|
9:12 Oproep tot protest op station Loppersum |
Vandaag ben ik toe aan een nieuwe wandelroute nadat ik vorige maand het Pelgrimspad had uitgelopen. Terwijl het gps-apparaat nog denkt dat ik in het Waalse Visé zit als ik deze inschakel, weet ik dat ik al in de buurt van Delfzijl zit. In de trein van Groningen naar Delfzijl zit het vol met wandelaars wat mij ertoe brengt om even te googlen wat er dan te beleven valt. Ik vind al snel uit dat vandaag de Tocht om de Noord plaatsvindt en vang een telefoongesprek op van iemand uit Nunspeet die ook gaat meelopen. Ik vind het wel bijzonder dat mensen van zover naar Groningen komen voor een eendaagse wandeltocht, want die heb je in het hele land toch wel? Maar tegelijkertijd zit ik zelf ook al zo'n drie uur in de trein om een dagje in de provincie Groningen te gaan lopen. Ik zoek de route op die deze wandelaars gaan lopen en zie tot mijn blijdschap dat ik hen vandaag niet zal tegenkomen.
Op station Loppersum stappen de wandelaars uit. Vanaf hier begint hun wandeltocht. Ik blijf zitten en kijk om mij heen of ik wat tekenen zie van aardbevingsschade waar dit dorp vooral om bekend is. Naast het station hangt een reclameposter over aardbevingsbestendig bouwen en even verderop staat een huis in de steigers, maar verder ziet het eruit als een normaal dorp waar niets aan de hand is. Ik realiseer me dat alleen de ellende het nationale nieuws haalt, maar ongemerkt had ik toch het idee dat het alleen maar kommer en kwel was in deze regio.
|
9:33 Delfzijl |
Ik loop vandaag in het gebied tussen Loppersum en Slochteren van Delfzijl naar Haren. Het Natuurpad van Roots is geen LAW zoals bijvoorbeeld het Pieterpad is en de route is dan ook niet gemarkeerd met wit-rode markeringen. In Delfzijl lijkt dat wel het geval, maar zodra ik de stad verlaat, zijn ook de markeringen voor de rest van de dag verdwenen.
In de straten van Delfzijl vind ik de eerste van vijf geocaches die ik vandaag zal vinden. Ik loop langs het water van het Damsterdiep en zal vandaag nog vaak langs rivieren, sloten en meren lopen. Dat had ik van deze omgeving niet verwacht, maar het zal deels komen door de veenwinning uit de vorige eeuw.
|
10:05 Schotse hooglanders in een stadspark van Delfzijl |
In tegenstelling tot de wandelgidsen van officiële LAW's bevat de gids van het Natuurpad geen achtergrondinformatie over de streken waar het pad doorheen loopt. Dat is voor mij de reden geweest om het boekje al vrij snel door te verkopen. Onderweg gebruik ik toch het gps-apparaat, waardoor ik in het veld nog nooit een wandelgids heb hoeven raadplegen. Het risico is nu wel iets groter doordat er geen markeringen in het veld staan, maar dat risico neem ik met de wetenschap dat ik reservebatterijen bij me heb en in het ergste geval zelfs de route op
afstandmeten.nl heb staan waardoor ik met de mobiele telefoon ook de weg zou kunnen vinden.
|
10:44 Dit binnenvaartschip gaat voor een lastige
oversteek zorgen bij de ophaalbrug |
De omgeving wordt landelijker en zonder dat ik het heel bewust meemaak, ben ik Delfzijl uitgelopen. Niet veel verderop loop ik alweer Appingedam binnen. Deze twee steden liggen tegen elkaar aan. Ik herinner me nog dat ik deze plaatsnamen op de basisschool moest leren bij de topografie van de provincie Groningen, maar zelf ben ik hier nog nooit geweest. Tot vandaag dan. Ik loop een stukje langs het Eemskanaal als een groot binnenvaartschip uit Vianen mij voorbij vaart. Aan de horizon zie ik de ophaalbrug al omhoog gaan om het schip ruim baan te geven. Tegen de tijd dat ik bij de brug ben aangekomen, begint het wachtende autoverkeer net weer op gang te komen. Ik moet zowel de brug als de weg oversteken, maar doordat het nu extra druk is met auto's, is dat eerste niet zo makkelijk. Ik steek over als ik een gaatje zie en wordt weg getoeterd door een automobilist die het kennelijk niet vond kunnen dat deze een halve meter naar links moest opschuiven om mij niet te raken. Mea culpa.
|
10:45 De brug gaat open |
De route loopt verder richting het Schildmeer. Hier loop ik door natuurgebied Tetjehorn. Aan het begin staat een bordje 'Verboden toegang, artikel 461 wetb. v. str.', maar als een doorgewinterde langeafstandswandelaar negeer ik het bordje met de gedachte dat de mensen die het Natuurpad hebben uitgezet, vast toestemming hebben gevraagd aan de landeigenaren. Zo is dat bij reguliere LAW's in ieder geval wel geregeld.
Na Tetjehorn volgt het Dannemeer. Ik heb inmiddels ruim 20 kilometer gelopen en besluit even te gaan zitten aan een picknicktafel terwijl ik mijn laatste broodje soldaat maak. Onder de tafel ligt een geocache verstopt, dus die log ik terwijl ik aan het eten ben. Voor mij zie ik een grote plas water en de route loopt dwars door het water heen. Er is een vlonderpad aangelegd en ook onder de vlonders liggen enkele geocaches, waarvan ik een enkele weet te vinden. Ik kom een stel wandelaars tegen die ik moet passeren en realiseer me dat je hier geen ruzie moet krijgen, want je duwt elkaar zo het water in...
|
11:07 In deze streek hebben diverse boeren private
windmolens |
Het Natuurpad heeft zich als doel gesteld om zoveel mogelijk onverhard te lopen. Ik vind dat een beetje overdreven en pak hier en daar bewust een stukje verhard pad mee. Hiermee snijd ik ook zo nu en dan wat meters af, maar daar heb ik op dit moment niet zoveel moeite mee. Als ik net na een bruggetje rechtsaf het gras in wordt gestuurd terwijl ik op een verhard fietspad loop, kijk ik even op de kaart waar de geplande route heengaat en als ik zie dat deze ook weer op het fietspad uitkomt, is de keuze snel gemaakt. De voeten beginnen inmiddels aardig te protesteren en ik wil mijn lichaam niet al te zwaar belasten. Ik ben niet helemaal fit doordat ik de afgelopen week een flinke verkoudheid heb gehad. Afgelopen maandag was ik zelfs nog ziek thuis, dus het is al fijn dat ik überhaupt deze wandeling kan lopen.
|
11:55 |
Na uren ronddolen langs rivieren, kanalen en meren ben ik inmiddels bij de derde doorkomstplaats van de dag aangekomen: Harkstede. Ik inspecteer de route en zie dat alleen de snelweg A7 en een spoorlijn mij nog scheiden van de finishplaats. Ik voel pijn aan de voeten en vermoed dat ik minimaal een blaar heb. Terwijl ik kans heb om een trein eerder dan gepland te halen, besluit ik toch om een pitstop in te gelasten om een blaar te prikken. Dit blijkt hard nodig. Ik kom erachter dat ik niets bij me heb om het blaarvocht weg te halen, maar daar vind ik nog wel een oplossing voor. Voortaan moet ik dan toch maar een droog stukje keukenpapier in mijn knapzak leggen. Met een afgetapete voet loop ik de laatste kilometers naar Haren. Het lopen op de afgetapete voet doet pijn, maar na een paar minuten is de voet weer verwarmd en voel ik het alweer niet meer.
|
12:58 |
Doordat ik de afgelopen tijd moeite had met het halen van mijn tijdschema, heb ik het schema vanaf vandaag gebaseerd op een gemiddelde snelheid van 5,4 km/h. Dit was eerder 5,5 km/h. Ook loop ik nu niet in het heuvellandschap van Zuid-Limburg, wat ook invloed heeft op de snelheid. Uiteindelijk kom ik aan op station Haren en moet ik nog zo'n vijf minuten wachten op de trein van zes uur terwijl ik had ingepland om rond 18:10 bij het eindpunt aan te komen.
Terwijl ik in de trein zit, zoek ik uit wat de route naar huis is. De reisplanner adviseert om met de sprinter van Haren naar Zwolle te reizen en daar 20 minuten op de intercity naar Arnhem te wachten. Ik zou echter ook in Assen kunnen uitstappen en daar 20 minuten op de intercity kunnen wachten. In Assen woont een vriend van me, dus ik kijk even of er wat te regelen valt, maar dat lukt niet. Uiteindelijk blijf ik in Assen in de trein zitten en trakteer ik me op station Zwolle op een heerlijke Turkse pizza (lahmacun) om de voedseltekorten van mijn lichaam aan te vullen.
|
13:30 |
De lahmacun heb ik net buiten de poortjes gekocht. Ik reis met een uitgeprint dagkaartje. Daar staat een QR-code op waarmee ik de poortjes moet kunnen openen. Ik ben net doorgelopen achter een andere reiziger maar op de terugweg naar het station probeer ik het wel met mijn kaartje. De poortjes gaan niet open. Uiteindelijk kan ik dezelfde truc uitvoeren als vijf minuten eerder. Terwijl ik dus 'stiekem' door de poortjes loop, gaat er een piepsignaal af. Kennelijk ben ik gedetecteerd. Niemand spreekt mij aan, dus ik loop gewoon het station binnen. Ik loop naar spoor 5 voor de trein naar Amersfoort. Die route is 5 minuten langer, maar wel rustiger. Althans, op het laatste stukje van mijn reis. Ik zie echter dat de trein van Zwolle naar Amersfoort helemaal vol zit en besluit alsnog om naar de trein richting Arnhem te lopen. Die is wat leger, dus stap ik die trein in. Uiteindelijk blijkt de trein vanaf Arnhem ook minder druk dan anders te zijn en kom ik in de loop van de avond weer thuis aan.
|
Statistieken |
Afstand: | 47,2 km |
Gemiddelde: | 5,6 km/h |
Bewogen gem.: | 6,2 km/h |
Totaalteller: | 5135,2 km |
|
|
14:36 |
|
15:58 Het is te zien in welke omgeving ik wandel |
|
16:13 Ik was het niet van plan |
|
16:24 De A7 tussen Groningen en Bad Nieuweschans |
|
16:25 Niet helemaal correct gespeld, maar de boodschap is helder |
|
17:16 Ik loop nog in Groningen, maar Drenthe kondigt zich al een beetje aan |
Haren ▸ Grolloo (49km) ▶