

Ik verlaat het station aan de Sonsbeekzijde en pik direct al een cache op die in het parkje ligt dat tegenover het station ligt. Daarna loop ik om het station heen richting de Nelson Mandelabrug die mij over de rivier in Arnhem Zuid zal brengen. Ik loop over het fietspad dat langs de autobaan loopt en merk dat ik thuis nog even naar het toilet had gemoeten. Geen nood, want al snel doemt er een benzinepomp op langs de route. Om erbij te komen, moet ik wel de autobaan oversteken wat geen probleem is, want het is nog vrij rustig op deze weg. Over de vangrails die de rijbanen van elkaar en van de berm scheiden, loop ik naar de shop bij de pomp en niet veel later haal ik hetzelfde trucje uit om weer terug op het fietspad te komen. Ik blijf het fietspad volgen totdat de weg afbuigt ter hoogte van het stadion van Vitesse. Hier loop ik rechtdoor een smal paadje op dat achter het stadion langs loopt en langs dit paadje liggen twee caches verstopt. De eerste wordt snel gevonden en geeft een blik op de achteringang van het stadion. Ter hoogte van de tweede cache staat iemand zijn auto vol te laden met spullen en ik loop de cache voorbij om de locatie van de cache niet bekend te maken aan dit heerschap.

Een stukje Liberation Route

De route loopt door Elden en vervolgt richting Huissen. Via de Groningen- en Frieslandsingels verlaat ik Elden en loop ik de bebouwde kom van Huissen binnen. Hier begint een pad dat ingericht is als liberation route (bevrijdingsroute). Langs het (fiets)pad staan diverse bordjes met een verhaaltje over de oorlog en bij bijna elk bordje ligt een cache verstopt. Nadat ik het eerste bordje heb bezocht, loop ik even een rondje door Huissen langs een cache met als thema haiku's. Dit is een Japanse dichtvorm met een vast schema van drie regels met respectievelijk 5, 7 en 5 lettergrepen. Zoals bij de cachebeschrijving staat: Een haiku is kort en krachtig, een beetje geheimzinnig soms, geeft de lezer stof tot nadenken zonder moraliserend te willen zijn, nodigt uit tot bezinning. De bezoekers van deze cache worden uitgenodigd om zelf ook een haiku te verzinnen, en ik kom met de volgende:

Huis met de haiku's
Dat is echt een leuke cache
Maar niet met regen.

Het valt met de regen tot dan toe nog wel mee. Echt warm is het ook niet, maar met de winterjas aan is het prima uit te houden. Ik loop terug naar de liberation route en terwijl ik naar het tweede bordje loop, zie ik achter mij een uniform geklede groep nordic walkers hetzelfde pad betreden. Gelukkig doen zij rek- en strekoefeningen aan het begin van dit pad en kan ik ongestoord de caches loggen. Zo kom ik uiteindelijk bij de bonuscache van de serie aan en in tegenstelling tot wat Google Maps aangeeft, is hier een brug waarmee ik aan de overkant van het water kan komen. Zo kan ik de route een stukje inkorten en onderweg nog een extra cache meepikken.

De bonus van de serie langs Liberation Route

De weg komt uit bij de A325 op een plek waar tijdens de 4daagse openbare toiletten zijn neergezet. Afgelopen zomer was de begroeiing hier te dik om fatsoenlijk te kunnen zoeken, maar nu is het helemaal kaal op een paar bomen na en heb ik hier al snel de cache die hier ligt, gevonden. Het is inmiddels gaan regenen en ik trek de poncho aan om niet al te nat te worden. Zo loop ik via de carpoolplaats Elst binnen. Hier loop ik via het centrum naar de sportvelden waar ik in de drukte van sportende kinderen ongemerkt twee caches weet te loggen. Ik heb nu ruim 20 kilometer gelopen en heb inmiddels de poncho weer opgeborgen. De wijk waar ik nu doorheen loop, staat niet op het kaartje op de gps, maar dat blijkt geen probleem te zijn. Het geeft wel aan dat ik eens moet nadenken over nieuw kaartmateriaal. In de wijk waarin ik nu loop, hebben mensen een klein houten bankje in hun portiek staan die ze als geocache hebben ingericht. Ik moet een code invullen om een sleuteltje te bemachtigen waarmee ik het zitvlak van het bankje omhoog kan draaien, waarna een grote bak gevuld met speelgoed en een logboekje zichtbaar wordt. Terwijl ik bezig ben om het logboek te stempelen, komt de familie die hier woont, naar buiten, stapt in de auto en rijdt weg. Even later verlaat ook ik de portiek en loop ik aan de noordkant Elst weer uit.

Bruggetje nabij het 4daagserustpunt

Via de Weteringsewallen vervolg ik mijn pad naar het Oosten en een meter of honderd voordat ik bij het spoor ben, word ik ingehaald door een auto die wel heel weinig afstand houdt. De spiegel van de auto raakt de knoop van de mouw van mijn jas. Ik schrik van de tik die ik ervan hoor, maar blijk geen schade te hebben. De automobilist maakt een gebaar van excuses, maar even stoppen om te vragen of het gaat, is er niet bij. Lekker asociaal; voor hetzelfde geld was het wel misgegaan en was deze man een misdrijf begaan door door te rijden. Gelukkig valt het mee.

Ik loop nu een rondje om de Rijkerswoerde Plassen. Hier zie ik openbare sportschooltoestellen staan die we in Israël in diverse dorpjes waren tegengekomen. Ik had niet verwacht dat ook in Nederland aan te treffen. Inmiddels loop ik weer in de bebouwde kom van Arnhem en langs het spoor loop ik verder terwijl het wolkendek steeds donkerder wordt. Dit voorspelt niet veel goeds en terwijl ik voor een cache richting een spoortunneltje loop, begint het al onheilspellend te regenen. Ik besluit in het tunneltje te wachten totdat de hevigste bui voorbij is. Er valt harde regen en hagel en terwijl ik een broodje eet, de cache log en even meekijk naar de kapotte fietsrem van een schuilende jongen, wordt de regen vanzelf minder en na ongeveer 20 minuten trek ik mijn poncho weer aan en loop ik verder. In de regen loop ik langs de sportvelden en moestuintjes richting de Drielsedijk. Hier loop ik weer vlak langs de plek waar ik vanmorgen een cache had laten liggen omdat iemand zijn auto aan het volladen was. Ik besluit een tweede poging te wagen en zonder veel moeite lukt het dit keer wel om in rust te kunnen zoeken en loggen.

Het is nu echt lente!

Ik loop terug de Drielsedijk op en via de uiterwaarden van Meinerswijk kom ik uiteindelijk terug bij de Nelson Mandelabrug. Ik had gepland dat ik een stukje terug zou moeten om de brug op te kunnen, maar dankzij een trappetje dat hier is aangelegd, is dat niet nodig en ergens rond kwart over vier loop ik de brug weer over richting het station. Op het station staat de intercity naar Den Helder al klaar en een paar minuten nadat ik ben ingestapt, brengt de trein mij weer terug naar waar ik vanmorgen was vertrokken. Thuis blijk ik een klein blaartje te hebben op de achterkant van mijn linkervoet. Dit verbaast mij niet zo, want ik merkte onderweg in de regen al dat er wat klem zat in die schoen, maar vanwege de regen heb ik daar toen niets aan gedaan. Het is een klein blaartje dat geen verzorging behoeft, dus ik laat het vanzelf maar genezen.

Statistieken Afstand: 43,9 km Gemiddelde: 5,1 km/h Bewogen gem.: 6,6 km/h Totaalteller: 2258,8 km