Ik parkeer de auto in de wijk Hatert, en loop langs het kanaal naar het Oosten. Het is nog rustig op dit tijdstip en na zo'n 10 kilometer arriveer ik bij het eindpunt van de eerste van vier caches uit deze serie. Ik moet even zoeken, maar uiteindelijk weet ik de cache te loggen. Inmiddels loop ik langs de rand van Malden. Het is nu 13:47 uur. Tijdens het eerste deel heb ik twee caches bezocht die langs de route lagen: Schelpenpadje en Zweef Inn.
Het tweede deel loopt via Groesbeek en Berg en Dal naar Beek. Voor de verandering eens niet over de Zevenheuvelenweg, maar over de Postweg. Net nadat ik de golfbaan voorbij ben, haal ik een paard en wagen in. Ik kijk hiervan op, en ook de berijders van dit voertuig vinden het opmerkelijk dat een wandelaar sneller is dan een paard en wagen met 2 pk. Tja, dan moet je maar doorrijden ;). Op een gegeven moment neem ik even een pauze om de veters opnieuw te strikken en gelijk rijden zij mij weer voorbij. Ik zal ze niet meer inhalen.
Onderweg kom ik langs de heerlijkheid Beek. Hier kan een earthcache gedaan worden en ik combineer dat met een rustpauze. Het is behoorlijk warm en om een zonnesteek te vermijden, draag ik een hoofddeksel met aan alle kanten bescherming.
Vlakbij loop ik langs een ingerichte rustplaats voor wandelaars. Er zitten hier ook veel wandelaars, die bezig blijken te zijn met de 'omloop van de zeven heuvelen' of zoiets. Ook zij lopen vandaag 40 kilometer, maar waarschijnlijk meer op en af dan ik vandaag doe. Ik maak dankbaar gebruik van de mogelijkheid om koek en zopie in te slaan, waarna ik doorloop naar Beek. Hier duurt het even totdat ik de cache weet te vinden. Gelukkig lukt dat uiteindelijk wel en om 15:50 uur voeg ik mijn log toe aan de logrol, waarna ik mij opmaak voor het derde deel van de dag: de Ooijpolder.
Na 30 km de Waalbrug in zicht |
Vlak voordat ik de Ooijpolder weer verlaat, weet ik nog een cache te vinden met de naam 'Stappers in de Wilgen'. Er blijken twee wandelschoenen in een wilg te zijn opgehangen en in de schoenen zit de logrol. Ook deze cache is dus wandelgerelateerd. Ik heb inmiddels contact met de dames die vandaag ook in Nijmegen zijn en het lijkt erop dat we elkaar langs de Waalkade gaan tegenkomen.
Uiteindelijk verlaat ik de Ooijpolder en loop ik de Waalkade op. Geen spoor van de dames, maar achteraf zal blijken dat zij maar een paar minuten van mij vandaan waren. Het scheelt dus weinig. Terwijl zij samen gaan eten, maak ik de laatse tien kilometer vol zodat ik hen daarna weer kan ophalen met de auto. Een schril contrast: lekker uit eten of afzien in de hitte. Maar ik vind het niet erg, anders moet je maar niet gaan wandelen :).
Het laatste deel van de route is het saaist, maar dat kan ook niet anders, want je loopt nu door de stad zelf heen. Het landschap laat het niet anders toe en je moet toch weer terug naar de auto. Ik kom aan bij het kanaal waar ik 's ochtends ook begonnen was en kom uiteindelijk terug bij de auto. Ik rijd gelijk weg over de St. Annastraat, waar ik over een paar weken al lopend overheen zal gaan als deze is omgedoopt tot Via Gladiola. Een bijzonder gevoel is dat wel. Onder de Waalbrug pik ik de dames op en met z'n drieën rijden we terug naar Ede.
|