4daagse 2023, dag 4, Cuijk (50km)

5:50 Niet druk

Opnieuw is het de wekker die me wekt als de klok 2 uur slaat. Binnen een kwartier zit ik in de auto en om stipt 3 uur sta ik weer bij de start. Ik hoor wat verhalen aan als ik word aangesproken door een man met wie ik gisteren ook al wat langer gesproken heb in het startvak. We doden de tijd met een leuk gesprek totdat het enkele minuten voor vier is. Vlak voordat mijn polsband gescand wordt, controleer ik nog even het nummer dat op de polsband staat en bij het scannen zie ik dat nummer in beeld komen op de scanner. Ik geloof het verder wel en ga van start. Binnen een kilometer check ik op de website van de organisatie en zie ik dat ik een geregistreerde startscan heb. Dat scheelt weer onrust in het hoofd voor vandaag.

6:19

Met een flink tempo ga ik van start en als we na drie kilometer bij de militairen komen, blijf ik dat tempo nog langer volhouden dan op andere dagen doordat het net als bij de samenkomst met de 40 ook nu een opgave is om tussen de detachementen door te lopen. Zij lopen ongeveer 6 km/h, maar ik loop een stuk harder. Als ik na tien kilometer Nijmegen uitgelopen ben en even ga zitten voor een korte break, bereken ik een gemiddelde snelheid van 7,3 km/h. Hard zat en dat mag ook, want ik hoef me niet meer te sparen voor volgende wandeldagen. Ik besluit wel om vanaf nu een lager tempo aan te houden, maar als ik weer vertrek van de rustplek, loop ik al snel weer boven de 6,5 km/h. Dat loopt lekker en zo kom ik om zes uur in de ochtend aan in Overasselt.

6:35 De zon probeert erdoor te komen

Het is erg mistig en op sommige plekken zijn de wandelaars voor je maar slecht te zien. Even voor Overasselt zijn de militairen afgeslagen en lopen we weer als 50km-lopers alleen. Het is dus rustiger, maar door de mist lijkt het soms alsof je alleen loopt. Als we bij Nederasselt bij de Thomsonbrug aankomen, hoor ik het gezang van militairen op de brug terwijl ik de brug nog niet zie. De militairen lopen inmiddels weer met ons mee. In de bocht naar de brug pauzeer ik voor een kom erwtensoep. In het verleden at ik hier altijd een dubbele uitsmijter, maar ik heb het idee dat mijn maag dat op dit moment minder goed gaat verteren. Kleine hapjes eten lijkt me op dit moment verstandiger.

6:48 Soep in Nederasselt

Na de erwtensoep steek ik de Maas over op weg naar Grave. Nog altijd heb ik een lekker tempo en de support van de mensen aan de kant in Grave helpt ook wel om het tempo erin te houden. Als we Grave uitlopen, stop ik bij een lege stoel langs de kant om mezelf in te smeren tegen de zon, die inmiddels al flink aan het schijnen is. We lopen nu in een buitengebied met minder support en lange - saaiere - stukken. Hierdoor neemt mijn tempo ongemerkt af, want ik niet erg vind, maar wat me wel opvalt. Bij een boerderij langs de route neem ik een pauze met de voeten op een stoel die ik tegenover me zet. Ik heb een gesprek met een militair die naast me komt zitten. Van hem begrijp ik dat militairen die geen 10 kg bepakking dragen, de leeftijd van 50 jaar hebben bereikt. Vanaf dan vervalt de eis om 10 kg bepakking mee te dragen.

6:58 De Thompsonbrug

Inmiddels naderen we Gassel. Ik loop door een straat waar ik meen dat er vorig jaar frikandelletjes werden uitgedeeld op de "Via Frikandella", maar daarvan is dit jaar geen sprake. Na Gassel volgt Vianen en in Vianen zie ik ineens een aankondiging van de Via Frikandella. Zo'n warm hapje is als afwisseling wel lekker en ik maak er dankbaar gebruik van. Het is wel leuk dat er mensen zijn die de lus van de 50 proberen op te leuken.

7:12 Controle bij Grave

We komen steeds dichter bij Cuijk en als we de stad binnenlopen, zie ik bij de Karwei op de parkeerplaats twee snelladers voor elektrische auto's staan. Ik grap tegen mensen aan de kant dat we daar wel veel energie uit kunnen halen en controleer in een app die laadpalen toont, of deze er al in staat. Dat is niet het geval en ik voeg de laadpalen zelf toe aan de app, zonder de details van laadsnelheden te weten. Dat mag een ander later wel aanvullen. Ik loop door langs het station van Cuijk, waarna de 40km en de militairen er opnieuw bijkomen. Dit keer blijven we bij elkaar tot aan het eind. Ik loop vandaag een stukje sneller dan eerdere dagen en dat heeft geleid tot een rustiger straatbeeld nadat de 40 erbij is gekomen. Ik kan rustig overal inhalen en dat is wel zo fijn in de drukke straten van Cuijk. In het centrum is het parcours met hekken afgezet waardoor je ook geen centimer extra ruimte hebt buiten het parcours, maar dat is nu dus ook niet nodig. De supporters in Cuijk stuwen me voort richting de pontonbrug. In hoog tempo loop ik over de brug en over de vlonders die vervolgens over het gras zijn gelegd.

9:35

Langs de weg naar Mook zit iemand die flessen kruidenbitter heeft uitgeschonken in borrelglaasjes. Ik gooi een glaasje achterover en het smaakt prima, al merk ik ook het prikkelende effect van het hoge alcoholpercentage. Het is een klein glas, dus in combinatie met het autorijden na de finish zal het geen probleem opleveren. Ik moet sowieso eerst nog zo'n dertien kilometer lopen voordat ik aan autorijden kan denken.

9:37 Vianen

Enkele mensen delen petjes uit namens de provincie Limburg en ik neem een petje aan. Ik had net mijn eigen petje in water gedoopt en vervolgens op mijn hoofd gezet om af te koelen. Ik zet nu het Limburgse petje erbovenop, maar dat zorgt ervoor dat het natte petje meer contact maakt met mijn hoofd, waardoor het nog kouder aanvoelt. Te koud naar mijn idee. In Mook zet ik mijn Limburg-petje dan ook weer af.

9:45 De Via Frikandella

Waar het looptempo in de lange saaiere stukken zonder veel publiek wat inzakte, blijft het nu redelijk op niveau. Ik passeer Mook en loop ricthing Molenhoek. Hier worden gratis bolletjes ijs uitgedeeld en nadat ik eerst aan de overkant van de weg naar een toilet ben geweest, haal ik een bolletje pistache-ijs. Al lopend eet ik het ijsje op en inmiddels wordt het steeds drukker langs de weg. We naderen Malden en het publiek hier doet niets onder voor de support langs de Sint Annastraat in Nijmegen.  Het is erg gezellig en ik loop er lekker doorheen op een relatief rustige weg. Nou ja, een heel rustige weg, want voor de hoeveelheid wandelaars die ik nu om me heen zie, zou een breed fietspad ook wel voldoende zijn. Dat is vanmiddag wel anders, als de massa binnenkomt.

10:05 Cuijk

Eerder dan ik qua gevoel gewend ben, komt van links de 30km erbij. We lopen nu de Via Gladiola op en mijn bidon met water is inmiddels leeggeraakt. Er worden plastic flesjes met water uitgedeeld en ik pak een flesje en giet het in een keer naar binnen. Het lege flesje houd ik bij me, op zoek naar een plek waar specifiek naar lege blikjes en flesjes met statiegeld wordt gevraagd. Dat is dit jaar een noviteit, nu ook op deze kleine drankverpakkingen statiegeld is ingesteld.

10:11 De pontonbrug

Links van de weg staat een watersproeier op 2,5 meter hoogte naar beneden te sproeien. Ik pak mijn bidon en met mijn lengte van 2 meter kan ik de bidon helemaal tegen de sproeikop houden, waardoor de bidon al heel snel zo'n 80 procent wordt gevuld. Het water gaat er met een hoog tempo in en het doet me denken aan snelladen met de auto, waar de laadsnelheid ook afneemt als de accu voor 80% is gevuld. Ik loop verder, want er staan al mensen achter me die het waterpunt ook willen gebruiken. Later op de Via Gladiola vind ik nog een punt met twee kraantjes, waar ik de bidon volledig kan bijvullen.

11:01 Nog volop ruimte

Op zo'n 5 kilometer voor het einde komt er een hoofdpijn opzetten. Ik besluit om mijn tijd op de Via Gladiola zo kort mogelijk te laten zijn door mijn wandeltempo zo hoog mogelijk te maken. Net als vanmorgen loop ik met ruim 7 km/h over de Via Gladiola, wat leidt tot opmerkingen vanaf de kant over mijn soepele en snelle loopstijl. Iets tegen half een in de middag kom ik aan bij de Wedren. Een paar meter voor de banner met het woord Finish haal ik een andere loper van de 50km in. Ik hoor hem tegen me zeggen: wow, ben je toch nog eerder binnen dan ik. Ik herken de jongen die dit zegt zo snel niet, maar ik moet er wel om lachen. Ik leg uit waarom ik zo snel over de Via Gladiola ben gelopen zodat hij ook snapt hoe dat komt. Ik weet niet waar we elkaar eerder hebben gezien, maar mogelijk heeft hij mij in de gaten gehouden zonder dat ik daar iets van wist.

11:24 Prima wandelweer

Bij de eindscan mag ik voor het eerst aansluiten in de rij voor beloningen vanaf nummer 9. Voor lagere beloningen kun je terecht bij een andere balie, maar alle beloningen vanaf nummer 9 ligt op een enkel bureau achter de balie. Het voelt toch alsof ik inmiddels een bepaalde status heb bereikt, al heb ik daar eigenlijk nog 1 uitgelopen Vierdaagse te weinig voor. Ik ontvang felicitaties en het speldje met de 9, waarna ik op het Vierdaagseplein naar het toilet ga. Ik eet een frietje, vervang de 8 op mijn speldje door de 9 en loop naar de auto. Onderweg naar huis zie ik een lange file staan op de Waalbrug en in Lent. Er is een grote toestroom van mensen die wandelaars gaan binnenhalen. Dat ben ik wel gewend: binnenkomen op de slotdag voordat de hele intocht zijn hoogtepunt bereikt.

11:49 In volle vaart over de Via Gladiola

Thuis maai ik het gras en ga ik douchen, waarna ik de televisie aanzet op TV Gelderland, waar livebeelden van het laatste stuk van de route te zien zijn. Als ik fanfareorkesten zie lopen, snap ik niet waar dat nou weer voor nodig is. Ik ben blij dat ik al binnen ben, want die orkesten nemen de helft van de wegcapaciteit in beslag. Ik ga er maar van uit dat mensen die nu pas op dat punt zijn, in het algemeen ook een lager wandeltempo hebben en dus niet zoveel last zullen hebben van zo'n fanfareorkest. Mijn benen voelen nog altijd actief alsof ik er nog wel 20 kilometer bij kan lopen. Pas als ik wat langer op de bank zit, koelen de spieren pas echt af en kickt de herstelmodus in. De spieren worden spijver en het lopen gaat wat moeilijker, al is het niets vergeleken met wat ik inmiddels op de tv binnen zie lopen.

12:09

Als het bijna 18 uur is, zie ik iemand rennen om nog op tijd te finishen voor zijn 40e deelname. Ik verbaas me erover dat hem dit overkomt, want al vier dagen loopt hij ongeveer mijn tempo en zelfs iets sneller. Kennelijk is hij te lang blijven hangen langs de route. Aan het wandelen ligt het niet, want hij loopt nog altijd met een stevig tempo richting het eind. Ik open een klok op mijn telefoon en zie het 18:00:00 worden terwijl hij net het terrein oploopt waar hij zijn polsbandje kan scannen. Te laat, denk ik, maar op tv gaan ze ervan uit dat het op tijd is. Nu heb ik deze week begrepen dat 18:00:59 ook nog mag, want dan staat er nog 18:00 op de klok. In dat geval is deze man nog wel op tijd binnengekomen, en is de uiterste aankomsttijd dus feitelijk een minuut later dan in de reglementen staat.

12:13

Wat de reglementen betreft, bleek deze week overigens zelfs dat je zonder het scannen van je polsbandje en zonder de controleknips onderweg, je toch verder mag lopen als je op tijd binnen komt en kan aantonen dat je de route hebt gelopen. Dit kan met foto's van onderweg, of, wat ik in mijn geval zou kunnen gebruiken, de tracklog van mijn gps-apparaat. Voor mij is dit niet nodig, want alle scans en controles onderweg zijn vandaag foutloos verlopen.

14:51 Thuis zie ik dit op tv, blij dat ik al binnen ben!

Ondanks dat ik vandaag op twee momenten boven mijn eigen tempo heb gelopen, heb ik nog altijd geen blaren op mijn voeten. Die steunzooltjes in de schoenen hebben weer hun nut bewezen.

Daags na de Vierdaagse reis ik af naar ons vakantieadres in het noorden van het land. De schoenen gaan uit en de sandalen gaan aan. En dan zie ik ineens toch een blaar! Aan de voorkant van één van mijn tenen. Al lopend heb ik er geen last van gehad, maar kennelijk is mijn teen tegen de voorkant van de schoen blijven stoten. Ik kan er wel om lachen en heb er ook nu geen last van, waardoor ik besluit om de blaar niet te behandelen.

Statistieken Dag Afstand Gem. 1 (Elst) 51,8 km 6,1 km/h 2 (Wijchen) 48,3 km 5,7 km/h 3 (Groesbeek) 49,9 km 5,7 km/h 4 (Cuijk) 50,3 km 6,0 km/h Totaalteller: 7923,4 km

<< Dag 3 (Groesbeek)