Leonard's wandelblog: 4daagse 2023, dag 2, Wijchen (50km)

woensdag 19 juli 2023

4daagse 2023, dag 2, Wijchen (50km)

5:46 Het zandpad naar Alverna

De wekker staat op 2 uur, maar vier minuten eerder word ik al wakker. Ik zet de wekker uit en kleed me aan. De hoofdpijn is nog steeds niet helemaal weg, dus eenmaal beneden slik ik nog twee pilletjes paracetamol. Ik pak het water en brood uit de koelkast en samen met mijn heuptasje en knipkaart stap ik de auto in. Ik kom iets later in Nijmegen aan dan gisteren, maar als ik rond kwart over drie bij de start arriveer, sta ik net als gisteren bijna vooraan: twee mensen voor me. Naast mij is zelfs een strook van het startvak nog helemaal leeg, maar daar staat een lantaarn in de weg, dus ik besluit gezellig aan te sluiten bij de reeds aanwezige wandelaars. Er vinden wat gesprekken plaats en de sfeer is gemoedelijk, maar wat me wel opvalt, is dat ik van meerdere mensen hoor dat ze gisteren een foute startscan hadden. Dat is verdacht, wellicht is er iets mis met de apparatuur waarmee gescand wordt of met de systemen die erachter zitten.

Voordat het vier uur is, komt een vrolijk geklede man nog even onze aandacht vragen om de verjaardag van een van de starters te vieren. Uit veel kelen klinkt "Lang zal ie leven" en de sfeer zit er gelijk weer in. Tien minuten later laat ik mijn polsbandje scannen, maar het lukt niet om de scan te controleren wat me gisteren is gevraagd. Ergens denk ik heel kort mijn achternaam te hebben gezien, maar dat weet ik niet zeker. Ik kan er nu niets meer aan doen en ga snel op weg, de andere wandelaars achterna.

7:34 De dijk naar Niftrik

Met een enigszins gematigd tempo ga ik van start, maar als de spieren eenmaal opgewarmd zijn, gaat het tempo toch weer omhoog. In de eerste 10 kilometer klok ik 6,67 kilometers, wat 0,33 km/h lager is dan de eerste vijf kwartier gisteren. Ik voel me er goed bij en traditioneel pauzeer ik even bij een rustplekje op tien kilometer van de start.

Na de korte rustpauze loop ik over het smalle fietspad dat langs de onverharde weg ligt, naar Alverna. In mijn beleving van eerdere jaren stelt Alverna qua grootte niet zoveel voor, maar het lijkt erop dat ik de omgeving vandaag meer in me opneem dan tijdens eerdere edities. Zowel Alverna als later vandaag Weurt lijken vandaag groter dan dat ik voorheen het idee had, terwijl de routes niet zijn aangepast. Er vindt hier een controle plaats en ik krijg keurig een knipje in mijn knipkaart, waarna ik verder loop naar Wijchen.

8:25 Dag van Niftrik?

Bij de eerste passage door Wijchen doorkruisen we het zuidoostelijke deel van de stad. Langs de route is weer een geocache-event georganiseerd en ik blijk de eerste wandelaar te zijn die hier het logboekje komt tekenen. Het begint net een beetje te regenen en we zijn nog maar net op weg, dus ik besluit hier niet te blijven hangen en loop direct verder.

Regen? Het valt op zich wel mee, uiteindelijk vallen er niet meer dan tien regendruppels op mijn hoofd. Verder is het droog en als de zon door de wolken komt, is het ook gelijk een stuk warmer. In Wijchen krijgen we krentenbollen van de plaatselijke Jumbo en die gaan er goed in. Het is opnieuw een parallel met de Tour de France, waar we dit jaar veel mensen met kleding van Jumbo/Visma langs de kant hebben zien staan om bidons aan te geven. Vanmiddag volgt een mogelijk spannende ontknoping in de Tour, maar eigenlijk heeft dat gisteren al plaatsgevonden toen Jonas Vingegaard in de tijdrit ruim anderhalve minuut tijd pakte op Tadej Pogačar.

Ik passeer Balgoy en loop door richting de dijk naar Niftrik. Bij de laatste pleisterplaats voor de dijk bestel ik een bakje soep wat me dwingt om wat langer te pauzeren. Ik merk dat mijn energie vrij laag zit en ik de pauzes wel nodig heb. Na een pauze loopt het gelijk een stuk beter, totdat de energie weer op is.

8:35 Langs het onverharde pad bij Niftrik

Het traject over de dijk is lang, maar dat is voor mij geen nieuws. Niftrik heeft bordjes langs de dijk staan dat de afstand naar hun dorp aftelt, met in de hoek de leus woensdag#dedagvanNiftrik. Een beetje grootheidswaanzin, al staat er in het centrum van het dorp een grote rustplaats. Zelf loop ik door tot de laatste rustplaats voordat de lopers van de 40 kilometer erbij komen. Hier pauzeer ik wat langer, om zo extra energie te hebben voor de lastige kilometers in de drukte.

8:35 Dat maak ik zelf wel uit!

Ik weet inmiddels dat er twee dingen zijn waarvan ik tijdens de Vierdaagse harder ga lopen: drukte op het parcours en beklimmingen. Bij drukte ga ik harder, omdat ik daarmee makkelijker kan inhalen en het tempo dat zoal door de veertigers wordt gelopen, vind ik toch echt te laag. Althans, dat betreft de lopers van de 40 die tegelijk met mij lopen, snellere lopers van de 40 zijn er ook, maar die lopen al verder vooruit. Even verderop komen ook de dertigers en de militairen erbij en als twee groepen militairen een langzamer lopende groep gaat inhalen, is de ramp compleet. Het lijkt op een inhalende vrachtwagen op de snelweg, want door het kleine snelheidsverschil duurt het erg lang voordat ze weer achter elkaar kunnen gaan lopen. Wat mij betreft zou het wel een idee zijn om de lopers van een groep achter elkaar (in single line) te laten lopen als ze inhalen, zodat ze niet de gehele breedte van de weg nodig hebben. Zelf wacht ik het niet af en via het gras langs de weg en tussen de toeschouwers door loop ik de groepen militairen rechts voorbij.

9:00 Rust!

In deze drukte naderen we Wijchen, wat altijd een druk punt is. In een ver verleden hebben wandelaars hier echt uren vertraging opgelopen, waarna de organisatie een optionele bypass in het leven heeft geroepen. Zo druk is het nu nog niet, maar als ik later vandaag naar huis rij, hoor ik op de radio dat de organisatie op het punt heeft gestaan om de bypass te openen, maar dat de drukte net weer afnam toen ze die keuze wilden maken.

Wijchen is supergezellig en het geeft de wandelaar de nodige energie om door te gaan. De combinatie met de drukte waardoor ik moet kiezen tussen een lagere snelheid of iets boven mijn eigen snelheid, zorgt voor de nodige doping en voordat ik het weet, ben ik Wijchen alweer uit. Langs de weg tussen Wijchen en Beuningen staan weer boeren in het weiland. Dit keer geen protesten, maar wel reclamebanners voor de Boerburgerbeweging. Er worden roze eieren uitgedeeld en ik peuzel er eentje op.

Beuningen doet niet heel veel onder voor Wijchen en ik snap ook wel dat zij vandaag betitelen als de dag van Wijchen en Beuningen. Ik ontdek hier zelfs een Henny Sackersboulevard. De marsleider heeft bij leven dus kennelijk al een straat naar hem vernoemd? Uit een snelle zoekactie blijkt dat dit alleen vandaag geldt omdat Henny inwoner is van Beuningen.

9:27 Na de lus is het weer drukker op de route

Na Beuningen volgt Weurt, waarvan tussen de vorige Vierdaagse en de huidige is besloten dat dit dorp voortaaan als vaste doorkomstplaats in het parcours wordt opgenomen. Het maakt de route een klein beetje langer, maar een stuk leuker, want de sfeer in Weurt is een stuk leuker dan de dijk, al gaat het maar om een vrij korte afstand.

Na Weurt loop ik Nijmegen binnen en het is nu nog zo'n 5 kilometer naar de finish. Aan het eind van de Waalkade loopt het parcours omhoog en deze klim duurt vrij lang. Ik versnel mijn tempo en blijf dit volhouden totdat ik bovenaan ben. Het voelt altijd lekker om dit te doen en het is een mooie test voor morgen, als de Zevenheuvelenweg op de planning staat.

9:41 Wijchen

Om half een kom ik aan bij de finish en bij het scannen van mijn polsbandje blijkt dat deze vanmorgen opnieuw niet goed door de startscan is gekomen. Ik raak er een beetje gefrustreerd van, maar de vrijwilligers bij de eindscan kunnen er natuurlijk ook niets aan doen. Ik uit die frustratie dan maar niet, maar laat wel mijn verbazing blijken. Ik krijg het advies om een nieuw polsbandje te gaan halen bij de servicebalie aan de andere kant van de straat. Hier heb ik ooit een uur in de rij gestaan, maar dit keer word ik direct geholpen. Het gaat niet heel snel, maar uiteindelijk krijg ik een nieuw polsbandje met het advies om morgen toch echt vast te stellen dat de startscan slaagt, want na twee mislukte scans gaan ze het anders echt verdacht vinden. Ik vind het best, maar weet dat het niet aan mij kan liggen, dus de frustratie blijft een beetje aanwezig. Ik sta 's morgens bijna vooraan, dus als de starters rond 3:50 komen, zal ik even uit de rij stappen om de situatie bij ze uit te leggen, zodat ze bij de scan om 4 uur even kunnen controleren of alles klopt.

10:07 Op weg naar Beuningen

Thuis ga ik later in de middag naar een masseur voor een volledige bodymassage om de spieren los te maken. Dit voelt erg fijn, al blijft de spierpijn zelf wel over, maar dat is logisch. Morgen Groesbeek en dat wordt dankzij de massage toch net een stukje makkelijker vermoed ik.