 |
| De eerste pont van de dag vaart voor mijn ogen weg. |
De weersverwachting loog er niet om. Droog, 23 graden en weinig bewolking. Zondag zou het nog iets warmer worden en helemaal geen bewolking, dus ik ben blij dat ik op de zaterdag ben gaan lopen. Met afritsbroek, shirt en overhemd vertrek ik van huis, maar het is al zo warm, dat ik in de trein van Arnhem naar Dieren de broekspijpen en het overhemd al in de wandeltas stop. Zo stap ik in zomerse outfit in Dieren uit de trein.
De aankomst in Dieren is wel later dan gepland, want de trein heeft wat vertraging. De wandeling begint op het station van Dieren en al na een paar honderd meter moet ik de IJssel over richting Olburgen. De veerdienst die enkele weken geleden door hoog water uit de vaart was, vaart vandaag pas vanaf 9:00 uur. Normaal pak ik altijd de eerste trein bij het wandelen, maar dit keer ben ik dan ook een uur later van huis vertrokken. Eenmaal in Dieren stap ik snel uit, loop ik richting de pont en zie ik dat ik een minuut te laat ben: met alleen een bromfietser als klant vaart de pont naar de overkant. Ik moet dus wachten op de tweede vaart en als het dan zover is, stap ik op de pont en wacht ik tot deze vertrekt. Samen met twee auto's en een lading fietsers is de pont dit keer wel volgeladen. De fietsers blijken Brits te zijn en zijn op weg naar Duitsland. Als de pont aan de overkant is, besluit ik tussen de twee auto's te gaan staan om niet te hoeven wachten op de groep fietsers die minder snel kan wegrijden dan de auto's. Zo loop ik vrij snel de pont af en pas een kleine vijf minuten later word ik door de groep fietsers ingehaald.
 |
| Het waterpeil is gezakt, maar lijkt hier nog vrij hoog te zijn. |
De fietsers staan bij een fietsknooppunt te kijken welke kant ze op moeten. Ik weet dat voor mezelf al en loop door de groep heen door een hek om een fietspad op te lopen dat langs de IJssel richting Doesburg loopt. Even later halen de fietsers me weer in en ze groeten me met 'good morning'. Ik roep een 'morning' terug en krijg als reactie 'Are you American'? Nee hoor, ik ben Hollander, maar bedankt voor het compliment over mijn uitspraak. De fietsers zie ik niet meer terug en terwijl ik mijn pad vervolg langs de campings die hier langs de route staan, kom ik een andere wandelaar tegen. Ook een vierdaagseloper en hij loopt vandaag ongeveer hetzelfde rondje andersom. We kletsen even bij en al snel blijkt dat we er andere gedachten op na houden qua vierdaagse lopen: waar ik graag m'n eigen tempo loop en hier en daar een pauze neem om zo tussen half een en half twee binnen te komen, rekt hij graag om ergens tussen vier en vijf 's middags op de Wedren aan te komen. Zo heeft iedereen z'n eigen idee over hoe je de vier dagen loopt. Gelukkig maar, anders zou het nog drukker worden op bepaalde plaatsen van het parcours. We nemen afscheid en het valt me op dat ik niet eens ben afgekoeld. Daar is het vandaag nou eenmaal te warm voor.
Ik loop verder over de dijk en kom langs diverse campings. Mijn watervoorraad is inmiddels al aardig opgewarmd en ik loop een van de campings op om gebruik te maken van het toilet. Hier kan ik gelijk vers water tappen en met koud water kan ik weer verder op weg naar de eindlocatie van de eerste Dwars door Gelderland-cache van de dag: die van Dieren naar Drempt. Ergens in de buurt van Drempt/Doesburg vind ik deze cache en ik kan direct verder met etappe 20. De enige overgebleven etappe van deze wandeling die ik nog niet heb gelopen.
 |
| Fred heeft het hier kennelijk voor het zeggen. |
De route vandaag is bijna volledig over verhard terrein. Dat is wel eens anders geweest, want de meeste Dwars door Gelderland-etappes gaan door bossen met onverharde paden. Het enige pad dat vandaag onverhard is, is het pad waarlangs de cache van etappe 20 verstopt ligt. Om er te komen, moet ik een pad banen door hoge brandnetelplanten en ik sla de planten opzij. Uiteindelijk kom ik aan bij de cache, maar hier stikt het van de muggen, dus ik open de cache, stempel mijn log en laat de cache gesloten achter. Dit alles in een hoog tempo om de muggen zo weinig mogelijk kans te geven. Voor ik het weet, ben ik het gebaande pad door de brandnetels weer doorgelopen de begroeiing uit en loop ik verder over het brede bospad richting Laag-Keppel.
Dat waren dan alle etappes van Dwars door Gelderland, op etappe 25 na (daar is nog geen geocacheroute van gemaakt). Op etappes 3 en 22 na heb ik ze ook allemaal kunnen vinden. Etappe 3 ligt ergens bij Ermelo en etappe 22 ligt net onder Doetinchem. Deze etappe is binnen loopafstand en in de route van vandaag heb ik een bezoekje aan deze cache gepland. Via het buitengebied van Langerak loop ik dwars door Doetinchem richting het eindpunt van etappe 22, waar ik eerder dit jaar de route al van heb gelopen.
In Doetinchem liggen veel caches verstopt en ik heb er een paar ingepland om onderweg te loggen. Zo loop ik een bepaalde route door de stad en weet ik drie caches te loggen. In een van de Doetinchemse straten roept een man die net uit de auto is gestapt me na: 'nog drie weken'? Ik vraag hem wat er over drie weken zou moeten gebeuren en hij doelt op de Nijmeegse Vierdaagse. Ik weet hem te melden dat het nog maar anderhalve week is en hij wenst me veel succes.
Aan de andere kant van Doetinchem loop ik langs het stadion van De Graafschap richting de Wrangelaan waar het de vorige keer mis ging met etappe 22 van Dwars door Gelderland. Via De Ruige Horst loop ik naar het eindcoördinaat van deze etappe en na even zoeken, zie ik van een afstand ineens waar de cache verstopt moet liggen.
 |
| Opvallende reclame |
Vanaf hier loop ik terug naar Doetinchem. De waterflessen die ruimte bieden aan anderhalve liter water, zijn inmiddels leeg en ik moet ze zodra het kan maar weer bijvullen want met het warme weer van vandaag is het van belang om voldoende te blijven drinken. Net nadat ik me dit realiseer, zie ik voor me een bordje met de tekst 'openbaar toilet'. De gemeente Doetinchem heeft hier zowaar een gebouwtje staan dat als openbaar toilet dient. Het toilet ruikt niet al te fris, maar uit het fonteintje dat hier ook aanwezig is, komt koel en vers drinkwater. Ik vul hier de flessen zodat ik weer voldoende water bij me draag en verlaat het bos om langs de N317 terug naar de stad te lopen. Ter hoogte van de McDonalds loop ik onder de A18 door en via het industrieterrein loop ik naar een van de IJsselbruggen waar ook weer een geocache verstopt ligt. Door Wijnbergen en De Huet vervolg ik mijn pad naar het Westen van de stad.
Vanaf hier is het nog een kilometer of drie naar Wehl, het geplande eindpunt van de wandeling. Ik merk dat de klok ook niet heeft stilgestaan en maak een berekening over de haalbaarheid van de trein van half zes. Die moet ik nog wel kunnen halen, dus ik besluit door te lopen naar Wehl.
Naarmate Wehl dichterbij komt en de klok dichter bij half zes komt, begint het erop te lijken dat ik de trein misschien toch niet ga halen. In Wehl zet ik een sprintje in naar het station en met dat ik de Stationsstraat inren, hoor ik de bomen van de nabijgelegen spoorwegovergang naar beneden gaan. Even later hol ik het perron op met de OV-chipkaart in de hand, maar hoor ik het fluitje van de conducteur. Vlak voordat ik kan inchecken, zie ik de trein voor mijn neus wegrijden. Zo mis ik vandaag na het eerste pontje bij Dieren ook de trein in Wehl. Als je maar ver genoeg doorredeneert, zou je dit kunnen herleiden naar de vertraging van de ochtendtrein van Arnhem naar Dieren... Maar goed, er is niets aan te doen. Om 1 over zes stap ik in de volgende trein die mij van Wehl naar Arnhem brengt en rond kwart voor zeven loop ik vanaf station Ede-Wageningen naar huis.
| |||||||||||
Na vijf wandeldagen Dwars door Gelderland toont onderstaand kaartje de definitieve gelopen routes. Op de laatste drie wandeldagen heb ik wel wat extra kilometers gelopen: bij de etappe van Arnhem naar Dieren ben ik door Brummen gewandeld, na de route Dieren-Keppel ben ik aansluitend via Doetinchem naar Wehl gelopen en de wandeldag waarop ik van Keppel naar het eindpunt van etappe 24 ben gelopen, heb ik de route vervolgd door vanaf daar via Zeddam en Doetinchem naar Zelhem te wandelen.