Om kwart over drie vertrekt de pendelbus met mij erin naar de Wedren voor de tweede dag. Om half vier kom ik aan bij de start.
Inmiddels is het half zes en de eerste tien kilometers zitten er weer op. We hebben een paar spetters regen gehad, maar dat was de moeite niet. De voorspelde regen lijkt vandaag toch wel een beetje uit te komen. We zullen zien.
In Wijchen ligt een geocache direct langs de route. Deze is speciaal voor 4daagsewandelaars geplaatst en ik sla af om te zoeken. Helaas word ik in de gaten gehouden door een verkeersregelaar, dus al snel geef ik het op en loop ik verder. Om vijf over half zeven loop ik Wijchen uit voor de eerste keer vandaag.
Om vijf over zeven zitten er 20 kilometers op. In Balgoij neem ik mijn rust op het erf van vriendelijke mensen die speciaal hiervoor een paar rijen stoelen hebben neergezet. Na ongeveer een kwartier uitrusten vervolg ik mijn weg richting Niftrik. Inmiddels begint het wat harder te regenen en als ik onder de A50 doorloop, neem ik even een rustpauze en schuil ik voor de regen. Ik ben nu over de helft.
Iets later lopen we langs het spoor en hier is een uitgebreide rustplaats gerealiseerd. Ik maak er gebruik van en terwijl ik wat eet en drink, zie ik een sprinkhaan op de grond zitten. Even komt bij mij de melige gedachte op dat deze vast het kruisje niet kan dragen. Tijdens deze rust praat ik gezellig bij met twee andere wandelaars aan hetzelfde tafeltje.
Tussen Wijchen en Beuningen word ik gebeld door mijn vrouw: dat er mensen voor me langs de kant staan vandaag, en waar ik ongeveer ben. Ik weet direct wie het zijn, want daarvoor werd ik dus gisterenavond gebeld. Ik geef het advies om naar Beuningen te rijden, omdat Nijmegen te druk is en de rest al achter me ligt.
In Beuningen breekt de zon weer door. Het is nu heet geworden. Ik loop door Beuningen heen en houd mijn telefoon in de gaten. Ik weet immers nog niet waar oom, tante en de neefjes precies staan. Zonder dat ik het door heb en zonder dat zij mij zien, loop ik ze gewoon voorbij.
Ik loop Beuningen uit en bel naar huis om te vragen hoe het zit. Ze blijken al in Beuningen te zijn en ik ben ze voorbij gelopen. Ik denk even goed na en besluit dat ik de energie nog wel heb om een paar kilometer terug te lopen. Moet je eens proberen! Teruglopen in de 4daagse levert veel hilarische reacties op en Harm Edens loopt vrolijk een stukje met me mee. Uiteindelijk zie ik de familie staan en praten we gezellig bij. De neefjes krijgen ondertussen van diverse passanten prullaria toegestopt. Ik zie dat onderweg veel gebeuren - vooral militairen zijn er goed in - maar nu zie ik ook wat het oplevert als je een half uurtje langs de route gaat staan.
Na een poosje nemen we afscheid en loop ik voor de tweede keer door Beuningen. Voor mij dus niet alleen twee keer Wijchen vandaag, maar ook twee keer Beuningen. Daarmee wordt de gelopen afstand ook vandaag meer dan 50 kilometer. In de laatste kilometer begint het weer te regenen, maar niet hard genoeg om de poncho aan te trekken. Zonder problemen loop ik de dag uit en ik haal de startkaart voor de derde wandeldag op. Om kwart voor twee zit ik in de bus richting de auto.
Thuis neem ik de schade op. Ik heb op de linkervoet vier blaren en op de rechtervoet 1. Een gekke verdeling. Ik heb ze doorgeprikt en afgeplakt. Morgen even laten controleren bij de blarenpost.
Om kwart voor acht lig ik op bed.
| ||||||||||||||||