De Nijmeegse Waalbruggen |
De route gaat vanaf het station van Nijmegen eerst naar Weurt, waarna ik langs het kanaal afzak tot Malden. Vanuit daar via Molenhoek richting Groesbeek en door de bossen weer terug via Heilig Landstichting naar Nijmegen. Onderweg staat weer een aantal geocaches ingepland waar de route langs loopt en die ik dan gelijk meepik.
Rond kwart voor acht arriveert de trein in Nijmegen en ik kom meteen al mijn eerste probleem tegen. Ik wil vanuit het station naar het westen lopen, maar ik kan aan die kant van het station geen uitgang vinden, dus loop ik om het stationscomplex heen totdat ik alsnog een mogelijkheid zie om richting Weurt te wandelen. Het duurt niet lang of ik kom aan bij de sluis van Weurt en hier vind ik ook gelijk de eerste geocache. De route gaat verder richting de uiterwaarden en hier blijkt het uitzicht erg mooi te zijn. In het oosten is de nieuwe bruggenskyline van Nijmegen te zien. Op de voorgrond de nieuwe Oversteek, met erachter de oude Waalbrug. De spoorbrug die ertussen loopt, valt nauwelijks op. Richting het zuiden steekt de kerktoren van Weurt schril af tegen het verder vlakke landschap.
De skyline van Weurt |
Hier in de buurt liggen de eindcaches van de serie '4daagse' die ik in de zomer van 2011 heb gelopen. Ik heb destijds van de plaatser begrepen waar de laatste twee caches zouden liggen, maar was er nooit meer in de buurt geweest. Vandaag loopt de route erlangs en kan ik alsnog de serie afronden. Om bij de bonuscache te komen, klim ik over een hek omdat ik niet weet hoe ik precies op de eindlocatie moet komen. Gelukkig gaat dit zonder verdere problemen en al snel vervolg ik mijn route.
Roeiers in het kanaal |
In Malden weet ik gelijk onze tweede 'met stip op de kaart'-cache te vinden en de route loopt hier weer naar het kanaal. Na een stukje langs het kanaal te hebben gelopen, loop ik langs het zuiden van Malden naar de regenpijp van een geocacheteam dat hier ergens woont. Achter die regenpijp moet namelijk een houten stok liggen die nodig is voor een nabijgelegen cache. Met de carnavalsmuziek op de achtergrond loop ik vervolgens met de stok in mijn handen naar de cache. Deze blijkt op 3 a 4 meter hoogte in een boom te zijn gehangen en met een magneet kan het kokertje naar beneden worden gehaald. Het kokertje zit vast aan een meetrol die je met de magneet dus kan uitrollen. Erg origineel en het vergt ook wel de nodige handigheid om de cache te loggen zonder dat de behuizing weer terugschiet naar boven. Uiteindelijk kan ik de stok weer terugbrengen en loop ik verder naar het oosten over een pad waar de meest noordelijke grens van de provincie Limburg langs loopt.
Originele cachebehuizing |
Inmiddels zitten er alweer 22 kilometers op en ik ben ongeveer op de helft van de wandeling. Terwijl het vanmorgen nog frisjes was, loop ik inmiddels zonder sjaal rond en is het prima uit te houden, al geeft het idee dat ik pas na twaalf uur de sjaal afdeed, wel aan dat het vandaag niet warm is.
Via Molenhoek loop ik over het spoor en betreed ik de Mookerheide. Ik sla direct linksaf om mijn weg langs het spoor te vervolgen en op het absolute noordelijkste punt van Limburg loop ik door een hek wat mij de indruk geeft dat er nu loslopende dieren kunnen verschijnen. Dit idee verdwijnt al snel als blijkt dat er aan de andere kant van het gebied helemaal geen hekken of wildroosters zijn aangelegd. Het zal verder wel en ik loop verder richting Groesbeek. Hier zal ik vandaag niet doorheen lopen, maar via een cache die hier in het bos verstopt ligt, loop ik dwars door het bos naar het Noorden en kom ik uiteindelijk uit bij de Nijmeegsebaan van Groesbeek naar Heilig Landstichting. In Heilig Landstichting kan ik de bouwstijl van de gebouwen van het museum vergelijken met de waargenomen gebouwen in Israël. Het lijkt er we op, al mis ik de zonnenboilers op de daken, maar die hebben hier dan ook niet niet veel nut.
Langs het spoor |
Ik loop nu aan de rand van Nijmegen en door de oostelijke wijken van de stad loop ik richting de Waal. Inmiddels zie ik dat de tijd ook niet heeft stilgestaan en om het vandaag niet al te laat te maken, loop ik vanaf Ubbergen terug naar het station van Nijmegen. Dit is nog zo'n drie kilometer en ik verwacht er een klein half uur voor nodig te hebben. Uiteindelijk arriveer ik om tien over vier op het station en ik zie dat de trein van 16:12 vandaag niet rijdt. Dat wordt dus wachten op de volgende en een kwartier later stap ik alsnog in de trein die mij terug naar huis zal rijden.
|