4daagse 2024, dag 4, Cuijk (20km)

Een historische laatste wandeldag

Vandaag is de laatste dag van de Vierdaagse 2024 en nog maar 20 kilometers scheiden mijn dochter van haar eerste Vierdaagsekruis. Het warme weer heeft haar tien kilometer cadeau gegeven en vandaag mogen we slechts 19,7 kilometer afleggen. Dat wordt door het bos naar Molenhoek en over de Via Gladiola weer terug. Stelt niet heel veel voor, maar net genoeg om een leuke dag te hebben en met voldoening te kunnen terugkijken. Mijn dochter vindt het wel jammer dat we niet over de dijk van Overasselt naar Heumen komen en ik vind het jammer dat we niet door de Haterse en Overasseltse Vennen komen, maar het is niet anders. Wel is het bijzonder om een unieke route te lopen. De organisatie heeft scenario's klaarliggen voor incidenten en als zo'n scenario dan wordt uitgerold, is het wel bijzonder om het meest bizarre onderdeel ervan te mogen ervaren, al had ik net zo lief een keer door Linden gelopen. Overige afstanden lopen een afstand korter, maar voor de 30km kan dat alleen door een nieuwe route van 20 kilometer te bedenken. Die hadden ze kennelijk al klaarliggen en nadat alle wegafsluitingen en verzorgingsposten geregeld zijn, is gisterenavond de definitieve route gepubliceerd.

6:24

Gisteren kwamen we bekenden tegen die ook uit Ede komen en vandaag halen we ze op en nemen we ze mee naar Nijmegen. Dat scheelt hen weer een paar treinkaartjes. Dat hadden we eerder moeten weten, maar dat is nou eenmaal niet anders. Om half zeven staan we in het startvak, waar we worden getrakteerd op een doedelzakspelende wandelaar die hetzelfde startvak heeft uitgekozen. Om ongeveer vijf over zeven gaan we van start. Vanaf de start hebben we een goed tempo en net als de afgelopen twee dagen beginnen we met het uitlopen van de Heyendaalseweg tot aan de Houtlaan. Hier slaan we rechtsaf, maar in plaats van dat we de Sint Annastraat oversteken, slaan we linksaf de Burggraafstraat in. We lopen deze straat uit en gaan rechtdoor het bos in over de F73, een doorlopend fietspad. Aan het pad is te zien dat de route ad hoc is ingesteld, want aan de randen van het fietspad is de weg overwoekerd door hoge brandnetels. Elders zijn de wegkanten keurig gemaaid, maar daar was hier nog geen tijd voor. Dankzij ons snelle tempo is het erg rustig om ons heen, dus hoeven we niet bang te zijn dat we door de brandnetels worden geprikt. Als we de provincie Limburg binnenlopen, lopen we het bos uit en via de Ringbaan in Molenhoek buigen we af richting de N271, waar we samenkomen met de lopers van de 50 kilometer, die vandaag samen met de militairen als enige door Cuijk komen. De lopers van de 40 kilometer lopen er maar dertig en komen vandaag uit Heumen. Zij zullen zich over een paar honderd meter bij ons voegen.

7:35 Splitsing voor de nieuwe 20km-route

Het parcours van de 20 kilometer is gemarkeerd met zwarte routemarkeringen waar alleen de 20 staat aangegeven. Het valt ook mijn dochter op dat de overige afstanden er niet bij staan. Dat is elders wel het geval, ook als de afstand op die plek niet komt. Ik weet niet meer of dat in 2016 met de eenmalige 55 kilometer ook zo ging in de lus naar Druten. Daar heb ik geen foto's van gemaakt. In het bos is het niet druk met supporters en ook in Molenhoek valt het tegen. Het maakt wel dat de support die er wel staat, extra wordt gewaardeerd. Een oase in de woestijn, zo benoem ik het als we ergens wat te eten krijgen aangeboden.

7:43 Heumensoord

Op het punt waar alle afstanden bij elkaar komen, staan vrienden van ons uit Lopik langs de route. In 2016 stonden ze op de dag van Druten ook langs de kant om mij te ondersteunen. Vandaag staan ze er voor mijn dochter. Als we aankomen, is het rustig om ons heen en ik heb een half uur ingepland om hier stil te staan. Als we weer verder gaan, is het een stuk drukker, maar gelukkig kunnen we nog prima doorlopen. We lopen door Malden en als ik de McDonald's zie, weet ik dat we de Scheidingsweg naderen; de zuidrand van Nijmegen. Ik zie mijn dochter glunderen als ze een gladiool krijgt aangereikt en het vervult ook mij met trots. We lopen verder richting de finish en ik ben toe aan een sanitaire stop. Omdat ik van vorig jaar weet dat dit langs de Via Gladiola ineens een stuk lastiger is, maak ik op mijn 39^e vierdaagsedag voor het eerst gebruik van een particulier toilet. Zul je zien dat we daarna alsnog een toiletunit van de organisatie tegenkomen, maar die hebben we nu niet meer nodig. Aan de horizon zien we de toren van de Sint Stevenskerk al opdoemen en we naderen het elektronische bord dat de anderhalve kilometer aangeeft. Vlak voor de tribunes staat mijn vrouw langs de kant om haar dochter binnen te halen en ook dit is een bijzonder moment. We houden het vrij kort, want achter mijn vrouw staan mensen die ook hun bekenden willen binnenhalen, maar we spreken af bij de auto. Wij lopen nog even de laatste meters en halen het eerste vierdaagsekruis van mijn dochter op. De bureauliste vraagt aan mij of ze het kruis mag opspelden en nadat ik dat heb toegezegd, wordt mijn dochter gedecoreerd. Het ziet er bijzonder uit en ze wil spontaan ook op de foto bij de barometer, waarop de uitvallers per dag staan vermeld.

8:01 Via Brandnetiola

We halen nog even een krant en lopen richting de auto. Als we bij de Heyendaalseweg uitkomen, komen we toevallig net mijn vrouw en schoonmoeder tegen en samen lopen we naar de auto. Mijn dochter heeft haar marstempo nog in de benen en loopt veel te hard voor mijn vrouw en schoonmoeder, wat wel grappig is om te zien. Mijn dochter heeft het een stuk beter afgerond dan ik bij mijn debuut, want ze is er blaarloos en met slechts een beetje spierpijn doorheen gekomen. We polsen al een beetje of dit eenmalig is of dat ze dit vaker wil doen, maar daar denkt ze nu nog niet zo over na. Daags na de 4daagse laat ze merken dat we ervan baalt als ik opmerk dat de 4daagse volgend jaar samenvalt met de laatste schoolweek van regio midden. Ik informeer wat haar verplichtingen zijn in die laatste week, maar dat lijkt mee te vallen. De tijd zal leren of ze kan meelopen, maar dat ze het wil, is al wel duidelijk.

Statistieken Dag Afstand Gem. (bewogen) 1 (Elst) 33,1 km 5,3 (5,8) km/h 2 (Wijchen) 34,1 km 4,9 (5,5) km/h 3 (Groesbeek) 30,3 km 5,0 (5,5) km/h 4 (Malden) 19,7 km 4,7 (5,9) km/h Totaal: 8818,4 km

8:34 Molenhoek

8:45 Hier komen we samen met de lopers van de 50 (die vandaag dus 40 lopen)

8:48 En op dit kruispunt komen alle afstanden bij elkaar

10:06

10:17 Bijna in Nijmegen

10:20 De Via Gladiola

10:45 Fokke en Sukke zijn er ook bij

10:57 Nog anderhalve kilometer

11:02 Bij de tribunes

11:13 Finish!

De opbrengst aan prullaria tijdens deze 4daagse

Beloning 1 voor mijn dochter

De barometer van 2024

◀ Dag 3 (Groesbeek, 30km)

4daagse 2024, dag 3, Groesbeek (30km)

6:30 Waarschuwing bij de start

We hebben dag twee overleefd en maken ons op voor de tweede helft van de Vierdaagse. Vandaag zijn we een paar minuten later bij de start en staan we iets verder naar achteren in de rij. We starten hierdoor twee minuten later met de wandeling, maar dat mag de pret niet drukken. Net als gisteren lopen we de Heyendaalseweg uit tot aan de Houtlaan en slaan we rechtsaf om vervolgens de Sint Annastraat over te steken. Wat we nu nog niet weten, is dat dat voor de laatste keer is tijdens deze 4daagse, maar daarover straks meer.

7:30 Langs de universiteit

In Hatert slaan we de weg in richting Malden en bij de Intratuin pakken we onze eerste rustpauze. Hier rust ik zelf ook elk jaar en mijn dochter lijkt een vergelijkbaar ritme te hebben heb ik deze week ontdekt. Ik probeer wat broodjes te bestellen, maar als ze geen broodjes met ham en kaas hebben − het is ham of kaas − besluiten we om maar weer verder te gaan. We lopen verder door Malden richting de dijk langs het kanaal en halen geregeld wat mensen in waarbij we afwisselend het initiatief nemen om mensen in te halen. Zo bereiken we na dertien kilometer wandelen Mook.

8:20 Richting Malden

Bij de kerk van Mook splitst de route van de 30 kilometer zich af van de overige afstanden. Via de Groesbeekseweg klimmen we richting Groesbeek. Langs de kant van de weg staat een bord dat aangeeft dat de steiging maximaal 8% bedraagt en vooral aan het begin gaat het vrij steil naar boven. Met mijn recentelijke opgedane klimervaring in de Ardennen bij het bewandelen van de GR5, is het voor mij geen enkel probleem en het lijkt ook minder steil dan de steilere stukken van de Zevenheuvelenweg, maar voor mijn dochter is het even pas op de plaats. We matigen ons tempo en nemen halverwege een extra pauze, maar komen uiteindelijk toch boven. Bij de volgende klim weet ze al meer haar tempo vol te houden en beginnen we zelfs weer wat mensen in te halen. Als we twee kinderen met hun begeleiders inhalen, hoor ik een van de begeleiders tegen zijn kind vertellen dat dat komt doordat we langere benen hebben en ik kan dat niet tegenspreken.

9:53 De kerk van Mook

We lopen door de straten van Groesbeek en niet veel later komen we samen met de overige afstanden. Ik blijf het bijzonder vinden dat de 50km-lopers al in Gennep en Ottersum zijn geweest, maar die zijn natuurlijk ook uren eerder gestart. Het contrast is vrij groot met de 30km die ik nu loop... In Groesbeek is het weer gezellig druk en al stijgend lopen we richting de rotonde tussen het centrum en de start van de Zevenheuvelenweg. Op de weg staat een brandweerauto de halve straat te blokkeren en dichterbij blijkt hier iets ernstigs aan de hand te zijn. Wat er gebeurt, is niet duidelijk want het hele gebeuren is met schotten afgeschermd voor de privacy van de betrokkene. Achteraf blijkt het om een reanimatie te gaan. We lopen eromheen en beginnen niet veel later aan de Zevenheuvelenweg.

9:56 Mook

Mijn dochter probeert de hele week al vlaggetjes te verzamelen bij militairen, maar bij een groep Franse militairen krijgt ze vandaag voor het eerst een keer nee te horen. Ze heeft al twee Franse vlaggen, dus wellicht hebben ze haar herkend. De militairen slaan linksaf richting hun verzorging langs de weg en wij stappen verder de Zevenheuvelenweg op. Langs de kant is het zoals altijd weer gezellig druk en het is wachten op de eerste klim. Bij de training liepen we deze weg andersom, dus mijn dochter heeft nog niet ervaren hoe het is om vanuit het zuiden de weg te bewandelen. Waar ik als een idioot zigzaggend om de mensen heen een weg naar boven baan, gaat mijn dochter met een meer fatsoenlijk tempo naar boven en zo ervaar ik bij mijn tiende keer Zevenheuvelenweg voor het eerst hoe dat dan is. Het is prima vol te houden, al vind ik het sneller naar boven lopen toch wel fijner. Dat komt volgend jaar wel weer. Ook nu gaan de tweede en latere klims beter dan de eerste en met een rustpauze bij de laatste klim komen we niet al te vermoeid aan in Berg en Dal. Op de weg richting Nijmegen staat de voor vierdaagselopers welbekende boomzager weer reclamespullen uit te delen en mijn dochter en ik hebben er een sport van gemaakt om zoveel mogelijk blokjes papier en pennen te scoren. Na vandaag staat de teller op 7 pennen en 4 blokjes papier.

10:00 De steigende weg naar Groesbeek

Aan de rand van Nijmegen is een jaarlijks terugkerend geocache-event en nadat we onze teamnaam hebben opgeschreven en wat hebben gedronken, lopen we verder Nijmegen in. Mijn dochter zegt dat het wel heel lang duurt voordat we in de buurt van de finish zijn, want langs de kant hoort ze steeds maar weer dat het nog twee kilometer is. Ook als we al in de zone zijn waar het betaald parkeren is, en dan weet ik dat het minder dan een kilometer is. Als we de Fort Kijk in de Potstraat inlopen, kan ik haar verzekeren dat het nog een paar honderd meter is en niet veel later lopen we het Julianapark weer in om de knipkaart om te wisselen voor een laatste knipkaart voor dag vier.

10:01

Gisteren stond in de krant dat het op de Via Gladiola zomaar dik boven de veertig graden zou kunnen worden doordat het op het asfalt meer opwarmt dan de opgegeven temperatuur. Er is 30 ⁰C opgegeven en daar moet ik wel om lachen, want in 2016 liep ik nog 55 kilometer met 34⁰C en nauwelijks wind. Toch blijkt bij binnenkomst dat de organisatie heeft besloten om alle afstanden voor vrijdag met 10 kilometer in te korten. Afgelasten is geen optie, want dan moet je al die beloningen op de post gaan doen en eerder starten was het kennelijk ook niet dit jaar. Zo loopt de 50 morgen de route van de 40, de 40 de route van de 30 en lopen de 30km-lopers en route van 20 kilometer, die we nog helemaal niet kennen. De organisatie is terwijl ik dit verneem, nog bezig om de route definitief te kunnen maken in verband met wegafsluitingen die niet voorzien waren. Ook moeten de bepijlers als een malle worden bijgepraat en worden voorzien van routemarkeringen van de 20 kilometer. In het 4daagsejournaal op TV Gelderland wordt een routebordje getoond en de kleur blijkt zwart te zijn. Een potentieel gewild collectorsitem, dus ik hoop maar dat alle bordjes blijven staan. Voor de zekerheid zet ik de route online, zodat ik, maar ook andere wandelaars, deze eventueel als naslag kunnen gebruiken.

10:26

Door de inkorting van de route zit de Vierdaagse er nu ineens alweer bijna op! We hebben nu qua afstand ineens al 82% voltooid. Mijn dochter heeft nog geen blaren, alleen wat spierpijn en wat ik bij haar zie, herken ik van mijzelf. Waar ik in het eerste jaar tegen grotere problemen aanliep, heeft zijn voldoende getraind om probleemloos de Vierdaagse af te sluiten. Vandaag liep ze in de straten van Nijmegen ineens zomaar 7 km/h en moest ik even bijschakelen om haar bij te houden. Ze lijkt het leuk te vinden en het zal me niets verbazen als ze dit jaarlijks wil gaan doen. Thuis laat ik haar weten dat mocht ze volgend jaar weer willen lopen, ik haar dan wel rond zes uur bij de start wil afzetten om vervolgens direct zelf met de 50 kilometer te starten. De toekomst zal uitwijzen of dat een ding wordt, dat hangt niet alleen van mijn dochter af, maar ook van de startreglementen voor volgend jaar, want de nieuwe startprocedure van 1 starttijd per afstand zal na deze Vierdaagse zeker worden geëvalueerd.

Statistieken Dag Afstand Gem. (bewogen) 1 (Elst) 33,1 km 5,3 (5,8) km/h 2 (Wijchen) 34,1 km 4,9 (5,5) km/h 3 (Groesbeek) 30,3 km 5,0 (5,5) km/h Totaal: 8798,7 km

10:32 Het is een lange klim...

10:46 ...maar dan komen we toch aan in Groesbeek

11:16 Start van de Zevenheuvelenweg

11:26 Mooi uitzicht naar boven...

11:38 ...en naar beneden

◀ Dag 2 (Wijchen, 34km) Dag 4 (Cuijk, 20km) ▶

4daagse 2024, dag 2, Wijchen (34km)

6:21 In het startvak

Als om vijf uur de wekker gaat, komt mijn dochter vrij snel uit bed. We vertrekken iets eerder richting Nijmegen en rond half zeven staan we weer bij de start. We wachten geduldig totdat we om zeven uur mogen vertrekken en terwijl ik mijn dochter vertel dat de toespraak van de marsleider alleen op de eerste dag plaatsvindt, schuifelen we richting de vrijwilligers die ons gaan wegstarten. Ik kijk op een afstandje toe hoe mijn dochter wordt gescand en loop de vrijwilligster voorbij zodra de persoon voor mij ook zijn scan te pakken heeft. Als begeleider hoef ik immers niet te worden gescand.

8:00 Zelfs een waarschuwing voor een drempel

Vanaf nu starten alle wandeldagen met dezelfde route door Nijmegen, maar dat heeft mijn dochter tijdens de training ook al ondervonden. Geen verrassing dus. Wat voor mij wel nieuw is, is de hoeveelheid mensen langs de kant van de weg in de straten van Nijmegen. Als je de 50 loopt, liggen de mensen nog op bed, maar nu staan kinderen al snoep uit te delen voordat we de Heyendaalseweg zijn uitgelopen. Ook in Hatert is het drukker en nadat het me gisteren opviel dat toiletten heel duidelijk met bordjes werden aangeduid, zie ik nu borden staan die wandelaars waarschuwen om niet te struikelen over een drempel van zo'n 5 centimeter hoogte. Omdat zo'n bord bij de bussluis bij het winkelcentrum niet kan worden geplaatst, is de bussluis afgezet - vermoed ik -, maar het paaltje op het fietspad waar we nu verplicht overheen moeten, hebben ze niet weggehaald. Dat hadden ze dan toch wel moeten doen wat mij betreft.

9:55 Controle

Na Hatert steken we het kanaal over naar Weezenhof en als we even verderop Nijmegen uitlopen, constateren we dat het vieze verkeersbord waar we tijdens de training een stukje van hebben schoongemaakt, nog altijd niet verder is schoongemaakt. Dit was een grapje van ons tijdens de training om wat herkenbaars te kunnen terugvinden tijdens de Vierdaagse.

10:04 Roze woensdag

We steken de snelweg A73 over en hebben nu tien kilometer gelopen. Bij de rustpost pauzeren we even voordat we het zandpad richting Alverna ingaan. Het tempo zit er vandaag weer lekker in en het snellere lopen op de eerste wandeldag heeft mijn dochter kennelijk prima weten te verteren. Aan de andere kant van het zandpad komen we aan in Alverna en ter hoogte van de loopbrug waarop muzikanten de wandelaars toespelen, nemen we even plaats op een paar stoelen voor een rustpauze. Ik had net op borden iets over uitsmijters gelezen, maar deze kunnen we niet vinden. Vandaar even een korte rust op twee willekeurige stoelen langs het parcours.

In Wijchen

In het centrum van Alverna moeten we even wachten voordat we de weg mogen oversteken. Het autoverkeer krijgt even doorgang. Als we mogen oversteken, lopen we al vrij snel Wijchen binnen en daar zien we ook de eerste militaire groepen. Hoe ze hier zijn gekomen, weet ik niet, want tot nu zijn we nog geen groep tegengekomen. Waar ik gewend ben om een minilusje te maken om langs de EHBO-post te lopen, maken we als 30km-lopers een L-bocht en lopen we rechtdoor naar het centrum van Wijchen. Dit deed ik eenmaal eerder, toen ik in 2016 de 55 kilometer liep en op deze wandeldag naar Druten ben gewandeld. Niet helemaal onbekend dus, maar wat wel nieuw is, is dat als we in het centrum samenkomen met de andere afstanden, het gelijk al druk is op de route. In 2016 waren we als 55-lopers de enigen; de overige afstanden waren nog lang niet zover.

In Wijchen is het weer groot feest en zonder veel moeite lopen we de stad door. Of zoals het lied De mooiste van het jaar het beschrijft: in Wijchen wacht een daverend onthaal. Ik mis zelfs het kasteel, waar we tijdens de training nog wel oog voor hadden. Mijn dochter herinnert zich een saai lang stuk weg tussen Wijchen en Beuningen, maar dankzij het publiek is het lang niet zo saai meer. In Beuningen staan mijn ouders langs de route om hun kleindochter aan te moedigen wat gezellig is, maar ook voor een extra lange rust zorgt. Hierdoor gaat ons gemiddelde een stuk omlaag, maar zijn we wel weer frisser om verder te lopen.

10:41 De boomzager is ook weer van de partij

Het is nu wel drukker op de route en we doen niet zoveel moeite meer om in te halen. We matigen ons tempo een beetje en sjokken met de meute mee naar Weurt en Nijmegen. Achteraf blijkt dat na ons het zo druk werd, dat mensen zelfs poosjes stil moesten staan en de organisatie zal de uiterste eindtijd zelfs met een kwartier verlengen. Ook de bypass in Wijchen wordt gebruikt en dat is volgens mij voor het eerst. Wij hebben er gelukkig niets mee te maken, want ondanks de lange rust lopen we toch nog redelijk in de voorhoede.

12:54 Sluis Weurt

In Weurt is het weer gezellig en ik vind het prima dat ze dit stukje aan het parcours hebben toegevoegd. Als we over de sluis lopen, passeren we een man waarvan het lijkt of hij elk moment kan omvallen. Dat gebeurt gelukkig niet en zo halen we zonder verder oponthoud de Nijmeegse binnenstad. Op de Waalkade passeren we een lange rij aan eettentjes en verschillende etensgeuren komen langs. De prijzen zijn voor feestgangers die indirect ook voor de artiesten betalen en het verschil met prijzen elders aan de route is vrij groot. Mijn dochter vraagt waar het podium is waar we zondag nog zijn geweest, maar dat blijkt helemaal aan het eind van de Waalkade te zijn. Op het moment van passeren is er niets te beleven en we starten met de klim bij het Valkhof. Eenmaal boven lopen we naar het Faberplein wat toch wel het meest roze deel van de route is vandaag. Niet veel later arriveren we op de Wedren, waar mijn dochter haar knipkaart voor de derde dag ontvangt.

13:17 Terug in Nijmegen

We gaan gelijk richting de auto en rijden naar huis. Daar blijken de voeten van ons beiden nog in prima staat te zijn en al snel merk ik herstel bij mijn dochter. Wel heeft ze slaaptekort en dus gaat ze vandaag wat eerder naar bed dan de dag ervoor. En datzelfde geldt voor mij, want ook al mag ik relatief uitslapen, 23:00 is toch vrij laat als de wekker op 5 uur staat...

Statistieken Dag Afstand Gem. (bewogen) 1 (Elst) 33,1 km 5,3 (5,8) km/h 2 (Wijchen) 34,1 km 4,9 (5,5) km/h Totaal: 8768,4 km

13:36 Op de Waalkade

13:41

13:47 In de Hertogstraat

13:57 En weer binnen

◀ Dag 1 (Elst, 33km) Dag 3 (Groesbeek, 30km) ▶

4daagse 2024, dag 1, Elst (33km)

(14/7) 13:46 Op zondag in de rij voor de polsbandjes

Nadat we zondag de polsbandjes hebben opgehaald en gisteren op tijd naar bed zijn gegaan, gaat vanmorgen om 5 uur de wekker. Voor mijn idee vrij laat, want ik ben gewend om rond 3:00 uur op de Wedren te staan. Dit jaar loop ik met mijn dochter mee als begeleider op de 30 kilometer. We mogen om 7 uur starten en als we om half zeven op de Wedren aankomen, staan er al niet al te lange rijen bij de start. Militairen passeren de Wedren en af en toe komt er een 40km-loper die de rij voorbij mag en gelijk wordt gescand. Ik zie zelfs een enkele 50km-loper starten en bedenk me dat die al een flinke achterstand in tijd heeft. Als het 7 uur is, spreekt de marsleider ons nog even toe waarna het startschot klinkt om 7:01 uur. Doordat ook de militairen hier al lopen is het direct al druk op het parcours, maar niet storend druk. Ik tast even af hoe mijn dochter zich houdt bij het lopen tussen andere mensen, want daar hebben we niet op getraind. Al snel merk ik dat ze ook wat harder loopt dan de massa en al snel vindt ook zij handigheidjes in het inhalen van mensen. Ik stel haar gerust dat ze niet op mij hoeft te letten en ik ook wel een gaatje vind als zij ergens een inhaalactie heeft gedaan.

6:24 In het startvak

Al snel lopen we over de Waalbrug richting Lent. In het water ligt een brandweerboot die water opspuit en het lijkt erop alsof ze de rivier aan het blussen zijn, wat natuurlijk nergens op slaat. Het zorgt wel voor een mooi effect, want als we erlangs komen, zien we een kunstmatige regenboog ontstaan. Het is zonnig en ik spreek met mijn dochter af dat we op de dijk al snel zullen stoppen om ons alvast in te smeren met zonnebrand. Dat is wel nodig, want we hebben allebei een huidtype dat snel verbrandt.

7:14 De Waalbrug

We lopen verder over de dijk en ongemerkt passeren we het punt waar we tijdens de training werden verrast door een hek dat autoverkeer onmogelijk maakt. Niet veel later zie ik de kerktoren van Oosterhout opdoemen. We lopen de dijk af en snijden hier een klein stukje af ten opzichte van de overige afstanden. De 30km loopt vandaag al 3,5 kilometer teveel en compenseert dat niet op andere dagen, dus waar ze wat kunnen afsnijden, hebben de routebouwers dat ook gedaan. In Oosterhout levert dat maar weinig op, maar we zijn we even verlost van de militairen wat een rustiger parcours oplevert.

7:18 Kunstmatige regenboog

Het duurt niet lang voordat we weer samen met de militairen lopen en mijn dochter vindt het bijzonder om mee te maken. Ze ziet militairen met een verzameling minivlaggen en nadat ze mijn toestemming heeft gevraagd en gekregen, vraagt ze keurig in het Engels aan een Franse militair of ze een vlaggetje mag hebben. Die krijgt ze als wandelaarster direct en ze bedankt ook keurig in het Engels. De Engelse lessen op de basisschool hebben ondanks het COVID-gat toch hun vruchten afgeworpen. Mijn dochter heeft de smaak te pakken en steeds als ze een vlag ziet die ze nog niet heeft, geeft ze mij haar voorraad en loopt ze op de militair af om om een vlaggetje te vragen. Zo eindigt ze met vlaggen van Frankrijk, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Noorwegen, Zweden en Finland. Het maakt het wandelen voor haar nog wat leuker dan dat het al is, want bij de start heeft ze al laten weten dat het een stuk minder saai is dan de trainingen.

7:53 De Oosterhoutse dijk

Als we in Elst zijn, is de stad al ontwaakt. Dat heb ik als 50km-loper niet meer meegemaakt sinds de route is omgedraaid en het is wel bijzonder om weer eens mee te maken. We lopen door het centrum en herkennen plekken van de trainingsdag waarbij we dit parcours liepen. Als we voorbij de splitsing zijn en onder het spoor zijn doorgelopen, nemen we onze eerste echte pauze van de dag.

8:04 De kerktoren van Oosterhout

We geven de spieren wat rust en als we weglopen, voelen we allebei zere voeten. Dat herkennen we inmiddels allebei en ook mijn dochter weet wel dat dit snel overgaat. We lopen verder naar Bemmel waar het ook weer een gezellige boel is. Langs de kant staan de marsleider en de burgemeester van Overbetuwe wat toch wel aangeeft dat de eerste dag inmiddels wel de Dag van Bemmel mag worden genoemd. Nadat we tweemaal door Bemmel zijn gewandeld, naderen we Lent. Hier is een geocache-event op dezelfde plek als vorig jaar en we gaan hier gelijk even zitten. Mijn dochter heeft gelijk leuke aanspraak met de mensen die het event organiseren en ze drinkt ook gelijk twee glazen limonade leeg. Daar ben ik heel blij mee, want ze drinkt wat mij betreft echt te weinig. Dat gaat nog een pribleem kunnen opleveren later deze week, als de temperaturen waarschijnlijk gaan stijgen tot zo'n 28⁰C op vrijdag.

8:12

Terwijl we nog in Lent lopen, begint het te regenen. We negeren de regen, maar de bui zet door en de regendruppels worden dikker. We trekken onze poncho's aan, ook omdat de spullen in onze heuptasjes anders nat kunnen worden. Net als bij onze trainingsdag over dit parcours hebben we de poncho's net aan en is het alweer droog. Nog voordat we bij de Waalbrug zijn, trek ik de poncho weer uit, want ik krijg het er veel te warm in. Mijn dochter blijft tot aan de finish in de poncho wandelen.

8:50

Op de Waalbrug lopen we een man voorbij die in elkaar is gezakt. Er staan al meerdere mensen bij om hulp te verlenen, dus lopen we verder. Via het Faberplein komen we uiteindelijk aan bij de finish en in het Julianapark ruilt mijn dochter haar knipkaart in voor een nieuwe kaart voor dag 2.

We hebben allebei spierpijn en hebben duidelijk sneller gelopen en minder gepauzeerd dan bij de trainingen. Dat mag, en we gaan zien hoe snel mijn dochter herstelt. Als ik in Lent begin over een volgende dag, moet ze er nog niet aan denken. Bij de finish is het al geen probleem meer en als we thuis zijn, merk ik dat ze wat hangt en minder energie heeft. 's Avonds valt ze ook makkelijker dan anders in slaap. Op basis van het herstel dat ik in de middag thuis al heb gezien, heb ik er alle vertrouwen in dat ze er morgen weer klaar voor is.

Statistieken Dag Afstand Gem. (bewogen) 1 (Elst) 33,1 km 5,3 (5,8) km/h Totaal: 8734,3 km

10:05 Toiletten worden vandaag heel duidelijk aangegeven

10:08 In de straten van Elst

10:55 Op weg naar Bemmel

12:47

Dag 2 (Wijchen, 34km) ▶