Morgen is er soms ook bewolking, zowel in de ochtend als de middag. Maar meestal is het zonnig. Het wordt een erg rustige Dag van Elst met heel weinig wind, soms is het helemaal windstil. Bij de start is het ongeveer 13 graden, halverwege de middag kan de temperatuur oplopen tot 25 graden. De luchtvochtheid is met 50% gemiddeld voor een zomerdag.
bron: Stichting DE 4DAAGSE
bron: Stichting DE 4DAAGSE
Met deze kennis in het achterhoofd vertrek ik om ongeveer 3 uur 's nachts uit Ede op weg naar Nijmegen. Het is nog fris, maar omdat ik niet de hele dag met een jas in mijn tas wil rondzeulen, heb ik over mijn t-shirt een overhemd met lange mouwen aangetrokken. Deze kan ik klein maken en in mijn rugzak meedragen zonder dat ik er last van heb. Om half vier arriveer ik bij het transferium van Lent en hier parkeer ik de auto. Een pendelbus brengt me naar de Wedren, maar ik moet er wel even op wachten waardoor ik uiteindelijk pas om vijf voor vier bij de start arriveer. Voor mij zie ik een stoet wandelaars wat aangeeft dat ze al zijn begonnen. Lekker is dat, heb ik doordat de pendelbussen zo traag waren, de opening gemist. Nou ja, het kost me geen enkele wandelkilometer dus zo erg is het ook weer niet.
 |
| 5:43 De zon komt boven de horizon uit |
Ik sluit aan in de rij en om tien over vier wordt mijn polsbandje gescand. Ik loop met de stoet mee richting de Waalbrug. Zowel in de straten van Nijmegen als op de Waalbrug is het erg druk op het parcours dus veel snelheid kan ik hier niet maken.
Nadat we over de Waalbrug zijn gelopen, lopen we er direct onderdoor en lopen we over een nieuw aangelegd fietspad naar Lent. De nacht is warm (14 graden) en dan hoeft er maar een klein beetje lichamelijke inspanning bij om geen extra kleding meer nodig te hebben. De broekspijpen en het overhemd gaan in de tas en in t-shirt en korte broek loop ik verder naar Bemmel. Hier herken ik café De Roskam van eerdere jaren, maar in tegenstelling tot de eerdere edities is het nu licht als ik het café passeer.
Na Bemmel gaan we door richting Huissen. Tussen Bemmel en Huissen lopen we een stuk over open vlakte en deels langs de snelweg A325. Hier pauzeer ik een kwartiertje en maak ik gebruik van de sanitaire voorzieningen. Na deze break loop ik met de stoet verder naar Huissen. Huissen is vandaag de eerste plaats waar kinderen langs de kant snoep staan uit te delen. Dit geeft aan dat de dag nu echt is begonnen. In tegenstelling tot eerdere edities lopen we dit jaar in het centrum van Huissen niet tussen een orkest en publiek door; het publiek zit wel keurig op het plein, maar het orkest lijkt wegbezuinigd (?). Ik vind het niet erg, ik vond het nooit zo'n fijn idee dat mensen je op die manier bekeken terwijl ze eigenlijk naar een orkest keken. Lekker rustig zo :-).
Het wandelpeloton staat nooit stil. Iedereen neemt zo z'n pauzes, maar de stroom wandelaars loopt altijd door. Zo kom je steeds andere mensen tegen en inmiddels begin ik mensen te herkennen. Mensen met een speciaal loopje of die in een rolstoel meedoen herken je sneller en zo herken ik vandaag een stuk of drie wandelaars die ik totaal niet ken.
Na Huissen lopen we over een dijk naar Elden waar de wandelaars die 40 kilometer lopen, erbij komen. Even later zullen ook de militairen en 30 kilometerlopers erbij komen maar voordat dat zover is, neem ik nog even een pauze op een relatief rustig deel van het parcours. Daarna ga ik de drukte in en het is zoals altijd weer gezellig in Elst. Het is minder druk dan ik me van andere jaren kan herinneren en ik kan nog altijd mijn eigen tempo bepalen. Dat loopt wel een stuk fijner. Als Elst achter ons ligt, is Valburg de volgende doorkomstplaats. Inmiddels is het erg warm geworden en het water in de bidons is warm voordat je het hebt weggedronken. Dit resulteert erin dat ik veel warm water weggooi om koud water in te laden. Naast de officiële watertappunten hebben veel bewoners langs de route hun kraanwater beschikbaar gesteld om flessen mee te vullen of wandelaars mee nat te spuiten. Ook staan er bakken water en terwijl ik de ene keer de bidons vul, gooi ik de andere keer mijn muts in een bak met water zodat het water dat eraf druipt, mijn hoofd afkoelt.
Inmiddels zijn we door Slijk-Ewijk heen en gaan we hard op weg naar de dijk bij Oosterhout. De dijk die altijd weer warmer is dan benedendijks. Als je de dijk oploopt, loop je tegen een soort muur van warmte op. Ik wil niet weten wat dat vandaag betekent als het beneden al zo heet is, maar dat blijkt uiteindelijke enorm mee te vallen. Op de dijk is het net zo heet als benedendijks. Verder hoor je overal (van andere wandelaars, op tv, op het internet en noem maar op) dat de dijk zo zwaar is, omdat je Nijmegen al ziet en nog zo'n 6 kilometer moet afleggen. Ik merk hier dit jaar helemaal niets van en zonder problemen loop ik uiteindelijk de Waalbrug weer op richting Nijmegen. Niet veel later kom ik op de Wedren waar ik mijn knipkaart inlever, m'n polsbandje laat scannen en een startkaart krijg voor de tweede wandeldag.
Ik heb wel pijn aan de voeten, maar bij nadere inspectie thuis blijkt dat ik geen blaren heb. Dit is voor het eerst in mijn 4daagseverleden en komt ongetwijfeld door de op maat gepaste wandelschoenen waar ik tegenwoordig mee loop.
|
|||||||||||||
 |
| Een groep militairen staat in de rij voor de toiletten |
 |
| Of je loopt op je klompen... gelukkig hoeft deze man maar 30 km per dag. |
Dag 2 (Wijchen, 48km) ▶