Leonard's wandelblog: GR5 Berdorf-Born (24km)

zaterdag 20 januari 2024

GR5 Berdorf-Born (24km)

5:27 Hier is altijd wel plek op te laden

Door onverwachte omstandigheden kan ik vandaag weer een dagje verder lopen over de GR5. Afgelopen week is er veel sneeuw gevallen in en rond Luxemburg. In Duitsland is zelfs sprake geweest van een verkeersinfarct, waarbij automobilisten de nacht in hun auto hebben moeten doorbrengen. Vandaag ga ik door diezelfde regio rijden, want in tegenstelling tot afgelopen keren reis ik dit keer via Duitsland naar mijn startpunt. Vanaf nu loop ik namelijk in het bredere deel van Luxemburg en vanaf nu adviseert A Better Route Planner (ABRP) een rit via Duitsland in plaats van via België. ABRP is een navigatiesysteem dat live van de auto uitleest hoe vol de accu is en zo een route langs snelladers kan plannen. Rijden door Duitsland biedt ook de kans om flink door te rijden, maar dat gaat me niet veel tijd opleveren, want door 170 km/h te rijden gaat de accu een stuk sneller leeg en heel snel laadt mijn auto helaas niet op. Op papier zou het me een minuut reistijd opleveren; de overige winst uit de hogere snelheid sta ik langer te laden bij een laadpaal.

10:07 Net vertrokken uit Berdorf

Na twee laadstops bij Tesla in Dinslaken en in Hilden is het gedaan met Fastned langs de route. Mijn derde laadstop is bij EnBW in Mechernich. Deze laadmogelijkheid ligt wat verder van de Autobahn, maar doordat er op het onderliggende wegennet in Duitsland ook 100 km/h mag worden gereden, is dat prima te doen. Ik rij de besneeuwde parkeerplaats van een bouwmarkt op en start de laadsessie naast een berg sneeuw, dat gisteren waarschijnlijk is weggeveegd om de laadpalen überhaupt bereikbaar te maken. Terwijl ik aan het laden ben, valt mij op dat er bij de laadpalen een bordje staat met de tekst Nutzung der Ladesäule nur innerhalb der Öffnungszeiten des Baumarktes. Ik kijk naar de ingang, maar de bouwmarkt is om 7 uur 's morgens nog niet open. Tijdens het laden komen wel wat personeelsleden aangereden, dus heel lang zal het niet duren voordat ze open gaan. Ik wacht het niet af en rij door naar de volgende en laatste laadstop op de heenreis.

10:20

De laatste laadstop is in Stadtkyll op de parkeerplaats van een supermarkt van REWE. De display van de auto geeft een buitentemperatuur aan van maar liefst -16°C. Als ik de laadstekker in de auto heb gestopt, zit het ijs op mijn handen. Laden gaat ook heel langzaam; ondanks het onderweg opwarmen van de accu, kom ik bij al mijn laadstops vandaag niet boven de 45kW en gemiddeld haal ik overal slechts 37kW. Hierdoor duren de laadpauzes langer dan gepland. Uiteindelijk kom ik met een uur vertraging in Berdorf aan. Hier staat een Luxemburgse auto van hetzelfde type aan een laadpunt, maar de plek ernaast is vrij. Ik sluit de kabel aan, maar de laadsessie wil maar niet starten. Uiteindelijk haal ik de kabel van mijn buurman uit de laadpaal om via die laadpoort te laden. De Luxemburgse auto is volgeladen, waardoor ik de kabel uit de laadpaal kan trekken. Ik leg zijn kabel beschermd met een afdekdop netjes op de grond en probeer mijn eigen auto op te laden. Dit lukt niet direct, maar na enkele pogingen begint de auto toch met laden. Inmiddels ben ik tien minuten verder en het is 10:03 als ik uiteindelijk met de wandeling begin. Ondertussen is de chauffeur van de Luxemburgse auto aan komen lopen en we hebben een kort gesprek over de laadkabel waarbij wederzijds begrip is voor de situatie. Wel zo fijn.

10:40

Vandaag heb ik voor het eerst een Excel-bestand op mijn telefoon waarin ik dynamische doorkomsttijden kan berekenen. Ik pas de starttijd aan op basis van de realiteit en krijg direct van alle duidelijke doorkomstplaatsen en per kilometer - zowel oplopend als aflopend - de gewenste doorkomsttijden voor de vier mogelijke eindpunten die ik voor vandaag heb voorbereid. Dat zijn Rosport, Moersdorf, Langsur en Wasserbillig. Met dit bestand kan ik minimaal 2x per kilometer mijn actuele doorkomsttijd registreren en het bestand toont met kleurtjes aan welke eindpunten nog haalbaar zijn op basis van het vooraf berekende minimale gemiddelde.

11:07

Ik start in Berdorf omdat ik daar de vorige keer was gestopt. Berdorf ligt aan de rand van het Müllerthal. Het is gelijk al het hoogste punt van de dag en mijn wandeling begint met de afdaling naar Echternach. Ik heb de Ardennen inmiddels achter me gelaten en loop nu door het Luxemburgse Gutland. Al snel komen de hoge rotspartijen weer in zicht en de route gaat hier op een leuke manier tussen de rotsen door. De ene keer kruis ik het riviertje, een andere keer loopt het pad tussen twee rotsen door over een smalle doorgang. Ik weet dat er een punt nadert waar het lijkt alsof de weg doodloopt, maar dat je aan het eind rechtsaf kan. Ik denk dat punt te hebben bereikt, maar zie dat ik nu ineens zo'n anderhalve meter omhoog moet stappen. Met wat moeite krijg ik dit voor elkaar, maar als ik boven ben, zie ik geen voetstappen meer in de sneeuw. Dat geeft al de indruk dat dit niet de bedoeling was.

Sneeuw. Jawel, er ligt een laagje van zo'n 5 centimeter sneeuw op de route. Sommige routemarkeringen zijn ondergesneeuwd, maar gelukkig ben ik niet de eerste die hier loopt en kan ik aan de voetstappen goed zien waar ik heen moet. Het is ook koud, bij de start vroor het 9°C en ik heb gisteren gezien dat die temperatuur maar heel langzaam omhoog gaat gedurende de dag. Na een half uur is het water in het drinkslangetje van mijn drinksysteem al bevroren. Ook uit mijn bidon kan ik niet meer drinken doordat de dop is bevroren. Ik houd de bidon wat dichter tegen mijn lichaam aan zodat het water zelf niet teveel afkoelt. Drinken doe ik vandaag dus alleen nog door de dop van de bidon af te halen en dan het water te drinken. Een enkele keer zitten er stukjes ijs in het water dat ik drink, maar ik haal er voldoende water uit om de dag door te komen.

11:33 Langs de Sûre bij Echternach

In Echternach steek ik de N10 over richting een wandelpad langs de Sûre. Bij de N10 registreer ik mijn doorkomsttijd in mijn Excel-bestand. Het is 11:25 en Rosport en Moersdorf zijn haalbaar; Langsur en Wasserbillig niet meer. Dit verbaast me niets, want deze twee punten had ik al met enige twijfel toegevoegd en met een uur vertraging bij de start, zitten deze eindpunten er al snel niet meer in. Daarvoor had ik minimaal 5 km/h moeten lopen en dat is op dit terrein niet echt te doen.

12:46 Een haarspeldbocht waar niet gestrooid is

Langs de rivier is het terrein vlak, maar de sneeuw zorgt ervoor dat ik geen hogere snelheid kan ontwikkelen. Als ik twee kilometer voorbij de N10 opnieuw mijn tijd registreer, heb ik nauwelijks tijd gewonnen ten opzichte van het lopen door het Müllerthal.

Sinds ik in Luxemburg loop, volg ik gele stippen. Vlak voordat ik Echternach gepasseerd ben, moet ik gele rechthoeken gaan volgen. De GR5 volgt vanaf hier het Sentier de la Basse-Sûre. De GR5 blijft voorlopig op hoogte, maar de klimmetjes zijn minder frequent en minder zwaar dan voorheen. Nog voordat ik in Rosport aankom, verlaat ik de bossen en heb ik ineens een vrij uitzicht op... grijze lucht en witte velden. Geen idee hoe het hier normaliter uitziet, maar vandaag is het overal een besneeuwd landschap. De enige plekken waar ik niet in de sneeuw loop, zijn gestrooide wegen die ik moet kruisen. En dat zijn er vandaag slechts een stuk of vier.

13:04 Het water in de drinkslang is bevroren

In Rosport zit iemand boven in een boom om deze te kappen, maar als ik nader, stopt hij met zijn werk totdat ik ben gepasseerd. Aan het eind van dit pad sta ik aan de CR372 en ik registreer opnieuw mijn doorkomsttijd. Moersdorf is niet meer te halen, daarvoor kom ik nu drie minuten tekort. Dat betekent dat ik hier in Rosport zou moeten stoppen, maar ik heb net een kwartier gepauzeerd wat tot de vertraging heeft geleid. Als ik gewoon blijf lopen in het tempo dat ik de hele dag al doe, dan moet Moersdorf gewoon haalbaar zijn en ik besluit door te lopen. Als ik zeventien kilometer heb gelopen, is Moersdorf alweer binnen bereik. Zo passeer ik Girsterklaus, een klein dorpje waar je als wandelaar niets aan hebt. Na Girsterklaus gaat mijn tempo wat omlaag. Ik merk dit zelf niet, maar als ik vier kilometer later opnieuw naar mijn doorkomst kijk, kom ik zes minuten te kort voor Moersdorf. Ik verlaat de GR5 een dikke kilometer voor Moersdorf en daal af naar de N10. Daar loop ik naar de dichtstbijzijnde bushalte in het dorpje Born. Ik kijk hoe laat de bus komt en besluit door te lopen naar een volgende bushalte. Daar ga ik in een wachthokje zitten wachten totdat de bus me komt ophalen.

13:58 Rosport

In de bus zet ik de verwarming van de auto vast aan. Zo kan de auto dat doen met stroom uit de laadpaal zodat ik met een volle accu kan vertrekken. Als ik bij de auto aankom, geeft deze een buitentemperatuur aan van -6°C. De temperatuur is sinds 10 uur vanmorgen dus maar drie graden gestegen. Ik leg de laadkabel achterin de auto en rij naar een benzinepomp in Echternach waar ik wat te eten en te drinken haal voor onderweg. Ik heb geen grote hongerklop en weet ook nog niet waar ik onderweg ga eten, maar zo heb ik voorlopig in ieder geval wat voedsel bij de hand. Bij de pomp duurt het even voordat ik de navigatie goed heb ingesteld, waarna ik vertrek.

De eerste laadstop is bij een snellader van EnBW in het Duitse Frechen. De laadpalen staan voor de ingang van een Subway. Dat is handig, want daar kan ik mijn afval weggooien en langs het toilet gaan. Als ik binnen kom, zie ik drie mensen vechten. Ik loop eromheen richting het toilet. Als ik iets later terugkom, zijn die mensen buiten. Ik loop terug naar mijn auto. Daar kijk ik even terug en dan zie ik de politie spreken met medewerkers van Subway. Het zal wel... Naast mij staat een auto dwars geparkeerd waardoor maar 3 van de 4 laadpunten gebruikt kunnen worden. Ik verlaat de parkeerplaats en direct kan een andere auto gaan bijladen. Ik vervolg mijn weg en via laadpauzes bij Hilden en Dinslaken rij ik naar de McDonald's in Isselburg. Daar koop ik een McRib. Die kan je niet meer kopen in Nederland, maar hier wel. Vervolgens rij ik door naar huis, waar ik om 23:00 arriveer.