 |
| Onderweg naar Niftrik |
We lopen recht naar het Zuiden en bij de Scheidingsweg lopen we langs Heumensoord, waar de militairen hun kamp hebben opgeslagen, richting Hatert. Hier lopen we de brug over en als we in Alverna aankomen, is het licht geworden. Bij een van de rotondes in Nijmegen wordt een bromfietser tegengehouden en ik hoor hem tegen de agent zeggen 'hoe moet ik naar mijn werk dan'? De rest van het gesprek hoor ik niet, maar deze man zal ongetwijfeld via het centrum naar zijn werk zijn gegaan, want dan rij je om het parcours heen.
 |
| Wandelaars op de dijk naar Niftrik |
In Wijchen rijdt een ambulance over het parcours met sirene en zwaailichten aan. Het gebeurt op een rotonde voor me en als ik bij de rotonde aankom, is er van de ziekenauto niets meer te zien. Ik loop verder door de Zuidoostelijke wijken van Wijchen richting Balgoij. Balgoij ligt op 20 kilometer van de start en om 7 uur kom ik hier aan. Ik neem hier mijn eerste pauze. Op een bankje op het plein onder het gehoor van live muziek haal ik mijn petje en zonnebril uit de tas, smeer ik mijn armen, nek en benen in en eet ik een eerste boterham. Dat doe ik wel voordat ik me insmeer, want na het insmeren kan ik niet zo makkelijk mijn handen schoonmaken en zonnebrandcreme lijkt me niet erg lekker.
Voordat ik verder loop, haal ik een bordje van een voor vierdaagselopers inmiddels bekende boomzager uit mijn tas en geef ik die aan een meisje dat langs de kant zit. Normaal zou ik een link in de blog opnemen naar deze boomzager, maar omdat ik vind dat deze man al te veel gratis reclame heeft kunnen maken, ga ik dat niet doen. Wel loop ik verder naar de dijk die mij naar Niftrik zal brengen. Hier is de verste plek van de route voor vandaag en ter hoogte van het spoor buigen we af richting Wijchen. Langs het spoor neem ik mijn tweede pauze van de dag op dezelfde plek als twee jaar geleden.
 |
| Support wordt in heel veel varianten geuit. Zo ook hier. |
Ik loop voor de tweede keer vandaag naar Wijchen en het is hier weer gezellig druk. Gezelliger ook dan gisteren in Elst. In Wijchen is een geocache-event en in een van de partytenten langs de route kan het logboek van het event worden getekend en worden bijgekletst met andere geocachers. Met de Garmin in de hand loop ik door Wijchen en tegen het einde van de stad kom ik aan bij de partytent. Ik zet een logstempel in het boekje en loop verder. Nu moet ik op mijn hoede zijn, want nu ben ik op de plek waar ik in 2009 een controle miste die ik in 2011 ook bijna over het hoofd zag. En alsof de geschiedenis zich herhaalt, zie ik ook nu nergens een controle. Ik vraag het aan medewandelaars, maar niemand heeft een controle gezien, dus ik ga er maar vanuit dat er niets aan de hand is en volg mijn pad richting Beuningen.
Een aantal kilometer verderop staat een bord met weersinformatie. Langs het parcours staan vaker digitale borden waarmee controles worden aangekondigd of weersinformatie wordt weergegeven. Een wandelaar dacht de aankondiging van een controle te hebben gezien, maar er zijn geen controleurs. Hij spreekt me aan en vraagt me of hij de controle heeft gemist. Ik vertel hem dat er geen controle was en we lopen verder.
 |
| Deze man kwam ik in 2011 ook al tegen. Toen heb ik hem gefilmd op de derde dag. |
In Beuningen is het weer druk en gezellig en als we er doorheen zijn, is hier dan eindelijk de verwachte controle. Na de controle lopen we naar Weurt en bij de sluis die Weurt van Nijmegen scheidt, neem ik een laatste rustpauze. Het is half twaalf en net nadat ik ben gaan zitten, komt er een groep Franse militairen die hetzelfde plekje in gedachten had dus tussen het Franse gebrabbel laad ik me op voor de laatste kilometers door de Nijmeegse binnenstad.
Omdat er nog altijd wordt gewerkt aan de Waalkade, lopen we eerst door de binnenstad waarna we voor het laatste stukje toch nog over de Waalkade lopen. Om 12:20 uur ben ik binnen en ik heb minder last van mijn voeten dan gisteren. Nog altijd ook geen blaren, maar de spieren begin ik wel te voelen. Die hebben de rust die ze nu gaan krijgen wel weer verdiend.
In de bus die mij weer bij de auto brengt, ontstaat een discussie tussen diverse wandelaars en de chauffeur over de lange wachttijd van vanmorgen. Ik zit helemaal vooraan en samen met de wandelaar naast me leggen we uit wat er 's morgens is gebeurd. De chauffeur van de middagbus is er niet blij mee en belooft het te zullen doorgeven aan hun centrale. Ik verwacht er niet veel van, maar hoop dat dit wel effect heeft, want na twee wandeldagen twee keer lang op de bus moeten wachten, is niet fijn. Op deze manier verleid je de wandelaars om de auto in Nijmegen neer te zetten en daar zit niemand op te wachten. En die 25 euro voor vier dagen parkeren + pendeldienst naar de start betaal je ook niet voor niets.
| ||||||||||||||||