 |
10:54 Bebouwde kom van... ? (Smeermaas)
|
Het is alweer negen weken geleden dat ik mijn vorige wandeling liep. In de tussentijd ben ik met een nieuwe baan gestart en de decembermaand was druk met allerlei zelfverzonnen verplichtingen. Inmiddels ben ik aardig gesetteld en kijk ik met blijdschap terug op de overstap die ik qua werk heb gemaakt. Het is nu hoog tijd om te starten met een training voor de Vierdaagse in 2022.
Met de eerste trein van de dag reis ik naar het verre zuiden. In Maastricht heb ik 33 minuten wachttijd op de bus die me in Lanaken moet brengen, maar als ik op het busstation arriveer, zie ik dat er nog een bus richting Lanaken staat te wachten! Ik trek een sprintje en stap in deze bus. De bus rijdt van Maastricht naar Eijsden met een enorme omweg, zoals bussen dat plegen te doen. Het is een Vlaamse bus die dan ook met name Vlaamse plaatsen aandoet. De eerste twee plaatsen zijn Smeermaas en Lanaken, dus dat komt goed uit.
 |
| 11:04 Terug in Nederland |
Ik ben inmiddels een week flink verkouden en nog altijd niet volledig hersteld. Met drie negatieve coronatests op zak (1 PCR en 2 antigeen) durf ik het toch wel aan. Het belooft een zware dag te worden: lichamelijk wat zwakjes, negen weken niet gelopen, dus de spiermassa om lange afstanden te lopen, moet opnieuw worden opgebouwd, en het tweede deel van de wandeling is vandaag dan toch echt de start met geaccidenteerd terrein. De afstand is wel wat korter dan anders, namelijk 40 kilometer, maar dat lijkt me voor vandaag een prima afstand.
 |
11:34 Zonnende hagedissen
|
Het is een grijze dag en het is zelfs een beetje mistig. Op de grond kan ik nog prima een paar honderd meter vooruit kijken, maar de lucht is wel vochtig. Hierdoor ontstaan druppels op het schermpje van de GPS-ontvanger en lijkt mijn broek wat vochtig te worden. Gelukkig houdt dit niet al te lang aan. De mist trekt op, al blijft de lucht voor zover ik kan kijken, een grijze boel.
Ik verlaat het busstation bij het cultureel centrum van Lanaken richting het Kanaal Briegden-Neerharen. Via een brug loop ik naar de overkant, waar ik rechtsaf sla om een geocache te loggen. Daarna draai ik om en loop ik in noordoostelijke richting. Hier volg ik niet sec het GR5-parcours, maar op deze manier pik ik nog wat geocaches mee die hier verstopt liggen. Ik passeer een tankstation en sla hier nog wat proviand in. Langs de Zuid-Willemsvaart loop ik vervolgens naar het zuiden en na zes kilometer in Vlaanderen loop ik Nederland weer binnen.
Ik blijf het kanaal aanhouden totdat ik bij de Hoge Fronten ben aangekomen. Dit is een oud verdedigingswerk van Maastricht en de GR5 loopt door een soort van droge gracht met aan beide kanten hoge muren. Als ik aan het einde van deze verdedigingslinie ben aangekomen, brengt de GR5 me via een woonwijk van Maastricht tot aan de Jeker, een riviertje dat vanuit het Waalse Lens-Saint-Servais naar Maastricht loopt, waar het uitmondt in de Maas. Ik associeer de Jeker met de laatste wandeldag van het Pieterpad in 2016, toen ik na het bereiken van het toenmalige eindpunt, via de toenmalige GR5 naar de Cannerweg ben afgedaald en daarbij de Jeker ben gekruist. Vandaag volg ik de Jeker een stuk langer, maar het eerste dat ik denk als ik het riviertje via een bruggetje oversteek, is dat de klimbenen nu echt van stal mogen. De Sint-Pietersberg komt eraan en ik weet van
2016 dat dat een flinke klim is, al had ik toen bij de klim al 61 kilometer in de benen en nu nog maar dertien.
 |
| 11:39 De Hoge Fronten |
De beklimming van de Sint-Pietersberg valt vies tegen! Zo vaak klim ik niet, en het lijkt erop dat ik vooral nu merk dat ik negen weken niet heb gewandeld. Ik zal mijn klimcapaciteit moeten trainen als ik de GR5 nog veel verder wil vervolgen, want zoals het nu gaat, wordt het een zware uitdaging. Bovenaan de klim staat een bankje en ik maak er dankbaar gebruik van. Vlak voordat ik me neerstort op het bankje, zie ik in een ooghoek een wit-rood bordje met daarop de tekst 'GR128 Wissant-Aken'. De Vlaanderenroute loopt hier dus ook! Deze route van het Franse Witzand naar het Duitse Aken is voor Vlamingen wat het Pieterpad voor Nederlanders is. Een markering met de tekst
Pieterpad brengt me even in verwarring, maar door de route op mijn schermpje te volgen, ontdek ik dat dit een oude markering betreft. Die is nog niet opgeruimd.
 |
12:04 Veel stadser wordt
het niet |
Ik loop met een bocht om de vallei heen waar de ENCI-groeve zich bevindt en zie ineens een dubbele markering voor rechtsaf: een Belgische markering met een lang en een kort streepje witrood, en een Nederlandse markering met een enkele witrode markering die in een pijl is geknipt. De eerste markering geeft de route voor de GR5 aan; de tweede de route voor het Pieterpad. Ik sla rechtsaf en vrijwel direct zie ik daar het monument terug dat ik in 2016 op een andere plek op deze 'berg' heb zien staan. Op het monument staat de afstand naar Nice: 2512km. Die afstand is discutabel, omdat de gehele afstand van Hoek van Holland tot Nice volgens andere bronnen al niet meer dan zo'n 2150 kilometer zou zijn.
Als ik rechtdoor loop, kom ik op een uitkijkpunt met een schitterend uitzicht op de vallei. Lang blijf ik er niet staan en als ik rechtsaf ga om de GR5 te vervolgen, loop ik via trappen naar beneden. Door de vallei loop ik richting D'n Observant, een horecagelegenheid die vanwege de coronamaatregelen momenteel is gesloten. Wel staat er buiten een kraampje waar koffie en thee wordt geschonken, maar ik heb daar geen behoefte aan en loop door. Inmiddels moet er weer worden geklommen, want de verdere route loopt weer op het plateau van de Sint-Pietersberg. Opnieuw loop ik naar boven, al gaat het nu wat geleidelijker en doet het minder pijn. Toch is het zeer vermoeiend en soms stop ik even om uit te hijgen en loop ik een halve minuut later weer verder. Dat blijkt prima te werken om er weer even tegenaan te kunnen.
 |
| 12:23 De Jeker |
Inmiddels heb ik de Belgische grens bereikt en rechts van mij passeer ik meerdere grenspalen. Als ik dan eindelijk zelf rechtsaf mag, is er geen grenspaal te bekennen, terwijl ik hier toch echt België binnenloop. Op mijn GPS-kaartje zie ik dat ik opnieuw langs een grens loop, maar het is me niet duidelijk of dat een landsgrens of de taalgrens is. Die loopt hier namelijk ook in de buurt. Voordat ik mijn uitspraak van
Bonjour mag gaan verfijnen, zal ik eerst nog moeten afdalen naar het dorpje Kanne, dat ik in de vallei voor mij zie liggen.
 |
| 12:30 De Sint-Pietersberg |
Ik daal af richting Kanne en als ik beneden ben, loop ik langs het Albertkanaal richting de enige brug die Kanne rijk is. Aan de overkant van de brug volg ik een smal paadje naar een minder belangrijke weg, waardoor ik wat rustiger verder kan wandelen. Dat is wel het fijne van uitgestippelde wandeltochten. Als ik deze lokale weg bereik, zie ik een groep mensen op de weg staan en aan hun kledij twijfel ik even of het hier gaat om een begrafenis of om een bruiloft. Er wordt redelijk veel zwart gedragen, maar ook zie ik wat mensen in kleurige kledij. Het wordt me duidelijk als ik zelf dichterbij kom, en een fotograaf even wacht totdat ik ben gepasseerd. In het passeren zie ik een bruidspaar naast een auto poseren en ik maak me snel uit te voeten om niet te worden vereeuwigd in een trouwalbum dat niet van mij is.
 |
12:34 Uitzicht vanaf de Sint-Pietersberg
|
Een paar honderd meter verder loop ik ineens op de Rue Avergat en maakt de taalgrens hier een eind aan het dorp Kanne. Het is een bizar beeld, want aan de huizen zie je het niet, maar ik loop nu toch echt in de provincie Luik. Ik zie nog relatief veel Nederlands langs de weg, maar officiële bekendmakingen zijn vanaf nu in het Frans. Behalve als het echt belangrijk is, want dat ik hier geen afval mag dumpen, wordt voor de zekerheid toch maar in twee talen weergegeven.
Ik loop nu in Ében-Émael, het officiële eindpunt van de wandelgids GR5 Vlaanderen. Vanaf hier zijn de wandelgidsen Franstalig, maar omdat Frans niet mijn sterkste punt is, heb ik gekozen voor de Nederlandstalige gidsen van de Wandelende Cartograaf. Op weg naar Wonck gaat het pad weer naar boven en vooral de staat van het pad maakt de klim extra zwaar. Over de gehele breedte ligt een laag bagger op de weg waardoor mijn schoenen soms vastplakken aan de ondergrond. Als ik op het hoogste punt ben aangekomen, ben ik erg zuinig op de gewonnen hoogtemeters en als het pad zich opsplitst in een pad naar beneden en een pad dat op hoogte blijft, pak ik de gids uit mijn tas om te zien wat de route gaat doen. De kaart op mijn gps-ontvanger laat dat niet zo duidelijk zien.
 |
12:48 De laatste markering van het Pieterpad
|
De tekst in het boekje is er niet heel duidelijk over, maar omdat er gerept wordt over een bos waar rechtsaf moet worden afgeslagen, besluit ik af te dalen. Beneden zie ik wat bomen staan en boven is het een kale bedoeling. Mijn keuze blijkt juist als ik beneden weer markeringen zie die me de juiste weg wijzen. Opnieuw loop ik een stukje langs de Jeker, die hier
le Geer wordt genoemd, en ik loop een rondje om Wonck heen. Ten zuiden van Wonck passeer ik de spoorlijn die Tongeren met Visé verbindt waarna ik start met de klim die me naar het hoogste punt van de dag brengt: de Hauts de Froidmont op 147 meter.
 |
| 12:49 Eindpunt van het Pieterpad |
Het pad daalt af naar de N618. Hier weersta ik de verleiding om over een vlakke asfaltweg naar Visé te lopen en maak ik me op voor de laatste klim van de dag. Nu er meer reliëf op de route ligt, begin ik de wandelgidsen meer te waarderen. In het vlakke Nederland heb ik aan de gps-kaart wel genoeg en heb ik gidsen vrijwel nooit nodig gehad, maar het is nu wel fijn om vooraf te kunnen lezen hoeveel klimmetjes er nog gaan volgen. Ik neem me voor om voortaan een kaartje met het hoogteprofiel uit te printen om mee te nemen.
 |
12:50 Uitkijkpunt over de mergelgroeve
|
Ik klim richting Heure-le-Romain en eenmaal boven sla ik linksaf richting Visé. Het is inmiddels donker geworden en ik trek mijn reflecterende hesje aan. Ook haal ik de zaklamp uit mijn tas, zodat ik de baggerpaden goed kan zien liggen. Aan de horizon zie ik de verlichte skyline van Visé en het is een mooi uitzicht zo vanaf deze hoogte. De gps-ontvanger toont hoe laat ik hier zou moeten passeren om de geplande trein naar huis te kunnen halen en ik zie dat ik nog zo'n zes minuten voor loop op het tijdschema. Dat moet genoeg zijn, zeker omdat ik in Visé gemakkelijk kan afsnijden, mocht ik in tijdnood komen.
 |
| 12:51 Het uitkijkpunt |
In de afdaling loop ik door het plaatsje Haccourt, maar in het donker zie ik er niet veel meer van. Ik kruis het Albertkanaal en loop langs de oevers van dit kanaal en het kanaal Haccourt-Visé om uit te komen bij de grote brug over de Maas, de snelweg E25 en het spoor. Ik steek de Maas over en loop even naar beneden op zoek naar een geocache die hier pal aan de snelweg moet liggen, maar kan deze niet vinden. Ik loop de trap weer op en steek de weg over naar het station van Visé. Hier duurt het nog een kleine tien minuten voordat de trein me oppikt naar huis.
 |
| 12:52 |
De goedkoopste manier om van huis naar Maastricht te reizen, blijkt een abonnement bij NS Flex waarmee ik in de weekenden gratis kan reizen. Dit kost me een dikke 31 euro per maand en met 100% korting in Nederland is het kaartje Visé-Maastricht ook slechts 2,50 euro. Moet je 'm niet uit de automaat trekken natuurlijk, want dan betaal je het volle tarief van 5,70 euro. Die prijs is overigens flink verhoogd, want in 2018 betaalde ik nog
€4,10 voor hetzelfde traject! Ik heb het kaartje gekocht bij NMBS Internationaal, maar het had ook bij NS Internationaal gekund. Op het station van Visé wordt de komst van de trein in het Frans aangekondigd en als ik in de trein zit, wordt in het Frans verteld waar we heengaan. Vrijwel direct na Visé volgt de taalgrens en een paar tellen later ook de landsgrens. We naderen het station van Eijsden en vanaf nu zijn alle afkondigingen ineens in het Nederlands. Het blijft een merkwaardig fenomeen, al is het wel fijn om Nederlands te horen als je de trein pakt van Eijsden naar Maastricht. Ik vermoed dat je op deze trein dus ook met je ov-chipkaart kan reizen als je in Eijsden instapt. De conducteur zal toch ook mijn ov-kaart moeten scannen om te kunnen vaststellen dat ik recht heb op 100% korting in Nederland. Ik word niet gecontroleerd, dus dat ga ik vandaag niet te weten komen.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 41,9 km |
| Hoogtemeters: | 447 |
| Gemiddelde: | 5,0 km/h |
| Bewogen gem.: | 5,8 km/h |
| Totaalteller: | 6758,0 km |
|
 |
| De voortgang na 8 dagen |
 |
| Hoogteprofiel en tempo |
