Leonard's wandelblog: GR12: Bonheiden-Schoten (50km)

dinsdag 20 juni 2023

GR12: Bonheiden-Schoten (50km)

4:49 OLV-Waver

Ik slaap vrij licht en word twee keer even wakker. Beide keren controleer ik op mijn telefoon hoe laat het is. Bij de tweede keer is het vijf voor half vier, vijf minuten voor de wekker. Ik besluit eruit te gaan en de wekker uit te zetten. Een kwartier later ben ik onderweg naar het startpunt bij Bonheiden en klokslag vier uur begin ik met de wandeling.

Door de vroege start heeft mijn lichaam minder hersteltijd gehad dan vooraf gepland, maar dat is geen probleem. Vorig jaar was het gekker, want toen kwam ik om 20:00 uur aan bij de B&B en vertrok ik de dag er na om 4:00 uur. Nu was ik eerder klaar met de wandeling en hebben de spieren al een paar uur bij kunnen komen voordat ik bij de B&B arriveerde.

Vandaag loop ik terug van Bonheiden naar Schoten. De eerste kilometers gaan door smalle bospaden met de inmiddels gevreesde hoge begroeiing en ik besluit om dit stukje te negeren en te starten met het volgen van de Putstesteenweg, waarlangs ik geparkeerd sta. Het is nog donker, maar omdat ik weet dat dat van korte duur is, heb ik het reflecterende hesje in de auto achtergelaten. Wel heb ik mijn zaklicht bij me, zodat ik het pad dat voor me ligt, goed kan verlichten. Dat is geen overbodige luxe, want binnen een kilometer moet ik al een bospad in. Terwijl de lucht boven me met rasse schreden tekenen van de opkomende zon laat zien, is het in het bos nog donker.

6:20 Gemeentegrens van Lier

Ik bleek de B&B te hebben geboekt zonder ontbijt en ook een lunchpakket zat er dus niet in. Dat maakt niet zoveel uit, want ik eet op wandeldagen toch pas na ongeveer 10 of 15 kilometer. Onderweg vind ik vast wel een mogelijkheid om wat te eten, al is het wel de vraag hoe laat die gelegenheden open gaan, want met een start om 4 uur kun je heel wat kilometers maken voordat een uitbater zijn deuren opent.

De vroege start en de stilte op straat geven een beetje het Vierdaagsegevoel van de vroege morgen. Ik passeer het dorpje Onze-Lieve-Vrouw-Waver in de ochtendschemering. Er is niet veel leven en de ene persoon die ik tegenkom, lijkt verbaast om mij zo vroeg op straat te zien. Na dertien kilometer pak ik een korte pauze bij een picknicktafel. Hier staat een verkeersbord dat de gemeentegrens van Lier aangeeft. Dat schiet al op, al weet ik niet precies hoever de stad Lier nog lopen is. Ik passeer het Netekanaal en loop even later over een dijk langs de Nete naar het centrum van Lier. Als ik de stad binnenloop, wil de GR12 me naar het stadspark brengen, maar ik loop hier tegen een gesloten hek aan. Het park gaat om zeven uur open en het is inmiddels al bijna half acht. Ik loop naar een volgende optie richting het park en zie dat de hekken hier wel geopend zijn. Het park stelt niet veel voor en al snel loop ik door de straten van Lier.

6:37 Het Netekanaal

Na Lier volgt een stukje route dat gemakkelijk af te snijden is. Omdat ik toch niet helemaal gerust ben op het weer, en omdat ik vandaag 57 kilometer gepland heb, besluit ik om dit stuk af te snijden. De reden dat ik vandaag 57 kilometer had ingepland, is dat er geen bruikbare plek was waar ik de auto bij een bushalte kon parkeren die beter uitkwam dan waar ik nu geparkeerd sta. Door hier af te snijden, blijf ik boven de 50 kilometer en dat is mijn minimale eis voor vandaag. Terwijl ik in Lier loop, maak ik een extra waypoint aan in de GPSr, zodat ik het afsnijdpunt niet zal missen.

7:24 Het hek naar het park is nog dicht

Op dit vroege uur zijn de terassen in Lier nog leeg en ik concludeer dat ik hier geen kans maak op een ontbijt. Via het natuurgebied Nazareth-Zuid loop ik richting het spoor en niet veel later steek ik opnieuw het Netekanaal over via een fietspad dat over de spoorbrug loopt. Het is druk op de brug, wat niet zo gek is in de ochtendspits. Aan de andere kant van het kanaal nader ik het punt waar ik ga afsnijden. Zo loop ik niet veel later ineens in Emblem, nadat ik wederom het Netekanaal heb overgestoken. Voor een kanaal meandert deze watergang hier bij Lier best rivierachtig door het landschap.

7:34

Onderweg naar het volgende dorpje zie ik ineens Malle op de borden staan. Het wekt de indruk dat de GR5 hier niet ver vandaan moet liggen. Dat blijkt inderdaad zo te zijn. Zo leer ik de topografie van België steeds beter kennen. Een kwartier later bereik ik Broechem. Inmiddels heb ik er bijna dertig kilometer op zitten en de spieren houden zich nog prima. Van rugpijn heb ik inmiddels geen last meer, al neem ik wel wat meer pauzes dan gisteren. In Broechem zijn de terassen wel geopend en bij Broejkes bij Katrien eet ik een baguette met omelet en drink ik een blikje cola leeg. Het water gaat vandaag een stuk harder dan gisteren, maar deze eetgelegenheid leent zich niet zo om naar een refill van de bidons te vragen, dus ik hoop op een betere gelegenheid later vandaag. Voor nu heb ik nog één volle bidon over waar ik met drie volle bidons was gestart.

Ik vervolg mijn weg en op het kaartje zie ik dat ik een snelwegknooppunt nader. Dit is goed te horen aan het verkeer waarvan het geluid steeds luider wordt. De GR12 loopt hier dwars over een golfbaan. Ik loop door het dorpje Ranst, waar een heuse Begonialaan mijn aandachtg trekt. Over een maand loop ik weer door de Via Begonia in Lent. Na Ranst kom ik in Wommelgem, waar een man in zijn tuin aan het werk is. Hier vraag ik om vers water voor twee bidons en de man is zo vriendelijk om me te helpen. Uit beleefdheid maken we even een praatje en ook deze man weet niet wat de Vierdaagse van Nijmegen is. Bij de buren zie ik een slang van een mobiele airco uit het dakraam steken met ernaast een gapend gat waardoor de warme lucht direct weer de kamer in wordt gezogen. Ik blijf het een bijzonder fenomeen vinden.

7:41 Een wandelboom

Net als gisteren, loop ik vandaag weer vaak door smalle bospaadjes. Het is vandaag 31 graden en drukkend warm. Of doef, zoals de Vlamingen dat zeggen in het weerbericht voor vandaag. Ik vermoed dat het zweet de deet van mijn armen en benen heeft weggehaald, want ondanks herhaaldelijk bijspuiten, weet de lokale fauna me goed te vinden. De deet heeft een sterk, maar vandaag ook kortstondig effect. Ik word van top tot teen door diverse beesten gestoken en ik geef ze geen ongelijk, maar vervelend is het wel.

8:07 Nazareth-Zuid

De route gaat steeds verder in westelijke richting, totdat bij Deurne de snelweg E34/E313 wordt gepasseerd. Ik kom langs een kasteeltje waar een bord staat dat de toegang tot het erachter gelegen park ontzegt met de melding dat de weg is onderbroken. Ik negeer deze waarschuwing en zie dat ik aan de andere kant het park niet uit kan, doordat het hek gesloten is. Ik maak een gokje en ga westwaarts. Dat blijkt de juiste gok te zijn en niet veel later loop ik via een andere uitgang het park uit. Nog vijf kilometer te gaan en ik merk dat de adrenaline begint toe te nemen. Ik zie het vaker in mijn statistieken terug: als het einde nadert, gaat het tempo een beetje omhoog. Ik steek het Albertkanaal over en kom uit bij het gemeentepark van Schoten. Hier herken ik het kasteel dat hier staat, want hier liep ik een maand geleden ook, toen ik hier begon met de westelijke variant via Antwerpen. De cirkel is rond en ik ben bijna bij de finish. Daarvoor moet ik nog een kilometer lopen, maar dat lijkt een van de makkelijkste kilometers van vandaag.

11:02 Over de golfbaan

In tegenstelling tot gisteren, heb ik vandaag ondanks het overslaan van veel geocaches, toch nog een flink aantal kunnen loggen. In totaal log ik vandaag tien geocaches.

Als ik aankom bij de bushalte, valt me op dat dit niet halte De Lek is, wat ik in de voorbereiding wel zo had zien staan. Terwijl ik in de app van De Lijn zoek naar het juiste reisplan, stopt er een bus om me op te pikken. Ik kijk snel waar de bus heen gaat, en op de voorkant van de bus staat Antwerpen F. Rooseveltplaats. Het zegt me niets, maar Antwerpen klinkt goed en ik stap in. Via Google Maps controleer ik waar ik heen word gebracht en tussendoor zoek ik in Google de F. Rooseveltplaats op. Dit blijkt vlakbij Centraal Station te liggen en is het nabijgelegen busstation. De vorige keer ben ik hier op de bus gestapt na mijn wandeling van Putte naar Antwerpen. Met deze wetenschap besluit ik bij station Antwerpen Luchtbal niet uit te stappen, maar dit pas bij het eindpunt te doen. Tussen het busstation en het treinstation zijn (uiteraard) veel eetgelegenheden en ik eet hier een Turkse pizza.

12:26 Inefficiënte airco

Op het station zie ik dat de trein naar Mechelen en Brussel over een minuut vertrekt en tegen beter weten in, loop ik richting spoor 11. Als ik hier aankom, blijkt de trein nog niet te zijn vertrokken en ik word getuige van een organisatie die nog onduidelijker te werk gaat dan wat we soms van de NS gewend zijn. Terwijl de vertraging blijft oplopen, wordt de bestemming van de trein die bij spoor 12, aan de andere kant van het perron, staat, ineens gewijzigd. Deze trein gaat ineens niet meer naar Hamont, maar naar Brussel. In de trein weet men nog van niets. Als ik de trein instap en hier vertel dat de trein naar Brussel gaat, loopt de wagon in een snel tempo leeg. Terwijl ik me verbaas dat deze trein geen airco heeft, verbaast het me nog meer dat het een vol kwartier duurt voordat in de trein ook wordt omgeroepen dat de trein naar Brussel gaat. Opnieuw vindt een ware exodus plaats. Met een half uur vertraging vertrekt de trein eindelijk richting Mechelen en Brussel en bij station Nekkerspoel stap ik uit. Ook nu weer moet ik zelf in de gaten houden waar we zijn, maar de telefoon krijgt geen contact met de gps-satellieten en terwijl ik hiernaar kijk, mindert de trein vaart. Ik kijk uit het raam en zie dat we bij Mechelen-Nekkerspoel zijn. Snel pak ik mijn spullen en verlaat ik de trein. Buiten is het zoeken naar een verwacht busstation, maar bij dit station is maar een enkele bushalte. Hier moet ik een kwartier wachten. In de tussentijd bel ik naar de SNCB over het dubbele treinkaartje van gisterenochtend. Met wat moeite lukt het om de juiste gegevens door te geven en nadat ik aannemelijk heb kunnen maken wat er is gebeurd, belooft de dame aan de telefoon dat het geld binnen drie weken zal worden teruggestort.

12:45 Ineens een Nederlandse routemarkering

Met de bus rij ik richting de Boslaan bij Bonheiden, waar mijn auto geparkeerd staat. Als de bus bij de halte arriveert, krijg ik het idee dat de halte voorbij wordt gereden. Het bord van de halte staat namelijk zo'n honderd meter voor het verhoogde trottoir waar de bus uiteindelijk stopt. Het zal wel, inmiddels verbaas ik me maar niet meer over het wonderlijke Vlaamse OV. De parkeerplaats tegenover het autoschadeherstelbedrijf is inmiddels vrijwel leeg. Ik start de auto en plan de route naar huis. Doordat de trein er zo lang over deed, is de avondfile bij Antwerpen inmiddels alweer opgelost. Dat scheelt dan weer. Bij Moerdijk staat nog wel file en het slechte weer komt er nu dan echt aan. Bij verzorgingsplaats Waarloos haal ik wat flesjes drinken om zo de files door te komen. Uiteindelijk kom ik rond acht uur thuis aan en op een kortstondige bui in midden Nederland na, lijk ik vandaag keurig tussen alle buien heen te zijn gelopen en gereden.

Mijn laatste wandeling voor de Vierdaagse zit erop en ik kijk terug op twee productieve en mooie wandeldagen. De beenspieren zullen de komende dagen weer wat sterker worden en dat is goed nieuws voor de komende Vierdaagse. Nu alleen nog hopen dat het dit jaar echt vier dagen zijn, zodat ik na vijf jaar eindelijk weer eens een dag van Elst mag meemaken.