 |
| 6:40 Start bij het station van Spa |
Vandaag loop ik een zware etappe door de Ardennen. Als ik puur naar de hoogtemeters kijk, is dit wellicht de zwaarste wandeling die ik ooit heb gelopen, al weet ik niet hoe ik deze wandeling qua zwaarte zou moeten vergelijken met een Kennedymars van 80 kilometer over vlak terrein... Het scheelt wel dat ik vijf weken geleden de vorige Ardennenetappe heb gelopen en ik heb afgelopen week extra proteïne tot me genomen. Ik heb er alle vertrouwen in, ook al is de weersverwachting niet heel positief: er wordt veel regen en misschien zelfs wat onweer verwacht.
 |
| 6:47 Dit beeld kom je in Spa overal tegen |
Ik slaap onrustig en om vier uur besluit ik om uit bed te gaan. Een kwartier later zit ik in de auto op weg naar de Ardennen. Onderweg stop ik bij Aire de Tignée Sud om even naar het toilet te gaan. Helaas zijn de toiletten van 2theloo afgesloten. Ik loop naar een werknemer en vraag:
Toutes les toilettes sont fermé? Ik krijg als antwoord:
Bas les escaliers. Mijn Frans is een stuk beter dankzij Duolingo, al weet ik niet waarom ze
Bas zei in plaats van
Sous. Zo vind ik een toilet dat niet van 2theloo is onder de trap. Even later rij ik een paar honderd gram lichter verder en zo kom ik rond kwart voor zeven aan bij het station van Spa, waar ik half acht had gepland. Er is voldoende parkeergelegenheid bij het station en als ik uit de auto stap, is het net licht geworden.
 |
| 6:57 Na Spa begint direct de eerste klim |
Het is droog als ik met de wandeling begin. Eerst vind ik nog een geocache op het station van Spa, waarna ik afdaal naar het centrum van deze stad. Het viel me al op toen ik met de auto Spa binnenreed, maar ook nu zie ik op vrij veel plekken een beeld van het poppetje van het logo van Spa bronwater. Het ziet er wel grappig uit. Langs de doorgaande weg loop ik in oostelijke richting. Ik passeer het casino, wat een rijke historie kent. Op het trottoir is aangegeven waar je moet staan om het casino op de foto te kunnen zetten. Het lijkt mij dat mensen dat ook zelf wel kunnen bepalen, maar wellicht probeert men zo de drukte te reguleren. Druk is het op dit vroege tijdstip echter nog niet.
 |
| 7:24 |
Als ik de doorgaande weg van Spa verlaat, gaat het pad direct omhoog. Ik loop door een mooi bos langs een beekje en de route kruist meerdere malen het beekje over bruggetjes. Inmiddels is het gaan regenen en heb ik mijn poncho en regenbroek aangetrokken. Ik passeer een overdekte rustplek waar ik even schuil voor de regen zodat ik iets uit mijn tas kan halen en als ik na een korte rust verder loop, ontdek ik dat er nog een overdekte rustplek is, maar dan met bankjes. Als ik dat had geweten, dan zou ik daarheen hebben doorgelopen.
 |
| 7:45 |
Spa ligt op 250 meter hoogte en ik klim naar het hoogste punt van de GR5 in de Benelux op 573 meter. Dit punt ligt op de
Fagne de Malchamps, een open veengrond. De ondergrond is erg drassig, maar gelukkig liggen er vlonders, al drijven er enkele van die vlonders in het water waardoor je natte voeten krijgt als je erop gaat staan. Een beetje behendigheid is hier dus wel op zijn plaats. Op het hoogste punt staat een monument van de Tweede Wereldoorlog. Nadat ik deze open vlakte heb verlaten, zet het pad de daling in via Andrimont naar Ruy. Ik heb weer een uitgeprint overzicht mee met daarop de uiterste doorkomsttijden voor bepaalde reisopties terug naar de auto, met tussencontroles in Andrimont en Ruy, maar als ik deze plaatsjes passeer, staat het tijdstip niet eens op het schema, doordat ik drie kwartier eerder was gestart. Het geeft wel aan dat het tempo er lekker in zit, en zo voelt het ook.
 |
8:14 Monument bij het
hoogste punt van de
GR5 in de Benelux |
Na Ruy gaat het pad weer omhoog en zet ik de tweede klim van de dag in. Aan de andere kant van deze heuvel ligt Stavelot. Aan het begin van de klim zie ik een groene skischans. Wat me vooral opvalt, is de grote 'muur' van groen recht voor me met de wetenschap dat ik daar overheen zal moeten lopen.
Het is inmiddels droog geworden, al valt er soms nog wel een beetje motregen. Ik houd de poncho nog wel aan, want het geeft een beetje extra warmte wat in de schaduw van de bomen geen overbodige luxe is. Het klimmen gaat boven verwachting goed, al merk ik aan de start van de klim naar Stavelot dat ik er al wat sneller doorheen zit. Een korte rust levert inmiddels genoeg energie op om de klim alsnog door te zetten. Ik merk dat de klimspieren al flink ontwikkeld zijn en dat is goed nieuws voor vandaag.
In de afdaling naar Stavelot zie ik een geocache op het scherm verschijnen met de naam "tunnel sous la ...". Helaas is de naam verder afgekort, waardoor ik geen idee heb waar die tunnel dan onderdoor gaat. Die hele tunnel is me overigens een raadsel, want ik zie nergens een tunnel. De GR5 gaat hier steil linksaf en direct naar beneden. Eenmaal beneden, zie ik een tunnel waardoor niet alleen een voetpad gaat, maar ook een waterstroom.
In Stavelot vind ik een geocache aan de Amblève, die door de stad stroomt. De stad ligt zoals veel steden in het dal en zo volgt na Stavelot direct weer een klim richting het eindpunt in Vielsalm. In tegenstelling tot de eerdere twee beklimmingen, blijf ik bij deze beklimming wat langer op hoogte lopen voordat ik bij Vielsalm weer zal gaan afdalen. Op de GPS zie ik inmiddels dat ik nog maar 14 kilometer te gaan heb en dat geeft moed. De bospaden zijn grotendeels verworden tot grote baggerpaden en gezien de olifantenpaadjes door het bos is dat niet ontstaan door de recente overvloedige regenval. Ik heb denk ik wel meer dan tien kilometer langs de rand van baggerpaden gelopen, wat niet echt bevorderlijk is voor een goede wandelhouding. Ik voel dan ook spierpijn op plekken waarvan ik niet eens wist dat daar wandelspieren zaten.
 |
| 8:59 Skischans |
Ik passeer het gehucht Logbiermé. Even later loop ik de provincie Luxemburg binnen. Ik loop nu in een gebied waar een groepje geocaches verstopt ligt, maar van de enkele caches waar ik langs kom, weet ik er maar een enkele te vinden. Ondertussen loopt het aantal nog af te leggen kilometers gestaag terug. Als ik nog twee kilometer te lopen heb, zie ik ineens
Vielsalm op een benzinestation staan. Voor mijn gevoel kan dat nog niet, maar dan realiseer ik me dat het station ten zuiden van de stad ligt en deze benzinepomp ligt waarschijnlijk ten noorden van de stad. Even verderop neem ik weer een korte pauze en zoek ik op hoe laat de trein vanuit Vielsalm vertrekt. Deze rijdt een keer per twee uur, wat maakt dat ik alle tijd heb om de eerstvolgende trein te halen, maar ook dat ik die trein niet mag missen. Dat laatste lijkt dus geen enkel probleem. Met die wetenschap houd ik wat langer pauze. Ik zit nu in een korte klim, maar het is wel de eerste klim in open lucht. De regen heeft plaatsgemaakt voor de lentezon, waardoor ik het al snel warm krijg. Voordat ik verder ga, trek ik de binnenvoering van mijn jas uit en ook de poncho gaat terug in de tas.
 |
| 9:10 |
Waar de GR5 rechtdoor gaat richting Commanster, sla ik rechtsaf richting het station van Vielsalm. De weg gaat weer naar beneden, want het station ligt in het dal. Ik krijg al medelijden met mijzelf voor de volgende keer als ik verder ga met de GR5, als ik zie hoeveel er aan het begin moet worden geklommen.
Bij het station is zowaar een winkelstraat en ik vind hier ook mijn laatste geocache van de dag. Als ik op het station aankom, is het 5 kwartier wachten op de trein. Eerst inspecteer ik het station en het valt me op dat er voor de ingang een snellaadpaal staat voor elektrische auto's. Tevens is het ook op dit station gratis parkeren. Zo weet ik dat ik bij mijn volgende wandeling over de GR5 prima naar Vielsalm kan afreizen, ook als de bestelde elektrische leaseauto er eindelijk is. Tot het zover is, ga ik verder met de GR12, want in voorbereiding op de Nijmeegse Vierdaagse wil ik me nu meer gaan toeleggen op langere afstanden dan op het bedwingen van hoogtemeters.
 |
| 10:00 |
De trein brengt me naar Trois-Ponts, waar ik in de bus stap richting Spa. In Tiège stap ik over op een andere bus, waarvoor ik mijn digitale ticket opnieuw moet scannen. Bij het scannen geeft het apparaat in de bus een foutmelding en ik probeer het nog een keer: opnieuw een foutmelding. Ik mompel wat Engels en loop de bus in. De chauffer lijkt het allemaal wel best te vinden. Als ik zit, zie ik in de app dat ik een nieuw ticket had moeten kopen omdat ik in een andere zone zit. Tot zover het onbeperkt een uur reizen in de Waalse bussen... Zo reis ik zwart naar Spa, maar dat gaat gelukkig zonder problemen.
 |
10:11 Dit soort baggerpaden ben ik
heel veel tegengekomen |
Onderweg naar huis besluit ik te gaan eten in Eijsden, de eerste stad over de grens. Zo kan ik in het Nederlands mijn eten bestellen. Ik vergis me in de Limburgse gastvrijheid, waardoor ik de grote hoeveelheid eten niet eens op kan, maar dat is weer een les voor de volgende keer.
Daags voor de wandeling heb ik de auto volgetankt, wat ruim voldoende zou moeten zijn voor de rit op en neer naar Spa. De beklimmingen in de heuvels van de Ardennen hebben het verbruik van de auto echter flink verhoogd en van regenereren bij dalen hebben benzineauto's nog nooit gehoord. Zo moet ik onderweg naar huis nog even bijtanken. Het versterkt het gevoel dat ik nu toch echt ver van huis ben aangekomen.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 36,4 km |
| Hoogtemeters: | 970 |
| Gemiddelde: | 4,1 km/h |
| Bewogen gem.: | 5,4 km/h |
| Totaalteller: | 7508,9 km |
|
 |
| Hoogteprofiel en tempo |
 |
| De voortgang over de GR5 na 11 dagen |
